Dagur - 18.10.1997, Blaðsíða 10

26 - LAUGARDAGVR 18. OKTÓBER 1997
rD^tr
Leikfélag
Akureyrar
4 TROMP Á HEND!
é
Hart
bak
eftir Jökul Jakobsson.
á Renniverkstæðinu
3. Sýning
Föstudaginn 17. október
UPPSELT
4. Sýning
Laugardagínn 18. október
UPPSELT
5. Sýning
Föstudaginn 24. október
6. Sýning
Laugardaginn 25. októbe
örfá sæti laus
Gagnrýnendur segja:
„Uppsetning LA á Hart í bak er
hefðbundin og verkinu trú. Örlög
og samskipti persónanna eru í
fyrirrúmi ..."
AuSur Eyciar í DV
„Leikritið Hart í bak er meistara-
lega samsett af hliðstæðum og
andstæðum, táknum og samblandi
af stílfærðu raunsæi og botnlausri
rómantík.
Sveinn Haraldsson i Mbl.
„Inn í dökkva söguþráðarins fléttar
hann (höfundur) fögur ljósbrot og
spaugileg atriði auka dýpt
verksins."
Haukur Ágústsson í Degi
„Því er fyllsta ástæða til að grípa
þessa gæs meðan hún gefst."
Þórgnýr Dýrfjörð í R ÚV
♦ Á ferð með frú Daisy
Frunisýnitig á Renn 'tverhstceðinu 27. cks.
Titilhlutverk:
Sigurveig Jónsdóttir
^ Söngvaseiður
Frttmsýning i Samkomuhíisinu 6. mars
Aðalhlutverk:
Þóra Einaisdóttir
é Markúsarguðspjail
Frumsýning á Renniverkstœðinu 5. apríl
Leikari:
Aðalsteinn Bergdal
Leikfélag Akureyrar
Við bendum leikhúsgestum á að
enn gefst tækifæri til þess að
kaupa aðgangskort á allar
sýningar Leikfélagsins, tryggja
sér þannig sæti og njóta ljúfra
stunda í leikhúsinu á
einstaklega hagstæðum kjörum.
S. 462-1400
Munið
Leikhúsgjugg Flugfélags íslands
sími 570-3600
FLUGFÉLAG ÍSLANDS
er styrktaraðili Leikfélags Akureyrar
LÍFIÐ í LANDINU
„Þetta er bara svona hérna, þad viröist ekki skipta máli þóttégséí iþróttum, en þaö skiptir máli hjá strákum eins og við vitum, “ segir handboltakonan Judith Eztergal um nýfenginn og langþráðan
rikisborgararétt sinn. mynd:pjetur
Loksinsfékk Judith
Eztergcd íslenskan rík-
isborgararétt og er því
komin í landsliðið í
handbolta. Á henni er
að skiljast að rjóminn
sé ekki til stórræð-
anna.
Judith er frá Ungverjalandi og
hefur búið á Islandi, með
nokkrum hléum þó, í sjö ár.
Þrátt fyrir langa vetursetu fékk
hún fyrst ríkisborgararétt fyrir
nokkrum vikum og varð þar með
gjaldgeng í íslenska landsliðið í
handknattleik, þar sem hún hef-
ur átt heima í mörg ár.
„Ég kom þegar ÍBV var að
leita að leikmanni sem væri bú-
inn að Ieika Evrópuleiki og sem
talaði ensku og gæti þjálfað,
þeim fannst ég tilvalin."
I upphafi ætlaði hún aðeins
að vera hér í 6-7 mánuði og
hugsaði með sér að það væri í
lagi að prufa Island og fara svo
heim. ,,-En ég er ennþá hérna og
líkar vel.“
Judith hefur sótt um ríkis-
borgararétt síðustu íjögur árin,
en hver er skýringin á hversu
langan tíma það tók að fá stimp-
ilinn? „Þetta er bara svona
hérna, það virðist ekki skipta
máli þótt ég sé í íþróttum, en
það skiptir máli hjá strákum
eins og við vitum.“ Og hún er
óhress með þetta. „Ég er orðin
þrítug og þá er heldur seint að
fara -í Iandsliðið, en engu að síð-
ur er ég ánægð með að vera
með.“
Handboltiim hér og heima
Judith stynur svolítið og segir
æ-i þegar hún er spurð um
kvennaboltann á íslandi. „Við
erum auðvitað alls ekki nógu
góðar og getum ekkert keppt við
lið frá Ijölmennum Iöndum sem
þar að auki æfa
miklu meira.
