Alþýðublaðið - 03.12.1966, Blaðsíða 8

31. þing Alþýðuflokksins þendir á, að til Alþýðuflokksins var
stofnað af hálfu verkalýðssamtakanna, enda hefur flokkurinn frá
fyrstu tíð staðið í fylkingarbrjósti hins vinnandi fólks. Með þessar
staðreyndir í huga ber trúnaðarmönnum flokksins að starfa, hér
eftir sem hinsað tii.
Flokksþingið leggur mikla áherzlu á að viðhalda og tryggja enn
betur ítök Alþýðul'Iokksins í verkalýðshreyfingunni til þess að áhrifa
jafnaðarstefnunnar megi gæta sem mest í störfum samtaka launtaka
tii aukins atvinnuöryggis og bættra lífskjara.
I'ingið skorar því á allt alþýðuflokksfólk í verkalýðshreyfingunni
að vinna að því, að jafnaðarmenn séu valdir til forystustarfa í verka-
lýðssamtökum og beita sér gegn hvers konar pólitískri misnotkun
samtakanna.
Næg vinna fyrir alla
Þíngið telur að nauðsynlegt sé að lög'ð verði höfuðáherzla á að við
haida nægri atvinnu svo sérhver virmufær maður geti haft fulla
vinmr við þjóðnýr störf, st.öðva verðbólguna, að kaupmáttur Iauna
vei-ði aukinn þar eð sú aukning sem orðið hefur á síðustu árum
á kaupmætti ráðstöfunartekna verkafólks byggist að miklu leyti á
lengdum vinnutíma og ósamningsbundnum greiðslum.
Sú'hætta vofir því yfir, að samdráttur í atvinnulífi geti leitt til
mjög stórfelldrar tckjuskeröingar og snöggrar lækkunar á lífskjörum
vinnustéttanna.
Telur þingið því höfuðnauðsyn ,að verkalýðshreyfingin reyni eft-
ir megni að tryggja núverandi raungildj heildartekna, þótt um minnk
aða'yfirvinnu yrði að ræða.
Til þess að ná þessu marki bendir þingið á eftirfarandi atriði:
1. Efld verði hin skipulega starfsemi sem stefnir að því að auka
hagkvæmni í íslenzku atvinnulífi i þeim tilgangi að örva framleiðslu
starfsemina, auka og bæta framleiðsluna, nýta betur vinnuafl,
hráefni og fjármagn, enda verði tryggt, að framleiðsluaukning
in leiði ti) raunverulegra kjarabóta fyrir launtaka.
2. Að raunhæfar vannsóknir fari fram nú þegar á öllum möguleikum
til aukningar hagkvæmni í atvinnumálum þjóðarinnar og breyttra
kaupgreiðsluaöferða með aukinni ákvæðisvinnu í samvinnu við
Launtakasamtökin, þar, sem eigi er unnt að koma við ákvæðisvinnu
verði verkamönnum tryggt fast vikukaup, eftir því sem því verð
ur við komið.
8 3. desember 1966 - ALIpÝÐUBLAÐIÐ
Jafnframt vill þingið leggja áherzlu á nauðsyn þess, að þeir menn,
hem fylgja Alþýðuflokknum að málum og jafnframt eru meðlimir
launþegasamtakanna, gerist virkir þátttakendur í starfi verkalýðs-
samtakanna. Þessum mönnum verði m.a. veittur sá trúnaður og flokks
legi stuðningur, sem þeim er oft nauðsynlegur til uppörvunar, halds
og trausts.
Stuðla verði að því, að verkalýðs- og launtakasamtökin eigi eðli
leg ítök innan flokksins í nefndum hans og ráðum, og þess jafnframt
gætt við kosningar í sveitarstjórnir og til Alþingis, að fulltrúar frá
umræddum íjöldasamtökum skipi þýðingarmikil sæti á framboðs
listum flokksins.
3. Þingið fagnar þeim áfanga sem einstök aðildarfélög innan ASI
hafa náð, meö viðurkenningu 40 stunda vinnuviku, og væntir
þess að ekki dragist á langinn að allir launtakar búi við 40
stunda vinnuviku.
4. Athugað verði, hvort, ekki komi til greina, að nauðsynleg nætur-
og helgidagavinna launtaka, unnin í þágu útflutningsframleiðsl
unnar, verði að einhverju eða öllu leyti skattfrjáls.
ö.Þingið fagnar því að komið hefur verið upp vísi að tæknistofn
un, sem starfi að vinnuhagræðingu og aðstoði launtakasamtök-
in í kaupsamningum um ákvæðisvinnu. Þingið telur nauðsynlegt,
að verkalýðssamtökin komi á fót hagstofnun, sem fylgist með þró-
un efnahagsmála og fylgist með á hverjum tíma hver er raun-
veruleg afkoma atvinnuveganna.
Jafníramt þvi, sem þingið fagnar þeirri ákvörðun einstakra verka
lýðsféalga að ráða sérmenntaða menn til starfa við kjararannsóknir,-
hvetur það verkalýðshreyfinguna • til enn fekari átaka í þeim
rannsóknum.
