Alþýðublaðið - 15.12.1964, Blaðsíða 15

Alþýðublaðið - 15.12.1964, Blaðsíða 15
BAUMANN: Ifjiill — en ég hafði ekki hugmynd um að hún tæki -þetta mjög nærri sér. — Hún gengur með bað í höfð inu, að strákurinn missi vinnuna, eða að hann verði að minnsta kosti óvinnufær um tíma. Er það rétt? Er hann mi-kið veikur? — Það er ekki komið fullkom- lega í ljós ennþá, sagði Ruth, — hve alvarlegt betta er. Hún hikaði við að segia honum, að læknarnir óttuðust að hann mundi aldrei verða heill heilsu á ný, heldur verða lamaður, það sem eftir væri ævi-nnar. — Hvers vegna í fjandanum horfði strákurinn 'ekki í kringum sig? sagði Kevin reiðilega. — Að ganga á miðium vecinnm og vera að lesa landabréf! Það er ómögu legt að gæta sín á þessum veg- farendum, sem hvorki 1-íta til hægri né vinstri. — Þarna var afskanlega lítil umferð, sagði R.uth. — Þetta var eins konar aflpcgiari sagði liún. 1— Ég vil ekki hafa að Nona sé að gera sér neinar áhyggjur út af þessu, saeði Kevin á ný. — Þegar maður er að byrja á hjúkruninni, þá hefur maður oft mun meiri samúð með sjúkling unum en maðup ella mundi hafa. Þetta mál snertir Nonu sérstak- lega. Pilturinn ieigði sér herbergi og bjó einn f því. Hann var ný- búinn að gegna horskvldunni og var búinn að fá starf. Fiölsk.vlda hans er nvflutt til Kanada. — Það var erábölvað. að liann skyldi ekki hafa flutt þangað með fólki sínu. '— Hann ætlaði að flvt.ja vest- ur, þegar hann værí búinn að afla sér starfsrevnslu við verk- fræðistörf hérna. svo hann ætti auðveldara með að fá vinnu. þeg- ar hann fivtur vestur. Ég er -hrædd um að ekki sé hægt að abyrgjast, 'að hann nai sér alveg að fullu. — Það verður vissnlpga óhoppi legt fyrir okkur. ef lönreglan fer að gera stórmál ú'- bpssu, sagði Kevin. — Þá kemur nafn Nonu í öllum blöðum og allt hvað eina, Ég ætla að siá ti1 11---’ð ég get gert í að halda hiöðunum frá því að >,etta. Það gæti einhver blaðamaðurinn vilj- að slá udd máli som Pardews fólkið væri viðriðið. Þeir eru óút reiknanlecir. Hann tpvoði sig yfir borðið og tók í hönd Ruthar. — Mér þvkir leiðinlest að vera að skemma stemminguna hjá okk- ur með því að tala nm betta leið- indamál. en ég er búinn að hafa töluverðar áhvgsiur af þessu. Ég trevsti því, að bú reynir að gera þetta eins létt fvrir Nonu og þú framast getur, vina mín. Það er ef til vill hægt að setja strákinn yfir á einhverja aðra deild, eða jafnvel senda liann á annan spítala. Ef að peningar geta eitthvað hjálpað til við þetta, þá er ekki annað en að láta mig vita. — Hvert orð, sem hann sagði, særði hana djúpu sárj — Auðvitað skipta peningar hér ekki minnsta máli. Len Bell- amy fær beztu aðhlynningu, sem han getur fengið, en það verður 19 SÆNGUR REST-BEZT-koddar Endurnýjum gömlu sængurnar, eigum dún- og fiðurlield ver. Seljum æðardúns- og gæsadúnssængur — og kodda af ýmsum stærðum. DÚN- OG FIÐHRHREINSUN Vatnsstíg 3. Sími 18740. hyggjur út af þessu. Ég er viss um að hún kynni þér engar þakk- ir fyrir, ef hún vissi, að þú værir að biðja mig um að fá hann fluttan, til að létta henni þetta. — Maður býst ekki við þökk- um fyrir að reyna að vera vinur vina