Vísir - 11.09.1967, Page 8

8
VlSIR . Mánudagur 11. september 1967.
VÍSIB
Utgefandi: Blaðaútgáían visrn
Framkvæmdastjóri: Dagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
AOstoöarritstjóri: Axel Thorsteinsson
Fréttastjórl: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Clfarsson
Auglýsingan Þingholtsstræti 1, simar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjóm: Laugavegi 178. Simi 11660 (5 línur)
Askriftargjald kr. 100.00 á mánuöi innanlands
t lausasölu kr. 7.00 eintakið
PrentsuiiðjE Vfsis — Edda h.f.
Hver er að blekkja?
J>að er alrangt, eins og flest annað, hjá blöðum stjórn-
arandstöðunnar, að ríkisstjómin hafi sagt þjóðinni
annað um ástand efnahagsmálanna fyrir kosningam-
ar en hún gerir nú. Einkanlega er Tíminn alltaf að
stagast á þessu og segir að Framsóknarmenn hafi
spáð að erfiðleikar væru framundan. En svo segir
blaðið í hinu orðinu, að aflabrestur og verðfall þurfi
ekki að valda neinum erfiðleikum, af því að verðlagið
á útflutningsafurðunum sé ekki lægra en 1962.
Það er f jarri sanni, að spádómar Framsóknarmanna
séu að rætast. Þeir sögðu að stjómarstefnan mundi
leiða af sér samdrátt, atvinnuleysi og skort. Allir vita
að þær spár hafa ekki rætzt, heldur hefur allt farið
þveröfugt við þær. Verðfall og aflabrestur geta með
engu móti verið stjómarstefnunni að kenna. Þá erfið-
leika hefði alveg eins borið að höndum, þótt vitringar
Framsóknarflokksins hefðu setið í ráðherrastólunum.
Ritstjóri Tímans getur varla verið svo gleyminn,
að hann reki ekki minni til þess, að í fyrrahaust, þeg-
ar verðstöðvunarlögin voru til umræðu, var skýrt frá
miklum verðlækkunum á útflutningsafurðum og á
það bent, að verðið gæti enn haldið áfram að lækka,
þótt menn vonuðu hið gagnstæða. Svo hefur líka far-
ið, að verðfallið hélt áfram, og þar við bættist svo
aflabrestur bæði á vetrarvertíð og síldveiðum. Stjórn-
in hefur ekki reynt að dylja þjóðina þessara stað-
reynda. Hún hefur skýrt frá ástandinu eins og það er.
Hún hefur minnt á, hvaða afleiðingar stórminnkandi
gjaldeyristekjur hljóta að hafa fyrir þjóðarbúskapinn
í heild. Hér er engu verið að leyna. Hins vegar eru
blöð stjórnarandstöðunnar sífellt að reyna að berja
það inn í almenning, að stórkostlegt verðfall og afla-
brestur þurfi ekki að hafa í för með sér neina veru-
lega erfiðleika. Hver er að reyna að blekkja þjóðina,
stjómin eða stjórnarandstaðan?
Það er einmitt stjórnarstefnunni að þakka, að þess-
ir erfiðleikar hafa ekki valdið þjóðinni þyngri búsifj-
um en raun ber vitni. Hefði sambærileg óhöpp borið
að höndum á tíma vinstri stjórnarinnar, mundi allt
efnahagskerfið hafa lamazt á svipstundu. Og sama
hefði verið uppi á teningnum nú, ef farið hefði verið
eftir tillögum Framsóknarmanna um að eyða gjald-
eyrisvarasjóðnum. Það er einhver furðulegasta hug-
mynd, sem fram hefur komið í efnahagsmálum á ís-
landi og þótt víðar væri leitað. Allar þjóðir reyna eftir
megni að safna sér gjaldeyrisvarasjóði og telja sig
hólpnar, ef það tekst að nokkru marki. En viðundrin
í forustuliði stjórnarandstöðunnar á íslandi telja það
ranga og skaðlega stjórnarstefnu.
Blökkumaður uð nufni Wushington yfirstjórnundi
Wushingfon D.C.
Blökkumaöur aö nafni Walter E. Washington verður yfirstjómandi Washington D.C. (District of
Coiumbia), ef öldungadeild þjóöþingsins staöfestir skipun hans í embættið. Sú breyting hefur nú veriö
gerð, að yfirstjóm höfuðborgar landsins veröur í höndum eins manns, en undangengin 93 ár hefur
yfirstjómin veriö í höndum þrlggja manna ráðs. Samþykkti öldungadeildin skipan hans í embættið
veröur hann fyrsti blökkumaöurinn í sögu Bandaríkjanna, sem verður yfirstjómandi (chief executive)
bandarískrar borgar. — Walter Washington er n ú yfirmaður húsnæðismálastjómar New York-borg-
ar (New York City Housing Authority) og gegndi þar áöur hliðstæðu hlutverki í Washington D.C. —
Myndin er af þeim Walter E. Washington og Johnson forseta.
