Vísir - 22.02.1963, Blaðsíða 15

V í SIR . Föstudagur 22. febrúar 1963.
15
maður — ungur að árum, Kolya
Vdovushkin að nafni. Hann sat við
lítið hreint borð, með hvlta litla
húfu og í snjóhvltum sloppi. Hann
var að skrifa eitthvað.
Enginn annar maður var sjáan-
legur.
Ivan tók ofan eins og I viðurvist
einhvers yfirmanns, og svo renndi
hann augunum þangað sem þeim
var alveg óviðkomandi — eins og
tíðkast I fangabúðum. Þá tók hann
eftir því, að Kolya hafði jafnt og
snyrtilegt línubil, dálitla spássíu
með stórum staf. Honum var þegar
við hverja línu, sem alltaf hófst
ívan dró skeiðina upp úr stígvél-
1 inu sínu. Þetta var litli dýrgrip
urinn hans. Hann hafði aldrei skilið
við hana allan tímann þar norður
frá, hann hafði sjálfur steypt hana
úr alúminíumvír í candi og á henni
voru greypt orðin „Ust-Izhma“.
Hann tók hattinn ofan af nauð-
rökuðu höfðinu. Hann gat aldrei
fengið sig til, hversu kalt sem var,
að borða með hattinn á höfðinu —
og hann hrærði I kaldri súpunni,
leit fljótt yfir skammtinn, sem þeir
höfðu gefið honum. Miðlungsstór.
Þeir höfðu ekki ausið súpuskammt-
inum efst úr pottinum og heldur
ekki neðst úr honum. Fetiukov var
sú manntegund, sem hirti alltaf
kartöflurnar úr matnum þess
manns, sem hann var að geyma
fyrir.
pUna góða við fangasúpu var það,
að hún var heit, en skammtur
Ivans var orðinn alveg kaldur.
Samt borðaði hann jafnt og þétt.
Engin ástæða til að flýta sér, jafn
vel ekki þótt kviknað væri I. Eini
tlminn, sem fangarnir áttu sjálfir
auk svefnsins, voru þessar tlu mín-
útur við morgunverðinn, fimm mín
útur við hádegisverðinn og fimm
mlnútur við kvöldmatinn.
Sama súpugutlið var þar á hverj-
um degi. Innihald hennar var kom-
ið undir því hvaða grænmeti þeim
var úthlutað hvern vetur. I fyrra
var ekkert nema saltaðar gulrætur,
sem þýddi, að frá þvl I september
og fram í júní var súpan eintóm
gulrót. I ár var það svart kál, Bezti
næringartími ársíns var júní, þá var
allt grænmeti búið og kornmeti
kom I staðinn. Versti tíminn var I
júlí. Þá söxuðu þeir nettlur I pott
ana. Smáfiskarnir voru meira bein
heldur en fiskur. Fiskurinn var soð
inn I mauk og það var lítið eftir
á beinunum nema nokkrar tæjur á
hausnum og sporðinum. Það var
ekki skilið svo mikið eftir sem
fiskhreistur eða tæja á stökku
hryggbeininu.
ívan bruddi og saug beinin og
spýtti þeim svo á borðið. Hann
borðaði allt, — tálknin, sporðinn,
og augun þegar þau voru enn
þá I augnatóftunum, annars ekki
ef þau höfðu losnað út úr hausnum
við suðuna og fiutu stök I skálinni
— stór fiskaaugu. Ekki þá. Hinir
hlógu að honum fyrir það.
TJann hafði ekki farið aftur heim
I skálann sinn og þess vegna
ekki tekið skammtinn sinn svo að
hann borðaði morgunverðinn án
brauðs. Hann myndi borða brauð
ið seinna. Það gæti jafnvel verið
betra þannig.
Á eftir súpugutlinu kom nöturleg
ur hafragrautur. Hann var llka orð-
inn kaldur og orðinn að þykkum
kekki. Ivan varð að skera hann I
sundur. Grauturinn var ekki ein-
ungis kaldur — hann var bragð-
laus, þegar hann var heitur, og lltil
saðning fyrir magann. Aðeins gras,
nema bara gult á lit, og leit út eins
og liirsi. Þeim hafði dottið I hug að
gefa þeim það I staðinn fyrir korn
meti frá Kína, að þvl er sagt var.
