Vísir - 02.10.1963, Blaðsíða 9

V1SIR . Miðvikudagur 2. oktðber 1963.
1 " 1
9
MINNING
Haukur Eiríksson blaðamaður
I dag er til moldar borinn
Haukur Eiríksson blaðamað-
ur, einn úr hópi okkar norðan
stúdenta sem brautskráðust
vorið 1950. Um tveggja ára
skeið hafði hann átt við þung
bæran sjúkdóm að etja sem
vonir stóðu til að bati fengist
á. En úrslitastundin kom fyrr
en nokkurn varði. Mikill
harmur er kveðinn að fjöl-
skyldu hans og öllum vinum
norðan fjalla og sunnan. Á
þessum haustdegi er góður
drengur genginn, löngu fyrir
aldur fram.
Haukur Eiríksson fæddist
aðÁsi á Þelamörk í Hörgárdal
30. ágúst 1930 og var því
aðeins 33 ára þegar hann lézt.
Hann var sonur hjónanna
Laufeyjar Haraldsdóttur og
Eiríks Stefánssonar kennara,
Stefáns H. Eiríkssonar frá
Refsstöðum í Laxárdal í
Húnavatnssýslu. Ungur flutt-
ist Haukur með foreldrum sín
um frá Ási að Skógum á Þela
mörk. Af Þelamörk var móð-
ir hans ættuð og þar bjó fað
ir hans um fimm ára skeið.
Fluttist fjölskyldan síðan til
Reykjavíkur þar sem þau
voru búsett um hríð og hér í
Reykjavík hóf Haukur fyrstu
skólagöngu sína. Héðan lá
leiðin norður á Húsavfk og
síðan til Akureyrar, þar sem
f jölskyldan var búsett um ára
bil.
Á Akureyri hóf Haukur
nám í Menntaskólanum og
lauk þar stúdentsprófi vorið
1950. Settist hann í norrænu-
deild Háskólans um skeið, en
hvarf frá námi og hélt aftur
norður á æskustöðvarnar. Þar
starfaði hann hjá Útgerðar-
félagi Akureyrar og Gefjun
um nokkurra ára bil. 1956
fluttist hann hingað til
Reykjavíkur og gerðist starfs
maður Morgunblaðsins, fyrst
sem prófarkalesari, en síðar
sem blaðamaður. Var hann
starfsmaður Lesbókarinnar
þegar hann lézt.
Með okkur Hauki Eiríks-
syni tókst vinátta strax á
fyrstu árunum í skóla. Á þ4
vináttu bar aldrei skugga
alla tíð síðan.
En þau ár reyndust færri
en nokkurn hefði grunað og
sízt hefði mig órað fyrir því
að sú stund kæmi svo skjótt,
er hann væri allur.
Þaðkom strax í ljós í skólaað
Haukur var ekki einungis frá-
bær námsmaður, heldur var
hann einnig þeim eiginleikum
gæddur að nám og starf
reyndist honum undra auð-
velt; hann hafði jafnan næg-
an tíma til þess að sinna öðr-
um hlutum, sem stóðu hjarta
hans nærri. Og þar kom
margt til því hann hafði hlot-
ið listagáfu í veganesti, meiri
en almennt gerist.
1 ætt sína sótti hann tón-
listargáfuna og lærði ungur
að leika á hljóðfæri. Þar naut
hann forsjár foreldra sinna og
móðurbróður, Jóhanns Har-
aldssonar tónskálds á Akur-
eyri. Eftir að hingað til
Reykjavíkur kom lagði hann
stund á söngnám, söng á
hljómleikum með Fílharmo-
níukómum og hafði af þeirri
list hið mesta yndi.
Penninn lék í höijdum hans,
ekki síður en málarapensill-
inn, og fyrstu kvæði sín birti
hann í blaði, sem við nokkrir
skólafélagar gáfum út á Akur
eyri. En ljóðagerð hans var
ekki einungis ungs manns
gaman, heldur lá skáldskapar
æð hans miklu dýpra. Fögr-
um bókmenntum unni hann
af alhug og kvæði orti hann
til hins síðasta, þótt þau færu
ekki út fyrir hóp vina hans.
að. Þó var hann ekki dæmi-
gerður blaðamaður, eins og al
menningur gerir sér oft þá
stétt manna í hugarlund.
Hann var hægur í fasi, frem-
ur fáskiptinn og vildi sízt láta
á sér bera í hópi manna. En
það dró ekki úr kostum hans

Réði þar hlédrægni hans og
strangt sjálfsmat, því kapps-
full metnaðargimi var honum
fjarlæg og hann setti gjarnan
Ijós sitt undir mæliker, öðr-
um okkar fremur.
Á Morgunblaðinu vorum
við Haukur samtíða um
tveggja ára skeið eftir að
hann hóf þar störf. Þar reynd
ist hann hinn ötulasti starfs-
maður, öruggur og smekkvís
og vildi engu verki ljúka án
þess að vel væri til þess vand
sem blaðamanns, þvf h?nn
átti auðvelt með að laða
menn að sér sökum hógværð
ar sinnar og gjörhygli. 1 hópi
starfsfélaga sinna og vina var
hann hins vegar hrókur alls
fagnaðar, glaður með glöðum
og engan mann hefi ég þekkt
óáreitnari og fúsari hvers
manns vanda að leysa. 1 hinni
fámennu íslenzku blaða-
mannastétt er skarð fyrir
skildi við fráfall hans, sem
ekki verður skjótt fyllt og
starfsfélagar hans í blaða-
mannastétt sakna vinar í
stað.
