Vísir - 16.11.1965, Blaðsíða 15

V í SIR . Þriðjudagur 16. nóvember 1965.
15
hvað um var að vera í bílnum,
væri hann nú að leik með englum
í stað þess að stjórna umferðinni.
Fyrirgefðu, að ég skyldi grípa þann
ig framí fyrir þér. Cavell“.
„Það gerir ekkert til“, svaraði
ég, en var þvi fegnastur að geta
hafið frásögnina aftur, svo að ég
gæti dreift þannig huganum frá
Mary, sem lá íaftursætinu á skær
græna bílnum og fann hlaupi
skammbyssunnar þrýst að rifjum
sér „Við vorum að ræða um Mc-
Donald. Hann var ekki einungis
ágjarn, hann var líka kænn, annars
hefði hann ekki getað starfað sem
njósnari svo árum skipti, án þess
uppvíst yrði. Hann gerði sér ljóst
að þegar taugalömunarsýklunum
yrði stolið — ég geri ekki ráð fyrir
að Gregori hafi trúað honum fyrir
því að hann hefði í hyggju að
ræna djöflaveirunni — þá mundi
hver þessi Gregori er“, varð Hard
anger að orði. „Alþjóðalögreglan
hlýtur að þekkja starfsaðferðir
hans og fortíð." Hann laut fram í
sætinu og gaf lögreglumanninum,
sem sat við talstöðina, einhverjar
fvrirskipanir.
„Það hlýtur að vera auðvelt“,
samsinnti ég. „En það er ekki að-
alatriðið, eins og stendur. Þegar
þeir svo höfðu komizt yfir lyklana
að st.álskápnum, tóku þeir að sjálf
sögðu til óspilltra málanna. Ef-
laust hafa þeir rannsakað einka-
plögg Eastons í leiðinni, og þar
hafa þeir fundið myndina, sem tek
in var í brúðkaupi mínu, en Easton
var svaramaður minn Að sjálf-
ur“, sagði ég.
„Fantar", tautaði hershöfðinginn.
„Samvizkulausir erkifantar ...“
„Gregori er meistari í slíkum
brögðum", sagði ég. „Honum
tókst einnig að blekkja mig, þó
að ekki væri nema í svip. „Auð-
vitað hafði hann leikið ritvélar-
smellina inn á segulband, sem
hann svo hafði í gangi um kvöldið,
til þess að frúin og dætur hennar
héldu að hann sæti inni i herbergi
sínu við vinnu, þó að hann væri
þá víðs fjarri."
„ En — hvers vegna er honum
svo umhugað að vinna sér frest?“
spurði Hardanger.
,Þarna er benzínst. framundan"
sögðu er hershöfðinginn með á sagði bílstjórinn, áður en mér
farið væri að athuga feril hans | begar Gregori eða aðstoðarmenn
fyrstu árin eftir styrjöldina. Hann j bans brutust ú.t úr Mordon."
, vissi að þær heimildir yorv sbráð „Út?“ spurði Hardanger. „Inn
ar í öryggisskjö' stofnunnarinnar, I áttu við.“
1 sem Derry hafði aðgang að. Og mt i Ég mundi bað nú, að ég hafði
! tilkytrníi MbDonakÍ þessum Gre- i aldrei skýrt Hardanger frá þessari
í gorí að ekki yrði um neitt sam- i niðurstöðu minni, og reyndi að gera
í starf að nsða trrr en hann hefði í honum grein fyrir henni í fám crð ._ . , .
komizt f bescj ririöT “ i um „M minnfist á það áðan", ' bandsfjotrum bak við skunnn —
n,r w sagðihann „að Easton Dern/ hefði imunnurinn límdur aftur á sama hátt
”?JLSLTC um of sfnar eigin leiðir. Ég ' °g hafði bersýniiega ekkert verið til
S3SJ5SÍ"!- “iffh™?1,4 k*“,r S-LSÆ:
bet+a er aðpirts áaizk-! 'í)etta hottalag þitt... Þess sem bann h<.fði \eno aminn
2TÆÍS>I y»l«5Sin V»r3 til »5 tratl. »m- 1 l>nak.„nn meS Kunp.u bnrefli.
nokkum veginh ömgg ágízkun. j.talið — eigandi stolnu bifreiðarinn
Gregori vildi Iflca komast vfir vit! ar bafð; snúsð sér til iögreglunnar f
neskju, sem Easton Derry gat einn ; AJfringham eftir að við skildum við
IStið í té, að dr. Baxtsr uhdanskfld j bann. og skýrt svo frá, meðal ann
um — hvernig öryggislæsingin á j ars> benzfageymir bflsins væri
stáldyrunum að aðalra.nnsóknar- i nærr' tómur. Hardanger bauð að
stofunni væri opnuð. És geri ráð j *|«ntakt eftiriit skyldi sett meðj«s.ta. **etta var kraftalegur roaður,
fyrir að þeÍT Greyori og McDon- j öllum nálægum benzínstöðvum, ' miðaldra, og purpurarauður og
44.
