Alþýðublaðið - 24.06.1965, Blaðsíða 10

Sutnarleyfi . . .
Framhald úr opnu.
hefur verið sakaður um. harð-
stjórn og landráð. Erfitt er að
segja um, hvað þetta felur í sér
fyrr en nánari atriði liggja fyrir-
Hins vegar bendir margt til þess,
að þyltingin sé merki um þá
mikiu spennu, sem ríkir innan-
lands og á rót sína að rekja til
djúptækra vandamála, sem eru
pólitísks, efnahagslegs pg þjóðfé-
lagslegs eðlis.
Allt var í niðumíðslu þegar Al-
sír hlaut sjálfstæði 1SS2. Frönsku
íbúarnir, sem gegnt höfðu mikil-
vægu hlutverki í efnahagsmálum
landsins, fóru úr landi á næstu
mánuðum. Serkir sjálfir áttu í
erfiðleikum með að taka við
stjórninni, og s+jórn efnahagsmál-
anna hefur verið bágborin á ár-
um þeim, sem liðin eru.
Veiðileyfi
Ferðaskrifstofa vor getur útvegað og selt veiði-
leyfi í: Langavatn: Vatnið er á gullfallegum stað
í Borgarfirði. Bílvegur liggur af þjóðveginum
ca. 13 km. akstur. Bátar á vatninu. Silungur á-
gætur og stór. Auk þess er hægt að veiða í Langá
ofanverðri og Gljúfurá ofanverðri og svokölluðum
íljótum, Verð sanngjarnt. Hægt að gista í Borgar
nesi, Varmalandi eða Bifröst.
Vötn á Melrakkasléttu: Skerjalón, Vellankötlu-
vatn, Örfaralon, Suðurvatn og Langatjörn nyrst
á Melrakkasléttu. Ágæt stangarveiði. Hægt að
fljúga á Kópasker og gista þar. Örstutt frá
Kópaskeri. Óviðjafnanlegt umhverfi Miðnætursól
í júní.
Þeir sem hafa hug á að fá veiðileyfi geta snúið
sér til feröaskrifstofu okkar og munum vér þá
sjá fyrir allri fyrirgreiðslu.
FEkÐASKRIFSTOFA
Skólavörðustíg 16, II. hæð
SÍMI 22890 BOX 465 REYKJAVÍK
24’ iúní 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
fúM\
Efnaha^íaðstoð Fraklca hefur
komið í veg fyrir algert öng-
þveiti í efnahagsmálunum- Hins
vegar draga Frakkar úr þessari
aðstoð smám saman á næstu ár- (
um og meiri kröfur verða gerðar
til Serkja sjálfra. Ýmsum um-
bótum hefur verið komið á í fé-
lagsmálum og jarðaskipting hefur
verið framkvæmd, en enn sem
komið er hafa umbætur þessar
borið lítinn árangur. Búast má
við öldudal áður en ástandið
batnar.
Atvinnuleysi er mikið og
megn óánægja er greinilega ríkj-
andi.
Fall Ben Bella stendur eftir
öllu að dæma í sambandi við hjna
miklu spennu í innanfandsmálum-
Vinsældir hans hafa ekki komið í
veg fyrir brottvikningu hans er
hann glataði stuðningi hersins..
í rauninni er það ekki undarlegt
þótt alsírska byltingin haldi á-
fram að éta börnin sín. Hins veg-
ar má segja, að Ben Bella hafi
virzt vera efni í mikinn stjórnar-
'körung. Nú virðist valdatími
hans aðeins hafa verið lítill þátt-
ur í hinni alsírsku þróun, og
spurningin er sú, hvort Alsír hafi
nú fyrst ejgnazt sinn Nasser-
Ben Bella . . .
Framhald úr opnu.
Hvar sem ég fer og ferðast, er ég
í leit að áhrifum, sem ég get not
að í listsköpun mína. Það er því
erfitt fyrir mig að svara spurn-
ingunni. Eg er alltaf að vinna að
minni listsköpun eða í leit að
nýjum verkefnum. Raunverulegt
sumarleyfi er því ekki um að ræða
hjá mér, eða þá, ef svo má að
orði komast, allt mitt líf er eitt
samfellt sumarfrí. Sumarfrí, —
ég legg þá merkingu í orðið, að
þá sé maðurinn óbundinn — og
frjáls og þannig hefur í raun og
veru allt mitt líf verið.
Eftir að ég gerðist fastur teikni
kennari við skóla, hefi ég skilað
minni starfsskyldu og oft meiru,
eftir beztu getu. Þar hefi ég orðið
að þjóna skyldustarfi, en þegar
skólafrí byrjar, sný ég mér af
meiri ákafa að köllunarstarfi mínu
og þar með verður skólafríið að
samfelldum starfsdegi hjá mér. —
Það má því halda því fram, að
allt mitt frí og sumarfrí sé til
einkað listsköpun og ræktun
minnar eigin liamingju.”
Yfirlýsing . . .
Framhald af 7. síðu.
jafnframt gáfu ættingjarnir list-
muni- -og aðra innanstokksmuni
