Vísir - 21.08.1963, Blaðsíða 3

VlSIR . Miðvikudagur 21. ágúst 1963,
ssm

•
•■ ’ % >_
■• j

BöSvar Högnason við vélarsamstæðuna, sem sker tóbakið. Tóbaksdrjólarnir óskornir 1 birgðageymslunni eru að jafnaði um 300 ámur, en tóbakið er geymt f 7—8 mánuði
sjást fremst á myndinni. áður en það er afgreitt.
34 tonn
Nicotínsins er neytt á marga
vegu, menn reykja cigarettur,
vindla og troða því f pípur.
Aðrir taka tóbakið í vörina og
enn aðrir fylla á sér nasimar
og nefið. Það virðist vera sama
hvaða aðferð er beitt, á hvaða
stað og á hvaða hátt tóbaksins
er neytt, allir sýnast tóbaks-
mennirnir njóta þess, hafa ætíð
gert það og munu eflaust gera
það.
Nú er ekki ætlunin að halda
á Iofti þeirri nautn sem relst
í tóbaksnotkun, enda skiptar
skoðanir um þrifnað þann og
gagnsemi sem henni fylgir. Við
höfum hins vegar oft velt fyrir
okkur því undarlega uppátæki
mannkindarinnar að troða tó-
/ nefíð
baki upp í nefið á sér. En hverj-
um sem skyldi hafa dottið sú
vitleysa f hug í upphafi, er vel
hægt að skilja karlagreyin hér
forðum daga á gamla Fróni,
þótt þeir hafi Iátið út í það leið-
ast að taka upp þennan sið.
Freistingar og Iffsnautnir voru
ekki á hverju strái. Og ekki leið
á Iöngu þar til það þótti mann-
legt f mesta máta, að „snússa
sig“ og þótti sá mestur sem
stærstu tóbakshrúguna inn-
byrti hvert sinnið. Þykir það
reyndar enn þann dag f dag.
Tóbakspungurinn og tóbaks-
klúturinn mun sennilega fylgja
íslenzka karhnanninum um ó-
fyrirsjáanlega framtíð.
Við brugðum okkur einn dag-
inn í síðustu viku inn í Áfeng-
is -og tóbaksverzlun og Iögðum
leið okkar í neftóbaksgerðina.
Þar fengum við að líta með
eigin augum hvernig tóbakið er
skorið, blandað og pakkað. —
Myndirnar, sem hér birtast með
á síðunni, skýra vel ganginn í
þeirri „aðgerð“.
Böðvar Högnason tók á móti
okkur, og lýsti tóbaksgerðinni,
en Böðvar hefur starfað í „nef-
tóbakinu“ allt frá 1941. Hann
sýndi okkur „ballana“ með ó-
skornu tóbakinu, sem keypt er
frá Ameríku, sýndi okkur vél-
arsamstæðuna, sem sker tóbak-
ið, þannig að það kemur út úr
henni sem smátt og þétt duft,
mun fíngerðara en þegar það
er komið í dósirnar.
„Við tökum þetta duft og
blöndum j)að eftir kúnstarinnar
reglum, að mestu eftir heima-
tilbúnum formúlum, og í blönd-
uninni bólgna tóbakskornin út,
í þá stærð sem þeirra er neytt.

í - v

Við setjum tóbakið síðan á
kúta og geymum það f 7—8
mánuði. Til skamms tima var
geymslutíminn 5—6 mðnuðir,
en hann hefur nú verið lengd-
ur því í ljós kom, að tóbakið
er mun betra þá“.
Og þarna sitja síðan tvær—
þrjár konur og fylla á dósirnar
og líma á þær.
„Daglega framleiðum við ca.
150 kg., sem er nálægt 2000
dósir. Framleiðslan síðastliðið
ár var um 34 tonn, svo þið sjá-
ið að neftóbaksnotkun er ekki
aldeilis útdauð á íslandi ennþá.
Neyzlan er jöfn á hvaða lands
hluta sem er, og það virðist
sem ungu mennirnir venji sig
á að „taka í nefið“, þótt nef-
tóbakið sé venjulegast kennt við
„kalla“.“
„Og tekur þú í nefið, Böðv-
ar?“
„Nei, það geri ég svo sannar-
lega ekki, og hef aldrei gert.“
Starfskonur við pökkun og fyllingu dósa.
Það er mikil kún'st að taka f nefið. Þeir sem lengst eru komnir, sturta
heilu fjalli af tóbaki á handarbakið og soga það síðan myndarlega
upp í nasirnar.