Vísir - 30.11.1964, Blaðsíða 3

T-r-rmc . roarnuagur ou. novemDer 1964
Fundur ver að hefjast á að-
alfundi L.I.O. og útgerðar-
nennirnir voru að byrja að tín-
ast inn 1 salinn á annarri hæð
Tjarnari affis. Blaðamaður og
ljósmyndari Vísis tóku sér stöðu
í dyrunum og spurðu útgerðar-
menn frétta um leið og þeir
gengu inn.
Fyrstur kom í salinn GUÐ-
MUNDUR JÓNSSON, útvegs-
bóndi á Rafnkelsstöðum, og við
hnipptum í öxlina á honum:
— Hvernig gengur þér með
síldina?
— Þetta gengur mjög illa,
segir Guðmundur og hlær. Tveir
af mínum bátum eru byrjaðir
á haustvertíðinni og er Sigur-
páll annar. Hinir eru inn'i og
það er verið að fara yfir þá.
Sumarvertíðin hætti seint og
mínir bátar fóru seint af ver-
tíðinni, og það þarf alltaf nokk-
uð hlé milli vertíða til að yfir-
fara bátana.
— En nýja verksmiðjan?
— Ég var búinn að leggja
alla peninga, sem tiltækir voru,
í þessa ágætu verksmiðju, og er
Guðmundur Jónsson á Rafn-
kelsstöðum: — Nú er það svart!
| nú reiðubúinn að taka á móti
| síldinni í hana. En síldin, hún
kemur ekki, þótt beðið sé eft'ir
Ij henni. Verksmiðan stendur al-
® veg ónotuð.
— Hvaða ráð eru við því?
— Ja, sildarflutningarnir í
sumar hafa gefið athyglisverða
raun og einkum þótti mér síld-
ardælurnar athyglisverðar.
Þarna dældi þeir síldinni milli
| skipa, þótt sjórinn væri mjög
ís úfinn. Er þessi mál þróast bet-
| ur, fer staðsetning verksmiðj-
S anna og vinnslustöðvanna að
| skipta minna máli.
— Er Eggert með Sigurpál
| út af Jökli núna?
— Ne'i. Hann er í fríi fyrir
austan að kenna þeim að veiða
sild.
Næst náum við tangarhaldi á
JÓHANNI PÁLSSYNI, útgerð-
| armanni frá Vestmannaeyjum:
— Er ekki rólegt í Eyjum
núna?
— Jú, við c..,m milli vertíða.
Það eru lít'il umsvif hjá okkur
um þetta leyti.
— Vestmannaeyjabátar eru
ekki einu sinni teknir f land-
helgi.'
I— Trollið er vandamál, sem
verður að leysa. Það var skipuð
nefnd hjá okkur, eins og þú
veizt, til að ræða við ríkisstjórn
ina um þetta vandamál Iitlu
bátanna. Þetta mál er í athug-
un og það verður út frá því
að nást einhver heildarlausn,
Jóhann Pálsson frá Vestmanna-
eyjum: — Þetta var júhílár.
ekki bara fyrir Vestmanna-
eyinga, heldur almennt með
trollið.
— Síldin út af Jökli er enn
langt frá ykkur í Eyjum?
— Okkar tími kemur eigin-
lega ekki fyrr en eftir áramót,
og við erum ekki með neinn
asa, þegar ekki veiðist meira af
síldinni en þetta. Meðallands-
bugtin er okkar staður, en
þangað kemur síldin ekki fyrr
en eftir áramót.
— Hvað telurðu helzta vanda
mál útgerðarinnar?
— Fiskverðið. Það þarf að á-
kveða fiskverðið á einhverjum
grundvelli. Þegar bændurnir
koma með sína reikninga, er
tekið mark á þeim, en þegar
aumingja útgerðarmennirnir
koma, þá er ekkert mark tekið
á reíkningum. Það verður að
nást samkomulag um einhvern
raunhæfan grundvöll til að
meta eftir fiskverð á hverjum
tíma.
— Þetta hefur nú verið blóma
tími hjá bátunum.
— Já, undanfarið ár hefur
verið hreinasta júbílár. Öll
ve’iði í toppgangi. En þú sérð.
að það er eitthvað bogið við
það, þegar talað er um rekstrar
örðugleika útgerðarinnar, þegar
aflinn er nógur. Fiskverðið er
miðað við þennan toppafla.
