Vísir - 04.01.1968, Qupperneq 9

VISIR . Fimmtudagur 4. janúar 1968.

9
m^A
Keðjur, snjóhjólbarð-
ar eða „nagladekk44?
V'isir leitar álits trýggingamanna og noílkurra annarra manna um,
hvaða öryggisbúnað þeir telji nægilegan fyrir bifreibina / hálku
1\|jög eru skiptar skoðanir
manna á því hvaða ör-
yggisútbúnaður sé nægjanlegur
á bifreiðum f hálku, en svo-
nefndir snjónaglar, (sem
reyndar eru smíðaðir úr harð-
máhni), hafa verið mjög um-
deildlr og stafar það að mestu
vegna þess tjóns sem álitið er
aö þeir valdi á malbikuðum
og steyptum götum. Einnig er
álitið aö snjókeðjur valdi
miklu tjóni á malbikuðum og
búnaði er nægjanlegur til akst-
urs í hvaöa akstursskilyrðum
sem eru.
Bezt tel ég vera aö hafa
gaddakeðjur á „drifhjólum"
(að aftan á flestum tegundum
bifreiða) en nagla-hjólbaröa
með „snjómynstri“ á hinum
(að framan).
Ég tel negldir hjólbarðar
með snjómynstri séu til mikilla
bóta.
Nagladekkin virðast betri en venjulegir hjólbarðar, en borgaramir
verða að borga viðgerðir á eyðilögðum götum.
enda sé ekið miðaö við aðstæð-
ur.
Bruno Hjaltested,
fulltrúi Samvinnutrygginga:
í blautum snjó eru keðjur
öruggasta vörnin gegn hálkunni.
Þegar snjór er þurr nægja
venjuleg snjódekk, en á gler-
hálku, eða þegar snjóað hefur
ofan á svelllag, henta negld
snjódekk bezt.
Þar sem allar þessar tegundir
hálku geta myndazt hér á landi
á einum og sama sólarhring
verður maður að velja þann ör-
yggisútbúnað sem bæði er
þægilegastur og um leiö hvaö
öruggastur.
Svar mitt er því þaö, að und-
ir flestum kringumstæðum eru
negld snjódekk á öllum hjólum
bifreiðarinnar öruggasta og
þægilegasta vörnin sem við eig-
um völ á gegn hálkunni.
Magnús Jónsson,
framkvæmdastjóri Hjólbarð-
ans h.f., Laugavegi 178:
Þau öryggistæki sem til eru
gegn hálku eru snjóhjólbarðar,
snjónaglar og keðjur. Neytendur
þessara öryggistækja segja okk-
ur rrtjög vel hvað bezt reynist,
þar sem á að gizka 90% bif-
reiöa í notkun að vetri til eru
á snjóhjólbörðum með snjó-
nöglum. Því segi ég aö það séu
beztu öryggistæki sem nú eru
fáanleg til aksturs í hálku.
Mörg ummælanna benda til þess, að keðjur skipti ekki svo miklu
máll.
steyptum götum, en hins vegar
mun enginn álíta að „snjó-
mynstraðir“ hjólbarðar skemmi
götumar.
Vísir hefur nú leitaö álits
nokkurra manna, sem sennilegt
er að hafi kynnt sér þessi mál
öðrum fremur og spurt þá alla
sömu spumingarinnar, en það
skal viðurkennt, að erfitt reynd-
ist að orða spurninguna í stuttu
máli á þann hátt, að hún gæfi
ekki of marga möguleika til
svara, en eftirtalin svör voru
öll fúslega í té látin og þakkar
blaöiö þeim mönnum sem gáfu
þau: Spurningin hljóðar svo:
HVAÐA ÖRYGGISÚTBÚN-
AÐ -TELJIÐ ÞÉR NÆGILEGAN
Á BÍLINN í HÁLKU?
Björn Jensson,
n
deildarstjóri í Tryggingu h.f.:
Möguleikar:
1. gaddakeðjur,
2. sléttar keðjur,
3. negldir hjólbaröar með
„snjómynstri“
4. ónegldir hiólbaröar með
„snjómynstri",
Enginn af ofangreindum út-
Ingi Ú. Magnússon, ólafur B. Thors,
gatnamálastjóri Reykjavíkur-
borgar:
Ég tel að í flestum tilfellum
séu góð snjódekk NÆGJAN-
LEG innan borgarsvæöisins,
deildarstjóri hjá Almennum
tryggingum h.f.:
Ég tel að negldir snjóhjól-
baröar, á öllum hjólum bifreiö-
arinnar, séu í flestum tilvikum
nægilegur öryggisútbúnaður og
tek þann útbúnað framyfir ýms-
an annan vegna þess, aö auð-
velt er að aka með hann yfir
vetrarmánuöina, þannig að hann
er fyrir hendi ef hálka myndast
sl.yndilega.
Hins vegar eru óslitnar keöj-
ur f sumum tilvikum betri ör-
yggisútbúnaður, en ókosturinn
viö þær er sá, að menn láta oft
undir höfuð leggjast að setja
þær nægilega fljótt á.
Geir Hallgrímsson,
borgarstjóri:1
A fundi sem borgarstjórinn,
Geir Hallgrímsson, hélt með
blaöamönnum í desember- sl.
komst hann svo að orði:
„Reynsla Strætisvagna
Reykjavíkur tíu undanfarin ár,
eða síðan þeir tóku í notkun
snjóhjólbarða, sýnir að frá ör-
yggislegu sjónarmiði er það ör-
uggara að nota snjóhjólbaröa en
keöjur“.
Runólfur Þorgeirsson,
deildarstjóri f „Sjóvá“:
Það var haft eftir Runólfi
Þorgeirssyni, deildarstjóra hjá
„Sjóvá“, (en þar eru strætis-
vagnamir tryggðir), hér í blað
inu um daginn að tryggingafé-
lagið hafi síður en svo þurft
að kvarta yfir því að strætis-
vagnamir skuli ekki aka á
keöjum. end- hafi „Sjóvá" ekki
farið fram á að þeir geröu þaö
og hafi tryggingaiögjöld vagn-
anna lækkað á undanförnum
árum, hlutfallslega, miðaö við
aðrar tryggingar. Ennfremur er
þaö haft eftir Runólfi, að hann
telji það mikilvægara aö stræt
isvagnamir aki á snjóhjólbörð
um allan veturinn og séu þann-
ig undirbúnir ef þálku gerir,
heldur en að þeir ækju á venju
legum hjólböröum og haft væri
í huja að setja á þá keöjur þeg
ar hálku geröi. Flestir árekstr-
ar yrðu þejar hálku gerði og
þá væru strætisvagnarnir við
henni búnir vegna snjóhjólbarö
anna.
Eiríkur Ásgeirsson,
forstjóri SVR:
í svipaöan streng tók Eiríkur
Ásgeirsson, forstjóri SVR en
tók það fram ,að akstur á snjó
hjólböröum viö breytileg skil-
yröi, krefðist sérstakrar að-
gæzlu ökumanns og væri í viss-
um tilvikum vandasamur. Enn-
f: .mur sagði Eiríkur, að það
væru ekki erfiðleikarnir viö
keðjunotkunina sem valdiö
hefðu þeirri þróun að strætis-
vagnarnir ækju nú á snjóhjól-
börðum, heldur sú staðreynd,
að slysum og skemmdum á
ökutækjum hefði fækkaö til-
tölulega síðan þeir voru teknir
i notkun.
Hvaða