Alþýðublaðið - 12.11.1966, Síða 13

ðÆJAKBí
□— —■ Siml 5(
Siml 50184.
'>«24»
Sumarnéttin
forcssSr
'FORB.F.B0RN
Frumsýiíingr.
Daufóa ^e'slar
Dr. iiafouse
Sterkasta „Mabuse“ kvikmynd,
sem gerð hefur verið.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
SOJNERjWTnns
e/l/ EfíonSK KOMED/E
MED
EVA
OAHLBECK
6UNNAR
BJ0RN8TRAND
U LLA
JACOBSSON
HARRIET
andersson
M A R 61 T
CARLOUIST
Jarl Kuile
Sýnd kl. G.45 og 9.
Fáar sýningar eftir.
PÉTUR VERÐUR SKÁTI.
Bráðskemmtileg dönsk litmynd.
með beztu barnastjörnum Dana
þ á. m. Ole Neumann.
Sýnd kl. 5.
Rgiíísson M.
I/öfffr seðiskr Ustof a
Sölvhólsgat; SambandshðeUO
Simar »SS:r> •• >2343.
sagði Candy, - skaltu segja mér
hvað þú vilt losna við og svo
geturðu flutt þín eigin lliúsgögn
hingað inn. En taktu lífnu með
ró og hugsaðu málið --vittu
hvernig þú kannt við þig.
— Ég veit að ég vil vera hér
meðan þú vilt liafa mig, sagði
Beverley og Candy brostu til
hennar um leið og hún kenndi
meira í brjóst um Dan en nokk-
ru sinni fyrr.
Þegar Candy hitti Dan Hag-
en á stofunni morguninn eftir
var Ihann önnum kafinn við að
aithuga myndasafn sitt en Candy
sá að hann var að hugsa um
annað en myndirnar svo liún
gekk hreint til verks og fór áð
tala um það, sem Ihonum liá á
hjarta.
— Beverley viil fá að búa hjá
mér um tíma Dan.
— Ég veit það. Ég geri ráð
fyrir að þetta hafi verið óvenju
heiftugt rifrildi milli þeirra
mæðgnanna, því ég fékk bréfið
frá henni.
— Finnst þér ran'gt af mér
að taka á móti henni og leyfa
henni áð vera en senda liana
ekki aft.ur heim?
— Fyrr eða síðar hefði hún
gert betta. Hún er ekki of ung
til að flvtia að heiman og ég veit
að henni liður vel hjá þér. Það
var fallega gert af þér að hjálpa
henni Candy því núna þegar
hún er fullorðin vill Freda ekki
hafa hana á heimilinu framar.
— En þú munt sakna hennar
mjög Dan.
— Já, svaraði hann alvarlega,
en ég :hef starf mitt. Það er lítil
hugigun en við því er ekkert að
gera. Ég geri ráð fyrir að allir
lendi í því einhvern tímann að
eiga ekkert nema vinnugleðina
eftir.
10. 'kafli.
Candy ákvað að halda smá-
veiílu fyrir Beverley næsta
fcvöia og hún bað hana um að
bjóða þangað þeim vinum sín-
um. sem hana langaði til að sjá.
Hana langaði til að sjá hvers-
konar vini Beverley ætti og hún
bauð sj'álf nokkrum vinum sín-
um til að Beverley fyndist hún
ekki utangáttar ef þeir kæmu í
'lieimsókn og hittu hana síðar.
Meðal annars bauð hún bæði
Roger og Max og henni til mik-
il'lar i?Ieði þáðu þeir báðir boðið.
Dan kom fyrstur og Beverley
fagnað^ honum mjög og Candy
fór inn í eldhúsið eftir að hún
hafði beilsað honum til að Bev
erley gæti sýnt Ihonum herbergi
sitt og rætt við hann í friði og
ró.
Næst komu þeir Ted Grant-
ham og David Yeanle, sem áttu
skartgrinaverzlunina í húsinu.
Þeir voru með eiginkonur sinar
og annar þeirra hafði boðið
bróður sínum að koma með, en
sá var í heimsókn frá Austur-
löndum.
— Ég sá að dyrnar voru opnar
og gekk inn, heyrðist karlmaður
segja.
— Max! Candy leit við ljóm
andi af igleði og augnabliki síðar
kynnti :hún Max og Beverley.
Meðal gestanna var Ben Deigh
leikstjóri. Candy þekkti hann
ekki, en hún heyrði hrifningu
unglinganna í boðinu.
— Var Beverley ekki búin að
segja þér, að hann kæmi? Hann
'heldur að hún sé verðandi
stjarna og það er ekki óhugsandi
fyrir þann sem hefur séð hana
leika.
Candy sá hvernig Max hélt
sig við Beverley allt kvöldið og
9
■>--* y
sagði við sjálfa sig að hún hefði
mátt eiga von á þessu. Beverley
var fögur á sinn óvenjulega
hátt og Max var frí og frjáls og
að öllu leyti karlmaður.
Eftir að allir voru farnir
faðmaði Beverley Candy og 'hróp
aði:
— Þetta hefur verið sá dás-
amlegasti dagur sem hægt er að
hugsa sér Candy. Þú veizt ekki
hve dásamlegur!
— Það gleðiu- mig. . . .
— Þakka þér fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir mig. Hann
Max...
— Nú já.
