Alþýðublaðið - 16.09.1964, Blaðsíða 6

★ STJÓRN Austur-Þýzkalands vill gjarnan gera sínar hosur grænar
fyrir fólkinu á Zanzibar. Austur-þýzka stjórnin hefur meðal annars
hafið íbúðarhúsabyggingu þar í landi.
En ekki gengur allt að óskum, því að hinir lituðu verkamenn
hafa gert verkfall, — segjast ekki fá næg laun.
„Allir þeir, sem
gefizt upp, gátu hert
★ EDDIE Fischer er að skrifa endurminning-
ar sínar, — og mun marga fýsa að lesa þær.
Hann hefur efalaust frá mörgu að segja, þótt
hann sleppi öllum heimspekilegum vangavelt-
um og láti sér aðeins nægja sitt eigið storma-
sama einkalíf.
Auðvitað er dágóður hluti bókarinnar helg
aður samlífi hans og Liz Taylor. Hann skrifar
þar meðal annars:
elt hafa Liz á röndum án árangurs og loks
upp hugann einn góðan veðurdag: Ég á við
daginn, — þegar hún giftist Richard Burton.
★ SENDIRÁÐHERRA Rauða-Kína í París, Hung Tshen, hefur með-
ferðis frá Peking sérlega flokkshollan páfagauk. — Þegar einhver
kemur inn í vinnustofu ambassadörsins gellur í páfagauknum bæði
á kínversku-og. frönsku: — Öreigar allra landa sameinizt. — Ekki
er vitað, hvort hann kann líka einhver sérstök ókvæðisorð, — ef
Krustjov bæri að garði.
★ SPÁNSKI súrrealistinn Salvador Dali er
ekki af baki dottinn. Kunningi hans, kvik-
myndastjórinn Luis Bunuel bað hann að teikna
leiktjöld fyrir næstu mynd sína. Það stóð ekki
á Dali, — en það komu vöflur á Bunuel, þegar
hann sá upparáttinn. — Fjórir hálfrotnaðir
asnaskrokkar, fjórir konsertflyglar, afhöggvin
mannshönd, auga úr kú og annað í þeim dúr,
— átti að vera á sviðinu.
★ LÖGREGLAN í Washington hefur hingað til ekið um í svörtum
Marium eins og íslenzka lögreglan. En nú er lögreglan vestra búin
að láta sprauta alla lögreglubílana með hvítu lakki.
Murray, lögreglustjóri, segir, að hann sé sannfærður um, að
lögroglan njóti aukinna vinsælda síðan bílarnir urðu hvítir. Sálfræð-
ingur hafi sagt, að þetta muni einnig til muna auka á virðingu fólks
fyrir lögreglunni, — en svörtu bílarnir hafi einungis gert fólki gramt
í geði.
★ UMFERÐARLÖGREGLAN ætti að vera varkár. Það hefur að
minnsta kosti sýnt sig í Ameríku, að nauðsyn ber til slíks.
Málafærslumaður I Indianapolis hefur gert skaöabótakröfu á hend-
ur yfirvaldanna sökum þess, að lögregluþjónninn, sem „skrifaði hann
;upp“, bar hring á hendinni, sem rispaði framrúðuna. Sektin, sem
málafærslumaðurinn átti að fá, var 6000 krónur, — og nú krefst hann
6000 kr. bóta fyrir rúðuna.
★ KVIKMYNDALEIKKONAN Joan Crawford hefur sett met, — ekk:
fyrir framan fcvikmyndavélarnar, heldur á einkaheimili sínu. Þar grét
hún átta klukkustundir samfleytt.
Orsök óhamingju hennar var sú, að keppinautur hennar, Olivia
de Havilland, hlaut aðalhlutverkið í kvikmyndxnni „Þei, þei, — kærá
KarIotta“, sem búið var að lofa Joan.
— Þegar táraflóðinu linnti stundi hún, — ég get aldrei, aldrei
séð Oliviu framar, — þótt mér líki ágætlega við hana!
Vinir Joan reyndu að hugga hana með því, að orka hennar tU
•táraframleiðslu yrði áreiðanlega virkjuð í ennþá skemmtilegra hlut-
Verki en hún átti kost á í kvikmyndinni um Karlottu.
★ SKOTINN Mac Intosh ætlaði að taka lestina næsta morgun, — og
var hræddur um, að hann kynni að sofa yfir sig. Hann átti auðvitað
‘■enga vekjaraklukku og þótti alltof dýrt að láta símann vekja sig.
Hann datt ofan á það þjóðráð að leggja ófrímerkt bréf í póstkassa
með utanáskrift sjálfs sín.
Mikið rétt. í bíti næsta morgun kom pósturinn og kvaddi dyra.
Hann sagðist vera með ófrímerkt bréf til herramannsins.
— Ja, svei, sagði Mac Intosh. — Mér dettur ekki í hug að lesa
bréf frá fólki, sem ekki nennir að frímerkja bréfin sín, ___ og hann
: ýtti bréfinu fyrirlitlega frá sér. — En hann náði í Iestina.
