Vísir - 20.06.1962, Blaðsíða 9
Miðvikudagur 20. júní 1962.
9
V'SIR
Ekkert vantar á hamin
uSSlí
Heimsókn til dúxins á stúdentsprófi i MR
Það hefur verið mikið um
að vera á heimili Helga Þor-
lákssonar, skólastjóra, að
Nökkvavogi 21, Undanfama
daga. Sonur hans, Þorkell, var
að ljúka stúdentsprófi og fékk
hæstu einkunn f sínum skóla.
Auk þess trúlofaðist hann
kvöldið sem hann útskrifaðist.
Þorsteinn, 16 ára gamall son-
ur þeirra hjóna, var einnig að
ijúka prófi. Hann fékk hæstu
einkunn á landsprófi í sínum
skóla.
Á heimilinu hefur verið hald
in' hátið undanfarna daga og
verið stöðugur straumur vina
og vandamanna, auk skólasyst-
kina og annarra. Við héldum
þangað á laugardag, til að kynn
ast þessari hamingjusömu fjöl-
skyldu.
Skemmfilegt
oð reikna
Við tökum tali Þorkel Helga-
son, sem var að ljúka stúd-
entsprófi, með einkuninni 9,32.
— Hvernig ferðu að þessu?
— Ég les vel. Annars er
það svo að ef maður á gott
með að læra stærðfræði, þá er
stærfræðideildin miklu léttari
en máladeildin. Þau þrjú ár sem
ég hef verið í stærðfræðideild,
hafa farið milli 70-80% af tím
anum í að Iesa. Samt eru þau
mfn lægstu fög.
— Hver eru þín helztu áhuga
mál, utan námsins?
— Ég hef mjög gaman af
tónlist, þó að ég spili ekki
sjálfur. Ég hef að vísu sungið
í Fílharmoniukórnum, en fyrst
og fremst hlusta ég á tónlist.
Ég hef engan áhuga fyrir dieg-
urlögum og slíku og jazz þekki
ég mjög lítið. Það er sem sé
klassisk tónlist sem ég hef
mest gaman af.
— Hvert er þitt uppáhalds
tónskáld?
— Mér hefur alltaf þótt Moz
art skemmtilegur. Hann er
hreinn og fallegur. Af seinni
tíma tónskáldum líkar mér
hvað bezt við Bartok.
— Hvað þykir þér skemmti-
legast að gera?
— Það fer mikið eftir skapi.
Ef ég kemst vel af stað með
að reikna get ég gert það tím-
unum saman. Það getur verið
dásamlega skemmtilegt.
— Áttu erfitt með tungu-
mál?
- Ég get varla sagt það, en
ég hef þó miklu meira fyrir
þeim en stærðfræðinni.
— Telur þú að mismunur sé
á gáfnafari manna, sem eru
góðir í málum og þeirra sem
eru góðir í stærðfræði?
— Ég býst við að svo sé.
Einar Már Jónsson, sem varð
hæstur í máladeildinni, er al-
gert „geni“ í málum, enda
fékk hann tfu i sumum málun-
um. Honum tókst ekki að kom-
ast nema milli 5 og 7 í stærð-
fræði og eðlisfræði. Ekki er þar
um að kenna heimsku. Það er
mjög sjaldgæft, að menn séu
jafnvígir á hvort tveggja.
— 'Hvað er það næsta sem
Iiggur fyrir hjá þér?
— Ég er búinn gð fá styrk
til náms við skóla í Boston,
sem kaliaður er M.I.T. (Massa
chusetts Institute of Techno-
logy). Þetta er einn bezti skóli
sinnar tegundar. Styrkurinn
nemur 2000 dollurum á ári, sem
er um tveir þriðju af kostnaði.
Ég fæ hann til eins árs og ef
ég stend mig fæ ég hann á-
fram. Ég hef verið að reyna að
grafa upp hverjum þetta er að
þakka, en árangurslaust. Ég
sótti um þetta í gríni og datt
ekki í hug að ég fengi það.
— Hvað hyggstu leggja
stund á?
— Til að byrja með stærð-
fræði. Ég ætla þó að halda
þeim möguleika opnum að
breyta yfir í eðlisfræði. Það er
mun hagkvæmara upp á vinnu
hér heima að gera.
— Hvað hefur þú áhuga fyr
ir að gera í lífinu?
— Ég vil alla vega ekki
verða kennari. Það er gallinn
sem ég sé við stærðfræðina,
að fyrir stærðfræðinga er ekk-
ert annað að gera hér. Þó er
ekki gott að segja hvað úr
verður. Ég hef unnið með Páli
Theodórssyni eðlisfnæðingi.
Hann sagði mér að sér hefði
þótt það alger glötun að verða
kennari á meðan hann var I
menntaskóla. Seinna kenndi
hann svo í Menntaskólanum og
hefði vel getað hugsað sér að
verða kennari áfram, ef það
væri betur launað. 1
— Það er hættuleg mein-
semd að erfitt skuli vera að fá
fasta kennara vegna þess hve
illa þeir eru launaðir. Það er
allt of mikið um það hér að
kennarar stundi kennslu á
hlaupum, til að bæta upp 6-
fullnægjandi laun annars stað-
ar. Menn komast ekki á strik
með að kenna, ef þeir kenna
í eitt ár og enn síður ef þeir
kenna fáa tíma í viku.
