Vísir - 12.03.1963, Blaðsíða 5

V í SIR . Þriðjudagur 12. marz 1963.
5
.v.v.v.v.sv.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v/
!; Sinfóníuhljómsveitin jj
■* TTöfum við efni á að eiga sin-
!j fóníuhljómsveit? Því hefur
|. verið svarað játandi, og þjóðin
getur staðið við það. Þjóðin vill
I* standa við það, og sýnir það í
*. orði og verki. Hvert einasta
•; kvöld sem sveitin boðar til
;■ hhljómleika vestur á Melum,
■: lætur almenningur þessa bæjar
ekki á sér standa, og eftirvænt-
J. ingarfullir áheyrendur fylla
■J' húsið svo leitun er að auðu
:■ sæti, jafnvel stæði á stundum.
J. Ekki heyrist Jengur orð að ráði
■: um óþarfa fjárveitingar ríkis og
:■ bæjar til þessa fyrirtækis, nema
JÍ örsjaldan heyrist ískra í tálkn-
I: um afskekktustu nikkusnúð-
J" anna, sem eins og venjulega sjá
■J eftir hverjum eyri sem ekki fer
J* til vegagerðar í eyðisveitum.
J. Hljómsveitin hefur sumsé unnið
■J samúð og forsvar þjóðar og yf-
I* irvalda.
■: i~kg síðastliðið fimmtudags-
í* kvöld var enn hvert sæti
í skipað í stærsta samkomuhUsi
■: landsins. Okkur var boðið upp
J" á að hlýða leik sveitarinnar und
*: ir stjórn hins valinkunna Willi-
■: ams Stricklands. Á efnisskránni
:■ voru EgmontmUsík Beethovens,
■J sjö sönglög eftir Alban Berg,
:■ ítalska symfónían eftir Mendels
:■ osn og loks tvær aríur eftir
■: Puccini. Furðulegur grautur
:■ annars. En á fjörur okkar hafði
JÍ þá rekið enn einn söngvarann.
■J Að þessu sinni einn hinna
:■; .hundrað og fimmtíu Amerlku-
■í sóprana sem „spilá aðalrullur"
■: I þýzkum söngleikjahUsum
:■ þessa dagana, og honum þurfti
■í auðvitað að gefa „sjans“. Og
\J þvf ber ekki að neita, að söng-
kona á borð við Sylvíu Stahl-
■: man væri aufUsugestur á hvaða
í" hljómleikum sem er hér á landi,
j! ef öðruvísi stæði á. En að þessu
•: sinni vorum við eiginlega bUin
að fá nóg af viðhafnarmiklum
■í sólistum, og Iangaði ofboðlítið
\\ í ómengaðan og hraustlegan
J. hljómsveitarleik. Það væri Ut í
■J hött að fetta fingur Ut f með-
ferð hennar á sönglögunum Ur
Egmont, eða Sieben friihe Lie-
der Bergs. HUn var vel fyrir
ofan meðallagið. Þar aðaukigott
1 ............................................
'mmW.m.W.m.W.V.W.VmWmVmW.W.\m.V■V.V.V.V.V.V.V.
að heyra þessi verk sem ég
held hvorugt hafi verið * flutt
hér áður. Og látum þá veslings
Pucciníaríurnar liggja milh
hluta. En hljómsveitarundir-
Ieikurinn var afleitur, og í raun
inni það sem á kurteisasta máli
er kallað sóðaskapur. Hér mátti
fyrst og fremst kenna um slæ-
legri hljómsveitarstjórn, því
verkin innihalda fátt sem ekki
er auðvelt fyrir albrokkgeng-
ustu hljóðfæraleikara að skila
vandræðalítið. Og hvers átti
Mendelssohn að gjalda? Þessi
indæla sinfónía hans, sem
venjulega er full af sólskins-
brosum og æskufjöri, hökti
þarna um eins og örvasa gam-
almenni, og hafði ekki einu
sinni vind til máttlausrar skap-
vonzku. Það merkilega við
hljómsveitarstjórn Mr. Strick-
lands er að ég held, að „tempi"
hans eru sjaldnast fjarri sanni
á svokölluðum taktmæli. En
hvort þau eru hröð eða hæg,
eru þau dæmalaust ósannfær-
andi, svo varla er einleikið. 1
hröðu þáttunum er eins og ver-
ið sé að tvista á sjóstígvélum.
í þeim hægu sér maður fyrir
sér jarðarför á rUlluskautum.