— Af hverju segirðu nú já?
— Af því að það kom mér
ekki á óvart að þú minntist á
Max. Hann er ekkj einn af þeim
sem maður sér og gleymir jafn
skjótt.
— Elskar þú hann?
— Hvernig ætti ég að elska
hann? Ég þekki hann naumast.
— Það er ekki alltaf nauð-
synlegt að þekkja mann lengi
til að elska hann. Ég hélt......
Beverley þagnaði og Candy not
aði tækifærið til að svara.
— Nei, sagði hún. — Ég els'ka
Max ekki.
Það var ný þögn. Beverley
skipti loks um umræðuefni og
spurði:
— Hvernig leizt þér á Ben?
— Mjög vel, en hann var ekki
eins og ég bjóst við. Ég átti
von á litríkum manni, ríkjandi
manngerð.
— Hann er ríkjandi sem leik
stjóri en ekki í einkalífinu. Ég
skil ekki af hverju liann kom í
kvöld, ég þekki hann lítið prí-
vat.
—. Hann kom af því að hann
hefur á'huga fyrir þér Beverley.
Hann veit að þú ert mikið leik-
konuefni.
— Heldurðu það? Ó ég vona
að svo sé.
Candy hugsaði lengi um Max
og fyrst þá minntist hún þess
að Roger hafði ekki komið.
Afsökunarbréf hans kom ekki
fyrr en næsta dag. Hann varð
að fara til Skotlands og bjóst
ekki við að koma fyrr en eftir
viku.
— Og ég sem tók aldrei eftir
að hann kom elcki, hugsaði
Candy skömmustuleg. Vesalings
Roger. Samt gat hún ekki annað
en hugsað um að hún hefði beð
ið í eftirvæntingu allt kvöldið
hefði Max ekki komið.
11. kafli.
Beverley var mikið að heim
an og þar sem Ben Lei'gh sýndi
vaxandi áhuga fyrir henni vann
hún stöðugt að því að verða
betri leikkona. Htin fór í auka '
tíma í framsögn og dansi á-
samt frönsku og þýzku og reyndi
af bezta megni að skilja leik-
ritaskáldin miklu.
Kvöld nokkuð þegar Candy
var að koma heim úr leikhúsinu
sá hún Beverley aka heim í stór
um. svörtum bíl.
Maður sat við hlið hennar
en Candy gat ekki séð andlit
hans í myrkrinu og þegar hún
var komin inn fyrir dyrnar var
bíllinn horfinn og Beverely
komin.
Það var Ijós í dagstofunni
og stúlkan unga stóð fyrir fram
an spetgilinn og horfði á sjálfa
sig. Það var undarlegt blik í
augum bennar eins og hún skildi
ekki alveg það, sem hún sá.
— Hvað segirðu gott?
Bevereley hrökk við og horfði
skelkuð á Candy. Svo hvarf
furðusvipurinn af andliti henn-
ar.
— Skemmtirðu þér vel? spurði
liún.
— Já, svaraði Candy - en þú.
Þú komst heim, í svo glæsilegum
bíl, að ég varð hrifin. Mér virt-
ist þetta vera þílHnn hans Max.
— Þetta var bíllinn bans Max,
svaraði Beverley rólega.
Það var heimskulegt að reið
ast og Candy réyndi að átta sig
um leið oig hún spurði ungu
stúlkuna blíðlega:
— Skemmtir þú þér vel?
Beverley hrökk við og horfði
augun á Candy um leið og hún
kinkað} kolli og fékk sér síga-
rettu. — Þér er vonandi sama?
Eins og ég gæti sagt að mér í
væri ekki sama, þó mér værl*
það, hugsaöi Candy en áður en
hún gat svarað ihélt Beverley
áfram: — Finnst þér það leitt
Candy? Hún virtist hrædd eins
og svarið skipti hana miklu
máli.
— Nei alls ekki. Mér lízt afar
vel ó Max en ég þekki hann
ekki jafn vel og þú - ekki jafn
vel og þú þekkir harin nú, sagði
hún og hló við.
— Við höfum farið út tvisvar
eða þrisvar, en ég vildi ekki
segja þér það því ég vissi ekki
nema þú yrðir reið.
SMURT BRAUÐ
8NITTUR
BRAUÐSTOFAN
Veeturgötu 25.
Sími 1§012.
OpiA frá kL 9-23,30.
GJAFABRÉF
FRÁ SUNDLAUGARSJÓÐl
SKÁLATÚNSHEIMILISINS
ÞETTA ÐRÉF ER KVITTUN, EN t>Ó MfKLU
FREMUR VIDURKENNING PTRIR STUÐN-
ING VIÐ GOTT MÁLEFNI.
StfKJAVlX, Þ. n
f.h. Sundlavganltdí SUtari.uhrhnaiito
r* » •
KR._____________
DlfreSðaesgendur
sprautum oe réttuHS
Fijót afgreiðsla.
BxfreiðaverkstæðiS
YESTURÁS H.F.
»eSarvog 30, sfmi 35740.
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu sængurnar,
eigum dún- og fiðurheld ver,
gæsadúns- og dralon-sængur og
kodda af ýmsum stærðum.
Dún- og
fiðurhreinsun
Vatnsstíg 3. Síini 18740.
(Örfá skref frá Laugavegi). ,
12. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 43
♦