Vísir - 06.01.1964, Blaðsíða 13

VlSIR . Mánudagur G. ianúar 1SG4. ____
U
I ^
inn var
í dag er þrettándinn, síoasti dag-
ur jóla, að gömlum og góðum
; sið. En mikið hefur þrettándahá-
tíðin sett niður hjá okkur frá því
verið ein mesta hátíð ársins, þá
var forðum mest um brennur og
dans og við hann var bundin ýmis
hjátrú og galdrar. Og ennþá fyrr
sem áður var. Þrettándinn hefur var þrettándinn ein helgasta hátíð
kirkjunnar. Allt er það nú orðið
óljóst, en það er jafnvel talið hugs-
anlegt, að sjálf mesta jólahátíðin
hafi verið í fornum sið á þrett-
ándanum.
6. janúar var dagur vitringa,...a
þriggja frá Austurlöndum, en í
Matteusar-guðspjalli er sagt frá
komu þeirra til Jerúsalem. Þeir
spurðu: Hvar er hinn nýfæddi kon-
ungur Gyðinga? Því að vér höfum
séð stjörnu hans austur frá og er-
um komnir til að veita honum lotn-
ingu.
Samkvæmt sögnum voru vitring-
arnir þrír, Kaspar, Melkíor og Balt
asar. Melkíor var konungur Arabíu
og Núbíu (sem nú kallast Súdan),
hann færði Jesúbarninu gull, Baltas
ar var konungur yfir Gondólíu og
Saba (sunnan á Arabíuskaga) og
færði reykelsi, en Kaspar var kon-
ungur yfir Tarsis og færði barninu
myrru. Hann hefur löngum verið
sýndur sem svertingi.
Sögnin segir ennfremur, að vitr
ingarnir hafi allir dáið síðar á
sama degi og voru bein þeirra flutt
til Konstantinopel og lögð í Sofíu-
kirkjuna, en á krossfarartímunum
var þeim rænt og þau flutt fyrst
til Mi'lanó og sfðan til Köln.
J^/Jikil helgi var til forna á þrí-
kóngadeginum og er hún eldri
en helgi sjálfra jólanna, sem tíma-
röÖiri sýnir. En þegar fæðingardag
ur Jesú ■gar*:ákveðinn ‘25. desem-
'ber, var sums staðar hæit'Sð’lít'á'
á þrettándann sem þríkóngadag. í
stað þess var þrettándinn talinn
skírnardagur Krists. Það var dag-
urinn, þegar Jóhannes skírari
dreypti vatni á Krist úr ánni Jór-
dan. En víða urðu vitringarnir þrír
og sagnirnar um þá þó lífseigari
og mynda lið í jólahugmyndum
manna víða um heim.
JJér á landi eins og víða annars
staðar var mjög snemma í
kristni farið að líta á þrettándann
sem lokadag jóla og hefur sú hug-
mynd orðið lífseigari hér en í
nokkru öðru landi. Þá voru annar
jóladagur og þrettándinn mestu
Þrettónda>
fagnaður
í kvöld
/\
HAUKUR MQRTHENS
OG HLJÓMSVEIT
Borðpantanir eftir kl. 4
í síma 11777.
rl I
Jókrtrésskemmtun
Glímufélagsins Ármanns verður haldin í Sjálf-
stæðishúsinu þriðjudaginn 7. jan. kl. 3,45 s.d.
Aðgöngumiðar eru seldir í bókabúðum Lár-
usar Blöndals, Vesturveri og Skólavörðustíg
2, Sportvöruverzluninni Hellas og Verzlun-
inni Vogaver og við innganginn.
Glímufélagið Ármann.
*
Utvarpsvirkjar
3—4 útvarpsvirkjar óskast. Vinsamlega legg-
ið umsókn inn á afgreiðslu blaðsins með
mynd ásamt kaupkröfu, merkta „Til viðtals
1964“.
skemmtanakvöld ársins. Þá var
spilað púkk um allt land eða dans
leikir uppfærðir og segir um það
í vikivakakvæði:
Annars dags kvöld eins í jólum
og aðfaranótt þrettándans
leika menn sem hlaupi á hjólum
hvergi verður gleðinnar stanz.
SKÓBÚÐ REYKJAVlKUR LAUGAVEGI 20
a mor
Mikið úrval
BARNASKÓR
KVENSKÓR
HERRASKÓR
af stórlækkuðum skófatnaði
INNISKÓR
GÖTUSKÓR
KULDASKÓR
STRIGASKÓR
GUMMÍSKÓR
LEÐURSKÓR
SKÓBÖD REYKJAVÍKUR LAUGAVEGI 20
Vísan sýnir, að þá hafi verið litið
á aðfaranóttina sem skemmtinótt-
ina, en víðast mun það hafa verið
aflíðandi nóttu, sem jólin kvöddu
Jjað er rótgróinn íslenzkur siður,
að telja þrettándanóttina mestu
draumanótt ársins og mun það
standa í sambandi við sagnir um
vitringana. Og á þrettándanótt var
kveikt á kóngakertunum, það er
þriggja arma kertum, sem þóttu
Iistasmíði. Þá gengu ungar stúlkur
í einrúmi að speglinum með kónga
kertið sitt, litu í spegilinn og sögðu:
Spegill, spegill sýn þú hver unn-
usti er ætlaður mér.
Og birtist stúlkunni þá eins og
í svipleiftri mynd fyrirhugaðs
manns hennar.
Sums staðar tíðkaðist að steypa
inn í kóngakertið svolítið púður-
korn, þar sem greinarnar þrjár
mættust. Þegar eldurinn kom að
púðrinu, var sagt, að jólin væru
runnin út.
Sölfaxi —
Framh. af bls. 16
flugvelli er, kemur það vart til
greina.
Kaupverð hinnar nýju vélar
með stórri skoðun og endurbót-
um, var eitthvað um 15 milljón-
ir ísl. króna. Vélin hefur fengið
skráningarbókstafina TF-FIP og
fékk nafnið Sólfaxi, en það var
frú Margrét Johnson, sem gaf
henni nafn við komuna.