Liðið frá Ung-
veijalandi lenti
t.d. síðast í öðru
sæti á heims-
meistarmótinu,
far eruáhíuá fiskisemégvaríraun
kvennahandbolta J °
mikill en um-
fjöllun í blöðun-
um þar mætti
-En þama varég kom
in og varað vinna í
Finnst þér hún
nægileg hér
heima?
„Hún er skárri
en í Ungveija-
landi en auðvitað erum við
stelpurnar alltaf í öðru sæti,
strákarnir fá alltaf miklu meiri
umfjöllun. -En þetta hefur lag-
ast töluvert síðustu árin.“
Heima í Ungverjalandi var
handboltinn full vinna en á Is-
landi vinnur Judith í heildversl-
un á daginn sem selur gæludýra-
fóður. „Já, liðið sem ég var með
var atvinnulið og við gerðum
ekkert annað en að spila hand-
bolta, tvisvar á dag á hverjum
degi.“
Hvemig var að koma hingað og
þurfa að vinna og æfa?
„Það var algjört sjokk. Ég vissi
ekki að ég þyrfti að vinna, það
kom ekki fram í samningnum
við ÍBV en síðan var mér sagt að
ég þyrfti aðeins að vinna Iétta og
skemmtilega vinnu í ijóra tíma á
dag. Þegar ég svo kom til Vest-
mannaeyja var um að ræða
vinnu í fiski og þegar þeir sýndu
mér vinnustaðinn hélt ég að
þetta væri grín
og hló bara. -
En þetta var
víst ekkert grín,
daginn eftir
mætti maður að
sækja mig og
lét mig hafa
stígvél. Ég hef
aldrei unnið í
fiski og var í
rauninni dauð-
skelkuð við að
snerta á fyrir-
brigðinu. -En
þama var ég
komin og var að
vinna í fiski,
það gerði ég í heil tvö ár!“
Léttar æfingar í litliun
sölum
Henni fannst léttir að losna úr
fiskinum en hefur síðan unnið
sem íþróttakennari, við skúring-
ar og í skóbúð svo eitthvað sé
nefnt. I Ungveijalandi þáði hún
hins vegar laun fyrir handbolt-
ann. „Um það leyti sem ég kom
híngað til að leika með ÍBV var
inni dauðskelkuð að
snerta, það gerði ég í
heil tvö ár!“
allt að breytast í Ungveijalandi,
kerfi kommúnismans að líða
undir lok. Við fengum laun frá
ríkinu en þetta var víst
afnumið." Og það er fleira sem
skilur á milli handboltaveruleik-
ans hér og í Ungveijalandi. ,/Eí-
ingarnar hérna eru mildu léttari
og eins er aðstaðan miklu verri.
Stundum erum við að æfa í litl-
um skólaíþróttasölum en ef gott
lið eins og Haukar væru í Ung-
verjalandi myndum við fá fasta
æfingatíma í góðum sölum.
Haukar eru bestir á Islandi en
við erum samt að flækjast á milli
sala og þetta er alltof laust í
böndunum."
Hvað heldurðu að þú verðir
lengi á Islandi?
„Ég veit það ekki, ætli ég setj-
ist ekki bara að. Mér Iíkar illa
við kuldann en fólkið er
skemmtilegt. Munurinn er mik-
ill á Ungveijum og íslendingum,
hér er rólegt og gott fólk. ís-
lendingar eru mjög vinalegir."
Judith býr ein og segist stund-
um sakna Ijölskyldunnar í Ung-
verjalandi mikið. „Mamma kom
í heimsókn í maí og ég fer alltaf
heim í jóla- og sumarfríum. Ég
fer aldrei í frí til Spánar, bara
heim.“
Hvemig heldurðu að landslið-
inu muni nú vegna?
„Ég veit það ekki, maður
hugsar auðvitað ekkert um að
vinna lið eins og Ungveijaland,
Tékkland eða Þýskaland. Ef við
töpum ekki með mjög miklum
mun verður þetta í Iagi. Ég er
líklega ekki mjög bjartsýn.11 -MAR