Vísir - 21.01.1964, Blaðsíða 4

Vísir - 21.01.1964, Blaðsíða 4
/ V í SIR . Þriðjudagur 21. janúar 1964 The Beatles eru samtals 87 ára gamlir og 7y2 meter. Sögur segja að þeir séu mikið famir að stlll- ast og vanda sig, og gaman verður að vita hvort þelr geta f raun og veru sungið. Eða hvort hæfi- leikar þeirra eru takmarkaðir við þau ógurlegu hljóð, sem þeir hafa gefið frá sér hingað tii. „The Beatles44 Jjúsundir trylltra, öskrandi unglinga fleygja sér áfram, og reyna að brjótast í gegnum tvöfaldan hring lögreglunnar, en án árangurs. Lögregluþjón- arnir snúa bökum við lýðnum, halda saman höndum, og spyrna við af öllum kröftum. Aðrir kollegar þeirra ryðjast um meðal unglinganna, ásamt sjúkraliðsmönnum, og draga upp þá, sem misst hafa meðvit- und, og verið er að troða á. Óhljóðin eru ógurleg, og hvert áhlaupið af öðru er gert á lög- reglumennina. Það mætti halda, að verið væri að gera loftárás á borgina, en svo er þó ekki. Inni I hljómleikahöll standa 4 ungi-r menn með hendur í vös- um. Þeir eru óklipptir, hárlubb- inn mikill og úfinn, og, þeir minna einna helzt á enska fjár- hunda. Þeir eru annarlega klædd ir, og fötin fá á sig jafnkæru- leysislegan blæ og yfirbragð pilt anna er. Þessir drengir eru á- byrgir fyrir ólátunum, Þeir eru ástæðan fyrir því, að þúsundir unglinga missa stjórn á sér, öskra og æpa eða falla í yfirlið. Þeir kalla sig The Beatles. Cliff Richard, Elvis Presley, Tommy Steele, allir hafa orðið feiknalega vinsælir, en engum þeirra hefur tekizt að komast í hálfkvisti við The Beatles. Þúsundir Beatleklúbba hafa sprottið upp eins og gorkúlur, Beatle-föt eru ekki framleidd nærri r.ógu hratt til þess að fullnægja helmingi fyrirspurna, þúsundir stúlkna hafa látið taftýyer^ npfn þeirra félaga á sig, á.ólíklegustu staði, rakarar • eru skelfíngu ; lostnir, »; því að unglingarnir eru hættir að láta klippa sig, f stuttu máli sagt: Það er allt á öðrum endanum. Og The Beatles? Tjeir taka þessu með heim- spekilegri ró. Það virðist engin áhrif hafa á þá, að þeir eru að verða vinsælasta tán- ingahljómsveit f heiminum. Piltarnir eru 4. Það er fyrsti gíta-ristinn, John Lennon, 23 ára gamall ,og nýlega giftur stúlku að nafni Cyntia. Lennon fékk áhuga á músik á barnsaldri, þeg ar móðir hans gaf honum banjó. Seinna, þegar hann var eldri, fór hann f byggingavinnu, og það fyrsta, sem hann keypti sér, var gítar, sem hann hékk yfir öllum stundum síðan. Annar gít- aristi er yngstur þeirra félaga og heitir Georg Harrison. Faðir hans var sjómaður, sem ók strætisvagni, þegar hann var ekki á sjónum, og spilaði á gítar þegar hann var ekki að aka strætisvagni . Georg hafði sömu ást á gftarmúsik og faðir hans. Þegar hann var bú- inn með skólann f Liverpool, hóf hann að laera rafmagnsverk- hringur) vegna þess að hann gengur jafnan með fjölda hringa á höndum sér. Áður en Ringo gekk f lið með The Beatles hafði hann lengi spilað , „beatnik- hljómsveit, og eins og fleiri af þeim góðu mönnum var hann með alskegg. Lennon, Harrison og MacCartney höfðu lengi þekkt hann, en er þeir buðu hon um til sfn. örkuðu þeir til móts við hann á járnbrautarstöðina, staðráðnir í að fara með hann beint á næstu rakarastofu og svipta hann þar sínu ágæta