Vísir - 20.03.1964, Blaðsíða 15

VÍSIR . Föstudagur 20. marz 1964
75
— Man þá alla, það voru nokkr-
ir hermenn og svo þrír eða fjórir
aðrir. Einn var bráðskemmti-
legur, alltaf að gera að gamni sínu.
Hann sagði að hann væri kallður
Rigolo hér í Prís.
— Hann mun hafa skipt um vagn
á leiðinni?
— Nei, við vorum saman alla
nóttina — í sama vagiii, nema við
fórum og fengum okkur glas — en
skildum ekki. Hann var með stærð
ar pylsu og gaf mér vænan bita.
— Þá hefir hann notað hníf?
— Víst gerði hann það — forláta
hníf af Korsíkugerð.
De Gevrey tók upp hníf og sýndi
honum. .
— Já, það var svona hnífur,
þetta gæti verið hans hnífur.
Nú var komið inn með Óskar.
— Sæll, gamli vinur, — hvað
er þetta, spurði Michaud, hvað hef-
ir þann gert? ,
— Ekkert, vinur minn, en þeir
saka mig um að hafa myrt mann I
hraðlest nr. 13, er við vorum ferða
félagar.
— Þessi maður er eins saklaus
og ég, sagði Michaud, — við skild
um ekki alla leiðina.
— Trúið þér mér nú, herra dóm
ri? sagði Óskar
— Ef til vill, en ég verð að yfir-
heyra vitni frá Marseille.
Og svo var farið með Óskar aft-
ur í fangelsið.
26.
Lugi var enn á verði og sá Cas-
eneuve koma úr dómhöllinni með
Emmu Rósu og sá þau aka af stað,
og heyrði hann skipa ökumannin-
um að aka í Batignolles-hverfið.
Ályktaðj Luigi af því, að fara ætti
heim með stúlkuna, og gæti hann
nú flutt um kvöldið í hús lækninga
stofnunarinnar eins og Paroli hafði
stungið upp á, og þyrfti hann því
ekki að vera á verði í hverfinu leng
ur.
Þegar Cocile kom var Paroli
ekki enn kominn heim. Lokaði hún
sig inni í íbúð sinni, en bað áður
þjóninn að gera sér aðvart er Iækn
irinn kæmi, en hann hafði farið í
skiptaréttinn, því að ákvarða skyldi
skipan „fjölskylduráðsins“, en þar
sem Ceciie átti engin skyldmenni
var það erfiðleikum bundið, en vin
ir voru engir nema Lerpyer, sem
átti heima í Dijon. Paroli stakk
upp á de Geyrey, sem féllst á að
sitja í því, en aðrir skyldu vera
gjaldkeri stofnunar Paroli og vara
læknir og ákvað Paroli að hreyfa
því við vin sinn Hannibal Gerva-
soni, sem var orðinn aðstoðarmað
ur hans. Varð Paroli nú að segja
honum frá áformunum varðandi
giftinguna. Hannibal átti þó ekki
að taka við starfinu fyrr en eftir
3-4 daga, þar sem hann var ekki
laus fyrr.
Hann varð undrandi yfir áformi
Paróli, en óskaði honum innilega
til hamingju.
Fjölskylduráðið svonefnda átti
að koma saman til fundar daginn
eftir.
Paroli fór þar næst í íbúð sína
í.Courcellesgötu, þar sem umsjón-
arkonan sagðist vera boðberi gleði-
Iegra tíðinda, — sem sé þeirra, að
dóttir hennar væri komin, og ósk-
aði Paroli henni til hamingju.
I Minnti konan hann á loforðið að
greiða fyrir henni.
— Verðið þér hér í nótt? spurði
hún.
— Nej.
— Ég skil ekki í yður að vera aS
halda þessarj dýru íbúð.
— Ég er svo önnum kafinn
— Og verðið að skapa gott for-
dæmi í stofnuninni!
— Það gæti komið sér vel, að
koma hingað til að slappa af.
— Ha, ha, kannski með skemmti
legri, fallegri stúlku, þér eruð lík-
Iega léttlyndur undir niðri, hem-a
Iæknir.
