Alþýðublaðið - 03.12.1966, Qupperneq 4

• jAtítjórar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedlkt Gröndal. — RlUtjómarfuU-
■ 'tfúl: EiOur GuOnason. — Simar: 14900-14903 — Auglýslngasíml: 14905.
ASsetur AlþýOuhúsiB vlB EverfUgötu, Keykjavík. — Pr*ntsmlOja AlþýOtt
ifi.arfnn — Aakriftargjald kr. 95.00 — I lausásölu kft 7,00 elntakiS.
Utgefandl AlþýBuflokkurlnn.
Vandamál aldraða
KNAR ævintýralegu framfarir síðustu áratuga í
læknavísindum hafa stöðugt lengt meðalævi manns-
ins. Af þessu leiðir, að eldri árgangar verða sífellt
fjöl|rennari í þeim þjóðfélögum, sem bezt hafa getað !
hágfiýtt -sér framfarirnar. Aldraða fólkinu fjölgar í
sífe^lu.
Nú hafa læknavísindin ekki að sama skapi snúið
sér að þeim vandkvæðum, sem aldurinn hefur í för
með sér fyrir hvern og einn. Þess vegna fjölgar hin-
um öldruðu, sem eiga við meiri eða minni erfiðleika að
etja' hvað heilsu snertir hjá sumum, félagslega eða
fjárhagslega hjá öðrum.
Hér er á ferð hraðvaxandi vandamál, sem verður
að gefa meiri gaum en gert hefur verið hingað til.
Kom þetta mál til urnræðu á flokksþingi jafnaðar-
manna, og var gerð um það samþykkt. Erlendur Vil-
hjálmsson sagði í ræðu, að hingað til hefðu lækna-
vísindin leitazt við að bæta árum við lífið. Nú væri
vandinn hins vegar að bæta lífi við árin.
Alþýðuflokkurinn hefur haft forgöngu um setningvx
almánnatrygginga hér á landi, en ellilaunin eru einn
af veigamestu þáttum þeirra. Fullyrða má, að núver-
andi ellilaun geri gæfumun fyrir þúsundir hinna öldr
uðu, en samt verður ekki sagt, að þau séu viðunandi.
Þess vegna eru uppi áform um stórfellt lífeyrissjóðs
kerfi, er tryggi öllu landsfólki svipuð kjör í ellinni
og það hafði á beztu starfsárum. En það þarf að gera
margt fleira en tryggja fjárhag gamla fólksins.
, Alþýðuflokkurinn mun hér eftir sem hingað til
leggja áherzlu á vandamál hinna öldruðu og telja þau
ineðal mikilvægustu verkefna íslenzks þjóðfélags.
Friðargæzla SÞ
SÚÐUR-Vietnam er mjög til umræðu, sem von er,
pg pr nú fjallað um hugsanlegt vopnahlé um jólin.
Væri vonandi, að það yrði varanlegt, að bæði hersveit
|r Norður-Vietnam og Bandaríkjanna geti farið frá
landinu og að alþjóðlegt samkomulag með styrk Sam
einuðu þjóðanna tryggi frið í þessu gæfusnauða landi.
í sámþykktum Alþýðuflokksins um utanríkismál er
lögðjáherzla á, að Sameinuðu þjóðirnar þurfi að hafa
á aðj skipa alþjóðlegu lögregluliðþer sé ávallt til taks
ög geti gengið á milli ófriðaraðila, eins og nú á sér
$tað í ísrael og á Kýpur. Þetta hlýtur að vera ósk
vopnlausrar þjóðar. En sum stórveldin kæra sig ekki
Um þessa þróun mála. Þó væri ekkert eðlilegra en
að lögreglulið Sþ. væri látið tryggja friðinn í Viet-
nam; ef tekst að binda endi á ófriðinn.
4 3. desember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
vörur standast allar
kröfur hinna vandlátu
vegria vandaðs frá-
gangs og góðra sniða.
Það munuð þér
sannfærast um, með
því að kaupa
BELLAVITA.
Flestar sérverzlanir
um land allt, hafa
nú á boðstólunum.
margar gerðir af
brjóstahöldurum
magabeltum
korselettum og
buxnabeltum.
Nýjar gerðir væntan-
legar á næstunni.
á krossgötum
★ NEITAÐ UM ÁRITUN.
Sá fáránlegri atburður skeði fyr-
ir skömmu að íslenzkri blaðakonu var neitað um
vegabréfsáritun til Bandaríkjanna af póiitískum
ástæðum. Blaðakonan sém á i hlut vinnur á Þjóð-
viljanum og er að eigin sögn meðlimur í Sósíal-
istafélagi Reykjavíkur. Jafnframt er hún meðlim-
ur í Blaðamannafélagi íslands eins og aðrir blaða-
menn dagblaðanna hér á Iandi.
Óþarfi mun að geta þess að í stéttarfélagi blaða-
manna er starfsfólk allra ritstjórna blaðanna, og
er það líklega ópólitískasta stéttarfélag í land-
inu. Enda mótmælti stjórn Blaðamannafélags ís-
lands því tiltæki bandariska sendiráðsins í Reykja-
vík að neita blaðakonunni um fararleyfi.
Eins og komið hefur fram í öllum blöðunum
átti fyrrgreind biaðakona að fara 'með hópi ann-
arra blaðamanna í boði Loftleiða til Bandaríkj-
anna. Ekkert var til fyrirstöðu að aðrir blaðamenn
fengju vegabréfsáritun, og áður hafa starfsmenn
Þjóðviljans fengið fararleyfi til Bandaríkjanna
þegar sams konar hópum hefur verið boðið vest-
ur. Þegar starfsmenn sendiráðsins hér eru krafð-
ir sagna um ástæðu fyrir neituninni svara þeir
aðeins að þeir þurfi leyfi frá Washington til að
skrífa upp á vegabréf tiltekinna blaðakonu, en
sjálfir hafi þeir ekki vald til þess.
★ NORÐMANNI NEITAÐ.
Öll dagblöðin á íslandi hafa sagt
frá atburði þessum og jafnframt lýst furðu sinni
á að Bandaríkjamenn skuli enn vera þrúgaðir af
Mac Carran-lögunum illræmdu. Eru öll blöðin
sammála um þetta.
Þjóðviljinn gengur þó fetl framar en aðrir eins
og hans er von og vísa þegar tækifæri gefst til
að niða lýðræðið í Bandarikjunum.
Austri skrifar í gær grein í blaðið undir fyrir-
sögninni Járntjaldið. Eðlilega ræðst hann að
bandarískum stjórnvöldum fyrir að neita blaða-
konunni um vegabréfsáritun og hér skal sízt reynt
að bera á bætifláka fyrir bandarísk yfirvöld fyrir
það, söm er þeirra gerðin. En hins vegar dáist
Austri að lýðræði og frelsisást austrænna ríkja
og telur 'að sams konar atburðir geti ekki skeð
þar. Nefnir hann að erlendum blaðamönnum sé
ekkert til fyrirstöðu að heimsækja þessi lönd
og tiltekur dæmi um heimsóknir íslenzkra blaða-
manna bæði til Sovétríkjanna og Kína. Geta má
þess að í þeim tilfellum var blaðamönnum boðið
af opinberum aðilum í þessum löndum og bent
skal á að erlendir blaðamenn hafa oft átt í erf-
iðleikum að heimsækja fyrrgreind lönd og í seinni
tið sérstaklega Kína, fari þeir þangað á vegum
blaða sinna en ekki kínversku stjórnarinnar. Á
þessu er mikill munur. Frambald á 15. siSu