skeggi. En til þess kom ekki, því að þegar Ringo stökk út úr lestinni, var hann hreinrakaður. Satt að segja hefði ekki veitt af að fara með piltinn á rak- arastofu, þótt hann væri búinn að fórna skegginu. Þvf að í stað þess að áður var neðri hluti andlits hans hulinn hári, var það nú efri hlutinn. Það var nefnilega Ringo, sem inn- leiddi hina sérkennilegu „klipp- ingu“ þeirra. Hinir urðu svo hrifnir, að þeir steinhættu að láta klippa sig, og árangurinn er sá, að f Ameríku og jafnvel á Englandi, eru þeir oft kallað- ir „Shaggy dogs“ (shaggy = úfinn, loðinn. 'jphe Beatles byrjuðu eins og flestar táningahljómsveitir að leika á litlum klúbbum og í partýum, og þeim gekk ekkert betur en hverjum öðrum, En dag einn villtist svo „stjörnuveið- ari“ niður f kjallarann til þeirra og uppgötvaði þá. Honum sagð- ist síðar svo frá, að hann vissi í raun og veru ekki, af hverju hann valdi þá. Þegar The Beatles koma fram, Enskir unglingar ganga af göflunum þegar þeir syngja fræði, en aðaláhugamál hans var gamall gítar, sem hann hafði orð ið sér úti um. Þriðji gftaristinn nefnist Paui MacCartney. Faðir hans var baðmullarsölumaður á þeim tíma, sem það var hinn virðulegasti atvinnuvegur f Liv- erpool-borg. En hann hafði einn- ig önnur áhugamál. í frftfmum sfnum var hann tónlistarmaður og hafði hljómsveit, sem kölluð var „M&c’s Jazz Band“. Tromm- arinn, sem kom sfðastur f hóp- inn, er Ringo Starr. Hans rétta nafn er Richard Starkney, en hann er kallaður Ringo (ring = verður allt vitlaust. Fólk argar og stappar, veinar og skrækir, sumir falla í yfirlið, og aðrir reyna allt, sem þeir geta, til þess að snerta þá. Stúlka nokk- ur gat eitt sinn troðizt gegnum röð lögregluþjónanna, og fleygði sér þá þegar um hálsinn á Ringo Starr. Lögregluþjónar komu og reyndu að draga hana burt, en hún barðist um á hæl og hnakka. Þá brosti Ringo til henn ar, og eftir það áttu lögreglu- þjónarnir ekki f neinum vand- ræðum með ungfrúna, þvf að það steinleið yfir hana. öðru sinni gat stúlka strokið hend- inni um vanga Pauls, hneig síð- an niður með sælusvip og sagði: — Nú get ég dáið hamingju- söm. Og hvað er það eiginlega sem gerir þá félagana svona vinsæla? Margir hafa reynt að svara þessari spurningu, og fá svörin eru eins. Sumir segja, að það séu hásar raddir þeirra, sem framleiða álíka hávaða og þoku- lúðrarnir á Pier Head, og hinn þrumandi, tryllti rhytmi þeirra. Aðrir segja, að það sé hinn æs- andi trommuleikur Ringos, og enn aðrir að það séu hinir mögn uðu „effektar", bergmálstækis- ins. Líklega er rétta svarið blanda af þessu öllu og svo það, hversu góð tök þeir hafa á á- heyrendum sínum. Strfðnisleg leiftrandi glott þeirra, hvernig þeir þeyta til lubbanum, og ó- svífnin sem þeir sýna áheyrend- um, allt hjálpast þetta að. JFjað er eiginlega ótrúlegt, að Bretar, sem alla tíð hafa verið álitnir hlédrægir, rólegir og virðulegir, skuli sleppa sér svona algerlega yfir táninga- hljómsveit. — Og látið ykkur ekki detta í hug, að það séu bara brezku unglingamir, sem fara til að sjá þá. Nei, ó nei. Drottningarmóð- irin fór til þess að hlusta á þá ekki alls fyrir löngu, ásamt Snowdon lávarði og Ijósmynd- ara, og þau voru stórhrifin. Við það tækifæri gekk John