Alþýðublaðið - 31.08.1966, Blaðsíða 10

MINNINGARORÐ:
Lúðvíg Guðmundsson
skólastjóri
Mig setti hljóðan, þegar mér
vat | sagt síðastliðinn fimmtudag,
að Lúðvík Guðmundsson, skóla
stjóri, hafði andast þann sama
morsgun. Það var svo stutt síðan
ég hafði litið til hans í Landsspít
alann. Þá var hann glaður og
hress. Hann sagði m. a. að sér
liðiiþá betur en verið hefði um
árádxil og mundi nú fær í flestan
sjó. Og þá var ekki að sökum að
spyrja, að hinn athafnasami hugs
uður greindi mér frá ýmsu, sem
hann ætlaði að gera, þegar hann
íkæmi heim af sjúkrahúsinu, sem
verða mundi innan skamms. Það
var því glaður og relfur maður
sem ég kvaddi þarna þennan dag.
Og um Lúðvíg mun hafa mátt segja
að hann hafi tekið til greina það,
er stendur í Hávamálum, að „glað
ur og reifur skyli gumna hverr
unz sinn bíður bana.“
Brottför Lúðvígs Guðmundsson
ar xír Landsspítalanum varð á
annan hátt, en við væntum báð
ir, þegár við kvöddumst þar síð
ast. En enginn má sköpum renna
og vil ég því fremur rifia upp
kyrini okkar og störf hins fjöl
(hæfa skólamanns og þakka þau
heldur en að flvtja harmafölu.
Enda mundi Lúðvíg hið s'ðara lítt
að skapi.
Ég kynntist Lúðvíg fvrst að ráði
þegar hann varð skólastióri gagn
fræðaskóians á -ísafirði 19314 en
1927—31 hafði hann verið skóla
stióri Albvðuskólans 'á Hvítár
bakka Þau 7 ár. er Lúðvíg var
skólastióri á ísafirði. kom hann
oft í Fi'æðsbimáiaskrifotofima í
Anp,arhváli. og bað sónaði að hon
um4 ekki fyrst og fremst vegna
þesg. hve giörfulegur hann var
oa, skörulegur í viðmóti, heldur
ölip fremur vegna eldlegs áhuga
hans í störfum. Hann var alltaf
að reyna eitthvað nýtt í kennslu
háttum, bæði í bóklegum grein
um, sem hann sökum fjölmennt
unar sinnar kunni góð skil á, og
verklegum greinum og þá eigi sízt
í véltækni, sem hann taldi nauð
synlega námsgrein til undirbún-
imgs því að geta haft not af vél
menningunni, sem þá var að fcom
ast í algleyming. Hann stofnaði
vinnuskóla að sumarlagi utan við
ísafjarðarkaupstað, þar sem nem
endur gagnfræðaskólans lærðu
hagnýt vinnubrögð, og kom það
Lúðvig Guðmundsson.
sér vel á kreppuárunum, þegar erf •
itt var að fá vinnu fyrir unglinga
En aðal lífsstarf Lúðvígs Guð
mundssonar verður þó tengt Hand
íða- og myndlistarskólanum, sem
hcnn stofnaði í Reykjavík haustið
1939 og stjórnaði I 22 'ár. eða
þar til hann lét af skólastjórn sök
um heilsubrests haustið 1961.
Hefði óbilandi trú Lúðvígs á til
verurétti skólans, atorka hans og
persónuleg áhrif ekki verið í jafn
ríkum mæli og raun varð á, og
hahJi hafði oft sýnt áður, þá er
mjög vafasamt, að skólinn hefði
orðið langlífur og því síður, að
hann skipaði nú mikilvægan séss
í menningarmálum hér á landi,
ef Lúðvíg hefði ekki verið drif
fjöðrin í flestu, er skólann varðgði
Hann, fékk mjög færa innjenda
og erlenda kennara til þess að
kenna við skólann og sífellt var
hann að bæta við nýjum námsgrein
um, bæði í handíða- og myndlista-
og kennaradeildum skólans.
Eftir að Lúðvíg hætti skóla-
stjórn Handíða- og myndlistarskól
ans átti hann sæti -í nefnd ásamt
núverandi skólastjóra Kurt Zier,
og undirrituðum til þess að semja
frumvarp, að lögum, um Myndlista
og hand 'ðaskólann og þar lá hann
ékki á liði sínu fremur venju,
þótt oft hafi hann ekki gengið
heill til skógar. Og fáir munu
hafa verið ánægðari en Lúðvíg,
þegar frumvarpið varð að lögum
m.a. vegna þess, að þá var tryggð
framtíð skólans, sem hann stofn
aði og unni.
Mörg önnur störf annaðist Lúð
víg en hér hefur verið getið, svo
sem kenpslu við Menntaskólann
og fleiri skóla í Reykjavík, enn
fremur margskonar störf í þágu
stúdenta. Rauðikross íslands o.fl.
o.fl., sem of langt yrði upp að
telja hér.
Lúðvíg Guðmundsson var fædd
ur 23. jún.í 1897 í Reykjavík. For
eldrar hans voru hjónin Guðmund
ur Guðmundsson, bæjarfógetaskrif
ari og Ingveldur Kjartansdóttir.
Lúðvíg lauk stúdentsprófi í Reýkja
vík 1917, heimspekiprófi í Kaup
mannahöfn ári síðar og lagði
þar stund á náttúrufræði o.fl. Einn.
ig stundaði hann um skeið nám í
Berlín. Guðfræði stundaði Lúðvíg
svo um nokkxirt skeið í Háskóla
íslands. Auk þess fór hann oft
utan og víða til þess að kynn.a sér
skólamál og fleira, er honum og
öðrum mátti að gagni verða í hin
um margvíslegu störfum hans,
Lúðvíg ritaði mikið í blöð oig
tímarit um áhugamál sín, skólamál
guðfræði, félagsmál o.fl. — eink
um á yngri árum.