Skipuleg uppbygging
atvinnuveganna
Þingið skorar á alþingismenn og ráðherra flokksins að beita sér
fyrir framgangi eftirtalinna atriða:
1. Að ríkið hafi íorystu fyrir skipulegri uppbyggingu og endurskipu
lagningu atvinnulífsins um iand allt og tryggi atvinnulegt byggð-
arjafnvægi.
2. Að fiskiskipafloti og íiskiðjuver landsmanna verði nýtt til þess
ýtrasta, til þess að sem samfelldust atvinna verði allt árið, og að
ekki verði byggðar nýjar fiskvinnslustöðvar að lítt breyttum
skipakosti landsmanna, nema að þa’ð sé talið nauðsynlegt að und
angenginni rannsókn sérfróðra manna.
3. Að vextir verði ’ækkaðir af íbúðarlánum og lánum til framleiðslu
atvinnuvegannn, strax og ástæðu leyfa.
4. Að ákvæðunum um aukið eftirlit með skattaframtölum verði
fylgt fast eftir af hinu opinbera og staðgreiðslukerfi skatta verði
komið á hið bráðasta. Þingið telur að skattabyrðin hvíli óeðlilega
á launtökum, en fyrirtæki og hvers konar milliliðastarfsemi beri
óeðlilega lítinn hluta skattabyrðarinnar.
Er það skoðun þingsins að réttlát niðurjöfnun opinberra gjalda
muni leiða til þess, að afkoma hins almenna launtaka muni batna
mjög mikið frá því sem nú er og jafngilda þó nokkurri beinni
kauphækkun.
31. þing Alþýðuflokksins fagnar því, að skammt er undan að síð-
munur á kjörum opinberra starfsmanna, og telur þingið nauðsyn
legt, að kjör Jægstu launaflokka verði bætt.
Launajafnrétti karla
og kvenna
5. 31. þing Alþýðuflokksins telur að skapast hafi of mikill launamis
asta áfanga á launajafnréttislögum kvenna og karla sé lokið, en minnir
jafnfrámt á að nauðs.vnlegt sé að verkalýðshreyíingin fylgi því fast
eítir að þeim lögum sé framfylgt. Framliald á bls. 14.
Þorsteinn Arnalds ritar mikla
grein í Morgunblaðið um togara-
útgerð og verður þar m.a. tíð-
rætt um samþykkt, er hrepps-
nefnd Flateyrarhrepps hefur gert
um málið. Telur ihann samþykkt
'ú þessa glöggt dæmi um sérhags-
munastreytu og atkvæðaveiðar.
Nú er ég ekki í hreppsnefnd
Flateyrarhrepps, og mun hún
geta svarað fyrir sig. Ég er einnig
aðkomumaður á Vestfjörðum, en
. ég er orðinn Vestfirðingur, hef
kynnzt atorku þeirra og s.jálfs-
bjargarhug og virði þá eiginleika,
og.ég hygg að þeir hafi sinnt þjóð
arhag,,ekki síður en aðrir.
Ég~'fmn því hvöt hjá mér að
legg.ja orð í belg um þetta mál,
jafnvel þó að ég sé kennari og því
- sennilega, að dómi greinartoöf-
undar, lítt dómbær í þessum efn-
um.
Um atkvæðaveiSatrnar get ég
vérið stuttorður, og hygg ég það
frémur óvenjulegt, að atkvæða-
veiðar séu mjög stundaðar rétt
eftir kosningar, en það hygg ég
að greinarhöfundur hafi haft eitt
hvert evður af því að sveitarstjórn
arkosningar fóru fram á þessu
ári og er því hætt við, að farið
verði að slá i beituna, er næstu
kosningar fara fram.
Sérhagsmunastreituna mætti
svo ræða nánar.
Nú er samþykktin almenn mót-
mæli gegn togveiðum í land-
helgi, en sérstaklega bent á svæð
ið frá Snæfellsnesi að Horni.
Er nú nokkur ástæða til að
benda á þetta svæði umfram önn-
ur?
Umhverfis allt land eru fisk-
veiðar með net og línu stundaðar
á vetrarvertíð. Öðru máli gegnir
að sumrinu. Norðan og austan-
lands eru síldveiðar uppistaða at-
vinnulífsins þann tíma. Við Suð-
urland hafa síldveiðar einnig ver-
ið all mikill þáttur í sumarat-
vinnu fólks, ásartit humarveiðum.
Við Vestfirði eru neta-, og línu
og færaveiðar undirstaða atvinnu
manna allt árið, og víst er, að
sumarafli, sem moistmégnis er
línu og færafiskur, er ekki lak-
ara hráefni en togarafiskur.
Mundi nú þessari atvinnu stefnt.
í nokkurn voða, þó togarar feng-
ju að veiöa þar inn að 4 mílum?
Ég skal nefna eitt dæmi. Það
gerðist, að færabátar fundu góða
fiskislóð utan 12 mílnanna og öfl-
I uðu þar vel í 2 daga. Þá komu þar
að togarar. og eftir nóttina fékkst
þar ekki fiskur að ráði. Togararn
ir höfðu hreinsað hann upp á
þessum skamma tíma, eða fiskur-
inn flúið. Þessi afli mun varla
hafa hossað hátt í veiði-togaranna
en hefði verið vestfirsku fólki,
bæði á sió og landi, góð atvinnu
bót, meðan hans naut við.