Og konan hló dátt.
Paroli lét þetta gott heita og var
þarna ekki lengur en til þess að
sannfæra sig um, að öllu væri vel
i við haldið í íbúðinni. En raunar
hafði hann aðallega komið til þess
| að grennslast eftir hvort dóttirin
■ væri komin. Hann ætlaði henni
; visst hlutverk, mikilvægt hlutverk.
Cecile kom með úfbreiddan faðm
inn, er Paroli kom upp í íbúð henn
ar, og var svo miður sln, að Par-
oli varð hræddur.
— Hvað er að?
— Vinur minn — þetta er hræði
legt. Hvenær verður öllum þessum
yfirheyrslum hætt?
— Hvað gerðist?
— Ég þurfti að mæta — í viður
vist Angelu Bernier
— En það var ekki annað en
búast mátti við.
— En ég gat ekki búizt við, að
hún myndi reyna að velta allri sök
af sér og koma henni á mig. Hún
beinlínis ásakaði mig um að vera
meðsek um morðið á föður sínum.
— Hvílik fjarstæða, sagði Paroli
Það hefur de Gevrey líka vafalaust
séð.
— Já, en ef nú einhver smágrun
ur kviknaði í brjósti hans.
— Smágrunur, kemur ekki til
mála, svo framarlega sem þér haf-
ið ekki leynt mig neinu.
Cecile varð eldrauð £ framan.
— Það er eitt, sem ég hef leynt
yður.
— Hvað er það? Pér verðið að
láta yður skiljast, að ég verð að
vita allt, eigi ég að geta varið yður
Hvaða Ieyndarmál er það, sem
þessi kona hyggst nota gegn yður?
— Ég þori ekki að segja það
— Þér verðið að gera það, sagði
Paroli. Sá dagur er nærri, er þér
ðerið mitt nafn. Ég hef tekið yður
að mér, án tillits til fortíðarinnar.
Þér megið ekki leyna mig neinu.
— Ég skal þá segja það. ef þér
lofið að fyrirgefa mér — og lofið
einnig að fyrirlíta mig ekki.
— Ég hefj þegar fyrirgefið yður
og þar sem ég elska yður virði ég
yður. Talið, ég er bezti, eini vinur
yðar.
— Þegar ég vissi um heimkomu
föður míns óttaðist ég reiði hans,
er hann uppgötvaði að ég hafði
hrasað. Ég hugleiddi hvernig ég
gæti leynt því. Ég var að brjálast
af örvæntingu og þá tók ég ákvörð
,un sem ég ÚTjTfyrirverð mig nú fyr-
ir . . . .
Það var eins og hún gæti ekki
haldið áfram.
— Og þér fóruð til frú Angelu og
báðuð hana hjálpar?
— Já, sagði Cecile veiklega
— Og féllst hún á það?
— Hún lét svo að minnsta kosti
en krafðist nafns míns og heimil-
isfangs. Þannig fékk hún að vita,
að ég er systir hennar. En þá hafði
hún í hótunum við mig og rak mig
burt- Og nú notaði hún sér þetta.
Ógætileg játning mín við hana er
grundvöllurinn undir ásökun henn
ar, að það sé ég, sem hafi látið
myrða föður minn, til þess að hann
fengi ekki vitneskju um smán mína
— Talaði hún við rannsóknar-
dómarann um hrösun yðar og að
þér hefðuð snúið yður til hennar,
spurði Paroli og hnyklaði brúnir.
— Já, og meira til, hún gaf í
skyn að elskhugi minn værj leikari
— Nefndi hún hann?
- Nei en rannsóknardómarinn
mundi geta komizt að því, ef hann
léti rannsaka fortíð mína.
— Þér neituðuð vitanlega?
— Alveg ákveðið
— Og herra de Gevrey — hver
voru viðbrögð hans?
Hann var mér jafn vinsamlegur
Hann leit á þetta sem níð af hálfu
Angelu Bernier til þess að koma
sökinni á mig. En hvaða trygging
er í, að hann breyti ekki afstöðu
sinni, og fari að hugsa um þetta
allt saman.
