Vísir - 07.11.1968, Blaðsíða 4

Sú kyrrö og ffíðsemd, sem rík-
ir í skógunum i „Dyrehaven"
fyrir norðan Kaupmannahöfn, er
stöku sinnum rofin. Þótt þar
megi ekki veiða dýrin, eru stund-
aðar þar dýraveiðar í stórum stfl,
þvf árlega eru felld þar um 800
dýr.
Skýringin á þessu er sú, að svæð
ið getur ekki séð fleiri dýrum en
2500 fyrir fæðu. Dýrunum fjölg-
ar þó ört og þvi þarf skógar-
vörðurinn árléga að drepa um
800 dýr, til þess að dýrin kroppi
ekki hagana upp til agna og lendi
i svelti undir lokin.
Skógarvörðurin er 'þó meist-
araskyttá og engar sögur fara af
því, að hann hafi ekki alltaf
hitt i mark.
Tíð skartgriparán í
Kaupmannahöfn
Fyrsta ást Zsa Zsa
Kaupmannahöfn er orðinn eng-
inn eftirbátur Chicago, London
og annarra stórborga, hvað við-
kemur glæpum. Síðustu tvö ár-
in hafa herjað þar bankaræningj-
ar og sfðustu mánuðina hefur
hvert skartgriparánið á eftir öðru
verið framið.
Nýlega var framið eitt skart-
griparánið þar til viðbótar. Stol-
ið var skartgripum fyrir liðlega
800.000 króna úr verzlun gull-
smiðs við Jagtvej. Lögreglan hef
ur grun um, að þarna séu að
verki nokkrir skipulagðir bófa-
flokkar, en sami hilmarinn taki
við þýfinu frá öllum. Grunar hana
jafnvel, að það sé heill félags-
skapur, sem annast það að koma
hinum stolnu skartgripum í verð
aftur.
Lögreglan er þó á góðri leiö
með að uppræta einn bófaflokk-
inn. Fyrir nokkrum dögum hand-
tók lögreglan unga konu. sem
viðriðin er þessi skartgriparán,
og síðan hefur annar maður,
fylgisveinn hennar verið fangels-
aður. Þá munu fieiri handtökur
vera í vændum.
Þessi síðasti skartgripaþjófnað-
ur var framinn í verzlun Svends
Aage Blomsterbergs, gullsmiðs,
en hann uppgötvaði ránið, þegar
hann mætti að morgni til þess að
opna verzlunina fyrir viðskipti
þess dags. Þjófarnir höfðu farið
inn um glugga, sem sneri aö
garöinum á bak við húsið. Þeir
höfðu kengbeygt svera járnrimla,
sem voru fyrir glugganum. Or
birgðum verzlunarinnar og sýn-
ingarglugga höfðu þeir stolið 140
karlmanna- og kvennahringjum.
Maður nokkur gaf sig fram við
lögregluna, en hann átti leið fram
hjá verzluninni um eittleytið
nóttina áður. Honum virtist hann
sjá hreyfingu í verzluninni og
gáði betur að, én sá þá engan.
Taldi hann þetta missýn eina,
þangað til hann sá fréttir um
þjófnaðinn í blöðunum.
Flestar líkur benda til þess,
að þarna hafi verið á ferðinni
menn, sem eru vel að sér um
skartgripi, þvi auðsjáanlega hafði
verið valið úr varningi verzlunar-
innar, það sem var verðmætast
en um leiö auðveldast fyrir þjófa
að koma í peninga.
Rómantískar manneskjur eins
og kvikmyndadísin Zsa Zsa Gab-
or, gleyma aldrei þeim stað, þar
sem þeirra fyrsta ást blómstraði.
Þar sem þær kysstu fyrsta koss-
inn og örvarskot Amors hitti fyrst
í mark.
í lífi sumra kann það að hafa
verið Taj Mahal í tunglskini, eða
í Hljómskálagarðinum. í lífi ann-
arra var það kannski í Þórsmörk.
Hjá Zsa Zsa Gabor var það
í kolakjallara.
Hennar æsku draumaprins var
nefnilega pilturinn, sem ók kol-
unum i húsin á bernskustöðvum
hennar. t
Nýlega heimsótti þokkadísin
heimaborg sína, Búdapest, og auð
vitað leit hún inn í kjallarann til
þess að rifja upp sætar minn-
ingar.
Þarna var gamli góði kjallarinn
enn á sínum stað. Tvö lítil tár
sáust hrvnja niður kjnnarnar á
Zsa Zsa.
Annað hvort var það vegna minn
inganna eða vegna þess, að ein
lítil breyting hafði orðið á kjáll-
aranum. í honum voru ekki leng-
ur geymd kol, heldur kartöflur
og ... LAUKAR.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
!