hins látna til þess að allt þetta
yrði varðveitt í hinum fyrirhug-
aða minningarsal í Amtsbóka-
safnsbyggingunni. Þetta samþykkti
bæjarstjórn Akureyrar einróma
og virtust þessi mál nú vera kom-
in farsællega í höfn. Erfingjarnir
voru yfirleitt ánægðir með þessa
ráðstöfun, töldu hana mjög
smekklega og skynsamlega og
stóðu einhuga að þessari lausn
málsins.
En nú gerist í máli þessu það,
sem alkunnugt er, að samtök urðu
meðal allmargs fólks á Akureyri
um að vinna að því að fyrri leið-
in yrði farin, þ.e.a.s. að húsið
yrði, á vegum Akureyrarbæjar,
varðveitt með því, sem þar var
þegar Davíð heitinn féll frá. Virö-
ist samtökum þessum hafa þótt
sú lausn, sem fengin var, alls-
endjs ófullnægjandi og ekkert
sæmandi annað en að sú leið yrði
farin, sem þau vildu vera láta.
Var nú hafizt handa um fjársöfn-
un þá, sem eigi þarf hér að lýsa.
Skal það viðurkennt, að við, erf-
ingjarnir, vissum um fyrirætlanir
samtakanna um söfnun þessa áð-
ur en hún hófst. Var hún a.m.k.
flestum okkar þá þegar á móti
skapi, en við settum okkur ekki
upp á móti henni og mun þar
hafa ráðið miklu um, að forgöngu
menn samtakanna voru a.m.k.
sumir, vínir og kunningjar Dav-
íðs heitins. Mun okkur, satt að
segja, eigi þá, í upphafl og í
skammsýni okkar, hafa órað fyrir
þv£. hvílíki-i skapraun söfnun
þessi og það, sem henni fylgdi,
mundi valda, ekki einungis okkur
heldur einnig fjölmörgu öðru
fólki, sem lét sig þessi efni skipta.
Er ég eigi óhræddur um, að þeir,
sem að söfnuninni stóðu, hafi
eigi aðgætt nægilega inn á hve
viðkvæmt einkasvið þeir voru að
ráðast, né hvaða óheillaöfl þessar
gerðir þeirra kynnu að leysa úr
læðingi.
Eitt af því, sem samskotaher-
ferðin hafði í för með sér, er það
að okkur systkinunum hefur af
ýmsum verið legið á hálsi fyrir
það, að við skyldum ekki gefa
húsið til safnstofnunar þessarar.
Um þetta skal það tekið fram, að
við höfðum leyst mál þetta með
bæjarstjórn Akureyrar á þann
hátt, sem við vorum mjög ánægð
með og ekkert lá fyrir um, að
bærinn hefði hug á að eignast
húsið í þvf skyni, að halda þar
uppi safni með ærnum kostnaði.
Áttum við þá þótt einhverjir
vildu hafa þetta á annan veg,
að gefa húsið til þess fyrirkomu-
lags minningarsafnsins, sem okk-
ur — a.m.k. flestum — þótti síðra
en það, sem ákveðið hafði verið?
Eg vil svara þessu svo, að eigi
hafi með sanngirni verið unnt að
ætlast til þess, að við gerðum
það, enda kom aldrei til greina,
að það yrði gert.
Söfnunin virðist ekki hafa náð
því sem þeir, sem að henni stóðu,
ætluðust til, en hún hefur orðið
til þess, að bæjarstjórn Akureyr-
ar hefur á ný gengið í málið með
því að kaupa húsið í því skyni að
þar yrði minningarsafnið.
Mun mál þetta þá vera þannig
til lykta leitt, en eigi skyldi það
undra mig þótt að því kæmi, að
safnið yrði flutt í salinn í Amts-
bókasafnsbyggingunni og væri vel
að forráðamenn hennar yrðu við
því búnir.
Er þess nú að vænta, að kyrrð
færist yfir þessi mál, svo sem
vera ber.
Þótt harla ógeðfellt sé, a.ð rita
opinberlega um svo nákomin einka
mál, sem þetta er að vissu leyti,
tel ég mig — að marggefnum til-
efnum — eigi geta hjá því kom-
ist, að fá þessa yfirlýsingu birta
og verður hver að virða það sem
verkast vill, en það skal skýrt
fram tekið, að ég stend einn að
henni.
Valdímar Stefánsson.
POLYTEX
Polyfex plastmálnlng er varan-
legust, áterðartaltegust, og léff-
ust i meðtörum. Mjög f|ölt»peytt
IHavaf.
Pofyfex I— —
hi
Fullkomnlð verkið
með PoSytex
T rúlof unarhringa
Sendum gegn póstkröfu
Fljót afgreiðsla.
Guðm. Þorsteinsson
Bankastræti 12.
guIlsmiSur
■fr.

V
X ~
4.W «<J E
I
n

&
SMURSTÖÐIN
Sætúni 4 — Sími 16-2-27
Bíillnn er smurður fljótt og vel.
Sfeljum allar te>-- smurolíu