Hvað gerist svo, þegar aflinn
bregzt?
Nú varð á vegi okkar AND-
RÉS FINNBOGASON, útgerð-
armaður í Reykjavík.
— Svanúrinn er byrjaður á
haustsíldinni.
— Hann hjakkar eins og
aðrir.
— Hvernig standa smærri
bátarnir sig í samkeppninni við
þá stóru og nýju?
— Það lágu um 50 bundnir
í fyrra og það verða fleiri
núna. Það fæst ekki mannskap-
ur á smæ; 'i bátana. Stóru bát-
arnir þurfa aðeins einum eða
tveimur fleira á, en þeir geta
veitt hlutfallslega miklu meira.
Aflahlutur sjómannanna verður
óhjákvæmilega meiri á stóru
bátunum og þeir flykkjast því
á þá stóru, en hinir verða út-
undan. Þetta er náttúrlega ekki
nema eðlilegt eins og málunum
er háttað, en þjóðhagslega er
slæmt, að þessi verðmætu og
mikilvirku tæki skuli liggja ó-
notuð.
— Finnst ykkur hlutaskipt-
ingin sanngjörn?
— Þetti nýju tæki, sem út-
gerðarmennirnir láta í bátana.
kraftblakkir, leitartæki og nýj-
ar nætur, vinna í rauninni
magra manna verk. Þessi tæki
kosta mikinn pening fyrir utan
allt viðhald og það væri því
ekki nema eðlilegt, að skipin
fengju stærri aflahluta en var
áður, þegar allt var gert í hönd-
unum.
— Tekur þú þorskanótina
eftir áramótín?
— Ætli það hreyfi nokkur
maður línu. Það er skaði, því
Andrés Finnbogason: — Þorska
nótin er stóra spurningin. —
línufiskurinn 'er bezti fiskur,
sem kemur á land. En meðan
menn tapa á slíkri útgerð, er
ekki von á, að þeir haldi henni
áfram. Þorskanótin gafst vel í
fyrravetur og líklega verður
hún alls ráðandi í vetur. Það er
stóra spurningin á þorskvertið-
innj í vetur: Gengur nótin eins
vel og í fyrra?
>«!»
Sfðastan náðum við í INGV-
AR VILHJÁLMSSON, útvegs-
bónda í Reykjavik.
— Þú ert með mikla aðstöðu
í landi. Hvernig lízt þér á?
— Þetta stendur náttúrlega
allt tómt, þegar sfldin veiðist
ekki.
— Hefur þú ekkert verið að
hugsa um sfldarflutninga aust-
an að?
— Þetta er allt ósköp ó-
tryggilegt þarna fyrir austan og
gæftirnar ekki góðar. Það er
erfitt fyrir aðeins nokkra báta
að veiða þar á þessum tima,
þegar þeir þurfa líka að sjá 'um
alla síldarleit sjálfir.
— Hafið þ’ið, þá ekki áhuga á
síldarflutningum?
— Jú, áhuginn er svo sem
nógur. En þetta er dálítið flók-
ið mál. Það er löng leið að
sigla með síldina kringum hálft
landið og flutningskostnaður-
inn verður mikill. Það rentar
sig varla.
— ITvaða álit hefur þú á til-
Ingvar Vilhjálmsson: — Síldar-
flutningamir renta sig ekki. —
raunum með síldardælur á
Þyrli?
— Það er framtíð í sildardæl-
unum. En okkur vantar stór
síldarflutningaskip. Þyrill er
allt of lítill.
Þeg:.. hér var komið sögu,
var fúndarstjóri búinn að slá
hamarinn í þorðið nokkrum
sinnum af óþolinmæði og við
sáum okkur þann kost vænstan
að sleppa Ingvari lausum.
Verðtrygging hinno nýju
spariskírteina jafngiidir
fjórfestíngu í fasteign.
Verðtryggðu spariskírteinin eru til sölu í Rvík
hjá öllum bönkum og útibúum þeirra og nokkrum
verðbréfasölum. Utan Reykjavíkur eru spariskír-
reinin seld hjá útibúum allra bankanna og stærri
sparisjóðum.
SEÐLABANKI ISLANDS