Dagur - 13.03.1998, Síða 6

6-FÖSTUDAGUR 13.MARS 1998
ÞJÓÐMÁL
Útgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjórar:
Aðstoðarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Símar:
Netfang ritstjórnar:
Áskriftargjald m. vsk.:
Lausasöluverð:
Grænt númer:
Simbréf augiýsingadeiidar:
Símar auglýsingadeildar:
Netfang auglýsingadeildar:
Símbréf ritstjórnar:
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
STEFÁN JÓN HAFSTEIN
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GLDVIUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRI,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
ritstjori@dagur.is
1.680 KR. Á MÁNLD
150 KR. OG 200 KR. HELGARBL/D
800 7080
460 6161
(REYKJAVÍK)563-1615 Ámundi Ámundason
(AKUREYR 1)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdóttir
ornar@dagur.is
460 6171 (AKUREYRI) 551 6270 (REYKJAVÍK)
40 atkvæði í Fuglafírði
í íyrsta lagi
Árni Sigfússon á eina von þessa dagana: að hann verði annar
Poul Nyrup Rasmussen. Maðurinn sem sigraði skoðanakann-
ir. Hvert reiðarslagið af öðru dynur yfir D-listann í borginni í
formi fylgiskannana. Það nýjasta er að Reykjavíkurlistinn er
nær sínum níunda manni en minnihlutinn sínum sjöunda.
Þetta er móralskt kjaftshögg á minnihluta sem aldrei hefur
fyllilega náð vopnum sínum og eyddi fyrri hluta kjörtímabils-
ins í að bíða eftir því að eigin spádómar rættust - að sundur-
þykkjan yrði Reykjavíkurlistanum að falli. I staðinn blómstraði
eining og samhugur undir farsælli forystu. Uffe-Elleman
sagði að sig hefði vantað 40 atkvæði í Fuglafirði til að verða
forsætisráðherra. Svo tæpt stóð það, og ætti að vera Reykjavík-
urlistanum voldug viðvörun.
1 öðru lagi
Prófkjör Reykjavíkurlistans var betri niðurstaða fyrir heildina
en nokkurn gat órað fyrir. Fyrir nokkra einstaklinga sem höfðu
unnið vel og dyggilega voru úrslitin skiljanleg vonbrigði; held-
ur minni samúð fellur þeim flokkseigendum í skaut sem harð-
ast börðust fyrir opnu prófkjöri og þóttust illa sviknir af sjálf-
um sér. Fyrsti og eini veikleikavotturinn á samstarfi Reykjavík-
urlistans kom upp í kjölfarið, með þeim mannlega breyskleika
sem fylgir mannlegum samskiptum þegar svo mikið er í húfi.
Urvinnsla prófkjörsins og uppstilling listans hefur bara eitt
markmið: að sigra í vor. Vinsamlegar skoðanakannanir leyfa
engin frávik frá því markmiði.
1 þriðja lagi
Takist Reykjavíkurlistanum það sem hann hefur gert undan-
farnar vikur og mánuði, að styrkja sig og auka forskot, stefnir
í sömu stöðu og fyrir síðustu kosningar. Það eina sem gat sigr-
að Reykjavíkurlistann var hann sjálfur. Eining og vinnusemi
hafa einkennt hann frá upphafi og á því byggir velgengnin.
Engin efni eru til að breyta því nú. Skoðanakannanir eru bara
belgur sem snýst eftir því hvernig vindurinn blæs. Baráttan á
að miðast við slaginn um 40 atkvæði í Fuglafirði.
Stefán Jón Hafstein.
Hrossaskítssmyglarar
og mengiin hugarfarsins
Garri hefur aldrei haft mikinn
áhuga á hrossum og meðan
hestamenn lofa og prísa dýrð-
ina yfir góðum reiðhesti,
stangar Garri saltað hrossaket-
ið úr tönnunum og yppir öxl-
um. Nú ber svo við að Garri
sem og aðrir er komnir á kaf f
umræðu um sjúkdóma í hross-
um, þökk sé flensu sem herjar
á blessaðar skepnurnar.