„Einmitt ..." öskraði Hardang
er. „Geturðu ekki gert greinarmun
á þvi hvort einhver sefur, eða
honum er ógnað til að láta sem
hann sofi, með því að þrýsta marg-
hleypu að rifjum hans? Jú, vfst
svaf hún, eða hitt þó heldur. Þú
ert rekinn úr lögreglunni . . . á
stundinni!“
„Mér þykir þetta leitt, herra
minn“.
„Hvaða leið hélt bílinn?“
„Lundúnaleiðina, herra minn“.
„Ég geri ráð fyrir að það sé til
ofmikils af þér ætlazt að þú hafir
tekið eftir skrásetningarnúmerinu",
sagði Hardanger og dró ekki af háð
inu.
„XOW—973, herra minn“.
„Skoðaðu það sem syndakvitt-
un“, urraði Hardanger. „Ég var víst
helzt til harðskeyttur við hann“,
sagði hann við okkur, þegar Jagú-
árinn geystist af stað aftur. „Hefði
hann verið nægilega skýr til að sjá
Hann var þó kominn sæmilega til
sjálfs sín aftur eftir höggið, það
var auðheyranlegt er við höfðum
náð límbandinu frá munninum á
honum. Við ristum og viðjarnar af
höndum hans og fótum hið bráð-
ald hafi fundið einhverja tyiliá-! sner' sfr sl’ðan að mér. „Haltu á-
stæðu fyrir því að sá sfðamefndi j tram sögunni...“
byði Easton Derr\> heim og þegarjí Ég gerði nú grein fyrir þeirri
hann þáði boðið, var dauðadömur I Ékoðun mjflni, að Gregori hefði
hans í rauninm uppfcveöinn, Þrátt j reiknað með þvf að grunur hlyti
þrútinn í framan af reiði og á-
reynslu við fjötrana, eftir að hann
kom til meðvitundar. Og slíkur var
skammaryrðaflaumurinn, að sjálf-
sögðu kryddaður bölvi og ragni, að
fyrir pyntingarnar, sem hann varð að falla á dr. Hartnell vegna fjár í Hardanger varð að öskra framan í
að þola af hálfu þeirra félaga
hafa þeir þó ekki fengið bann tii
að iáta neitt uppsbátt um öryggis j þess að staðfesta þann grun, hefði
Iæsinguna, aftur á móti hafa beir j Gregori eða eirhver aðstoðarmanna
að sjálfsögðu náð af honum iykiun í hans, komið kiippunum og hamr-
hagsvandræða hans, þegar fariðjbann til þess að geta fengið hjá
væri að rannsaka morðmálið. Til honum upplýsingar um þá, sem
þarna höfðu verið að verki.
Miðaldra mannfjandi, dökkur á
brún og brá“, sagði afgreiðslu-
um að stáiskápnum beima hjá hon j mum fvrir í áhaldageymslunni hjá maðurinn Þa8 eru um tuttugu mín
um, þar sem öryggisskjöiin yoru j Hartnell og einn smurt rauðaleir útur s(ðan. Bað mig um benzfn {
geymd, óryggisstiónnn var skyld undjr aurhifftna á skottu hans Þá dunk en þ é kom út að bfln.
... ^kL&w61™^ gre,ttKfé um, börðu þeirmig í hausinn Áður
ur tfl að skflja þá ivkla aidrei við
sig. Ekki geri ég ráð fyrir að dr.
McDonald hafi tekið neinn beinan
þátt í pyndingunum, en Grevori,
sem vafaiaust er haldinn kyala-
losta þó að hann sé ekkj vitskert
ur, hafi séð um þá hlið máLsins., ---------,------- ____________ .