Þetta væri líklega ágætt f mar-
tröð eftir einhvern absUrdist-
ann, en slíkar hugsýnir eiga nU
varla við í flutningi klassfskra
tónverka. Kannski er samt eitt-
hvað í þessu sem við skiljum
ekki. En ónákvæmnin og —-
þetta kemur kannski Ur hörð-
ustu átt — letin sem skrollaði
í næstum hverju atriði, ekki
aðeins symfónfunnar, heldur
allra viðfangsefna þessara
hljómleika, er eiginlega meira
en allra vinveittustu viðhlæj-
endur geta kyngt með góðu
móti.
I
■yið höfum eignazt sinfóníu- \
hljómsveit, og við viljum :
halda henni. Tilvera hennar i
veltur ekki sízt á vali góðs \
stjórnanda. Um hæfni Mr. |
Stricklands verður ekki dæmt i
af þessum einu hljómleikum. |
En varla verður neitað, að þeir 1
lofa ekki góðu. \
Leifur Þórarinsson. '
Hermóður —
Framhald -.1 bls. 1.
tökutæki, sem þarfnast miklu
minni Ijósmagns en eldri tæki.
Hermóður fórst, sem kunnugt
er, aðfaranótt 18. febrUar 1959, er
hann var kominn vestur fyrir
Reykjanes á leið frá Eyjum til
Reykjavíkur. Á dýptarmæla skip-
hefir orðið vart mishæðar, sem
menn vissu ekki um áður, á hafs-
botni á þeim slóðum, þar sem lík-
Iegast er, að Hermóður hafi sokkið.
Vorsíldin —
Framhald af bls. 16.
áhrif, að aðeins stærstu bátarn
ir fara í síldina, ef hUn fer að
aflast, en minni bátarnir munu
stunda þorskv eiðarnar.
í fyrra gekk þorskurinn ekki
á grunnmið hér, Ioðnan var í
fyrra svo utarlega og fór aust-
Þrenn hjón, Gísli, Helgi, Eiríkur
og konur þeirra voru boðin til
kvölddrykkju hjá Finni Grámann
og frU hér í bæ. Finnur hefur það
fyrir tómstundaiðju að safna sjald-
gæfum peningum, og umrætt kvöld
sýndi hann gestum sfnum mynt-
safnið stoltur mjög, eins og við
var að bUast. En þegar veizlan var
um garð gengin og gestirnir farn-
ir, þá kom það í Ijós, að einn
allra verðmætasti pe.-ingurinn í
safninu varihorfinn. Þjófurinn var
einn hinna sex gesta, en hver? Og
ur og norður fyrir og þorskur-
inn eltir hana.
Sturlaugur kvað 10—11 þUs.
t. vanta upp í samningana sem
gerðir voru við RUssa í janUar,
en þeir voru upp á 12 þUsund
tonn, og taldi hann fleiri mögu-
leika vera fyrir hendi um sölu,
en nokkuð gæti þetta verið háð
vetrarsíldveiði Norðmanna, sem
mun hafa byrjað fyrir hálfum
mánuði. Þær munu hafa gengið
treglega til þessa.
Ef síld færi að veiðast, myndi
sennilega eitthvað verða flakað
fyrir vestur-þýzkan markað og
fleiri lönd.
Breyta mó —
Framhald af bls. 16.
Það sem breyta þarf í tækj-
unum er myndrás og svokölluð
t,sweep-rás“.
Þá benti blaðið honum á, að
hér koma svo þau atriði Ur veizl-
unni, sem ef til vill gætu orðið
til þess að varpa Ijósi á málið:
1 Maki þjófsins hafði tapað í
bridge kvöldið sem verknaðurinn
var framinn.
2. Gísli gat ekki ekið bifreið, þar
sem hann var að ujkkr, leyti
lamaður.
3. Kona Eiríks og önnur til af
kvéngestunum fengust við pUslu-
spil um kvöldið.
4. Eiríkur hellti aftur á móti
seljendur tækja með ameríska
kerfinu byðu kaupendum að
setja í þau að kostnaðarlausu
ódýrt tæki, sem breytir þeim
yfir á Evrópukerfið.
Þessu svaraði Sæmundur svo:
— Ég veit það að margar
sjónvarpsverksmiðjur hafa ver
ið með þessi tæki, en sumar
hafa hætt við þau af því að
þau hafa ekki gefið góða raun.
