Vísir - 02.05.1968, Qupperneq 3

V1SIR . Fimmtudagur 2. maí 1968.
3
Ennþá er of kalt til þess að spranga mikið um bakkana...
I LEIT AÐ SOL
Jþó að sumarkomunni hafi ver-
ið fagnað í sólskini, andar
ennþá köldu og viö finnum
þannig návist hafíssins, sem lón
ar fyrir Norðurlandi í löngum
röstum. Eigi aö síður láta sól-
dýrkendur enga stund sem gefst
ónotaða til þess að safna hraust
legum litarhætti á húðina. Þaö
fjölgar á baðstöðunum í borg-
inni og sjá má um hádegisbil,
hvar fólk leitar skjóls fyrir norð
angoiunni og sleikir þessa
fyrstu sólargeisla sumarsins af
áfergju.
Það fer jafnvel svolítill vor-
fiðringur um vanafasta kontor-
þræla, þegar þeir létta af sér
okinu í ofurlitlum göngutúr um
miðdegið, ellegar bregða á sund
sprett vestur i sundlauginni á
Melunum. — Kannski eygja
menn ofurlitla huggu í sumrinu,
í sumarfríi norður í landi, eöa
lystireisu suður á sólarströnd
Spánar. — Ef til vill er þaö
bara draumur um ökutúr upp
í sveit...
í Sundlaug Vesturbæjar, þar
sem yndisþokki þessarar borgar
opinberast hvað bezt á heitum
sumardögum — svömluðu
nokkrir kyrrsetumenn í veikri
von um að ná aftur einhverju
af þeirri hreysti, sem vetrin
löng hafa rænt þá meö eilífri
inniveru og ofhleðslu í mat.
Flestum veitir sannarlega ekki
af að fá sér vænan sundsprett
eftir fermingarveizlurnar og
páskahátíðina. Má vera að ein-
hver verði sprækari í haust...
f heitu kerunum dormaði fólk
letilega — golan er enn þá of
köld til þess að spranga um
bakkana í baðfötum, eða leggja
sig í sólbað úti á grasbiettin-
um við laugina. Fáeinar blóma-
rósir lónuðu um iaugina af hæg
um þokka og nokkrir sundgarp-
ar brugðu þar á hraustiegan
sprett...
Ljósmyndarinn brá sér niður
í kjallarann við Iaugina og
beindi ljósopinu gegnum glugg-
ann — undir yfirborðið. Geisla
brot vatnsins koma fram eins
og stríðsmálning á andliti sund-
konunnar, sem synti þar fram
hjá ..
Svo lygnir hann einn daginn
og sólbekkirnir fyllast af lífi,
sóiþyrstu fólki, sem bíður þess
í þoiinmæði að verða brúnt.