Alþýðublaðið - 29.06.1966, Qupperneq 13

ISÆjÁKBÍö1
Siml 50184.
Heldurðu að hún myndi ekki
muna eftir því ef hún hefði séð
stúlkuna þar?
Masters hristi höfuðið. — Hún
hefur þegar gert nóg.
Tom Danning leit á Masters.
— Ef hún var ein af þeim sem
eru úti um nætur Ed þá hljóta
þau hjá Benny Zurich að þekkja
hana.
— Áttu við að ég ætti að sækja
Benny, og vita hvort hann þekkir
hana? spurði Masters. — Þá færi
ég að ofsækja hann Tom. Ég
yrði ásakaður um að notfæra
mér embætti mitt tii að full
nægja hatri mínu og andstyggð
á Benny. Annars er þetta ekki
:em verst hugmynd. Hann leit
á Bowen og sagði hörkulega: —
Við gerum það. Náðu í hann.
Bowen glotti. — Hann verð
ur argur Ed. Hann neitar sjálf
sagt.
-1--ÞÚ sérð um það Jake, sagði
Masters rólega. Um leið og hann
sagði þetta skildi hann að þetta
var lákúrulegt og það var aðeins
byggt á vandræðum hans og erfið
leikum við að handtaka Joachim
Carter sem hafði sloppið og
myrt aftur. En þó Benny Zur
ich hefði ekki eyðilagt líf Lucy
Carter hafði hann samt gert
henni lífið erfitt. Það hafði Cox
líka gert og Cox var dauður.
Það hafði Joachim Carter einnig
gert og nú var hann á flótta.
Hann gaf Tom Danning fyrir
mæli óskaði þess að hann mætti
vera að að fá sér kaffibolla og
fór út í sólina sem baðaði fenin
í birtu.
13. kafli.
Yfir eitt hundrað menn voru
fyrir utan ráðhúsið þegar Mast
ers kom út um dyrnar. Samt
var það aðeins lítill hluti þeirra
rem tóku þátt í leitinni. Allir
hinir höfðu farið með Morgan og
Stifler og hinum vönu mönnum
Þeir, er biðu höfðu gert það í
þeirri von að Masters hefði nýj
ar fréttir, eitthvað sem leitt gæti
til að Joaehim Carter findist
strax.
Mennirnir gengu hægt en ákveð
ið ekki til Masters heldur til
bílanna sem biðu umhverfis torg
ið.
Masters leit í kringum sig og
sá hvar Charlie Hess beið við lög
reglu bílinn ásamt unnustu sinni
Sally Martin. Masters kom við
hattinn. — Sæl Sally, sagði hann
brosandi. — Bannaði hún þér að
fara með mér til fenjanna Char
lie eða ætlar hún að bíða þang
að tii eftir brúðkaupið til að
sýna þér hver ræður?
Stúlkan brosti á móti: — Ég
er búin að sýna honum það lög
reglustjóri en ég banna honum
ekki að fara með þér. Charlie
átti að setja mig af við bankann.
Bros hennar fölnaði. — Þessi
hræðilegi gamli maður. Vitið þér
hvað stúlkan hét?
Masters sett.i-t inn í bílinn. —
Ekki enn Sally.
Charlie Hess var f gallabux
um og skyrtu og mokkasíum. Um
leið og Masters settist upp í
bílinn seildist Hess í buxnavasa
:sinn og sagði við stúlkuna: —
Ég er með veskið rriitt fullt af
peninaum og skiölum Sally. Ég
vil lielzt ekki týna bví. Viltu
geyma það fyrir mig þangað til
ég kem aftur?
Hún tók við bví og Masters
sagði óþolinmóður: — Seztu inn
Charlie ef þú ætlar að koma
með mér.
— Nei þakka þér fyrir Ed,
sagði Hess. — Ég ætla í mfnum
bíl. Þar er byssan min og stíg
vélin. Svo vil ég kannski fara
heim áður en þú ferð.
Masters ók þangað sem Hunt
hafði misst af Carter daglnn áð
ur. Schuster hafði mælt sér þar
mót við hann og sömuleiðis Stew
art, maðurinn, sem sá um blóð
hundana. Þegar hann kom lagði
hann bílnum og leit á alla bíla
röðina :sem var á hælum hans.
Sveitamennirnir biðu á veginum
en borgarbúarnir rey.ndu að fara
út í vegar brúnina sumpart af
vana og sumpart af kurteisl. Mast
ers vissi að flestir þeirra myndu
aka út af og það myndi taka þá
allfeóða stund að komast aftur
upp á veginn.
Schuster gekk til hans rauður
í andliti og reiður.
— Það er ekkert enn að frétta
sagði hann. — Alls ekkert. Viltu
að við byrjum með hundana?
Masters leit á Stewart og ungi
maðurinn hristi höfuðið. — Ef
þér er sama lögreglustjóri vildi
ég heldur bíða þangað til við
finnUm bílinn sagði hann. —
það er fullt af mönnum að leita
að honum núna. Þeir hljóta að
fara að finna hann og þá getum
við byr.iað með hundana. Þeir
eru dauðbrevttír síðan í gær.
Ma-ters hugleiddi þetta um
stund. — Ég held að bú hafir
á réttu að standa, sagði hann.