T.d. voru Phillips verksmiðjurn
ar hollenzku með þau, en eru
nU hættar með þau. Mig grunar
að með slíkum tækjum verði
ekki gæði inyndarinnar og fóns
ins jafn góð.
Stal smjöri
og sælgæti
Innbrot var framið aðfaranótt
sunnudagsins í verzlun Silla og
Valda á Langholtsvegi.
Hafði þjófurinn brotið upp hurð
og'komst með þeim hætti inn í
verzlunina. Sýnilegt er að hann
hefur gefið sér góðan tíma til að
athafna sig og kanna vörubirgðir,
því að hann hafði umturnað öllu og
rótað jafnt í hillum sem hirzlum
og að því bUnu haft mikið magn
af sælgæti og smjöri á brott með
sér. Peningar voru engir fyrir
hendi.
Hylkið ekki
fró Kosan
Söluumboð Kosangas hefur beð-
ið Vísi um að birta athugasemd
vegna frásagna . af sprengingunni
austur á Seyðisfirði, en sagt hefur
verið að sprengingin hafi orðið Ut
frá Kosangashylki. Vill fyrirtækið
taka það fram, að hér var um að
ræða gashylki frá öðrum aðila. Staf
ar frásögnin af því að Kosangas er
svo algengt, að slík hylki ganga
almennt manna á meðal undir því
heiti.
Kosangassalan vill taka það fram
að í Kosangas er sett mjög sterkt
lyktarefni, þannig að ef gas streym
ir Ut án þess að kveikt sé á tækj-
um, verður notandi óhjákvæmilega
strax var við það, enda þótt um
lítið gasmagn sé að ræða.
Friðrik skók-
meistari
Fjórða einvígisskák Friðriks og
Inga var tefld á sunnudag og fóru
leikar svo að Friðrik vann og
hlaut þar með titilinn „Skámeist-
ari Reykjavíkur 1963". Urslit ein-
vígisins urðu þannig Friðrik í
hag, 2 ]/2 vinningur gegn V/2 vinn-
ing Inga.
Þessi síðasta skák var einkar
fjörug og vel tefld hjá báðum.
cocktail niður á kjól konu Helga,
þegar hann var kynntur fyrir
henni.
5. Gísli gaf konu sinni helmingr
inn af þvi, sem hann hafði unnið
í bridge, svo að hUn gæti borgað
það sem HUn hafði tapað í bridgin-
um.
6. Eiríkur hafði unnið þjófinn i
golfi sama daginn.
Af þessum upplýsingum eigið
þið að geta fundið Ut, hver gest-
anna er hinn seki.
Prestkosaingar
Lagt hefur verið fram
frumvarp á Alþingi sem
miðar að því að almenn-
ar prestskosningar verði
lagðar niður og ýmsar
aðrar breytingar verði
gerðar á lögunum um
veitingu prestakalla.
Frumvarp þetta er flutt af
menntamálanefnd, en er að
mestu sniðið eftir tillögum
kirkjuþings og héraðsnefnda
viða um land, sem fjallað hafa
um málið. Má því ætla að breyt
ingarnar sem gert er ráð fyrir,
eigi almennu fylgi að fagna og
nokkuð er víst, að frumvarpið
náði fram að ganga f þinginu.
Eins og fyrr er sagt, gerir
frumvarpið ráð fyrir að almenn
ar prestskosningar falli niður,
felldar niður i
en íhlutun safnaðanna um val
á prestum sínum tryggð á ann-
an veg, þ. e. með því að þeir
menn, sem söfnuðirnir velja til
forgöngu, fjalli um málið og
greiði atkvæði um umsækjend- 1
ur.
Lögiin um veitingu prestakalla ;
hafa staðið óbreytt í nálega
hálfa öld. Þau hafa þó sætt
gagnrýni og mikil óánægja
komið fram með það fyrirkomu
lag, sem verið hefur á veitingu
prestakalla. Hefur þessi gagn-
rýni og óánægja farið sívax-
andi. Einkum hefur f því sam-
bandi verið bent á það tvennt,
að prestskosningar í nUverandi |
mynd reynast einatt illkynjuð |
þolraun fyrir söfnuðina og að I
þær geri prestum óeðlilega erf-
itt að færa sig til á starfssviði
sínu.
FrumVarp þetta er flutt sam-
kvæmt ósk kirkjumálaráðherra.
Sakamálagetraunin úr
„ Sitt af hverju tagi44
V
’.V.W