Alþýðublaðið - 03.10.1965, Blaðsíða 3

✓
SKODA-1202 STATION
SKODA-1202 SENDIBÍLL
SKODA-COMBI STATION
SKODA-OCTAVIA FÓLKSBÍLL
SKODA-FELICIA SPORTBIFREIÐ
SKODA-IOOOBM FÓLKSBIFREIÐ
langódýrasti 6-manna bíllinn á ísl. markaði.
ber 650 kg., kostar aðeins kr. 122.500,—
5-manna fjölskyldubíll — hagkvæmustu
kaupin í dag. —Gólfskipting og ný innrétting
þessi vinsæli 5-manna bíll er enn fyrirliggjandi
á tækifærisverði.
aflmikill, skemmtilegur og ódýr.
metsölubifréið Skodaverksmiðjanna 1965.
VERÐ VIÐ ALLRA HÆFI - Frá kr. 120.000-153.000!
- HAGSÝNIR KAUPA SKODA -
TÉKKNESKA BIFREIÐAUMBOÐIÐ HF.
Vonarstræti 12 — Sírni 21981.
Oddur A. Sigurjónsson, skólastjóri
LAGAR
ÞAU LEIÐU MISTOK urðu
hér í blaðinu í gær, að greta
Odds A. Sigurjónssonar,
skólastjóra, brenglaðist, svo
að hún varð óskiljanleg. —
Blaðið biður hófundtan og
lesendur afsökunar á þess-
um mistökum og birtir
greinina aftur í heild.
Skólarnir eru að hefja störf og
senn þyrpist æska landsins þang-
að, til þess að auka nokkuð við
kunnáttu sína og búa sig á þann
hátt undir lífsbaráttuna, sem bíð-
ur hvers og eins.
Við, sem að kennslu störfum,
vonum að veran í skólanum færi
nemendurna ofurlítið fram á við
— í öllum skilningi.
Vissulega er gleðiefni að sjá
aeskurjóð andlitin á ný og finna
í ys dagsins orkuna ólga og svella
í kringum sig og minnast þess
tíma, er við stóðum í sporum
nemendanna.
En, samt eru þessir tímar ekki
alveg óblandið gleðiefni fyrir skóla
menn. Látum vera um eril og ann-
ir, sem eru föst fylgja starfsins,
annað þyngir meira. Það er sí-
stækkandi hópur unglinga, sem
livergi á höfði sinu að halla um
framhaldsnám að loknu unglinga-
prófi, þótt fullur vilji þeirra sé
fyrir hendi.
Hér á ég við þá, sem aðeins
hafa náð unglingaprófi með tilskil-
ipni lágmarkseinkunn, en ekki
náð því marki, sem skólarnir telja
hæfilegt til framhaldsnáms.
Hér er komið að þeim þætti,
sem rangsnúnastur er í öllu skóla-
kerfinu. Hvers á þetta fólk að
gjalda?
Þess, og þess eins, í flestum
tilfellum, að það hefur ekki hlot-
ið nægilegan námsþroska á venju-
legum aldri til að standast kröf-
urnar, sem til þess eru gerðar.
Hér er níðzt á þeim, sem sízt
skyldi og með árangri, sem óhjá-
kvæmilega varpar þungum skugga
á unglingsárin og efalaust oft
miklu lengur, máske ævilangt.
Eg hefi áður hér í blaðinu reif-
að þessi mál nokkuð og reynt,
eftir minni getu, að færa fram-
bærileg rök að því, að hér er
stefnt út í hreinan ófarnað.
Eg hefi bent á leið, sem mér
virðist vel fær til þess að létta
verulega róðurinn fyrir hina
þroskaminni. Sú leið er einfald-
lega að skipta námsefni unglinga-
stigsins á þrjá vetur í stað
tveggja. Að vísu yrðu þeir einu
ári lengur að ná unglingaprófi en
hinir þroskameiri jafnaldrar
þeirra, en ég trúi því, að námið
vrði þeim flestum notadrýgra og
umfram allt yrði miklu oftar sneitt
hjá því skeri, sem nú strandar á.
Gamalt máltæki segir: „Betri
er krókur en kelda,” og mér finnst
a.m.k. tilraunavert að rétta á
þennan hátt hlut þeirra, sem
minna mega sín en skólakerfið
gerir ráð fyrir að sé eðlilegt.
f þessu efni strandar á þvl
einu, að skólarnir hafa ekki leyfi
til að gera slíka tilraun án þess
að hin háu fræðsluyfirvöld komi
til, en á þeim virðist vera liarla
lítil breyting í þessu efni.
Mér dettur stundum I hug, að
spyrja sjláfan mig að því, hvað
allar þessar skýrslur, sem af okk-
ur er heimtað að gera, hafi mikið
raunhæft gildi. Þær tala þó nógu
skýru máli um ástandið, séu þær
lesnar og umfram allt reynt að
draga af þeim raunhæfar ályktan-
ir. Og ég mundi telja, að það væri
reglulega lærdómsríkt fyrir hina
háu herra, að vera í okkar sporum,
þó ekki væri nema eina dagstund
og þurfa að hlusta á kveinstafi ör-
væntingarfullra foreldra, sem
spyrja: „Er þá ekkert hægt að
gera fyrir barnið mitt?” — og
neyðast til að svara: „Því miðm-.”
Þannig er það okkar hlutskipti
að þurfa að birta bæði þeim og
nemendunum, sem vissulega
standa okkur ekkert fjær en hin-
ir máttarmeiri, útlegðardóminn,
sem allt hið innra með okkur æp-
ir gegn.
Vel veit ég, að Reykjavíkurbær
hefur gert nokkra tilraun til að
j rétta ofurlítið hlut þessa fólks
' með stofnun framhaldsdeildarinn-
ar. Skal það raunar ekki vanmetið,
en benda má á, að skaðinn er
skeður áður en til þessa kemur.
i Unglingarnir eru þegar guggnaðir
undan þyngri kröfum en þeir ráða
við og það er meinið, sem þarf
að lækna, en ekki setja „hross-
skinnsbót á sárið.”
Við stærum okkur af velferðar-
ríki. Og vissulega hefur efnahag-
ur batnað stórum. Við stofnum
alls konar verndarfélög, og vel sé
þeim, sem leggja krafta sína fram
í þá líknarþágu.
En hvar er sú vernd, sem skóla-
kerfið veitir hinum seinþroska
unglingum, sem ég hefi gert að
umtalsefni?
Jú, hún er sú, að dæma þá til
útlegðar úr eðlilegu umhverfi.
Svo langt hefur ánægja með og
trú á ágæti kerfa leitt. Bókstafur-
inn blívur! Það er fjarri mér, að
halda, að breytingin, sem ég hefi
reifað hér, leysti allan vanda. En
ég er þess fullviss að kæmist hún
á, myndu færri „frjósa úti” en nú
er raun á, og það er nokkurs virði.
Eg skil líka, að þetta kostar
nokkurt fé, en mér er spum, —
hvort við höfum efni á að eyða
ekki því fé. Eg fullyrði af samtöl-
um mínum við skólamenn, að þeir
eru reiðubúnir. En hvað um for-
ystuna?
Oddur A. Sigurjónsson.
Koparpípur w
Fittings.
Ofnkranar.
Tengikranar
Slöngukranar
Rennilokar.
Rlöndunartæki
Burstafell
byggingavöruverzlnm
Réttarholtsvegi S
Síml 3 88 40.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 3. okt. 1965 3