Vísir - 08.02.1960, Blaðsíða 9

Mánudaginn 8. febrúar 1960.
VÍSIB
9
Fiskvei5ar við V.-Afríku
gætu reynzt arðbærar.
Devold hvetur Norðmenn til að
útbúa fiskveiðileiðangur þangað.
leika Norðmanna.
Hoppilegasta bátategund til
veiðanna væru stór herpinóta-
skip. Verksmiðjuskipið verður
að fylgja flotanum og verður |
að geta tekið á móti miklum
afla í einu. Það væri ef til vill
heppilegt að tíu bátar til há-
méraveiða væru látnir fylgja
flotanum. Fengju þeir nóg í
beitu og verksmiðjuskipið geti
tekið'við afla þeirra.
Réttast væri að hafa tvö
frystiskip,. Væri alltaf annað
þeirra á miðunum, meðan hitt
fer með afla sinn til afsetningar
í Gíbraltar eða Ítalíu.
Devold bætir þeirri aðvörun
við að varast beri að veioa fyr*
ir norðan Kanarieyjar yfir
haustmáuðina en frá því í októ-
ber og út desember eru mikl-
ar líkur fyrir góðri veiði suð-
ur af Kanaríeyjum.
Frá fréítaritara Vísis.
Osló í janúar.
Finn Devold, fiskifræðingur,
hefur nú lagt fram skýrslu sína
um fiskirannsóknir við Vestur-
Afríku, en þangað fór hann á
rannsóknaskipinu Johann
Hjort. Devold Iýkur skýrslu
sinni með þeim orðum að líkur
séu fyrir því að Norðmenn geti
stundað arðbærar fiskveiðar á
þessum slóðum, en til þess þurfi
mikinn undirbúning.
Sardínutorfurnar, sem fund-
ust á þessum slóðum, voru frem
ur litlar og höfðu Norðmenn
ekki áhuga fyrir þeim. Á þess-
um slóðum voru heldur engar
sardinellur. Hinsvegar urðu
beir varir við stórar torfur af
pelamid, sem líkist styrju og
makríl. Pelamidinn syndir með
miklum hraða, en nótabassinn
sem var með í förinni álítur
að það sé auðvelt að veiða
hann og til þess megi nota
sams konar nætur og við
Lofoten. Mikið er af pelamid
og væri hægt að veiða hann í,
stórum stíl, bæði í nætur og
á færi.
Einstök skip sem færu til
pelamidveiða á þessum slóðurn
myndu ekki skila miklum hagn-
aði, nema hægt væri að frysta
fiskinn um borð í þeim og hafa
örugga sölumöguleika. Það væri
hugsanlegt að semja um lönd-
unarleyfi á hentugum stað ekki
langt frá miðunum og fá að
flytja hann úr landi. Þetta ráð
® SAftJftlAR SÖGOJR EFTIR VER&JS •
☆ ☆ ☆ Vekalýðsfélög í Bandaríkjunum ☆ ☆ ☆
Framh. af 4. síðu.
sem fyrir nokkrum árum kost-
og skíðastökkinu. Hér hefur
, allt verið skipulagt af kunn-
aði 600 dali var seldur fyrir áttumönnum, og sennilega hafa
engir leikar verið betur skipu-
9000.
Margir eru reyndar þeirrar
skoðunar, að þetta sé bara tíma-
lagðir í þessum skilningi, Allir
miðar í þessi sæti seldust líka
bil uppsprends verðs, og að upp samstundis svo að segja.
enginn muni leggja leið sína íjÞeir kosta heldur ekki nema
dalinn, eftir að leikunum lýkur.
Jafnvel þótt verðið kunni að
falla um 60 af hundraði er fram
líða stundir, segja þeir að ekki
muni takast að fá menn til að
koma þangað til iðkunar vetr-
aríþrótta.
Hvort þessir svartsýnismenn
koma til með að hafa á réttu
að standa er ekki gott að segja.
um 6000 krónur (eftir gamla
genginu).