— Telur þú að kennslan líði
mikið fyrir þetta?
— Það tel ég vafalaust. Ég
vil þó taka það fram að ég
hef verið sérlega heppinn með
kennara.
— Hvenær ferð þú út til
Bandaríkjanna?
— í byrjun september?
— Þykir þér ekki leitt að
skilja unnustuna eftir heima?
— Ég hugga mig við það að
langt líf sé eftir.
— Ert þú ekki fullkomlega
hamingjusamur þessa dagana?
— Ég get ekki fundið neitt
sem vantar á hamingjuna.
Dásamlegt
tækifæri
Heima hjá Þorkeli hittum
við Helgu Ingólfsdóttur, unn-
ustu hans. Hún er 20 ára að
aldri, stundar nám í Tónlistar-
skólanum. Hún er dóttir Ing-
ólfs Davíðssonar, grasafræð-
ings.
— Hvernig líst þér á það að
unnustinn skuli vera að fara
til útlanda?
— Mér líst vel á það. Ég vil
endilega að hann fari. Mér
finnst það alveg dásamlegt að
hann skuli fá þetta tækifæri.
— Heldurðu ekki að þú mun
ir sakna hans?
— Ég held ekki. Ég gleðst
bara með honum að komast.
Helga og Þorkell
Frú Gunnþóra, Þorsteinn og Helgi.
Auk þess hef ég margt um að
hugsa sjálf.
— Hefur þú lagt átund á
píanóleik lengi?
— Ég byrjaði 7-8 ára gömul
og hef haldið áfram síðan. Ég
hætti í Menntaskólanum í
þriðja bekk. Það er ekki hægt
að stunda menntaskólann og
tónlistina saman ef vel á að
vera. Síðan hef ég eingöngu
fengist við tónlistina. Ég ætla
að taka lokapróf í Tónlistar-
skólanum eftir ár.
— Hver eru þín helztu á-
hugamál, fyrir utan unnustann
og tónlistina?
— Þau eru mörg. Mig langar
að kynnast sem flestu, annars
Ies ég mjög mikið I frístund-
um.
— Hvað lestu helzt?
— Ég hef mlkinn áhuga á
öllu sem viðkemur 18. og 19.
öld. Ég hefðf ekki trúað þvi
að ég ætti eftir að verða svona
rómantísk að lesa skáldsögur
frá þessum tíma. Annars les ég
líka mikið æfisögur.
— Hversvegna ertu orðin
svona rómantísk?
— Ég býst við að þetta
stafi að einhverju leyti af því
að ég spila svo mikið. Þá er
maður alltaf einn. Kannske er
það líka af því að ég kynntist
honum.
— Ætlar þú út til hans, þeg
ar þú hefur lokið prófi?
— Ég veit það ekki enn.
Það væri skemmtilegt, þvf að
mig langar til að læra meira.
Ég veit þó ekkert um það enn.
„Ég hata
stærðfræði"
Það er ekki svo lítið afrek að
fá 9.47 í einkunn á landsprófi.
Það tókst þó Þorsteini Helga-
syni, bróður Þorkels, sem
„duxaði“ f Menntaskólanum.
Mun þetta vera næst hæsta
einkunn sem tekin var á lands-
prófi í Reykjavfk f ár.
— Hvaða fög þykja þér
skemmtilegust?
— Málin eru lang skemmti-
legust. Ég hata stærðfræði og
eðlisfræði, þó rð ég fengi 10
og 9,5 í þeim.
— Hvernig stendur á svona
einkunum f fögum sem þú hat-
ar?
— Ég fékk 6,6 í eðlisfræði
og 8.7 í stærðfræði á miðsvetr-
arprófi. Þetta er vægast sagt
ekki gott og ég fékk skrekk.
Ég lagði því sérstaka áherzlu
á þessi fög, með þessum ár-
angri. I staðinn lækkaði ég
svolítið í lesgreinum.
— Þú ætlar þá væntanlega
að fara í stærðfræðideild?
— Ég býst frekar við því.
Ég hef miklu meiri áhuga á
málunum. Það er þó aldrei að
vita hvað verður úr. Ef ég
kann svona mikið í stierðfræði,
er ekki gott að segja nema ég
leggi hana fyrir mig.
— Hvað langar þig að gera
í lífinu?
Það er svo langt þangað til
að ég lýk námi að ómögulegt
er að segja um það. Ég er þó
ekki frá því að ég vildi gerast
kennari. Því fylgir þó sá galli
að það er illa launað. Ef ég hef
enn áhuga á því, þegar ég lýk
námi, mun ég ekki setja laun-
in fyrir mig.
— Hefurðu mikið fyrir að
læra?
— Ég eyði 1 það miklum
tíma, þar sem ég er ekki sér-
lega fljótur að læra. Þetta hef-
ur verið frekar erfitt i vetur.
Ég varaði mig ekki á þvl að
ég var í allt of miklu félagslifi.
Framh. á 4. síðu.