Flytja iim skít
Þó að hestar komist ekki með
hófana þar sem kýrnar
hafa klaufirnar hvað
fegurð varðar, er Garra
fremur hlýtt til þessara
skepna. Nú ber svo við
í miðri hrossaveikinni
að Garri hefur það
sterklega á tilfinning-
unni að hann sé sá
eini sem einhverja Sigurður
samúð hefur með Sigurðsson.
blessuðum hrossun-
um. Hinir sem um málið fjalla
eru hagsmunaaðilar og hafa
mestar áhyggjur af pyngjunni.
I fljótu bragði og ef marka
má Sigurð Sigurðsson dýra-
lækni, þá er það einmitt vegna
græðgi hestamanna sjálfra
sem pestin náði hingað til
Iands. Hestamenn hafa nefni-
Iega sjálfir flutt inn notuð
reiðtygi og hestakerrur og
fengið með í kaupunum er-
lendan hrossaskít. Þannig tel-
ur dýralæknirinn að rof í þeirri
einangrun landsins hafi valdið
pestinni.
Sigurður hefur og verið tals-
maður þess að engar landbún-
aðarafurðir séu fluttar til
landsins vegna smithættu.
Garri hefur alltaf verið þeirrar
skoðunar að einangrunar-
stefnan sé barnaskapur og fátt
geti komið í veg fyrir að búfén-
aður komist í snertingu við
umheiminn eins og mannfólk-
ið.
Farbaim á
bændur
Hitt er svo annað, að vilji
menn fylgja slíkri einangrun-
arstefnu út í ystu æsar, þá er
rétt að taka upp kerfi þar sem
bændur og aðrir þeir sem eru í
umgengni við skepnur séu
settir í farbann.
Bændaferðir til út-
landa sem hafa færst í
vöxt á síðustu árum
eru sérstaklega hættu-
legar. I fyrsta lagi er
mikil hætta á því að
bændurnir beri með
sér búfjársjúkdóma til
landsins og f öðru lagi
telur Garri að ekki sé
síðri hætta á mengun
hugarfarsins. íslenskir bændur
gætu, ef ekki er vandað til far-
arstjórnar í þessum ferðum,
farið að ganga með þær grillur
að landbúnaður sé atvinnu-
grein sem eigi að bera sig og
menn geti jafnvel orðið ríkir af
henni.
Eini landbúnaðurinn sem
eitthvað gefur af sér að ráði, er
hestamennskan og þar hefur
skefjalaus græðgi orðið allri
varkárni yfirsterkari. Eitt er
víst að hrossaprangarar hafa
líklegast sjálfir kallað yfir sig
þær hörmungar sem yfir þá
ganga og Garri getur lítið að
því gert að hann vorkennir
hrossunum meir en eigendum
þeirra. GARRI
ODDUR
ÓLAFSSON
skrifar
íslenski markaðurinn er ofursmá
heild sem hvergi fullnægir Iág-
markskröfum efnishyggjunnar.
Samt tekst 1200 heildsölum
bærilega að komast af og innan-
landsverslunin færir út kvíarnar,
svo að verslunarrúmmetrarnir
eru farnir að slaga upp í íbúðar-
húsnæðið hvað varðar saman-
lagða stærð, og mikið á enn eftir
að byggja af glæsibúðum.
Hagræðingarfárið sem nú
gengur yfir miðast við að gera ís-
lensk fyrirtæki gjaldgeng á al-
þjóðamarkaði. Það allra nýjasta á
þessum vettvangi er helmings-
aukning veltu Samskipa með
kaupum á erlendu flutningafyrir-
tæki. Framkvæmdastjóri fyrir-
tækisins sagði hreinskilnislega,
að ekki sé möguleiki að stækka
heimamarkað og að vaxtarmögu-
leikarnir séu allir erlendis.
