Alþýðublaðið - 12.11.1965, Side 4

Bltstjórai: Gylfi Gröndal (áb.) og Benedlkt Gröndal. - Rltstjórnarfull-
trúl: Eiður Guönason. — Símars 14900 - 14903 — Auglýsingasími: 14906.
ASsetur: Alþýöuhúsiö vlö Hverfisgötu, Reykjavík. — PrcntsmiSja Alþýðu-
blaðslns. — Askriftargjald kr. 80.00. — I lausasölu kr. 5.00 elntakiO.
Otgefaudl: AlþýSuflokkurinn.
Ósæmileg árás
RÁÐSTÖFON dómsmál'aráðherra á embætti
sýslumannsins í Hafnarfirði hefur vakið mikla mót-
anælaöldu. Alþýðublaðið hefur þegar upplýst, að
sjálfstæðismenn réðu þessu máli eins og raun ber
vitni, þrátt fyrir andstöðu Aiþýðufiókksinís. Þeir
hljóta því að vera viðbúnir þeim afleiðingum, að
mál þetta verði ekki til að styrkja stjórnarsamstarf
; ið, en ef til vill skiptir það þá ekki máli í samanburði
^við ímyndaðan flokkslegan ávinnrng í Hafnarfirði.
Margir hafa orðið til þess að mótmæla þeirri ráð
stöfun að reka Björn Sveinbjörnsson úr starfi, sem
hann hefur gegnt með sóma í tæpan áratug. Þeirra
á meðal eru samstarfsmenn Björns, og er Jón Finns-
son í þeim hópi.
í gær birtist í Morgunblaðinu svargrein Sjálf-
: stiæðisflokksins við móímælum Jóns Finnssonar. Það
i er fólsleg árás, ekki á Jón, sem vel getur staðið fyrir
sínu ináli, heldur á föður hans, sem er látinn fyrir
mjörgum ámm. Verður nú ekki betur séð en að fram-
-koma sjálfstæðismanna í þessu máli eigi að vera
hefnd fyrir það, að Finnur Jónsson skipaði Guðmund
> I. Guðmundsson í sýslumannsembættið fyrir tuttugu
! árum.
{
Morgunblaðið ræðst með dylgjum að Jóni Finns-
’syni út af því. að faðir hans hafi 1945 skipað sýslu-
;mann í Hafnarfirði án þess að auglýsa embættið.
Ekki getur Morgunblaðið þess, að þá var ráðherra
ekki skyldur til að auglýsa embætti, en sú skylda
• var lögfest 1954. Voru fjöldamörg dæmi þess á þeim
árum, að embætti væru ekki auglýst. Er óþarfi fyrir
Morgunblaðið að ráðast á ungan mann með dylgjum
um verk föður hans, þegar svo stendur á, sem hér
hefur verið greint. Þessi árás Morgunblaðsins er því
ósæmileg með öllu.
Jón Finnsson sagði, að embættisveitingin í Hafn
arfirði væri einsdæmi. Þau ummæli standa óhögguð,
:þar til Morgunblaðið nefnir annað dæmi þess, að
manni hafi verið vikið úr starfi, sem hann hefur
gegnt í hálft tíunda ár, eins og Birni Sveinbjörnssyni
hefur nú verið vikið frá í Hafnarfirði. Þetta er kjarni
Imálsins, sein alþýða manna sér og skilur. Morgun-
blaðið getur sízt af öllu bætt málstað sinn með því
að ráðast á löngu látna ráðherra, jafnvel þótt þeir
séu skyldir þcim, sem um þetta mál skrifa.
Að lokum þetta: Morgunblaðið gefur í skyn, að
embættisveiting Finns Jónssonar fyrir tuttugu ár-
|um hafi verið að einhverju leyti vafasöm, sem hún
!var ekki. Ef Finnur hefði haft hangt við — væri það
jnokkur afsökun fyrír atferli sjálfstæðisflokksráð-
herra í dag?
4 12. nóv. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
0<>0<><><><><><>0<><><><><><X><><><><><><><><><><><><X><5
■jt Saga um eyöilagSan kjól.
tV Eru efnalaugar ábyrgSarlausar.
jr MaSur á móti verkfalli.