(Þýtt og endursagt.)
iimagáússrssöt
Framh. af 4. síðu.
vegalengdinni. Annar varð
Krohn á 6.0 .sek og þriðji Stein-
Núna er allt í hinum mesta j bach á sama tíma. (Myndin hér
btóma. Um 1200 þátttakendur I að ofan er af endasprettinum
frá um það bil hálfum fjórða'í úrslitahlaupinu. Carper hefur
tug þátttökulanda taka þátt í! greinilega yfirburði).
leikunum og 600 blaðamenn1 Manfred Steinbach (stökk
alls staðar að úr heiminum lengst 7.75 m á sl. sumri) stökk
munu sjá fyrir daglegum frétt- nú 7.37 m, sem verður að telj-
nm. Þeir hafa 1400 síma við ast mjög gott við slíkar aðstæð-
höndina, og símalínurnar eru ur-Hann átti a. m. k. þrjú stökk
tugir kílómetra að lengd. í yfir 7 m (7.09 m — 7.26 m, auk
En samt sem áður hefur1 áðurnefnds stökk).
„Squaw Valley“ marga kosti. | Þá var einnig keppt í stang-
Allt það sem beint kemur sjálfri; arstökki, og þar stökk einn
heppninni við er eins fullkomið keppandinn 4.20 m en annar
4) 1886 voru stofnuð þjóðar-
samtök verkamanna. í þessum
samtökum voru ýmis félög iðn-
aðarmanna og verkamanna,
svo sem prentara. Þessi samtök
voru frá upphafi sterk og vel
stjórnað af fyrsta forseta þeirra,
Samuel Gompers, og urðu til
þess f v vekja metnað banda-
i’iivs v jj.’í.aij'os. — -— ■—
Aðv.r e-> Samuel Gompers var
kjörinn forseti samtakanna,
liafði hann hjálpað til að koma
á fót félagi vindlagerðannanna,
og urðu þau samtök einhver
hin sterkustu í Bandaríkjunum.
Forystu hans er það að þakka,
að Icomið var á ýmsum laga-
ákvæðum varðandi vinnukjör,
og það var einnig að nokkru
fyrir hans tilstilli, að lög voru
sett um stofnun verkamálaráðu-
jneytis Bandaríkjanna.-------—
En lengi vel voru erjur milli
vinnuveitenda og vinmiþegg. en
hjöðnuðu eftir því, sem sam-
tökin urðu sterkari, bæði fé-
lagslega og fjárhagslega, og
gátu þess vegna gert ster’fari
kröfur. Að lokum, um 1818,£ksáu
báðir aðilar að hægt var áð
komast lengra sem samstaríi,
!en óbilgjörnum kröfum.
og unnt hefur verið að gera það.
Þegar menn eru komnir á vett-
vang á annað borð, geta þeir
náð til allra keppnistaðanna á
minna en 5 mínútum, þótt ferð-
ast sé fótgangandi. 6 skíðalyftur
flytja bæði þátttakendur og
keppendur upp í 3000 metra
hæð. Marksnúrurnar bæði í
bruni og svigi liggja í 1900 m
4.10 m.
Ýmis annar góður árangur
náðist, svo sem í 50 m grinda-
hlaupi. Þykir augsýnt að
margir líti vonaraugum til
Rómar, enda rhunu þýzkir
íþróttamenn nú æfa af miklu
kappi. Skilyrði til æfinga hafa
einnig verið stórbætt. M. a.
hefur nýlega verið tekið í notk-
hæð. í ísknattleikssalnum er ’ un stórt íþróttahús í Dortmund,
hægt að koma 8500 áhorfendum* og þar gefur að líta 108 m langa
í einu. Hann er opirin á þrjár
hliðar, en þó þannig, að allir
áhorfendurnir get^ verið ^jndir
þaki. Þaðan er auk þessfhægt
innanhússbraut til spretthlaupa-
æfinga. Er slíkt vitanlega ó-
metanleg lyftistöng og kemur
vafalaust í góðar þarfir nú fyrir
að fylgjast með skautahlaupinu I OL-leikana.