Hans Tabor ætlar að ræða Viet-
namstyrjöldina í Öryggisráðinu
Hans Tabor, sem í haust tek
ur viö embætti utanríkisráöherra
í Danmörku, hefur á prjónun-
um, að því er NTB-fréttastofan
hermdi í gær, aö leggja Viet-
nammálið fyrir Örygglsráöiö.
Hann er sem kunnugt er aöal-
fulltrúi Danmerkur hjá Samein-
uöu þjóðunum og hún er eitt
þeirra landa, sem á sæti í ör-
yggisráðinu, og það er í ráðinu
sem hann mun nota aöstöðu
sína til þess að ræða við full-
trúa annarra landa um skilyrð-
in til þess að vinna að iausn
vandamálsins. En eins og áður
hefir verið getið er nú talað um
að Sameinuðu þjóðimar beiti sér
fyrir lausn, og er m.a. vitnað í
ummæli Goldbergs aöalfulltrúa
Bandaríkjanna, að þær ættu að
taka að sér frumkvæði um
lausn deilunnar, svo að friöur
gæti komist á í Vietnam.
Tabor er nýkominn til New
York og er haft eftir honum,
að sennilega væri bezt að þreifa
sig áfram með leynd eftir diplo-
matiskum leiðum — of mikið
umtal myndi draga úr möguleik
unum á samkomulagi.
Hann bætti því við, að stööv-
un á sprengjuárásum Banda-
ríkjamanna á Norður Vietnam
virðist vera nauðsynlegt frum-
skilyröi þess, aö viðleitni til að
koma á friði beri árangur.
Hvað gerir stjóm S.V. varð-
andi sprengjuárásimar?
Dean Rusk utanríkisráðherra
Bandarikjanna sagði í gær, að
Bandaríkjastjórn mundi taka
það til alvarlegrar íhugunar, ef
stjórn Suður Vietnam óskaöi eft
ir hlé yröi gert á sprengju-
árásunum á Norður-Vietnam.
Rusk minnti á að van Thieu
sigurvegarinn í forsetakjörinu,
hefði sagt, aö Hanoi-stjórnin
yröi að. lofa sambærilegum til-
slökunum, ef til stöðvunarinnar
kæmi.
Rusk sagði, að hversu lítii
bending sem kæmi frá Hanoi,
myndi Johnson forseti taka mál-
ið fyrir. Enginn óskaöi friðar
meira en forsetinn og hann væri
reiðubúinn að setjast að samn-
ingaborði, ef ekki væru sett fyr-
irfram skilyröi.
Rusk kvað Bandaríkjastjórn
verða að vita gerla hvaö gerö-
ist, ef sprengjuárásum yrði
hætt. Hann kvaö það ekki
byggt á raunsæi, ef Hanoi-stjóm
in heimtaöi að Bandaríkin hættu
hemaðaraðgerðum að hálfu leyti
en þeir fengju aö halda áfram
af fullum krafti sem áður.
Listir -Bækur -Menningarmál
Hjörleifur Sigurösson skrifar myndiistargagnrýni
Róska sýnir í Menntaskólanum
Undirritaður kynntist verkum
Rósku í fyrsta sinn á sýningu
ungra myndlistarmanna í Laug
ardalshöllinni. Þar' var strax
augljóst, að hún er æringi hinn
mesti, beitir háði og spotti og
skringilegheitum auglýsinga og
tí-’ai af list hjartans. Reynd-
ar má rekja þessar tiltektir henn
ar og ýmissa annarra nútíðar-
listamanna nokkra áratugi aftur
í tímann, ef einhverjum kemur
beti. að vita það. En Róska var
ekki öll þar sem hún var séð
í Laugardalshöllinni. í Mennta-
skólasalnum rakst ég á fimm
eða sex málverk í röð, innst
inni vinstra megin, sem standa
af sér köst og bylgjur hverrar
tíðar. Einkum festist hugur
minn við myndirnar nr. 8 og 12
í samstæðunni. Fyrir endaveggn
um og þó einkanlega við glugga
röðina er trúðurinn að verki,
nær heill og óskiDtur. Hann
sveiflar stórum verkfærum, út-
deilir glæsilegum litaflekkjum
og lætur eyðurnar og hráviðið
tala hátt og snjallt.
Ég hef áður sagt, að slíkar
myndir eru miklum mun skyld-
ari leikhúsbrögðum nútímans,
auglýsingaspjöldum og öðrum
þess háttar en málverki ald-
anna. Róska á vafalaust ýmissa
kosta völ í dag. Hún er djörf, op
in fyrir duttlungum tískunnar
— og býr reyndar yfir ótvíræð-
um hæfileikum. Einhvern tíma
kemur þó .=-'5 stund, að bún
verdur að leggja fyrir sig spi-.in-
inguna miklu. Sú spurning fjall
ar m.a. um víðerni tíma og
rúms
Hjörleifur Sigurðsson
m