Markaðskerfið kennir, að nóg
sé aldrei nóg, og fjöregg þess er
síaukin neysla og útþensla. Hag-
Alþjóðavæðingin og
almúginn
vöxturinn verður að hafa sinn
gang, ella er voðinn vis.
Útþensla og niöurskurður
Þegar ekki er nokkur vegur að
koma við meiri útþenslu innan-
lands vegna fámennis tekur því
alþjóðavæðingin við. Þrátt fyrir
alla alþjóðavæðinguna og
þau gullnu tækifæri sem
hún gefur þeim rétt
menntuðu og hugmynda-
ríku, eru þeir furðumargir
sem kemur það Iítið sem
ekkert við hvað einhveijir
Iandar okkar eru að bar-
dúsa í útlöndum. Nema
eðlilega þeir sem eru að
koma margvíslegum út-
flutningi héðan á fram-
færi. Að öðru leyti felst al-
þjóðavæðingin oftar en ekki í
því, að hæfileikaríkt fólk sest að
úti í heimi og borgar þar sína
skatta og skyldur og starfar að
verkefnum sem koma okkar of-
ursmáa markaði og samfélagi
ekkert við.
Það eru aðeins elíturnar, sem
allir vegir eru færir, sem reka
gegndarlausan áróður fyrir
hnattvæðingunni og eru orðnar
að yfirþjóðlegu valdi, sem ekkert
fær stöðvað nema efnahagslegar
hremmingar, eins og þær
sem nú ganga yfir gráðug-
ustu og spilltustu yfir-
stéttir Ásíu, og bitna fyrst
og síðast á almenningi.
Skítt með þjóðemið
Samtímis því að athafna-
lífið er að verða alþjóð-
legt, er burðast við að
halda úti einvers konar
byggðastefnu á ættjörð-
inni. Hér á að halda við
byggðamynstri sjálfþurftarbú-
skapar og útgerðar sem miðaðist
við að skammt væri á miðin á
vertíðum. Kvótar sem verslað er
með eru í hróplegri mótsögn við
opinbera byggðastefnu.
Uppi eru miklar kröfur um að
margmiðlun og menntun miðist
við alþjóðavæðinguna. Nú á til
að mynda viðskipta- og hagfræði-
menntun að fara fram á alþjóða-
máli í íslenskum skólum. Undir-
búa þarf verðandi elítu til að
sprella á sínum heimvelli, sem er
úti um víðan völl.
Spyrja má hvers virði íslenskt
þjóðerni er, sú menning sem hér
hefur dafnað þrátt fyrir allt, eða
það Iand þar sem reynt er að við-
halda búsetu upp á gamlan móð?
En verði útrásin í alþjóðavæð-
inguna til þess, að hér verði hægt
að koma við sómasamlegri vel-
ferð og Iaunum sem hæfa
neysluþjóðfélagi er ekki til
einskis barist. En hætt er við að
hún nái aldrei nema til útvaldra
og verði einkaeign elítunnar eins
og auðlindirnar, sem komnar eru
í einkaeign fyrir tilstuðlan stjórn-
valda.
Ólafur Ólafsson
forstjóri
Samskipa.
Samhvæmt nýrri
skýrslu er tálsvert mikið
umfíkniefni á Norður-
landi eystra.
Hefurþú orðið var/vör
við það?
(Unglingar á Akureyri)
Kristín Vilhjáhnsdóttir.
Ekki neitt.
Guðmundur Sæmundsson.
Nei.
Dagur Fannar Dagsson.
Já. Alltaf að sjá einhverja
dópista, maður heyrir það líka
útundan sér. Ekkert mál að nálg-
ast fíkniefnin.
Hugrún EHa Þorgeirsdóttir.
Nei.
Brynjar Ásgeirsson.
Nei aldrei.