Vísir - 17.08.1968, Blaðsíða 3

VlSIR . Laugardagur 17. ágúst 1968,
Þarna hamast margar hendur, ýmist vinnulúnar eða óharönaöar, við aö taka saman fyrir kvöldkulið.
Sólþurrkaður saltfiskur
Tjaö liggur fleira í sólbaði í
Reykjavík en kaffibrúnir
strandgestir f Nauthólsvík eða
sumarrjóðar frúr í Hijóm-
skálagarðinum. Vestur við
Grandaveg voru konur af ýmsu
aldursskeiði og strákar á táninga
aldri að taka saman saltfisk-
breiðu hjá Bæjarútgerðinni. Fisk
urinn var breiddur til þerris um
hádegisbil og tekinn saman um
kaffileytið. Hann þarf þrjá siíka
daga til þess að þorna nægjan-
lega og þá er hann herramanns
matur þó ekki gangi alltof vel
að selja hann erlendum neytend
um.
Það er misskilningur margra
'm
! 4.; ■iiitfi
að þessi gamalkunna verkunar
aðferð á saltfiski tilheyri gamla
tímanum, því að BÚR hefur not-
að malarreitinn við verkunar-
húsin þar vesturfrá óspart þessa
síðustu sólskinsdaga, enda þorn
ar fiskurinn mun fljótar
úti f sólinni en inni í þurrkhús-
um. — Þetta cr verk sem hver
miðaldra Islendingur hefur ein
hvern tíma komizt í kynni við
einhvern tíma ævinnar flestir
af eigin raun. Nú eru fiskreitirn-
ir orðnir fáséðir og þeir þurrka
ekki á þessum gömlu hraun-
reitum hjá Bæjarútgeröinni,
heldur á hreinni sjávarmöl.
Þarna unnu saman við salt-
* ifL■ v
:±r ■ 4
:: '■ * •
. sk X
Strákarnir bera háa stafla á börunum í stakkinn.
; Þær eru ekki sligaðar af saltfiskburði margra ára þessar, enda
hafa þær lítið fyrir því að sveifla stórum búntum af hendi upp
í kerruna.