Paroli gekk um gólf fram og aft-
ur, stanzaði við og við, og hélt
svo áfram að stika fram og aftur.
Það duldist ekki, að hann var í
miklum vanda.
— Ég er svo vansæl kveinaði Cec
ile verð ég að gjalda þess allt mitt
líf, að mér varð þetta á? Ég hata
þetta barn. sem ég ber undir
brjósti, ó, ég vildi geta hindrað að
það fæddist...
ítalinn nam staðar og greip hönd
hennar,
— Hatið þér þetta barn?
— Já, af allr; sál minni.
— EÍskið þér mig?
— Já, eins heitt og hægt er að
elska, og það er líka þess vegna
sem ég hata þetta barn. Ég geri
mér ljóst, að sá dagur- kann að
koma, að það mun vekja haturs-
hugsanir og beiskju hjá yður,
hversu heitt sem þér elskið mig.
— Elskið þér mig nógu heitt til
þess að gera hvað sem er, sem ég
fyrirskipa yður?
— Já, hvað sem þér skipuðuð
mér, þótt það væri að fremja glæp
- Ég hata líka þetta barn af
sömu ástæðu og þér. Það mun á-
valt minna mig á, að þér hvílduð
í annars örmum.
- Já, já, skipið fyrir, ég mun
hlýða, sagði Cecile áköf.
— Haldið kyrru fyrir í íbúð yðar
fyrst í stað - við tölum nánara
um þetta.
— Gerðist annars ekkert sérstakt
hjá dómaranum?
— Jú, mér gleymdist að skýra
frá því að ég var svo áhyggjufull
of ringluð. Dómarinn lét lesa upp
erfðaskrá föður míns - í viðurvist
Angelu og dóttur hennar. Vitan-
lega fær hvorug neitt ef sekt móð-
urinnar sannast,
— Það er skakkt ályktað. Sekt
hennar hindrar ekki að dóttir henn
ar erfi.
t — Á þá þessi lausaleiksstelpa að
fá það, sem mér ber með réttu?
— Já, nema —
— Nema hvað?
— Nema hún deyi
— Hún Ieit út eins og hún gæti
sálast á hvaða augnabliki sem væri
Henni var ekið aftur í Batignolles-
hverfi.
— Gerðist ekkert frekar?
— Nei.
— Það er gott. Alið nú ekki á-
hyggjur, kæra Cecile, verið rólegar
og haldið kyrru fyrir.
Svo kyssti hann hana á ennið
og fór.
m
R
Z
A
N
Ó, Tarzan, kveinar Naomi, ég
get ekki drukkið þennan óþverra.
Þetta er á bragðið eins og fljót-
GK/kfUATE NURSE MAOAM CAWE T0
AFRICA FOR A7VENTURE, 6UT
NEVER PREAfAEV FATE W0UL7
MAK.E HER A FATIENT...
OF PRl/AEVAL ÍAE7ICINE MEN.
0HJARZAN.TH1SSTUFF
MO/ASAI WANTSMETO
7RINK.TASTES LIK.E
UQWMETALUt
MAKES AAY TEETH
1 SHIVER,,, TA
.SCARE70F !T!
andi málmur. Þú verður að drekka
það, svarar Tarzan, þú mátt ekki
hætta núna. Segðu henni að vera
ekki hrædd við að drekka það.
Þetta er unnið úr kröftugum stein
um ,og það mun hjálpa mikið til
að gera hana heilbrigða aftur, seg
ir Mombai,
v/Miklatirg
Sími 2 3136
16 xnm filmuleiga
Kvikmvndavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
Flestar gerðir sýningarlampa
Ódýr sýningartjöld
Filmulím og fl.
Ljósmyndavörur
Filmur
Framköllun og kópering
Ferðatæki (Transistor)
FILMUR OG VÉLAR
Freyjugötu 15
Sími 20235
ÞVOTTAHÚS
Vesturbæjar
Ægisgötu 10 • Sími 15122

Fsmný Benonýs
sími 16738
Eldhuskollcir
kr. 150.00
Miklatorgi

iV A. 'ó
* • . - i