Vísir - 06.11.1965, Blaðsíða 15

Vísir - 06.11.1965, Blaðsíða 15
TT5TK . Laugaraggur o. novemoer xwoo. 15 39. „Einhver sá sóðalegasti kolakjall ari, sem ég hef nokkurn tíma litið inni.“ Lögreglumaðurinn giotti „Það er ekki að sjá, að hin mikla smekkvísi dr McDonalds nái svo langt niður á við“. Fjögur allstór hefti með ífestum ^mámyndum. í þremur af þeim gat eingöngu að líta þessar sólskins- mvndir, sem maður sér í slíkum heftum á margflestum brezkum heimilium, margar þeirra voru farn ar að fölna, teknar þegar McDonald var á tvítugs og þrítugsaldrinum. Það fjórða var nýtt að kalla og öllu merkilegra — minjagjöf frá samstarfsmönnum dr. McÐonalds við Alþjóða heiibr.m.stofnunina með þökk fyrir hið merkilega starf sem hann hafð unnið í hennar þágu; þannig var það orðað í skrautrituðu ávarpi, sem límt var innan á káp- una að framan. Þarna voru einnig fimmtíu myndir af McDonald og starfsfélögum hans, teknar í meir ég verð að komast að. Það lítur út en tíu evrópskum löndum; flestar fyrir að þessi kvenmaður hafi verið þó á Frakklandi, Skandinavísku mjög náinn vinur McDonalds um löndunum og Ítalíu. Þær höfðu ver ið límdar inn eftir tímaröð og fyr neðan hverja þeirra gat að líta dag setninguna —sú síðasta var tekin í Helsingfors fyrir tæpum sex mán uðum. Það vgr nú svo, að ég hafði ekki neinn áhuga á þessum ljósmyndum, sem þama voru — hins vegar vakti það óskipta athygli mína, að ein sem átti að vera þar, var þar ekki. Hún hafði verið tekin af síðunni, letrið fyrir neðan hana verið máð út, svo að það varð ekki lesið. Af tímaröð hinna myndanna mátti ráða, að sú horfna hafði verið tek in fyrir nærri átján mánuðum. Ég rýndi í það, sem eftir stóð af letr- inu, ekki neinum bafa bundið að nafn borgarinnar hafði byrjað á „T“-i, en næsti stafurinn gat verið annað hvort „0“ eða „D“ — hlaut að vera „0“, því að ekkert borgar nafn var um að ræða í Evrópu sem byrjaði á „TD“. Leit út fyrir að hafa verið sex stafa orð. Kannski sjö. Engin stafanna hafði þó gengið niður úr línu, svo að það útilokaði „P“ „g“, „j" og aðra þá stafi. Hvaða borgamöfn í Evrópu, sex stafa eða sjö, byrjuðu á „T"? spurði ég sjálfan mig. Torqay — stafur niður úr línu, svo að það kom ekki til greina. Tomio í Svíþjóð — fundir stofnunarinnar vom aldrei haldnir í svo smáum borgum. Tol- edo á Spáni — Mc Donald hafði aldrei verið á Spáni. Toumai í Belgíu og Toulon á Frakklandi gátu komið til greina. Ég tautaði þau nöfn fyrir munni mér og fór að athuga sendibréfin. Það vom þarna þrjátíu til fjöm tíu sendibréf, bundin saman með ljósbláum borða og dauf angan af þeim... sízt af öllu hefði ég bú- izt við að finna slfkt í fómm dr. McDonalds. Og vitagagnlaust, auð vitað, virtust vera ástarbréf eða eitthvað þess háttar og þó að ég hefði hvað minnsta löngun til að kynna mér ástarævintýri þess snjalla vfsindamanns, sem auðvitað heyrði til yngri ámm hans, þá hefði ég lesið Hómerskviðurnar spjald- anna á milli, eins og á stóð, ef ég hefði átt þar von einhverra vfs- bendinga. Ég leysti borðann og fór að hnýsast f bréfin. Að fimm mínútum liðnum hringdi ég til hershöfðingjans. Ég þarf að ræða við ungfrú Peugot er starfaði við Pasteurstofn unina í París, árið 1945 og 46. Ekki í næstu viku eða á morgun, heldur á stundinni. I kvöld. Geturðu séð i um að svo verði, herra minn?“ „Ég get séð um að svo verði“, svaraði hershöfðinginn ósköp hvers dagslega. ,;Forsætisráðherrann fékk skýrslu um allt, sem við höfum orð ið áskvnja, fyrir tæpum tveim stund um og það væri synd að segja að hann væri rólegur. Er þetta mjög áríðandi?“ níu mánaða skeið fyrst eftir að styrjöldinni lauk. Það er hið eina tfmabil í ævi hans, sem við höfum ekkí neinar uppl um. Sé hún enn á lífi og finnanleg, er ekki að vita nema að mér takist að fylla í þá eyðu“. „Er það allt og sumt?“ Það var auðheyrt að hershöfðinginn varð fyrir vonbrigðum. „Hvað um bréf in sjálf?“ „Ég hef aðeins litið yfir nokkur þeirra. Þau virðast með öllu sak- laus, en þó þannig, að ég mundi ekki kæra mig um að þau væru lesin yfir hausamótunum á mér f réttarsal“. „Það virðist ekki ýkja merki- leg vísbending, Cavell“, sagði hers- höfðinginn. „Hugboð herra minn. Og þó raun ar heldur meira. Það er ekki úti- lokað að numið hafi verið blað úr skjalaheftinu, sem hefur að geyma öryggisskýrslurnar um Mc- Donald. Það blað mundi samsvara tfmabilinu, sem dagsetning þess- ara bréfa vfsar til — hafi það verið numið brott. Og sé svo, ríður mér á að vita hvers vegna“. „Numið brott?