Þegar búið var að sjóða hann, vóg
full skál af honum næstum pund,
en það var ekki hafragrautur held-
ur, — heldur eitthvað sem átti að
vera það. ívan sleikti skeiðina,
stakk henni aftur í stígvélið og hélt
til sjúkraskýlisins.
Himinninn var ennþá myrkvaður.
Fangabúðaljósin báru skin stjarn-
anna ofurliði. Breiðum geislum frá
tveim kastljósum var varpað í sí-
fellu yfir fangabúðasvæðið. Þegar
þessar fangabúðir, þessar „sér-
stöku“ fangabúðir höfðu verið
skipulagðar hafði Öryggið átt mikl-
ar birgðir af leitarljósum síðan I
stríðinu og í hvert skipti sem var
rafmagnsbilun, skutu þeir þessum
leitarblysum upp yfir svæðið hvít-
um, gulum og rauðum — alveg eins
og á styrjaldartímum. Seinna hættu
þeir þessu alveg. Kannski til að
spara fé.
Ennþá virtist eins dimmt eins
og við morgunkallið. En þjálfað
auga gat auðveldlega greint á ýms
um smáatriðum að bráðlega yrði
skipað að halda til vinnu. Aðstoðar
maður Khromisar (eldhúsvörðurinn
Khromois hafði aðstoðarmann.sem
hann gaf að borða) fór til að kalla á
Skála nr. 6 I matinn. I þessum skála
voru lasburða fangar, sem fóru ekki
út úr fangabúðasvæðinu. Gamall
skeggjaður listmálari skrönglaðist
til lista- og menningardeildarinnar
til að sækja sér pensla og málningu
til þess að hressa upp á númerin
á einkennisbúningum fanganna.
Tjarna var Tartarinn kominnaftur.
Hann gekk löngum hröðum
skrefum þvert yfir liðskönnunar-
svæðið I áttina að bækistöðvum
fangabúðarstjórnarinnar. Nú voru
yfirleitt færri á ferli en venjulega,
sem benti til þess, að allir hefðu
skreiðzt einhvers staðar inn til þess
að ylja sér þessar síðustu dýrmætu
mlnútur.
Ivan hafði vit á því, að verða
ekki á vegi Tartarans. Hann faldi
sig á bak við horn eins skálans:
Fuglinn mundi ekki sleppa honum,
ef hann gómaði hann aftur. Það
borgaði sig aldrei að vera áberandi,
hvað sem öðru leið. Það skipti
megin-máli, að varðmaður sæi
mann ekki einan á ferð, heldur
alltaf I hóp. Það var aldrei að vita
nema hann væri að leita að ein-
hverjum til að þrælka honum út
eða vegast að honum til að litils-
virða hann? Höfðu ekki verðirnir
gengið um skálana og lesið upp-
hátt nýjar reglur fangabúðanna?
„Mönnum var skipað að taka ofan
hattinn fyir varðmanni, þegar þcir
áttu eftir fimm skref að honum,
og setja hann aftur upp, þegar þeir
voru komnir tvö skref frá.
Sumir verðir sveimuðu fram hjá
eins og steinblindir, og eins og
þeim væri skítsama, en svo voru
aðrir, sem litu á nýju reglugerðina
eins og sendingu af himnum ofan.
Hversu mörgum föngum hafði ekki
verið dembt I svartholið útafþessu
hatta-vandamáli? Æ, nei, það var
bezt að vera í hvarfi.
PERMA, Garðsenda 21, sími
33968 Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við allra hæfi.
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætismeg
in. Sími 14662.
Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sími 15493.
Tartarinn gekk fram hjá. Nú tók
ívan lokaákvörðunina um ferð slna
I sjúkraskýlið. En þá mundi hann
allt I einu eftir þvlaðLettlendingur
I kofa 7 hafði sagt honum, að hann
mæftUtoma til sírtog kaupa.af sér
tvær eða þrjár krukkur af heima
ræktuðu tóbaki þá um morguninn,
áður en þeir færu út til vinnu
sinnar. Þessu hafði Ivan stein-
gleymt í öllum æsingnum, Lett-
lendingurinn hafði fengið sendan
böggul kvöldið áður, og það var
ekki að vita nema allt tóbakið væri
farið á morgun, og þá yrði hann að
bíða heilan mánuð eftir öðrum
böggli. Tóbak Lettans var sko
ekkert rusl, sterkt og iimandi, grá-
brúnt á lit.
