Vísir - 30.09.1963, Blaðsíða 15
Ý'fSI § ■ M£nu<?.2gur'30."sépfember 1963
15-
mmmmmmmss
srJ
IéSsSí
. '. í .'.^'-.n'..........'. ... .
Sf^^P'í
Þegar Lindley kom á skrif-
stofu sína hringdi hann á einka-
ritara sinn: — Ungfrú Jones,
fénguð þér upplýsingar um ferða
áætlun frú Purvis?
— Já, herra Treadgold Fyrst
átti að fara til Parísar, þaðan
til Nice, Rómar og Brindisi og
þaðan á ferju tli Korfu í Grikk-
landi og svo til Aþenu,
. — Gaf frú Purvis upp nöfn á
hótelunum, sem hún ætlaði að
gista á?
— Nei, hr. Treadgold. Hún
vissi heldur ekki alveg hve lengi
þau yrðu á hverjum stað. En í
Áþenu ætluöu þau að búa á
Hótel King George.
. , — Þá þýðir víst elcki að reyna
að násj hana fyrr en hún kemur
til Aþenu, tautaði Lindley.
Hann hikaði nokkra stund en
sagði síðan: — Ungfrú Jones,
fáið yður símskeýtaeyðubiað. Til
frú Purvis Hótel King George,
Áþenu ....
Auðvitað var hægt að finna
einfaldar skýringar á ..því, að
Phiiip skyldi hafa hætt störfum
hjá Pearsón Wellers — en hVáð
hafði orðið af þrjátíu þúsund
pundunum?
Barbara og Philip voru á leið
suður Frakkland Þau voru orðin
dálítið á eftir áætlun, því að þau
höfðu dvalizt lengur í París en
þau höfðu ætlað sér. Barbara
hafði stungið upp á því og Philip
fallizt á það.
— Okkur liggur ekki lífið á —
finnst þér það, elskan spurði
Barbara .
Þau voru á hótelinu. Barbara
lá í rúminu og horfði á Philip,
meðan hann var að klæða sig.
Klukkan var 9 að morgni, brúð-
kaupsnóttin var að baki, og þeg-
ar Barböru varð hugsað til henn-
ar hljóp roði fram í kinnarnar.
Iiún horfði í laumi á Philip, vel
byggðan, sterklegan og sól-
brenndan. Snöggvast furðaði
hún sig á, hvernig hann hefði
getað orðið svona sólbrenndur,
því að hún vissi að hann hafði
unnið allt sumarið og aldrei tek-
ið sér frí.
Hún. settist upp í rúminu:
— Philip komdu og kysstu mig.
— Eins og ég er? Hann var að
byrja að raka sig og sneri sér
við og leit á hana, eins og honum
væri það á móti skapi.
— Komdu, sagði ég.
— Eins og þú vilt. Hann gekk
til hennar og kyssti hana laust
Lolffe
C® f ‘ !á r-;* £
$38*s
m
II
m
ráæÍMm aspp
IEPP
^!MI 1374 3
IfsiDARGÖTU 25
—• Þú ættir að geta gert það
betur, sagði Barbara stríðnis-
lega.
-— Ekki á þessum tíma dags.
— En hún greip í hann og dró
hann aftur niður og augu hennar
glömpuðu: Svona, nú skal ég
sýna þér . . .
— Barbara, sagði Philip í að-
finnslutón.
— Þá seinna? Þú ætlar þó ekki
að segja mér, að þú sért reiður?
Hvort sem hann var reiður
eða ekki, þá fór hann fram á bað
herbergi og tók sér stöðu þannig,
að hún gat ekki séð andlit hans
í speglinum. En baksvipur hans
var stífur og fráhrindandi og
Barböru fannst hún hafa hegðað
sér hneykslanlega. En þau voru
gift og voru í brúðkaupsferðinni.
Hún hafði bara verið að gera
að gamni sínu . . .
Hún stóð upp, leið í skapi og
fór að klæða sig Leiðinn hvarf
þó úr huga hennar þegar hún
leit á dragtina, sem hún hafði
keypt hjá Balmain daginn áður.
Hún passaði nákvæmlega, bæði
sniðið og liturinn, og Barbara
fór að raula fyrir munni sér.
Þau snæddu dýran hádegis-
verð á dásamlegu veitingahúsi
og kvöldverð á öðru og keyptu
dýrindis gjafir til að gefa hvort
öðru. Philip fékk sígrettuöskju
og Barbara fékk hálsfesti úr
hvítagulli — ekki þá dýrustu,
sem þau gátu fengið, heldur þá,
sem Philip fannst fara henni
bezt.
Dagarnir þrír, sem þau voru í
París, liðu eins og örskot. Bar-
bara naut hverrar senúnau og
fékk aldrei tíma til að hugsa sig
um. Henni fan íund-
þegar þau voru.ein, ,en hún hugg
aði sig með þvf að það væri
vegna þess að hann hefði enn
ekki vanizt því að vera kvæntur.
