Skólablaðið - 01.03.1913, Qupperneq 2

34___________________SKOLABLAÐIÐ
hinsvegar getuleysi og viljaleysi til að vinna nokkurt nytsamt
verk. — En hver er orsök þessa? Erfið spurning og eigi á
mínu færi að leysa úr henni. Þó get eg bent á svar það er
uppeldisfræðin myndi veíta: Starfsöm fortíð skapar starfsama
framtíð. Það þarf snemma að beina barninu á braut þá, er það
á að ganga, síðar í lífinu, því hvað ungur neinur, gamall temur.
Fræðslan má ekki verða ot einhliða í fyrstu, og engin ofraun
fyrir barnið.
Því má ekki gleyma, að hönd barnsins þarf að nota kraft-
ana engu síður en hugur þess, og að handtök barnsins eru Ijós
mynd, af hugtökum þess.
Út frá þessu má leiða eftirfarandi ályktun: Til þess að
eignast starfsama, hugsandi borgara, þarf að kenna þeim í æsku
að meta vinnu handanna og að fá ást á henni.
Enginn má skilja orð mín svo, að eg vænti þess, að barna-
vinnustofur geti ráðið bót á vinnuleysi og vanþrifum íslensku
þjóðarinnar, en hitt er, að bær gætu orðið ein leiðin, einn ðal
þátturinn i þeirri verklegu kenslu, er íslenska þjóðin þarfnast
svo nijög.
Nokkrar munu leiðir til að setja vinnustofu á fót í Reykja-
vík, en nægja læt eg mér að vekja athygli á tveim þeirra. Onnur
er sú, að vinnustofan verði sjálfstæð, sérstæð stofnun með líku
fyrirkomulagi og drepið var á í janúarblaðinu og nánar verður
skýrt nú. Hin er sú að stofnunin verði áföst Barnaskóla Reykja-
víkur.
Hvernig sem litið verður á þetta mál, þá verður það, sem
á stendur, að útvega peningana. Það þarf fjárframlag til að
setja vinnustoíu á laggirnar, það þarf fé til að reka hana. Hér
er fátt um einstaklinga, er geti lagt fram fé, svo nokkru nemi,
og sjóðir til einstakra og almennra þrifa svo fáir og smáir, að
vart er þangað að leita. Hver er þá vegurinn til að ná í afl
þeirra hluta er gera skal. — Reynslan hefir oft sýnt, að einstakii
menn geta, ef viljinn er góður, aflað fjár og fanga. Verði Reyk-
víkingum það ljóst, að hér er um þarft fyrirtæki að ræða, munu
þeir varla liggja á liði sínu að styðja að því, að hægt verði að