Bréf um verkfallsrétt opinberra starfsmanna.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
J. H. G. SKRIFAR: „Útvarpser
indi Sveins Ásgeirssonar um liags
munamál og réttarstöðu neytenda
á íslandi gagnvart framleiðendum
og seljendum var orð í tíma talað
Þó að Sveinn talaði enga tæpi
tungu í þessu erindi, var þó hvergi
ofsögum sagt af því elgera varn
arleysi sem neytendur mega yfir-
leitt búa við í viðskiptum sínum
við siðlausa seljendur vöru og þjón,
ustu.
SVEINN MINNTIST meðal ann
ars á efnalaugarnar og gat þess
að flestar þeirra hefðu fyrir frum
kvæði Neytendasamtakanna stofn
að til matsnefndar með fulltrúum
frá neytendum, og afgreiddi sú
nefnd þau klögumál, er henni bær
ust, þgflnig að til fyrirmyndar væri
fyrir aðrar greinar viðskiptalífs-
ins.
EN ÞVÍ MIÐUR eru ekki allar
efnalaugarnar í þessari samvinnu
nefnd, og hefur dóttir mín fengið
að kenna á því og þá kannski
fyrst og fremst fyrir þá sök að
henni var ókunnugt um, að varast
þyrfti viðskipti við viss fyrirtæki
slíkrar tegundar.
SÚ SAGA er á þessa leið: ,,Á
síðasta sumri fór hún með bezta
kjólinn sinn í efnalaugina Glæsi
Það er ef til vill aukaatriði í mál
inu að þetta var hennar uppáhalds
kjóll, ljós, og handmálaður og
nokkuð dýr á almennan mæli-
kvarða, og hafði hún unnið sér
fyrir honum í „skítverkum“ þjóð
félagsins.
NÚ KEMUR HÚN á sínum tíma
sækir kjólinn og fer með heim
í þeirri góðu trú að hún hafi feng
ið glæslega þjónustu. En þegar
til kemur er kjóílinn verri í út
liti en fyrir för sína í efnalaug
ina og rifinn á einum stað ofan
í kaupið.
í HÁLFAN MÁNUÐ reyndi
stúlkan að ná sambandi við for-
stjórann, unz það að lokum tókst.
Hann sagði henni að koma með
kjólinn, skyldi hann athuga mál
ið og hafa samband við hana að
því loknu. Svo líða nærri tveir
mánuðir. Ekkert hljóð heyrist úr
liorni forstjórans og fer þá stúlk
an á fund hans á ný.
Kjóllinn lá bar óhreyfður með
sömu ummerkium og áður, og
forstiór'nn kvaðst ekkert geta gert
í málinu. Hann gerði ekki minnstu
tilraun til að komast að samkomu
lagi eða bjóða bætur f.vrir evði
leggingu á flík:nni — ekki einu
sinni. að hann bvði endurgreiðslu
á „hreinsunargialdinu". Þeear
stúlkan kvaðst bá fara með bessi
mála'ok til Nevtendasamtakanna.
svaraði forstióri: „Já, það skuluð
þér bara gera.“
NEYTENDASAMTÖKIN gát.U
hinsvegar ekkert, aðhafst í málinu
þar sem bessi efnalaug væri ekki
í áðurnefndri samstarfsnefnd. Og
þar við situr. Þetta er eitt af bús
undum dæma um varnarleysi
grandalausra neytenda.
REYNDUR SKRIFAR: „Ég vona
að þú takip þetta greinarkorn til
birtingar Hannes minn: Frumvarp
hefur verið flutt á Alþingi þar sem
bann á verkfalli opinberra starfs
manna skuli afnumið. Vil ég nú
skýra viðhorf mitt til þessa máls
að nokkru. Á fyrsta þingi opin
berra starfsmanna var ég einn af
fulltrúum Reykjavíkur. Þar lét
stjórnin útbýta skjali nokkru með
al fulltrúa, sem í birtist hugmynd
um verkfall starfsmanna og hvern
ig það skyldi framkvæmt. Þar. stóð
I að ekki mættu allir starfsmenn
fara í verkfall, svo sem læknar,
hjúkrunarkonur, slökkviliðsmenn
og ef til vill fleiri, og áttu þeir,
sem liéldu áfram starfi sínu að
láta af hendi helming launa sinna
til þeirra er í verkfallinu stæðu.