Hinn 25. desember 1925 giftist
Lúðvíg Sigr-'ði Hallgrímsdóttur,
frá Grímsstöðum í Álftaneshreppi
Salt
CEREBOSí
HANDHÆGU BLÁU
DÓSUNUM.
IIEIMSÞEKKT GÆÐAVARA
Fæst í næstu búð
H) 31. ágúst 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Alþýðublaðið
vantar unglinga eða fullorðið fólk til að
bera út blaðið í eftirtalin hverfi:
Haga
Njálsgötu
Laugarneshverfi
Laufásveg
Stórholt
Lönguhlíð
• Gnoðavog.
Sólheima.
á Mýrum. Þau eignuðust.4 börn,
Hallgrím, er andaðist fyrir nokkr
um árum, Ingveldi, Guðmund Áka
og Sígríði Steinunni.
Um leið og’ég þakka margar
lærdómsríkar samverustundir, er
við Lúðvig áttum saman, flyt ég
konu hans, börnum og öðrum
i vandamönnum alúðar samúðar-
kveðjur.
Helgi Elíasson.
Fyrir rúmum aldarfjórðungi hóf
Handíða- og Myndlistarskólina
' starf sitt í þröngum og varla mann
gengum kjallara við Hverfisgötu.
Mun mörgum hafa þótt hugmynd
Lúðvígs Guðmundssonar að stofna
í til skóla þessa óþörf ef ekki von
lítil á grárri vargöld styrjaldar
áranna. Fáir menntaðir teiknikenn
arar voru í landinu, lítið um list
I iðnað og vefstólar flestir fúnir eða
í lamasessi.
Með þrautseigju og bjartsýni
hugsjónamannsins tókst Lúðvíg að
gera skólann að stofnun sem út
skrifar árlega menntaða kennara í
teikhun og vefnaði einnig hafa
flestir dugmeiri myndlistarmenin
þjóðarinnar af yngri kynslóðinni
stundað nám í skóla hans. List
iðnaður eflist og víða er vefur sleg
inn.
Nú er hann Luðv'g horfinn en
fastmótuð mynd hans mun seint
hverfa hugskotssjónum okkar.
Þakklátir kveðjum við brautryðj
andann og sendum Sigríði konu
hans og börnum þeirra hjóna inni
legar samúðarkveðjur.
Sigurður Sigurðsson
SVSeistarinn
Framhald úr opnu.
um tekst að kompónera myndina.
Það sér 'á myndunum af skyttun
um. Lit.ir hans eru og fágaðir;
j hann stillir litunum í hóf.
Ef til vill reynist bezt til að
' skilja hve fljótur liann var að
mála, að skoða nákvæm
; lega hvern pensildrátt í hinum
i frægu myndum hanr. af skyttun-
um. Þar er eins og hann hafi not-
að fjöðurstaf í stað pensils. En
slík teiknun gefur mjög vel til
kynna ýmis skapgerðareinkenni
persónanna í þessum myndum.
Drættir eru flöktandi, og persón-
urnar virðast ekki ýkja staðfast
ar á svip. Auk þess er litaskalinn
óbrotinn. en fágaður, og sama lit
1 i beitt í ótal biæbrigðum.
Nú á dögum er Frans Hals eink
um rómaður sam kóloristi. Þann
hæfileika kom Manet fyrstur auga
á og á eftir lionum van Gogh.
Van Gogh var einnig mjög hrifinn
af því hvernig Frans Hals tókst
að" túlka sama lit í blæbrigðum,
enda segir hann á einum stað.
„Frans fíals þekkir áreiðanlegá
tuttugu og sjö tegundir af svörtu“.
Snilld Frans Hals kemur ef til
vill skýrast fram í myndum þeim
sem hann gerði hniginn að aldri.
Forstöðumenn og forstöðukona
elliheimilísins virðast spretta lif-
andi út úr myndinni. Hér má sjá
að hann megnar að tjá sig með
öðrurn hætti en áður. Hann getur
byggt upp heila mynd með því
að leggja áherzlu á aukaatriði.
Fyrir framan okkur höfurn við
mynd af gamalli konu. Við at-
hugum andlit hennar, en samt
sem áður staðnæmast augu okkar
á höndunum. Hér sjáum við hve
miklu hlutverki þær gegna í innri
byggingu myndarinnar.
Á þessu sumri eru liðið þrjú
hundruð ár frá dauða Frans Hals.
Samt verður engin sýning á verk
um hans haldin í tilefni þess. En
við viljum hvetja þá íslendinga,
sem leið eiga um Holland, að
staldra við í Haarlem og líta á
verk hans.
(Þýtt og endursagt).
Þeir stáíu
Framhald úr opnu.
að hætta þessu nú og fara að
finna upp oitthvað nýtt enn
einu sinni. Ég er búinn að
leggja mikla vinnu og mikið
fé í þessi gluggastilli. Ég hef
smíðað flestar vélar og áhöld,
sem ég nota við framieiðsluna
og ég hef þui-ft að préfa mig
áfram við ýmislegt í þessu sam
bandi. Og svo á ég dálítinn Jag-
er nuna, sem ég þarf að selja
og efni, sem kestar stórfé, því
að koparinn er ekki gcfinn, eins
og flestum er kunnugf'
GbG.
Bifreiðaeigendur
sprautum og réttum
Fljót afgreiðsla
BIFREIÐAVERKSTÆÐIÐ
VESTURÁS h.f.
Súðavoig 30. Sími 35740