“ Það mátti greini- lega heyra það f símanum, hve mjög hershöfðingjanum hnykkti við. „Hvernig er unnt að nema brott blað úr öryggisskjalaheftum vorum? Hverjir hafa aðgang að þeim?“ „Við Easton, ég og Clandon höfð um aðgang að þeim. Þeir Cliveden og Weybridge hafa aðgang að þeim“. „Cliveden yfirforingi — já, ein- mitt“. Það var drykklöng þögn. „Mary var hótað því að henni skyldi fært höfuð þitt á bakka. Og Cliveden er eini maðurinn, starfandi við Mordon, sem bæði veit hver ég er og að Mary er dóttir mín. Og annar þeirra tveggja núlifandi, sem hefur aðgang að ör- yggisskjölunum. Heldurðu ekki að þú ættir að einbeita rannsókn þinni að Cliveden?" „Ég álít að Hardangar ætti að einbeita rannsókn sinni að hon- xun. Ég fer og hef tal af ungfrú Peugot“. „Gott. Bfddu f sfmanum andar- tak“. Év beið og eftir nokkra hrfð heyrði ég rödd hans aftur. „Þú ek- ur til Mordon. Þar bfður þfn þyrla sem flytur þig á flugvöllinn að Stanton. Þar bfður þín tveggja sæta orrustuþota, sem flýgur á fjörutíu mfnútum til Parísar. Næg- ir það?“ „Ég er hræddur um að ég sé ekki með vegabréfið á mér“, varð mér að orði. „Þarft bess ekki heldur Sé ung- frú Puegot. enn á lffi og enn stödd í Parfs bfður hún komu þinnar f Orlyflugvellinum. Þvf heiti ég. Við; hittumst svo þegar þú kemur aft-1 ur. Ég legg af stað til Alfringham I eftir hálftfma“. Hann lagði á talnemann og ég, ; hélt af stað með sendifaréfaknypp- j „Getur skorið úr um líf og dauða, • ið í hendinnx. Þegar ég ltom frarn ] herra minn. Það er einmitt það, sem ; í opnar dyx'nar stóð ungfrú Turpin j þar fyrir utan og sást ekki nein svipbreyting á andliti hennar. — Henni varð litið á bréfin í hendi mér og síðan sem snöggvast á mig, en svo hvarf hún á brott. Mér þótti fróðlegt að vita hve lengi hún hafði staðið þarna á hleri. Allt stóð það eins og stafur á bók, sem hershöfðinginn hafði lof- ,að. Þyrlan beið mín í Mordon. Her- þotan, sem beið mín í Stantonflug- vellinum var nákvæmlega þrjátíu og fimm æsilegar mínútur til Orly. Og þar beið ungfrú Peugot mín í litlu sérherbergi í flugstöðinni, og voru tveir háttsettir leynilögreglu- menn f fylgd með henni. Þar hafði einhver verið snar í snúningum, datt mér f hug. Það kom raunar á daginn, að ekki hafði verið svo ýkjaörðugt að hafa upp á ungfrú Peugot, sem nú hét frú Halle, þar sem hún vann enn á sama stað og þegar McDon- ald hafði kynnzt henni — við Past eurstofnunina — og hafði reynzt fús að fara til fundar við mig á flugvellinum, þegar leynilögreglan tjáði henni að erindi mitt væri mjög mikilvægt og árfðandi. Frönsku leynilögreglumennirnir kynntu okkur, og ég hafði ekki neinn formála að erindinu. „Við værum yður mjög þakklátir, ef þér gætuð veitt okkur nokkrar upplýs- 'ingar um brezkan mann, sem þér munuð hafa kynnzt árið 1946 — 46, dr. Alexander MOonald", sagði ég. „Dr. McDonald? Alex?“ Hún hló við. „Hann mundi verða ofsareið- ur, ef hann heyrði að hann væri kallaður brezkur. Eða hann hefði að minnsta kosti orðið það. f þann tíð, sem ég þekkti hann, var hann æstur, skozkur þjóðemissinni. Of- stækisfullur þjóðernissinni, væri rétta orðið. Niður með erfðafjand- ann, England — það var eins kon- ar orðtak hans — lifi fransk- skozka bandalagið! En óg veit að hann barðist engu að síður hraust- lega með Bretúm í styrjöldinni, svo að ég er ekki viss um að hon- um hafi verið eins mikil alvara og hann lét“. Hún þagnaði við og leit spyrjandi á mig. „Er hann dá- inn?“ BRAUÐHVSIÐ SNACK BAR__ f " j SMURBRAUÐSTOFAN i Laugavegi 126 . S. 24631 ! j P.ANTIÐ i tMANLEGA nqr j T A R 2 A- N UMBOÐSMENN VISIS 1 ÁRNESSÝSLU ERU: A SELFOSSI Kaupfélagið Höfn og Arinbjöm Sigurgeirsson Á STOKKSEYRI Benzínsala Hraðfrystihússins Á EYRARBAKKA Lilian Óskarsdóttir, Hjallatúni í HVERAGERÐI Reykjafoss í ÞORLÁKSHÖFN Hörður Björgvinsson UMBOÐSMENN VISIS SELJA BLAÐIÐ TIL FASTRA KAUPENDA OG / LAUSASÖLU 1223 *ú sameinast brátt ættferðrum þínum Tarzan. Þú urt ekki einu sinni góður spámaður. VÍSIR ASKRIFENDAÞJONUSTA Áskriftar- Kvartana- símmn er 1166 3 virka daga KJ. 9-19 nema laugardaga kl. 9-13. ! AUGLYSING í VISI eykur viðskiptin

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.