5) Á árunum 1936 og 1938
fóru nokkur félög úr þessum
samtökum og stofnuðu önnur.
Markmið þessara nýju saintaka
var að sameina verkafólk sem
vinnur við fjöldaframleiðslu og
þau verk, sem ekki þarf sér-
þekkingu til. Fyrsti forseti
þessara samtaka var John L.
Lewis, hinn harðgeri leiðtogi
námamanna, og tókst honum að
fá margar kjarabætur fyrir
verkafólk.---------Um 1955
sáu bæði þessa samtök fram á,
að þau hefðu meiri möguleika,
ef þau störfuðu saman, svo þau
sameinuðust af nýju. Þetta
varð til að ljúka ýmsum smá-
vægilegum deilum milli sam-
takanna, og tryggðu betri mögu-
leika á að ná þein^kjarabótiun,
sem þörf yar á hverju sinni.
r ’
--------I dag eru um 18 mill-
jónir verkafólks í þessum sam-
tökum. Foringjar þeirra vita
I að samvinna stettatfélaga éiý.
, öruggari til að ná ,jjóðum áy-
angri. Þeir vita að friðsamlegátr
samningaumleitanip.þ.ýða mi|ina
vinnutap verkafólks. og að slíkt
samstarf tryggir það að samtök
vinnandi stétta í Bandaríkjun-
um séu ávallt meðal þeirra
cJnrlziicfn í lmímí —— /F.nrtir. 1
Kóngur í Kongo —
Framh. af 3. síðu.
verður æðsti maður Bakongo.
Eramtíðarhlutverk hans kann
að verða að sameina í eitt stórt
og voldugt ríki mörg lýðveldi í
Mið-Afríku, þar sem deilur hafa
verið miklar milli ættflokka,
menning víða skammt á veg
komin, en auðlindir ótakmark-
aðar og framtíðarmöguleikar.
Kasavubu er kvæntur og á
sex börn.
hafa Japanir tekið, en þeir, eins
og kunnugt er, veiða á öllum
heimshöfum jafn vel í Miðjarð-
arhafi fyrir ströndum Ítalíu og
upp undir Noregsstrendur á
Atlantshafi.
Devold álítur að heppilegast
væri að gera út allstóran flota
fiskiskipa og leigja síðan kæli-
skip, sem væri til staðar á
fiskimiðunum, og flytti aflann
til hafnar. Að því er bezt er
vitað hafa Japanir ekki lagt
mikla stund á veiði þessa fiskj-
ar og eykur það hagnaðarmögu-
3) Þegar þrælastríðið braust
út í Bandaríkjunum 1861, varð
skortur á vinnufólki vegna þess
að uppfylla þurfti þarfir hers-
ins. Þelta leiddi til þess að
verka- og iðnaðarmenn stofnuðu
með sér félög, sem komu í
framkvæmd ýmsum endurbót-
um á vinnustöðvum. Sum þess-
ara félaga bundust saman og
stofnuðu þjóðarsambönd.------
— Árið 1869 voru svo heildar-
samtökin stofnuð, og unnu þá
mikinn sigur með járnbrautar-
verkfalli, og urðu þannig fyrsta
sterka félagsheildin sem vann
þjóðarliylli. Um 1880 voru yfir
70.000 meðlimir í þessum sam-
tögum, sem orðin voru þá mjög
■ sterk. En innanfélagsátök
| veiktu samtökin, og um 1890 ^
! voru þau orðin áhrifalaus.----
! — Stofnandi trésmiðasamtak-,
ahna var maður að nafni Peter
McGuire, og var hann áhrifa-
mikill meðal verkamanna. Það
var hans verk, að fyrsti mánu-
dagur í september ár hvert er
haldinn hátíðlegur sem dagur
verkamanna, svo almenningi
„gefist kostur á að hylla snilli
bandarísks iðnaðar“. Frídagur
verkamanna var fyrst haldinn
hátíðlegur í New York 1882, og
varð þjóðhátíðardagur 1894. —
SQUAW VALLEY -