ÞRJÁR KVIKMYNDIR
UM JEAN HARLOW ..
Kvikmyndaframleiðendur í Holly
wood rífast nú um að gera mynd
um ævi leikkonunnar Jean Har-
low sem lézt fyrir nærri þrem ára-
tugum í blóma lífsins, aðeins 26
ára að aldri.
Joseph E. Levine hefur ákveðið
að gera mynd um leikkonuna fyr-
ir kvikmyndafélagið Paramount,—
og hefur Carroll Baker verið ráð-
in til að leika aðalhlutverkið. Haft1
er eftir Carroll, að hún sé næstum
hrædd við, hvað hún líkist Jean
Harlow, þegar búið sé að klæða
hana í föt samkvæmt tízkunni
1930, ’— og sminka hana eins og-
við á.
En eins og fyrr segir eru fleiri
um hituna. 20th Cenuiy-Fox kvik-
myndafélagið ætlar einnig að láta
gera kvikmynd um ævi þessarar
horfnu leikkonu og Sidney Skol-
sky, kvikmyndaframleiðandi hefur
sömu áætlanir á prjónunum.
Allir ætla þessir menn að hefja
Framhald á síðu 10.
Jean Harlow.
Hvernig er hægt ab
bæta hjónaböndin?
Hjónabandserfiðleikum má
skipta í tvo hópa, að því er Carl
Molke greifi segir í danska tíma-
ritinu Heilbrigði. Annars vegar er
það fólk, sem veðjar á rangan
hest, —velur skakkt. Hjónin eiga
ekki saman, þótt þau séu bæði út
af fyrir sig beztu manneskjur og
hefðu beztu möguleika á að verða
hamingjusöm með öðrum. Hins
vegar eru þeir, sem eru þannig
gerðir, — annað hjónanna eða
bæði, —að þau mundu valda vand-
ræðum í hvaða hjónabandi sem
væri.
Það er ekki ofætlað að segja, að
um 5% fólks sé úr þessum flokki.
Og þessar erfiðu persónur munu
— af því að það tekst ekki ætíð
svo heppilega til, að þess konar
fólk slái sig saman, — eitra líf
hér um bil 10% alls gifts fólks.
Hvers vegna? Fyrst og fremst
vegna þess, að þetta fólk þjáist af
bendir í þessu sambandi á óáreið-
anleika, — sem getur graf ið undan
einhverri geðveilu. Molte greifi
hjónabandinu. í öðrum flokki eru
þeir óstöðugu, sem láta alla hluti
hafa áhrif á sig og sem gefast upp
eru hinir staffirugu, sem eru alltaf
í minn-ta andblæ. í þriðia hónnum
sannfærðir um, að þeir .hafi rétt
fyrir sér. og láta aldrei undan á
hveriu sem dynur. Loks eru þeir
unnstökku, sem rjúka udd af
minnsta tilefni, — og sem hyllast
t!l hrvðiuverka, ef í odda skerst.
En svo er líka fólk með slæmar
tauear — fóik. sem þjáist af tauga
vpíklun svokallaðri, '— lítt e.ftir-
sóknarvert á hjónabandsmarkaðin
um.
miður hafi hjónabandsskólinn í
Kaupmannahöfn heldur litlu áork
að til betri vegar.
í lokin ræðir greifinn, hvað unnt
sé að gera fyrir hjónabönd, sem
komin eru í rúst. Hann segir, að
það sé rangt að reyna að sætta
hjónin þegar í stað í því einu
augnamiði að láta hjónbandið
hanga, hvernig svo sem það er.
Hið fyrsta, sem á að gera, — seg-
ir greifinn, — er að rannsaka all-
ar aðstæður, — áður en hafizt er
Framh. a bls. 10.
MH)
ýýýyyY+ýýi

iillii
mmww'
Íllll#
iW:W
Hvað er unnt að gera til að bæta
hjónaböndin? Moltke svarar þess-
ari spurningu á þann veg, að það
sé takmarkað, sem unnt sé, að
gera, þegar hjónabandsskútan hef-
ur siglt í strand. Hann gefur hin-
um ungu. það ráð, að þau skuli
kynnast hvort öðru vel, áður en
þau ganga 1 hjónaband. Auðvitað
geta þau birgt sig upp af góðum
heilræðum, — en greifinn bætir
því við í dapurlegum tón, að því
FUGLAMENN
Þeir, sem sáu aukamynd í Hafnarfjarðarbíó ekJd alls fyrir löngu,
munu kannast við menn eins og þá, sem hér getur að líta. Þeir stíga
rólega út í blámóðu geimsins í 12.000 feta hæð og svífa 10.000 fet á
mínútu, — áður en þeir opna fallhlífina og lenda mjúklega á
jörðu niðrL
Þessir fugiamenn ganga út í loftið eins rólega og örugglega og
almenningur gengur út úr strætisvagni, sem gefur sér nægan tíma til
að bíða eftir, að allir séu örugglega komnir út.
£ 16. sept. 1964 — ALÞYÐUBLAÐIÐ