Bankarnir og
verðbréfamarkaður
Það hefur mörgum gramizt
hinn ótrúlegi flottræfils-
háttur, sem einkennt hefur all-
ar byggingaframkvæmdir bank-
anna undanfarin ár, svo að ekki
sé talað um allar nýlu banka-
hallimar. Það hefur áreiðan-
lega soðið í fleirum en mér,
þegar ók rrteis oe hortugur
bankast'óri hefur hreytt út úr
sér: „Hvað vilt þú?“ - „Við
getum ekkert lánað“, er algeng-
asta svarið frá þeim. Á sama
tíma eru þeir og hafa verið að
fjárfesta fjármagn, sem þjóöin
hefur trúað þeim fyrir í alls
kyns glingur eins og harðviðar
innréttingar og sérsmíðuð pali-
sander skrifborð, en fjármagn,
sem í þetta hefur farið hefði án
efa getflð komið fjölda aðila tll
góða nú á þessum síðustu og
verstu tfmum.
Það sstja ekki allir við sama
l>orð f samskiptunum við lána-
stofnanirnar. Þetta á sérstak-
lega við um ríkisbankana, þar
sem lánað er eftir pólitísku
mati oft á tíðum. 1 ákveðna að
ila hefur verið ausið fé nær ó-
takmarkaö, þó að vitað sé, að
þeir verði aldrei borgunarmenn
fyrir skuldum sínum. Á sama
tima er þeim neitað, sem skort-
ir fé um stundarsakir, en ættu
auðvelt með að greiða skuldina,
þegar þar að kæmi. Svo virðist
vera sem bessi mismunun sé
ekki ætið byggð á þjóðfélags-
legu mati, heldur virðist oft
vera um pólitíska mismunun að
ræða.
Það hefur mikið verið talað
um að koma þurfi starfsemi
bankanna á heilbrigðari grund-
völl. Þetta veröur vafalaust erf-
itt viðureignar, þó að gerð yrði
skipulagsbreyting á starfsemi
bankanna. Þó væri hægt að gera
þá breytingu á fjármálastarf-
seminni í landinu sem vel gæti
dugað.
Ef hér væri komiö á verð-
bréfamarkaöi, kauphöll, yrði
þar með sköpuð samkeppnisaö-
staða á peningamarkaði lands-
ins.
Fyrirtæki, sem hingað til hafa
þurft að leita til bankanna til
að afla fjár i fjárfestingarfram-
kvæmdir og í rekstur, gætu leit-
að beint til almennings með
sölu á hlutabréfum eða verð-
tryggðum skuldabréfum. Með
þessu gæfist almenningi tæki-
færi til að gera tvennt í einu.
Annars vegar að fiárfesta í fyr-
irtækjum, sem hann hefði traust
á og tryggja fiármuni sína fyrir
niöurskurði verðbólgunnar og
hins vegar að hafa úrskurðar-
vaid um uppbyggingu atvinnu-
veganna. Það yrði nokkuð á
valdi bankanna, hversu mikið
fé rynni frá þeim til kauphallar-
innar.
Ef þeir reyndust starfi sínu
vaxnir, þyrftu þeir varla að ótt-
ast algiört áhrifaíeysi sitt. Kaup
höll gæti því haft heppileg á-
hrif t starfsemi bankanna um
Ieið og hún myndi veita meira
fé til uppbyggingar atvinnuveg-
anna, eins og kom fram í við-
tali við Gunnar J. Friðriksson
hér í blaöinu i gær.
Gunnar J. Friðriksson spáði
því í viðtalinu, að eyðsla al-
mennings myndi minnka stór-
lega, ef honum væri gefinn kost
ur á að fiárfesta í góðum fyrir
tækjum með kaupum á hluta-
bréfum á verðbréfamarkaði.
Tvennt myndi því gerast sam-
tímis. Hin fáránlega eyðsla, sem
hefur einkennt ísland eftir
heimsstyrjöldina hyrfi, en um
leið myndi heilbrigð uppbygg-
ing atvinnuveganna hefjast.
Uppbygging umsvifamikillar
kauphallar tekur langan tíma.
Margar kauphallir vestrænna
landa hafa þróazt um atdaraö-
ir. Þó að ekki sé von til að kaup
höll hér yrði meginstoð í efna-
hagslífinu um leið og hún tæki
til starfa er ekki seinna vænna
að undirbúa stofnun hennar.
Vonandi mun sú staðreynd,
að bað er bankavaldið, sem er
falið bað hlutverk, að koma upp
kauphöll hér á landi. ekki verða
til bess að tefia framgang þessa
máls.
Valdimar Jóhannesson.
KJALLARAGREININ
)
i
i