Alþýðublaðið - 04.02.1966, Page 13

Sími 50249
Ást í nýju Ijósi
(A new kind of love)
Ný amerísk litmynd, óvenjulega
skemmtileg enda hvarvetna not-
ið mikilla vinsælda.
íslenzkur texti
Aðaihiutverk:
Paul Newman
Johanne Woodward
Maurice Chevalier
. Sýnd kl. 7 og 9.

J3Sn>sxi UHHH
Grafararnir
Mjög spennandi og grínfull ný
Cinema-Scope litmynd með
Vincent Price — Boris Karloff
og Peter Lorrie.
Bönnuð innan 16 ára
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
REKYKJAVÍK á marga ágæta mat- og
skemmtistaði. Bjóðið unnustunni,
eiginkonunni eða gestum á emhvern
eftirtalinna staða, eftir því hvort
þér viljið borða, dansa — eða hvort
tveggja.
GLAUMBÆR, Fríkirkjuvegi 7 Þrír
salir; Káetubar, Glaumbær til að
borða og einkasamkvæmi. Nætur
klúbburinn fyrir dans og skemmti-
atriði. Símar 19330 og 17777.
HÁBÆR, kínverskur restaurant
Skólavörðustfg 45. —. Opið alla daga
frá kl. 11 - 3 og 6 - 11,30. Veizlu-
og fundarsalir. - Sími 21360.
HÓTEL BORG við Austurvöl' Rest-
auration, bar og dans í Gyilta saln-
um. Simi 11440.
INGÓLFS CAFÉ við Hverfisgötu. -
Gömlu og nýju dansarnir. Sími 12826.
HÓTEL SAGA. Grillið opið alla
daga. Mímis- og Astra bar onið alla
daga nema miðvikudaga. Sími 20600.
KLÚBBURINN við Lækjarteig. Mat-
ur og dans. ítalski salurinn, veiðl
kofinn og fjórir aðrir skemmtisalir
Sími 35355.
NAUST við Vesturgötu. Bar, mat
salur og músik. Sérstætt umhverfi,
sérstakur matur. Sími 17759.
RÖBULL við Nóatún. Matur og dans
alla daga. Sími 15237.
TJARNARBÚÐ Oddfellowhúsinu
Veiziu- og fundasalir. - Símar
19000 - 19100.
ÞJÓÐLEIKHÚSKJALLARINN við Hverf
isgötu. Leikhúsbar og danssalur. -
Fyrsta flokks matur. Veizlusalir -
Einkasamkvæmi. Sími 19636.
Jem kinkaði kolli. — Heyrðu
annars, sagði hún og revndi að
orða það sem hún 'hafði að segja
oins gætilega og henni var frek
ast unnt. — Hugo virtist álíta
að eitthvað hættulegt gæti kom
ið fyrir frú Caller og liann bað
þig ura að hringja til sín ef
eitthvað það kæmi fyrir að þú
yrðir að fara t.il hennar. Ég hef
símanúmerið hérna. Hún hikaði
ögn. — Ég bara veit ekki hvort
hann er kominn þangað svona
snemma,-
— Klukkan er að verða tíu,
sagði Pennycuik. — Hvenær fór
hann?
— Tuttugu mínútur yfir sjö.
Hún ffretti sig. — Ég veit það
því við fórum og fengum okk
ur glas saman og ungfrú Hurn
var að sleopa sér þegar við
komum aftur.
— Drammock hefur ikomið
fyrir hálftíma, hann ekur eins
og fiandinn sé á hælum hans
sagði Pennvcuik.
— Notaðu þá þennan síma,
sagði Jem. — Hann er beint
út.
Meðan hann var að hringja
kveikti hún sér í sígarettu og
settist. við eldinn. Hún minnt-
ist skvndilega veitingahússins
isem hún hafði borðað ó með
Hugo, glæsilegur siðaður með
góðum mat og dýrum vinum.