Ekki var hugmynd þessi tekin til
formlegrar umræðu á þinginu, en
ég kvaddi mér hljóðs utan dag
skrár í þinglok, og mælti á þessa
leið.
EF FRAMKVÆMA skal það sem
útbýtt skjal inniheldur tel ég að
fengizt hafi nægilega öflug
sprengja til að sprengja félags
skapinn. Eigi var ég þó spurður
hvernig það mætti verða.
SKYLDU MARGIR starfandi
manna vera hrifnir af því, að af
henda helminginn af launum sín
um í liendur þeirra, sem ekkert
störfuðu? Það er líkast því, að
þeir, sem skjalfestu hugmynd
þessa hafi verið fávitar. Fullkom
ið frelsi er mjög Lofað af mörg
um þeim, er ekki geta gert sér
grein fyrir afleiðingum af mis-
brúkun þess. Hvernig yrðu t.d. a£
leiðingar af fullkomnu frelsi í um
ferðarmálum?. Læknar og prestar
hefðu þá sennilega nóg að stassfa.
VERKFALLSVEITING er í eðli
sínu kúgun, sem stundum getur
verið réttlætanleg líkt og þegar
svangur maður stelur sér matar
bita, ef ekki er annars kostur. Það
telst tæplega réttlátt að hálauna
menn haldi uppi verkfalli, sem
þeir geta þolað vandræðalaust.
Slíkt getur vart tal'zt vítalaus hátt
semi. Ég tel að setja þurfi lög um
takmörkun á lengd á verkfallstíma
án sekta, er fari yfir launahæð
þeirra er í verkfalli standa. Stytzt
ur tími yrði hjá þeim hæst laun
uðu, en lengstur tími hiá þeim,
er lægst launin hefðu.: Ég er al
gerlega andvígur verkfallsrétti op
inberra starfsmanna sökum þeirra
afleiðinga, er af slíku gætu leitt
ef ábyrgir múgæsingamenn ættu
þar hlut að máli. Ég tel að opin
berir starfsmenn eigi meiri ítök
í löggjafarvaldinu sér t'l hagsbóta
en nokkrir aðrir launþegar, ef þeir
haga sér á réttan hátt. Ég hygg, að
fæstir, sem kæmu til með að sitja
í ríkisstjórn væru hrifnir af verk
fallsrétti opinberra starfsmanna."
ÞETTA SEGIR sá reyndi mað
ur og geta menn liaft þá skoðun á
erindi hans. sem þeir vilja.
Hannes á horninu.
Tilkynning um útboð
Útboðslýsing á rafölum fyrir Búrfellsvirkjun í Þjórsá
verður afhent væntanlegum bjóðendum að kostnaðar-
Jausu á skrifstofu Landsvirkjunar eftir 6. des. n.k.
Tilboða mun óskað í tvo riðstraumsrafala 'á lóðréttum
ás, sem hvor um sig skal vera um 40.000 kVA með fas-
viksstuðul 0,9 og 300 sn/mín. Einnig mun áskilinn rétt-
ur til kaupa á einum itil fjórum eins rafölum til viðbótar
ásamt búnaði og varahlutum.
Gert mun verða að skilyrði, að Ihver bjóðandi sendi með
tilboði isínu fullnægjandi upplýsingar um tæknilega og
fjárhagslega liæfni sína til að standa til fullnustu við
samninga.
Krafizt verður að bjóðandi ,hafi kannað og framieitt einn
eða fleiri rafala, sem ekki eru minni hver um sig en 45.
000 kVA að málraun, og að rafalarnir hafi verið í notk-
un með góðum árangri ekki skemur en 2 ár, þegar tilboði
er skilað.
Tekið verður við innsigluðum tilboðum í skrifstofu Lands-
virkjunar, Laugavegi 116, Reykjavík, fram til kl. 14:00
þann 11. marz 1966.
Reykjavík 12. 11. 1956
LANDSVIRKJUN.
Auglýsingasíminn er 14906