Árið eftir stúdentspróf
kvæntist Haukur skólasystur
sinni, Þórnýju Þórarinsdóttur,
og taldi hann sjálfur brúð-
kaupsdag sinn mesta gæfudag
lífs síns. Bjuggu þau fyrstu
hjúskaparárin á Akureyri, en
síðan hér sunnanlands, ásamt
bömum sínum fjórum. Nokk-
ur síðustu árin hefir Eiríkur
faðir Hauks dvalið á heimili
sonar síns en móðir hans lézt
árið 1957. í erfiðleikum síð-
ustu missera reyndist Þómý
manni sínum sú kona sem
hann vissi hana vera, og var
þó raun hennar meiri en
á flesta er lögð. Sjálfur æðr-
aðist hann hvergi og gekk að
störfum þar til kraftamir
þrutu, þótt viljinn væri enn
óskertur.
Yfir moldum Hauks Eiríks-
sonar sýnist mér sem í dauð-
anum sé ekkert réttlæti. En
dómurinn verður ekki vé-
fengdur, né lögmálið gagn-
rýnt.
Jörðu ofar lifir minning um
þann mann, sem mér þykir
hin gamla einkunn vel hæfa;
hann var maður vammlaus og
vftalaus, heilsteypt karlmenni
í þess orðs fyllstu merkingu.
Sjálfum er mér horfinn kær
æskuvinur. En missir ástvina
hans, eiginkonu, barna og
aldraðs föður er þó miklum
mun stærri. Megi minningin
um góðan dreng verða þeim
huggun á skilnðarstundu.
Gunnar G. Schram.
Verzlunarnefnd öldungadeildar Bandaríkjaþings:
BANDAKlKIN HEL6ISÍR
ALLT LAND6RUNNID
Komin er fram í Bandaríkja-
þingi tillaga um útvíkkun banda
rískrar fiskveiðilögsögu upp í
180 sjómílur. TiIIagan hefur far-
ið til verzlunamefndar þldunga-
deildar Bandaríkjaþings og var
samþykkt þar 12. sept. s.I. —
Þingið sjálft á þó enn eftir að
fjalla um tillöguna.
Tillagan er um að Bandaríkin
geti bannað fiskiskipum að fiska
á hafinu yfir landgrunninu 180
sjómílur frá ströndum Nýja
Englands og 125 sjómílur í Mexi
co-flóa. Undantekning er gerð
um það, þegar Bandaríkin em
bundin alþjóðlegu samkomulagi
er brýtur í bága við' meginat-
riði tillögunnar.
Tillagan kom óvænt fram, þar
sem Bandaríkin hafa hingað til
látið fiskiskip afskiptalaus und-
an ströndum Bandaríkjanna,
nema ef þau hafa verið innan
3-mílna landhelginnar, en þá hef
ur verið íátið nægja að vísa
þeim út fyrir. Ástæðan er að
sögn formanns Verzlunarnefnd-
ar öldungadeildarinnar, Warren
Magnússonar að rússnesk fiski-
skip með fullkomin rannsóknar-
tæki ,sem hægt er að nota við
njósnir, hafa að undanförnu at-
hafnað sig skammt undan
ströndum Bandaríkjanna.
Landgrunnið nær ekki alls
staðar jafnlangt út og á fyrr-
greindum svæðum, t. d. er það
ekki nema 10 sjómílur út frá
strönd Florida.
Refsingar við brotum eiga að
vera talsvert harðar, allt að 10
þúsund dollara sektum eða eins
árs fangelsi. Einnig er heimilt
að gera skipið upptækt.
Frá máli þessu er skýrt 1
New York Times 13. sept. s.l.
Ný
vöggustofa
Ný vöggustofa mun taka til
starfa á vegum Barnavinafélagsins
Sumargjafar upp úr miðjum októ-
ber. Er það vöggustofan á Hlíðar-
enda, sem Reykjavíkurborg er að
láta setja upp, og mun hún að þvf
loknu verða afhent Sumargjöf.
Þarna verða rúm fyrir 25 börn
á aldrinum þriggja mánaða til
tveggja ára. Þetta er dagvöggu-
stofa. Áður var i Hlíðarenda vöggu
stofa er börnin dvöldust í allan
sólarhringinn. Var hún flutt yfir í
byggingu er Thorvaldsensfélagið
lét reisa.
Forstöðukona hinnar nýju vöggu
stofu verður væntanlega ráðin í
dag, að sögn Boga Sigurðssonar,
framkvæmdastjóra Sumargjafar. Er
það hennar að segja til um hve-
nær auglýst verður eftir umsóknum
um vist á heimilinu, en ekki er
ósennilegt að það verði kringum
10. þessa mánaðar. Mánaðargjald
verður 825 krónur, en ekki er ó-
sennilegt að gjaldið hækki bráð-
Iega, kannskj kringum áramótin.
Þetta er 12. barnaheimilið, sem
Sumargjöf rekur, og nýtur félagið
um 200 þúsund króna styrks til
þess úr Borgarsjóði.