Var hann þarna núna með Lou-
ise? Hún átti ekki 'heima þar
og þó? Hún hafði verið sér-
Iega glæsileg í kvöld en ....
— Mavfair 906859? spurði
Pennycuik rólega. — Mig lang
ar að taia v'ð Drammoek lækni.
Já. Segið honum að Pennyeuik
læknir sé í símanum.
— Fkki veit ég 'hvar Hugo
er, sagði hann svo, — en erki-
biskupinn af Canterbury svai’-
aði í símann. Dásamlega fögur
rödd.
— Vertu ekki svona leiðin-
legur. saffðí Jem. — Þetta er
bara fínt veitingahús.
Andlitssvimir hans og rödd
brevttust þegar Hugo kom í
símann.
— Halló Drammoek, sagði
hann. — Það er smávegis að
hérna. Ég leit inn til frú Keith
og frétti þá að sjúklingur þinn
frú Caller hafi sýnt óvenjuleg
yngingarmerki. Það hefur ver-
ið hugsað vel um hana og hún
er komin í rúmið og aðeins leið
yfir að þú skulir ekki hafa séð
hana. Ég held að ungfrú Devon
haldi að ekkert sé að óttast en
ég áleit samt að betra væri að
ég liti 'á hana. Þú þekkir þessi
skyndilegu 'hressingarköst og
þreytuna sem á eftir fylgir. Já,
ég er þér sammála. Pennycuk
hló hlátri læknisins sem veit
allt um sjúkling sinn. — Þær
eru stundum svona þessar
blessaðar hjúkrunarkonur Sann-
færðar um að allir aðrir læknar
ætli að stela sjúklingnum frá
lækninum þeirra. Jæja — viltu
tala við ungfrú Devon sjálfur
og segja henni að þú álítir að
ég ætti að líta á frú Caller?
Ungfrú Jedbro langaði vitanlega
ekki til að ganga í þverhögg
við ungfrú Devon, svo það var
heppilegt að ég skyldi líta inn.
Já, ég fer beint upp til henn-
ar . . ég segi þá unigfrú Devon
að ég ha'fi talað við þig . . .
já, já, ég skai koma kurt-
eislega fram við hana en ég
er þér sammála í að telja það
ástæðulaust að sækja hana í
símann.
Hann lagði frá sér símann og
kinkaði hugsandi kolli.
— Og það var nú það, taut-
aði hann.
Hann slökkti í sígarettunni,
brosti til Jem og fór út. Með-
an liún hlustaði á fótatak hans
upp stigann minntist hún þess
að hún hafði ekki sagt honum
hvar herbergi frú Caller væri. —
Sjálfsagt hefur frú Keith tekið
það ómakið af mér, sagði hún
'hátt.
Hún sat þarna og keðjureykti
og hlustaði á snarkið í brenn-
inu á arninum. Fred kom af
og til inn á skrifstofuna og loks
sagði hann:
— Ég er að fara ungfrú Jed-
bro nema þú viljir að ég verði
lengur?
— Farðu að hátta, sagði Jem,
— Hér er ekkert að.
— Ég hef stillt símann upp
til hjúkrunarkvennanna, sagði
Fred, — en ég vissi ekki hvað
ég átti að gera við beinu línuna.
Hún er venjulega stillt beint
inn til ungfrú Hurn. Hún vill
gjarnan fylgjast með öllu — ef
eitthvað skyldi koma fyrir.
Þreytuleg rödd greip fram í
fyrir honum: — Vertu ekki að
þessu masi Fred. Ef ungfrú
Hurn hefur séð um að það sé
aðeins ein bein lína á nóttunni
þá er ekkert við því að gera.
Ef einhver hringir heyrir það
enginn og það er engum að
kenna. Eruð þér ekki sammála
ungfrú Jedbro?
Þetta var Perry Dean. Hann
stóð þarna bak við Fred með
hendur í vösum og starði á
Jem.
