Vísir - 31.01.1963, Page 4

Vísir - 31.01.1963, Page 4
V I S I R . Fimmtudagur 31. janúar 1968. .. Illlllll imi ■ IIH—IIIII—f Soffía Loren í dag, rík, fræg og fögur. Farðu heim, sagði pabbi. M: Hittirðu föður þinn í Róm. S: Já, nokkru seinna hitti ég hann í íbúð hans og hann spurði mig ekki einu sinni hvort ferðin hefði gengið vel. Hann sagði strax og hann sá mig að ég skyldi snúa þegar f stað heim aftur til Pozzuoli. M: Hvernig líkaði þér við slikar móttökur? S: Ég varð hnuggin yfir þeim. Ég hafði ekki búizt við þessu. M: Sagðirðu föður þínum, að Mig dreymir að ég hlaiipi á ströndinni þú hefðir unnið fegurðarkeppn- ina? S: Já, ég sagði honum það, en það hafði engin áhrif á hann. Eins og ég sagði áðan, vildi hann að ég yrði kennslukona. M: Hvernig lauk svo samtali ykkar? S: Því lauk með því að ég sagðist ætla að fara mínu fram. Þá lét hann kalla á lögregluna og ætlaði að láta flytja mig með valdi aftur til Pozzuoli. Ég var auðvitað ólögráða, en þar sem móðir mín fylgdi mér, gat lögreglan ekkert gert og við urðum kyrrar í Róm. M: Hvers vegna heldurðu að faðir þinn hafi hegðað sér svona? S: Til þess að geðjast eigin- konu sinni. Hún vildi ekki að við settumst að í Rómaborg, því að hún var hrædd um að við tækjum hann frá henni. í leiguherbergi. M: Hvað gerðuð þið mæðg- urnar svo eftir þennan atburð í Cinecitta? S: Við tókum á leigu herbergi með húsgögnum á Via Cosenza. Þar bjó eldri kona, sextug norn og hafði bónda sem elsk- huga. Bóndinn var reglulegur durgur utan frá Kampaníu. Hún varð afbrýðissöm út í mig og dag nokkurn réðist hún á mig, dró mig á hárinu og ætlaði að berja mig. Ég sleit mig lausa og hljóp út og hringdi á föður minn til að biðja hann um hjálp. Veiztu hverju hann svaraði? M: Hverju svaraði hann? S: Hann sagði: — Þú vildir setjast að í Róm. Gerðu svo vel þarna hefurðu það. : Svo að líf þitt hefur haldið áfram að vera óeðiilegt. Venju- legur faðir hefði þotið af stað til að hjálpa dóttur sinn. S: Já, en hann var ekki venjulegur faðir. M: Þetta hefur verið erfiður tími. S: Já, mjög erfiðun En ég tók ekki svo mjög eftir því, 1 fyrsta lagi var ég vön því að eiga erfitt og í öðru lagi brosir lífið á móti manni, þegar maður | er fimmtán ára. M: Þú hefur haldið áfram að vinna, þegar Quo Valdis var lokið? S: Já, ég hélt áfram að vinna, þó að allt gengi upp og niður. Ég man eftir því að einu sinni var aleiga okkar mægðnanna 500 lírur. Það dugði rétt fyrir fari heim til Pozzuoli. Þá missti mamma kjarkinn og vildi snúa heim, en ég vildi það ekki. Ljósmyndafyrirsæta. M: Þú hefur viljað ná betri árangri, annars yrði allt líf þitt óeðlilegt áfram. S: Ég vildi sýna föður mlnum og fólkinu f Pozzuoli að ég væri ekki fædd til að verða kennslukona. M: Og við hvað starfaðirðu? S: Ég var ljósmyndafyrir- sæta. Það voru myndir í fram- haldssögur, eða myndir framan á tímarit. Svo hélt ég áfram að starfa sem statisti í kvikmynd- um. M: Og bjugguð þið flltaf í leiguherbergi? S: Já, að undanteknum stutt- um tíma þegar við bjuggum hjá skyldfólki okkar. En við höfð- um ekki búið hjá þeim meir en tíu daga þegar þau hættu að gefa okkur kaffibolla, hvað þá meir. Svo við fluttum aftur í leiguherbergi. En nú var ég að verða fræg. M: Hvernig þá? S: Sérstaklega vegna mynd- anna í framhaldssögunum. Fólk þekkti mig á götunni. M: Var sú frægð nægileg til Seinni hluti samtals ' r . Moravia við Soffíu Loren þess að þú gætir gleymt kom- plexunum? S: Nei, þetta var ekki sú frægð sem ég hafði óskað mér. Ég vildi verða leikkona. M: Hvað bjugguð þið lengi í leiguherbergjum? S: í þrjú ár. Síðan leigðum við ibúð á Via Ugo Balsani, þrjú herbergi og eldhús. Hugsaði aðeins um vinnuna. M: Hvað hugsaðirðu þá um lífið? S: Ég hugaði aðeins um vinn- una. M: Hugsaðirðu ekkert um ástina? S: Nei, það var miklu seinna sem ég fór að hugsa um hana. Ég var ekki bráðþroska. Ég man annars að síðasta árið sem ég var í Pozzuoli þótti mér vænt um strák sem var seytján ára. Einu sinni fórum við sam- an í skemmtigöngu í Bagnoli eftir aðalgötunni. Ég sá að hann var spenntur, átti erfitt um andardrátt og var rauður í framan. Allt í einu kyssti hann mig á munninn. Ég varð dauð- hrædd, stökk frá honum og hljóp eins og vitlaus. Ég sá hann aldrei framar. Hann hét Manlio. M Hafirðu ekki meiri kynni af ástinni en þetta? S: Nei, ekki meir. Auk þess hefur mér ekki geðjast að strák um á sama aldri og ég. Mér hefur þótt meira komið til þroskaðra manna. M: Það hefur þá kannski verið eðlisávísun sem visaði þér á manninn sem gat fyllt Framh. á 10. .sícjiw Soffía Loren lýsir Rómardvöl og för sinni Faðir Soffíu, Sciccoloni verkfræðingur, er enn á iífi. Þannig iítur hann nú út, en lítil vinátta er milli þeirra. i

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.