Hún var aftur á móti kona og
átti því auðveldara með að laga
sig að þeirri hamingju, sem hann
þorði enn ekki að trúa að væri
til.
2. KAFLI.
Þegar þau yfirgáfu París óku
þau suður eftir Frakklandi í átt
til Rivierunnar. Þau óku ekki eft
ir aðalveginum, heldur völdu
þau litla hliðarvegi.
Philip hafði lagt til að þau
höguðu ferðinni þannig og Bar-
bara hafði ekkert á móti því —
þvert á móti. Flún naút þess að
aka eitthvað út í ’bláinn, eftir
dölum, sléttum, yfir hæðir og
gegnum fjallaskörð. Frakkland
var fallegt land, auðugt og til-
breytingarríkt — hvers vegna
áttu þau að vera að flýta sér?
Þau höfðu veginn yfirleitt alveg
fyrir sig og það gátu liðið marg-
ar klukkustundir milli þess, sem
þau mættu bílum
Barbara sat í framsætinu við
hlið Philips og slappaði fullkom-
lega af. Hún hlustaði á tónlist í
útvarpinu, dáðist að landslaginu
og dottaði við og við. Hún sá
enga ástæðu til að fylgjast með
því, sem annars var að gerast.
Þau voru á litlum vegi, ekki
langt frá ánni Drome, sem er
þverá Rhonar, þegar það gerðist.
Vegurinn lá í bugðum meðfram
djúpum giljum. Þau óku um ó-
byggt og eyðilegt svæði með há
um skuggalegum fjöllum og djúp
um dölum. Philip hafði skyndi-
lega stöðvað bifreiðina og stigið
út, til að líta á afturdekkið —
eða hvort það var eitthvað ann-
að fékk Barbara aldrei að vita.
En skyndilega fór bíllinn að
renna. Barbara sneri sér við en
gat ekki komið auga á Philip.
Hraði bifreiðarinnar jókst. Fyrst
áttaði Barbara sig ekki á neinu
— það leið góð stund þangað til
hún gerði sér grein fyrir, hvað
var að gerast: Hún sat í bíl án
ökumanns, og hann rann með
sívaxandi hraða niður bratta
brekku og framundan var beygja
og hyldjúpt gil.
ræsSBHaannawíBf
16250 VINNINGAR!
Fjórði hyer miði vinnur að meðaltali!
Hæstu vinningar 1/2 milljón krónur.
I.Eegstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers niánaðar.
—j'-:...*i\ iöiJiiuvíbfittif.•; • 4-■.i j^
I
Já en ef þessi bók oprtar Ieiðina
til frama í þjóðfélaginu, af hverju
í ósköpunum lesið þér hana þá
ekki sjálfur?
mmmmmmimizsiœMmsssæcrr
Pússningarsandur
Heimkeyrður pússningarsandur
og vikursandur, sigtaður eða
ósigtaður. við húsdyrnar eða
kominn upp á hvaða hæð sem
er, eftir óskum kaupenda.
SANDSALAN
við Eliiðavog s.f.
> Sím; 32500.
Endurnýjum gömlu
sængurnar. Eigum
dún- og fiðurheld ver.
Dún- og gæsadún-
sængur og kodda fyrir
liggjandi.
Dún- og fiðurhreinsunin
Vatnsstíg 3 — Sími 14968
prentsmiöja & gúmmistimplagerö
Einholli Z - Slr.ii 20?60
Taunus stadion ’59, ’60.
Ford Zodiack ‘57.
Volvo stadion ‘55.
Skoda stadion ’58.
Skoda 440 ‘58.
Willys jeep ’55 og ‘52 með.
Egilshúsi.
Austin Gipsy ‘63 benzinvél
nýklæddur.
Rússajeppi ‘59 ekinn 60 þ.
SendiferSabílar með og án
stöðvarleyfa.
6 manna fólksbílar í úrvali.
Bifreiðar við hvers manns
liæfi. —
Ég kýs. þesa-skál: Medu, og
'við skulum sjá til, hvor bkkar
deyr. Nei, nei Nikko, segir Medu,
þú verður ,að tfika ofap erímuna
svo að — ég geti séð þig drekka.
Þú hefur lengi valdið mér vand-
ræðum Medu, nú drekkum við
eitrið, og ég mun lifa. Vertu róieg
ur Wildcat', segir Tarzan. Mfedu
eitur drepur ekki þó að þa.ð sé
drukkið nema þá ef . . : Nema
hvað Tarzan? spyr Joe óþolinmóð
ur, en Tarzan bendir houm að
tala ekki meðan fjandmennirnir
eigast við.
Miklatorgi