— Ég get ekki séð að þú get
ir gert neitt annað Fred, sagði
Jem. — Nema hægt sé að stilla
símann inn til frú Reed eða
á skrifstofu ungfrú Devon?
—. Því miður sagði| Pred.
Eftir ellefu get ég ekki stillt
símann neitt annað en inn til
ungfrú Hurn. Ja nema ég hafi
hann stilltan á skrifstofuna mína.
— Gerðu það þá, sagði Jem.
— Ég get vel sofið í forstóf-
unni sagði Fred óhyggjufullur.
Ég get sofið hjá símanum og séð
ef eitthvað kemur fyrir.
— Gerðu hvað sem þú vilt
en stattu ekki hérna kjaftandi,
sagði Dean frekjulega. — Sofðu
í forstofunni eða í þeim klefa
sem ungfrú Hurn skammtaði þér
en stattu ekki hérna og ónáðaðu
okkur ungfrú Jedbro.
— Þú ert ekki að ónáða mig
Fred sagði Jem ákveðin. — Ég
væri fegin ef þú vildir véra
hérna þangað til Pennycuik lækn
ir kemur aftur niður.
— Ég er ekki þreyttur ungfrú
Jedbro, sagði Fred ákafur. — Ég
skal vera liérna eins lengi og þú
vilt.
— Alls ekki, sagði Dean. — Þú

skalt hypja þig liéðan eins og
ég sagði þér. Ég ræð yfir þjón-
ustufólkinu hérna og þú ert einn
af þeim. Farðu inn í þitt herbergl
og háttaðu. Fyrst ungfrú Hurn
gleymdi að segja fyrir um hvern-
ig ætti að stilla símann skaltu
láta hann eiga sig.
— Já herra sagði Fred dræmt.
— Góða nótt ungfrú Jedbro.
— Góða nótt Fred, sagði Jem.
Hún hafði gengið fram að dyr
unum til að tala við hann og nú
hallaði hún dyrunum aftur og
gerð sig líklega til að fara inn
á innri skrifstofuna.
— Góða nótt Dean sagði hún.
— Góða nótt ungfrú Jedbro,
sagði hann kæruleysislega. —
Hvað skildi Pennycuik læknir
segja um uppyngingu frú Caller?
— Ég get ekki kallað það upp-
yngingu sagði Jem hálfásakandi.
— Mjög gamalt fólk fær stund
um svona kraftaköst en ég geri
ekki ráð fyrir að þér vitið neitt
um læknisfræði. Þau köst valda
læknum miklum áhyggjum og því
var Pennycuik læknir sóttur til
frú Caller. ,
— Furðulegt, sagði Deari, —
að hvorugt ykkar Lauru skildi
þá senda eftir honum. Hann
glotti og slangraði á braut.
Jem stóð enn á skrifstofunnl
þegar Pennycuik kom niður. Hún
gat ekki lesið úr svip lians sem
var þrunginn rósemi.
— Hvernig líður lienni? spurði
hún.
— Einstaklega vel! Hún er kát
eins og fuglinn og stórhrifin af
sjálfri sér. Hún lítur á atburð-
inn í kvöld eins og upphaf nýs
ií£s. Hann þagnaði og þegar hann
Lók aftur til máls var öll kæti
horfin úr rödd hans. — Bjart-
sýnin er mannsins mesta gjöf
Jem, Eftir því sem Drammock
segir hefur hún slíkt ofnæmi
fyrir lyfjum að hún má aðeins
fá asperín. En ég þurfti ckki
einu sinni að gefa henni það.
— Þú varst lengi hjá herini,
sagði Jem.
Vinnuvéiar
til leigu.
Lclgjum út pússninga-steypn-
nrærivélar og hjólbörur.
Rafknúnir grjót- og múrbamrar
með borum og fleygum.
Steinborvélar — Víbratorar,
Fatnsdælur o. m.fl.
LEIGAN S.F.
Sírnl 23480.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 4. febrúar 1966 13