Lennon að hljóðnemanum og urraði: — Þið þarna f ódýru sætunum, klappið þið, en þið, sagði hann svo og bandaði úfnum kollinum að konunglegu stúkunni, hrist- ið gimsteinana ykkar. Lögreglan í Liverpool hugsar til þess með óhug, að núna í desember munu The Beatles halda stærstu hljómleika, sem þeir hafa haldið. Húsið, sem tón leikarnir verða haldnir í, rúm- ar 5000 manns, og allir miðar eru búnir fyrir löngu. Auk þess gerir lögreglan ráð fyrir, að minnst 50 — 60 þúsund manns safnist saman fyrir fram- an húsið til þess að reyna að sjá hetjurnar og troðast inn. Engin frf eru gefin hjá lögregl- unni þann dag. Það væri nógu gaman að sjá, hvernig íslenzk æska tæki þess- um herrum, en varla þarf að bú- ast við þeim hingað, því að þeir eru jú fyrsta flokks, en plötur þeirra eru þó þegar farnar að berast. 835 eru á svörtum lista hjá bönkunum — enn ein tilrnun gerð til nð stöðvn tékknmisnotkun Þrátt fyrir ýmsar ráðstafanir af hálfu banka og sparisjóða, hefur gengið illa að koma f veg fyrir misnotkun á tékkum. Frá því 1956 hefur alls 835 reikningum verið lok að og eigendur þessara reikninga settir á svokallaðan svartan lista. Á mánudaginn mun Seðlabankinn byrja að innheimta innstæðuiausa tékka fyrir innlánsstofnanir í Reykjavík og nágrenni. Þá mun bankinn og standa fyrir allsherjar- tékka-upngjöri öðru hverju. Þessar ráðstafanir eru gerðar til þess að auka traust manna á tékkaviðskipt um. Björn Tryggvason, skrifstofustj. Seðlabankans og Steindór Hjörleifs son, yfirmaður ávísanaskiptideildar Seðlabankans, ræddu við blaða- menn nýlega um þessar nýju að- gerðir Seðlabankans. Notkun tékka hefur aukizt gífur- lega undanfarin ár. Má nefna sem dæmi, að samanlögð upphæð þeirra tékka, sem bankar og sparisjóðir skiptust á í ávísanaskiptum við Seðlabankann, námu 1958 7,6 millj öðrum króna, en á sfðasta ári 19,4 milljörðum króna. Þrátt fyrir ýms- ar ráðstafanir hafa alltaf talsverð brögð verið að þvf, að innstæðu- lausir tékkar væru f umferð. Hinn 9 .nóv. sl. fór fram allsherjar tékka uppgjör milli banka og :parisjóða í Reykjavfk og nágrenni. Kom þá í ljós að f umferð þennan eina dag voru 210 innstæðulausir tékk- ar, og voru þeir að fjárhæð sam- tals um 5,8 milljónir króna. Seðlabankinn tók að sér inn- heimtu umræddra tékka og krafði útgefendur þeirra um full inn- heimtulaun, auk tékkafjárhæðar. Innheimtulaunin urðu rúmlega 402 þús., og rann sú fjárhæð til Rauða Kross Islands. Vegna áframhaldandi misnotkun ar tékka, sem ekki hefur tekizt að stöðva, þrátt fyrir róttækar að- gerðir, hefur Seðlabankinn tekið að sér að innheimta um óákveðinn tfma alla innstæðulausa tékka, er innlánastofnanir í Reykjavík og ná grenni eignast. Munu allir slfkir tékkar ganga beint til Seðlabank- ans og hann síðan innheimta þá fyrir hönd innlausnarstofnana með fullum innheimtulaunum. Jafn- framt þessum innheimtuaðgerðum mun allsherjar tékkauppgjör verða látið fara fram við og við. Tilgangurinn með umneddum að gerðum er að sjálfsögðu að sporna við misnotkun tékka og um leið að auka traust manna á þeim, svo að þeir geti gegnt þvf mikilvæga hlutverki, sem þeim er ætlað í viðskiptalífinu. ff«BCESSJKSaaíÆ2I«

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.