sinna. Þetta hitti svo sann- arlega í mark. Hann hafði reynst henni sannur vinur, þegar hún einmitt þurfi nauðsynlega á vin- áttu og hjálp að halda. Og í fyrsta skipti, sem hann bað hana um að gera sér greiða, þá ætlaði hún að bregðast honum. — Ég skal sjá til hvað ég get gert, sagði Ruth lágmælt. — Ég vissi, að ég mætti treysta þér. Viltu reyna að gera þér sem bezt grein fyrir hvernig málin standa og koma svo til Woodleigh og borða með mér, þegar þú mátt vera að? Ég býð foreldrum Nonu líka, og svo get- um við rætt málið í ró og næði. — Já, við skulum segja það. Hann minntist hvorki á Nonu né Bellamy það sem eftir var kvöldsins. Allt kvöldið var hann tillitssamur og skemmtilegur, og þegar hann lagði sig fram gat hann laðað hvaða konu sem var með þokka sínum og persónu- töfrum, hugsaði Ruth með sér. Hann hafði sent bílstjórann heim, en ók henni sjálfur til spltalans. Hann steig út og opn- aði dyrnar, þegar komið var að greinilega langt þar til verður hægt að sjá fyrir endann á þessu. Og jafnvel þótt bægt væri að flytja hann . . . hún 'dró höndina snöggt til sín. Það hefur alltaf verið reynt að gera Nonu allt eins auðvelt og mögulegt er, en þetta er vandi, sem hún verður sjálf að horfast í augu 'við til enda. Viltu reyna að skilja það. Hún hefur hækkað í áliti hjá mér vegna þess að hún hefur haft á- HMUWMlMMMtMMMWMMV Ceres undírföt og náttföt eru vönduð og falleg í snotrum gjafakössum úr prjónasilki og nylon. Sérlega sanngjarntverð. - HOF - Laugavegi 4. Norskt Sfiietlands prfénagarn í gjafa (Q> M .cí kÖssum JV/1 Allt tiltekið í peysuna, * A/ garn, prjónar, uppskrift w og hnappar. * - HOF - Laugavegi 4. SÆNGUR »•. Endurnýjiim gömlu sænktmuir. Seljum dún- og fiðurheld vsr. NÝJA FfPURHSEÍNSUNIN Hverflsgöta S7A. Siml 18738. hú.si hennar, og tók svo báðar hendiu- hennar og bar þær að vörum sér. j — Það er dásamlegt að ég skuli hafa getað fundið þig aft- ur. Þú verður að fara að heim- sækja mig til Woodleigh. Láttu mig ekki bíða lengi, Ruth . . . — Ef einhver annar maður hefði sagt þetta, hefði það bljóm; að hlægilega, en Ruth fannst eklc ert hlægilegt við þetta elns og Kevin sagði það. Hann getur lát-í ið mér líða eins og ég sé drottn-t ing, hugsaði Ruth með sér. — Góða nótt, hvislaði hún og dró að sér hendurnar. Hún leit augnablki yfjr að spítalanum áð. ur en hún fór inn til sín. Ljósiii þar minntu hana á, að raunveru- lega átti hún aldrei frí, og hún varð svolítið gröm innst inni. Þetta kvöld með Kevin hafðl komið einhverju róti á hana. Hún hafði heitið því að láta ekk- ert koma upp á miili sín og starfs ins, en nú var hún búin að lofa að heimsækja Kevin og borða hjá honum og hún var meira að segja farin að hlakka til að kynn- ast vinum hans og lífi hans nánar. Hún var ekki með neina hugar óra út af Kevin. Hann átti fullí af vinum og kunningjum og hafðl fjöldann allan af áhugamálum, golf, tónlist, ferðalög, og svo starf sitt. Að ógleymdri Nonu auðvitað. Hann var aðsjálfsögðu iboksturinn mwmwmmmmwwmmmmm ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 15. des. 1964

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.