ívan stappaði niður fótunum af
gremju. Átti hann að snúa við og
hitta Lettann? Það var annars stutt
að sjúkrahúsinu. Hann dragnaðist
áfram. Það marraði I snjónum, þeg
ar hann nálgaðist dyrnar.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU OG DÓDÓ,
Laugavegi 11, slmi 24616.
Hárgreiðslustofan
SÓLEY
Sólvallagötu 72,
Sími 14853.
; Hárgreiðslustofan
| PIROLA
Grettisgötu 31, sfmi 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgrciðslustofa
SVÖNU ÞÓRÐARDÓTTUR,
Freyjugötu 1, slmi 15799.
Hárgreiðslustofa
•AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugavegi 13, sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Jjegar inn var komið, var gang-
urinn, að venju, svo hreinn, að
honum var um og ó að stíga niður
fæti. Veggirnir voru hvítlakkaðir.
Öll húsgögnin voru líka hvlt.
Dyrnar að skurðstofunni voru
lokaðar. Læknarnir hlutu að vera
ennþá í bólinu. Á vakt var aðstoðar
T
A
R
Z
A
N
5EF0KE THE WOKPS HA7
LEFT HIS LIFS.ASHOT
RANð OUT, AN7 THE EVIL
CHIEFTAIN CRUA\FLE7 !
TO THE GK.0UN7. I
Tarzan hafði bjargað lífi Bill
Almond, en þar sem hann var
enn I böndum var hann nú á
valdi Japa.
Japa: „Þér var bjargað frá
gálganum, en þú munt samt
láta lífið ...“
En áður en hann hafði lokið
setningunni var skoti hleypt af
og Japa hné til jarðar.
deginum ljósara, að Kolya var ekki
að vinna embættisverk, heldur eitt
hvað þveröfugt. En það varðaði
hann ekkert um.
„Svo er mál með vexti, Nikolai
Semyonich, að . . . ja . . . það er
að segja . . . að ég er eitthvað las-
inn . . . “, sagði ívan skömmustu-
lega eins og hann væri að gimast
eitthvað, sem annar en hann ætti.
Bæjarf réttir
ÝMISLEGT
Kvenfélag Slysavamafélagshis f
Reykjavík. Á sunnudag er merkja-
söludagur félagsins og Góukaffi 1
Sjálfstæðishúsinu. Félagskonur eru
vinsamlega beðnar að gefa kökur
og koma þeim I Sjálfstæðishúsið.
Leyfið bömum ykkar að selja
merki á sunnudag. Þau eru afhent
I bamaskólunum og húsi félags-
ins á Grandagarði.
Málfundafélagið Óðlnn. Félags-
menn em beðnir um að safna
munum á hlutaveltu félagsins, sem
verður n.k. sunnudag I Listamanna
skálanum.
Málfundafélagið Óðinn. I kvöld
kl. 8.30 verður unnið að undirbún-
ingi hlutaveltu félagsins I skrif-
stofunni, Valhöll við Suðurgötu.
Sjálfboðaliðar eru beðnir um að
mæta stundvíslega.
Hlutavelta Óðins verður n.k.
sunnudag kl. 2 e.h. I Listamanna-
skálanum. Þeir félagsmenn, sem
hafa safnað munum á hlutavelt-
una eru beðnir um að koma þeim
I Listamannaskálann eftir hádegi
á laugardag.
MESSUR
Föstumessa á Elliheimilinu kl.
6.30 I dag. Benedikt Jasonarson
kristniboði prédikar. Heimilisprest-
urinn.
Fasteignir til sölu
0
2ja herb. fbúð:
við Sogaveg
— Úthlíð
— Hringbraut
— Suðurlandsbraut
— Austurbrún
— Rauðarárstlg
— Skipasund
3ja herb. fbúð:
við Skipasund
— Bragagötu
— Nökkvavog
— Holtagerði
— Borgarholtsbraut
— Njarðargötu
— Ránargötu, ris
— Skipasund, 1. hæð
— Langholtsveg, kjallari.
— Vlðimel, 3. h.
— Snorrabraut
— Suðurlandsbraut
— Digranesveg
— Þórsgata
— Goðheimar
— Skipasund
— Blönduhllð
— Hörpugötu
— Nýbýlaveg
— Hringbraut
FASTEIGNA & SKIPASALA
Konráðs Ó. Sævaldssonar
Hamarshúsinu v/Tryggvag.
5. hæð (lyfta.)
Símar 24034. '»0465. 15965.
ítalskir
Nælonregnfarkkar;