— Ég skal sækia strákana sem
eru að leita að bílnum.
Hann fór út á miðjan veginn
og veifaði báðum höndum hátt í
hringi yfir höfði sér. Mennirnir
sem höfðu elt hann frá torginu
söfnuðust saman rétt hjá og
biðu eftir útskýringum. Nú nálg
uðust þeir og virtu hundana fyr
ir sér forvitnilega.
— Þið þarna, sagði Masters
— Billinn hans Carters er ein
liversstaðar hérna. Við verðum
að finna hann og nota hann sem
bækistöðvar fyrir hundana. Breið
ið úr ykkur. Leitið alveg upp að
fenjunum,-Ef þið finnið bilinn
— það er gamall Buick bíll, eins
og þið vitið víst allir — bið ég
ykkur áð skjóta tveim skotum
hvoru á eftir öðru.' Ég vil ekki
fí?5M skot nemá i sjálfsvörn. Ekki
á isðlur, ekki á dádýr. Leggið áf
stað i ’
Þeir lögðu af stað svo til ofða
laust og vönu mennirnir tóku líka
orðalau-t forvstuna. Masters vissi
að hinu megin fenianna voru
menn undi forystu Morgans og
Stiflers, Combs, Bates, Ewarts og
Morris að leita í skóginum. Ef
þeir fyndu bflinn yrði farið þang
að með hundana. Ef belr findu
ekkert mvndu beir halda áfram
sjélfir til fenjanna. í gærkveldi
hafði leitin verið fliótfærnisleg
leit að hræddum manni. Nú var
runnin upp stund kerfisbundinn
ar leitar.
Það var lítið eftir. Masters
beið við bílinn. Stewart var við
hlið hans og hann kraup á hné
og lagði höndina á höfuð hirhd
anna. Schuster reyndi sömu stell
ingar og reis á fætur rauður I
andliti.
— Buxurnar eru alltof þröng
sagði hann. Stewart brosti.
Charlie Hess hafði staðið rétt
hjá þeim og naumast svitnað
næstaréttarlögmaður
Lögf ræðiskr if stofa.
Sambandsliúsinu 3. næS.
Símar 12343 og 2333R.
Sautján
Sytten)
Björn Sveinbjörnsson
■ WIOTW
MOCO
Dönsk litkvikmynd eftir mnni um
töluðu skáldsögu hins djarfa höf
undar Soya.
Aðalhlutverk:
Ghita Nörby
Ole Söltoft.
Bönnuð innan 16 ár*.
Sýnd kl. 7 og 9
lais
lind
leif
nymaik
ftank
sundstiöm
-enfilm af
lais göiiing
vilgoí sjöman |
Hin mikið umtalaða myná eftir
Vilgot Sjöman.
Stranglega bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9
6uðjón Styrkársson,
að handtaka manninn. Hann fær
borgað fyrir það, þögðu í dag
þegar þær heyrðu um hitt morð
ið. Fle tir mannanna höfðu ekki
einu sinni spurt konur sínar leyf
is. Þeir hlustuðu á fréttirnar og
fóru og sóttu þau vopn sem þeir
áttu. Konurnar skildu að þetta
var eftir allt saman heimur karl
mannanna og þeir urðu að sam
einast til að verja heimili sín og
konur þeirra. Þe?si hópur var
þögulli en hópurinn í gær. Mast
ers.vissi að það yrði mun auð
veldara að stjórna þeim. Þang
að tij um leið og þeir kæmu
auga á Carter. Þá væri allt búið.
Tom Danning var á skrifstof
unni ásamt Jake Bowen. Um leið
og hann sá lögreglustjórann
hristi hann höfuðið. — Ekkert
Ed, sagði hann. — Við fengum
útvarpið til að biðja alla sem
söknuðu ungrar stúlku að hringja
til okkar. Það hringdi ein kona
og sagði að nágrannakona henn
ar hefði ekki sézt í tvo daga og
maðurinn hennar segði að hún
hefði farið að heimsækja veika
systur sína tii Charlotta. Hún
segist ekki trúa því. Segist álíta
að maðurinn hennar hafi drepið
hana. Það se mer að er að konan
var ei+t hundrað kíló og á fimm
tugsaldri. Sú sem týndist á ég við.
— Haltu áfram. Það verður
hrinet, oftar til þín þegar fólk er
búið að hugsa málið.
— Ég er búinn að rannsaka all
ar lögregluskýrslur um týndar
perrónur sl. 6 mánuði, sagði
Danning. — Þar er engin sem
líkist stúlkunni þeirra arna. Voru
merki á fötunum hennar? .
— Adams læknir gáði að því,
sagði Masters. — Þetta voru að
eins létt sumarföt. Engin merki.
Hún getur hafa verið héðan. Gæti
verið einhver sem hefur ekki
hlustað á útvarpið. Farðu ann
ars niður í Sreanus House Jake.
Þar er náungi sem heitir Shaw
Lítill rauðeygður náungi. Lýstu
stúlkunni fvrir honum og vittu
hvort hún hefur búið þar. Ef
hann heldur að það geti komið
til mála skaltu sýna honum stúlk
una.
— En Parks- spurði Bowen —
Bafnarstræti 22. sími 18S54,
hæstaréttarlögmaður.
Málaflutningsskrifstofa.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 29. júní 1966 13