Við höfum nægar sannanir fvrir j ig uppskátt það í sambandi við is. ynla ap ég hafði ekki misst með
ÍÆSÍS harm grunsamleg ™ >*
an sem aðildarmann dr. Hartnefls. aftnrs*tinu> llófærð, og maður
Og allt hefði þetta verið gert f; hjá henm, sem hélt marghieypu að
þvf skyni að verða sér út um nægi j s®u hennar .. . Eg gætti þess að
legan frest síðar meir. Ég lét einn í 'ata /ant'nn ekki verða þess á-
veittist tóm til að svara.
„Við stönzum þar og spyrjumst
sagði Hardanger.
þeirri mynd. Þess vegna rændu
þeir mér og síðan konu minni. Þeir
lögðu saman tvo og tvo. Þeir hafa j fyrir
og athugað öll öryggisskjölin í stál ■
það leiða til nákvæmrar rannsókn skápnum vel o» vandlega — þar | Bílstjórinn setti blístruna í gang
ar á fortfð allra þeirra. sem unnu j bafa þeir komizt að raun um að j um leið og við ókum inn að stöð-
á aðalrannsóknarstofunní Hann Harinell átti í fjárhagslegum vandr inni, en það virtist þurfa meira til
gerði sér einnig lióst að þá gæti j æðum, og ákveðið að hagnýta sér; að vekja afgreiðslumanninn; að
hæglega farið svo að é sig félli j bað. Með byf móti tókst þeim að | minnsta kosti lét hann ekki sjá sig.
grunur um njósnfr, einkum þegar j t>au biónin tij aðstoðarjúð sig,, Varðstjórinn, sem fram í sat, beið
ekk; boðanns en snaraðist út, nam
varla staðar inni í afgreiðsluklefan-
um, heldur hvarf á bak við stöð
ina. Þá skildi ég hvers kyns var og
snaraðist einnig út úr bflnum, en
Hardanger kom á hæla mér.
Afgreiðslumaðurinn lá í lím-
kvalalosta hans, iafnvel bó að vegs ! morðið á Clandon, sem ég hafði
ummerkjunum á líki Eastons
sé sleppt — aðferðin, sem hann
beitti við morðið á frú Turpin.
henging McDonalds... og þó að
í minna sé, hvernig hann iék rif-
beinin í mér, allt ber það að
sama brunni...“
„Það hlýtur að vera tiltölulega
auðvelt að komast að raun um
ekki einu sinni skýrt hershöfðingj
anum frá — að morðinginn hlyti
að hafa iaumazt aftan að honum á
ganginum og þrýst blásýrueitraða
brjóstsykrinum inn á milli vara
hans. „Hamingjan má vita hvað
Clandon hefur komið f hug, enda
gafst honum víst ekki tfmi til heila
brota, því að hann var þegar dauð.
vitund við höggið, og svo drösluðu
þeir mér héma á bak við og bundu
mig . . .“
Hardanger innti hann eftir skrá-
setningarnúmeri bílsins lit og gerð
og að þeim upplýsingum fengnum,
vorum við enn komnir út á þjóð-
veginn á flevgiferð, en afgreiðslu
maðurinn glápti á eftir okkur og
strauk kúluna á hnakka sér
Naomi, ég elska ^ig . og hvork; Tarzan
né neinn annar getur haft þig^ En ...
Allt frá því að þú komst hingað fyrst í
frumskóginn hef ég verið áhyggjufullur. Ég
hef ekki getað einbeitt mér að vinnu minni.
Ætlarðu þér að eyðileggja með öllu flug-
herinn i Mombuzzi. — Nei, herra.
Þegar ég sá að þyrlan var alsett spjóts-
holum, þegar hún kom aftur til flugvaiiar
ins var ég viss um að eitthvað hafði komið
ins var ég viss um að eitthvað hefði komið
ast mér.
UMBOÐSMENN
VÍSIS I
ÁRNESSÝSLU
ERU:
A SELFOSSI
Kaupfélagið Höfn
og Arinbjörn
Sigurgeirsson
Á STOKKSEYRI
Benzínsala
Hraðfrystihússins
Á EYRARBAKKA
Lilian Óskarsdóttir,
Hjallatúni
í HVERAGERÐI
Reykjafoss
í ÞORLÁKSHÖFN
Hörður Björgvinsson

UMBOÐSMENN
VISIS
SELJA BLAÐIÐ
TIL FASTRA
KAUPENDA OG
I LAUSASÖLU
VÍSiR
ÁSKRIFENDAÞJOlVUSTA
Askriftar-
Kvartana-
siminn er
116 6 3
virka daga kl 9-19 nema
laugardaga kl. 9 -13.
AUGLÝSING
í VISI
eykur vidskiptin
>