Vísir - 16.12.1967, Blaðsíða 2

2
V í SIR . Laugardagur 16. desember 1967,
CHARLIE WATTS:
Mesta undur POP-heimsins
Fjölskyldan þfn er enhver sú nízkasta sem ég þekki. Ég verð alltaf
að borga tvöfallt burðargjald á jólabréfin, vegna þess að þau tima !
ekkl' ag kaupa frímerkj.
Eitthvað vanfar til jóflanna (9)
Blaðiö vildi gjarnan vekja
athygli á því, að það borgar
ekki burðargjaldiö fyrir þau
bréf frá lesendum, sem ekki eru
nægjanlega frímerkt.
Það er raunar ekki fyrr en á
mánudag, sem lesendur eiga aö
senda inn lausnimar, því að þá
lýkur jólagetrauninni. Þá skýr-
um við lesendúm nákvæmlega
frá hvert senda á úrlausnimar,
en dregið verður fyrir jól úr
réttum úrlausnum, svo að hinn
heppni geti notaö Nilfisk-ryk-
suguna eða Ballerup-hrærivélina
í jólagjöf, ef verkast vill. —
Teiknarinn viröist nú vera orð-
inn anzi klókur við aö fela
hlutina fimm á neðri myndina.
en þeim sem komnir eru í gott
jólaskap, ætti ekki að vaxa i
augum að finna þá.
Eru Dave Clark Five að logn-
ast út af?
The Dave Clark Five fóru beint
í fyrsta sætið með lag sitt „Glad
All Over“ í Bretlandi árið 1963,
og í kjölfar þess kom lagið „Bits
And Pieces“. Bæöi þessi lög nutu
frámuna mikilla vinsælda á sín-
um tíma og voru Dave Clark 5
taldir ein af 3 beztu hljómsveit-
um Bretlands um það leyti.
Þegar þeir fóru til Bandaríkj-
anna í fyrsta skipti, urðu þeir fyr
ir svo miklum áhrifum, að eina
markmið þeirra var og er að
beina öllum sínm hæfileikum og
áhrifum þangað. Þessi árangurs-
ríka för þeirra var farin árið 1964
og hafa þeir aö mestu ílenzt þar
síðan. Á amerískum markaði voru
gefin út ógrynni af lögum þeirra,
bæði á stórum og litlum plötum.
Árangurinn fór brátt að gera vart
viö sig, og hann var miður góður.
Vinsældirnar minnkuðu óðum, og
mátti það að mestu kenna stjórn-
leysi í útgáfu laga þeirra. Flest
allar af fyrrnefndum plötum höfðu
að geyma sömu lögin í misjöfn-
um útgáfum og margvíslegri nið-
urrööun. Þetta hafði það í för
með sér, að aðdáendur hljómsveit
arinnar höfðu á skömmum tíma
eignazt öll útkomin lög þeirra fé-
laganna. Og þar sem ekkert var
gért annað en gefa hin gömlu lög
út í margvíslegum útgáfum og nið
urröðunum, eins og fyrr segir,
leiddi þaö af sér, að alger stöönun
komst á sölu þessara plata. Nú
að undanförnu hefur aftur á móti
lítið heyrzt frá þeim félögum, fyrr
en hin nýja plata þeirra, „Every-
body Knows“, sem nú skipar 3.
sæti vinsældarlistans í Bretlandi,
kom á markað. Má því ætla, að
þeir séu að reyna að bæta aö ein-
hverju ráð sitt.
Dave Clark (trommur) er fædd-
ur í London 15. desember 1942.
Hann er hljómsveitarstjóri og sér
um allar útréttingar þar að lút-
andi. Fyrsta árið, sem þeir komu
fram, var hann m. a. hljómplötu-
útgefandi hljómsveitarinnar og
umboösmaður.
Rick Huxley (bassi) fæddist í
Kent, 5. ágúst 1942.
Denis West Payton (saxófón-
leikari) er fæddur 11. ágúst 1943.
Lenny Davidson (gítar) er fædd
ur 30. maí 1944.
Mike Smith (orgel óg aðalsöngv
ari) fæddist í Edmonton 6. des-
ember 1943.
„Síöastliðna þrjá mánuði hef
ég sett allt á ringulreið hér i hús-
inu og fullkomlega óræktað tím-
ann,“ sagði Charlie.
„Ef mig langaði til að fara og
sjá einhvern eða eitthvað hér í
grenndinni, gæti ég það ekki.
Nýja húsið er aðeins sjö mílur
frá því gamla í Leves“.
— Hvemig líður ykkur um þess
ar mundir, nú þegar vandamálið
kemur upp í sambandi við plöt-
una og ringulreiðin í hópinn
vegna dóms Brians?
„Hjartað berst stöðugt,“ sagði
Charlie.
— Hvað aðhefst þú, þegar þið
eruð ekki að spila?
„Mig mundi langa mest til að
skrifa eitthvað — en ég finn alls
ekkert efni til að skrifa um. Ég
er alltaf að gera eitthvað, en ég
veit því miður ekki hvað það er“.
EN það sem meira er, og
greinin er titluð eftir, er að þeg-
ar Paul McCartney var í Kaup-
mannahöfn í fyrra mánuði, sagði
hann við blaöamenn, að Bítlamir
ásamt Rolling Stones ætluðu að
mynda með sér samvinnu.
Auk þess berast þær fréttir frá
London, að þessar tvær nafntog-
uðu hljómsveitir ætli að innleiða
„MESTA UNDUR POP-HEIMS-
INS“ ,en ekki hefur enn verið frá
því skýrt, hvers kyns undur hér
um ræðir. Nokkur fullnaðaratriði
eru þó ekki ráðin, en það er vitað
fyrir vfst, aö McCartney og Mick
Jagger hafa leitað samninga um
tæknilega samvinnu varðandi upp
tökur, framkvæmdastjórn, auglýs-
ingastarfsemi og fleira.
Nú er bara spurningin, hvort úr
þessu verður, en það má fyrir satt
hafa, að þetta er á prjónunum.
Hver lék á trommumar á síð-
ustu tveggja-laga plötu ROLL-
ING STONES, „We love you/
Dandelion"? Margir hafa velt því
fyrir sér.
Charlie Watts var spurður aö
því fyrir skömmu og svaraði því
þvemeitandi. „Ástæðan fyrir þess
um vafa,“ sagði hann, „var ekki
vegna hins frábæra hljóðfalls
(rythma) undirleiksins og álykt-
unar þess efnis, að ég geri ekki
svona vel á hljómleikum, heldur
af því, að það vom svo margir
frægir gestir viðstaddir upptök-
una (Bitlarnir o. fl.) og aö við
sjálfir værum á faraldsfæti ring-
ulreiðar þegar hljómplatan var
tekin upp.
— Charlie var önnum kafinn
viö flutninga, þegar blaðamaður
ræddi við hann fyrir skömmu.
TÁNINGA-
SÍÐAN