Dagur - 17.10.1998, Blaðsíða 19

Tfe^ur
LAVGARDAGUR 17, OKTÓBEH.199B - 35
LÍFIÐ í LANDINU
Punktur og Komma. Óneitarnlega minna
nöfn þessara bæja í Eyjafjarðarsveit á skáld-
söguna Punktur, punktur komma strik, sem
Pétur Gunnarsson skrifaði og kom út fyrir
um tuttugu árum. Hvað hét aðalpersóna
þeirrar sögu og hvað hét bærinn þar sem
pilturinn var í sveit, að því erþar segir?
Klippt á borðann. Þorsteinn Pálsson sést
hér klippa á borða brúar í hans kjördæmi,
sem tekin var í notkun í tíð hans sem for-
sætisráðherra. Brúin þótti mikil samgöngu-
bót, en hún tengir saman byggðir og gerir
þær að einu atvinnusvæði?
Tónleikarnir. Diddú og Kristjáni Jóhanns-
syni var vel fagnað í lok minningartónleika
um föður Kristjáns, Jóhann Konráðsson,
sem haldnir voru á Akureyri um sl. helgi. Við
hvað starfaði Jóhann og hvernig kom söng-
urinn honum að gagni í starfi?
Sjávarþorp fyrír norðan. Hvert er það
byggðariag sem hér sést yfir á myndinni frá
nokkuð öðru sjónarhorni en venja hefur ver-
ið?
Bessastaðir. Frá 1941 hafa Bessastaðir,
það forna höfðingjasetur, verið bústaður rík-
isstjóra og síðar forseta íslands. En hver var
það sem gaf íslensku þjóðinni Bessastaði
jörðina í þessum tilgangi?
1. Hvað heitir þar sem hótel-
ið er í Skaftafelli í Öræf-
um.
2. Um síðstu helgi var haldið
uppá merkisafmæli Mið-
bæjarskólans í Reykjavík,
sem upphaflega hét Barna-
skóli Reykjavíkur. Hver
voru þessi tímamót?
3. Hvar á Iandinu eru félags-
heimilin Festi, Ydalir, Ara-
tunga og LýsuhóII.
4. Hvar eru þessi örnefni.
Bakkatjörn, Valahúsahæð,
Grótta, Kolbeinsstaðamýri?
5. Maðurinn sem hér er spurt um átti sæti á
Alþingi frá 1956 til 1959. Verka hans sér
víða stað, en einkum er það smíði tiltek-
innar brúar, sem heldur nafni hans á lofti.
Hann varð í raun persóngervingur brúar-
innar. Og síðara bindi ævisögu hans nefndi
hann svo ágætlega: Bilin að brúa. Hver er
hann?
6. „Sveitin glöð með vatn og voga / vermd af
björtum sólarloga / hvergi var með björk og
blómi / bjartari tónn í vorsins hljómi.“ -
Hver var það sem orti svo um heimabyggð
sína, maður sem kvaddur var hinstu kveðju
fyrr í þessari viku?
7. Hverjir eru þeir fjórir menn sem gegnt
hafa starfi forstjóra Eimskipafélags íslands
í 84 ára sögu þess.
8. Hvar á landinu eru Hvallátrar og hvar
Hvallátur?
9. Hvað er Ieiðin úr Landsveit og þaðan
áfram austur til Landmannalausa sjarnan
kölluð?
10. Hvar á landinu er bærinn Bragðavellir?
LAND OG
ÞJÓÐ
Sigurður Bogi
Sævarsson
skrifar
Svör:
•luupjpqpueqspuBi
-sj t riSas „‘uieupuej Jixýj uinpjo uiuiij
pé jjje ipuej e jaq epjajeuueui jp juaq
ijæS 8o jnpunj ijseSajpjjam uuiq qecj
jba 'a S0€ IU 0LZ uinunje pjj jbSui
-uadjedoq jpjsjaAuipj j;3aj pjo uessacj
e euiuiaus jsnpunj je<j“ 'njsásejnjq-s
j iqjijsjeuiejj i jæq iua jijjoAeqSejg ‘0 [
•gpjsjepeuioQ'ö
•jegjejjeQiajg umHojnisoy\ je jbuio nja
jejjejjeAjj uo ‘iSjefqejjej ejj juiuieqs
‘qiAejjpj qiA ijJOAqjefæq jo jnjpjjBAjj-q
•8ep i suisSep jij uibjj 8o ue iac| bjj
uossjsaSjnSjs Jnqjojj 8o 6^,61 IP 2961
pjj JO|]Qj\i jjbjjq ‘2961 IJJ 0£6I S-H u°s
-suiiefqjJA Jnpumugno ‘0£6I IP FI6I
ejj ‘jngeui jnqsuep ‘uasjajjq jjuig qjjoa
ejeq spuejsj sSejajedjqsuijg jejpfjsjoj*^
•euis bujjjoas
utn oas jjjo uios jjOASSujeAXj\T i jqjep)
i uossujASjofg ujejs jnuiuSjoq jeA geq-9
'8Z.6I IP FZ61
-gejn8uo8uies -e'ui jba uias ‘eSujpuaj
-jsa\ jngeuiSujcj ‘uossgjnSjs 'g Jpp
-jjejq ja um jjnds jo jaq uias uujjngei\['£
•jsoujeujefjjag e uin
jjnds ja jaq uias jupujo necj nja JJO'F
•jsau
-sjjajæuq p jjaASjegejq i jo jjgqns/jg
8o uinSunjsdnqsjg i jo eSunjejy ‘jep
-jegV } njo jjjep\ ‘qiAepujjQ i jo ;jsog-g
•jjjs jjæuije eje 001 eddn
nu jnpjoq qiAefqXog i uu;joqsjefæqg;j\-2
•sausáojgg
•j8ue8
-jjj uinssacj i jgejsessag juujgpfcj nqsuaj
-si je8 uias (s96l IP 1881) qjAefsjÁag
i jjpfjsjoj uossupf jngjn8;s jeA geq *
■puojjseSeqg ja jsas
jaq uias jpuejjngjofq e diocjjeAefs geq #
•ecj jjjX jsjgjæj
pj oas ejSuás ge jjj uueqpf jjje jjupjeq
ojoa jjujeSujjqnfs jeSaq -jjXajnqy
e ejqnfsgaS jngeuinjsæS 8o jgjjeiqnfs
jba jeuossuueqof suefjsjjg jigeg *
•jjXasqqojq
8o eqqeqjeiÁg 8o ujoqsqejjoq ja
gecj ‘snjjo uemes ;p8uaj uias ‘niqieiÁa
-sq ja uiri jinds ia jaq 8o unqjou i eSaj
-ufjoj jjqj uossjeg uujajsioq uias ujnjg *
•JJ3AS
i iba uueq uias jecj eqjg i jjoqejejg
ge uossjeuunQ Jnjag rqæs jgqenq
8o æq ge puÁuujiÁj ge efjaj jj8jeui
ua ‘pjnjgjs e jjaAS i jba uias uin jjnds
ja jaq uias ueupsiadnSos jaq upuy *
Fluguveiðar að suinri (89)
Dagbök fLuguveiðimaims
(Síðarihluti)
Fiskarnir í stóra hylnum voru ekk-
ert á því að Iáta ná sér. Þegar við
Pálmi snérum aftur úr lækjarferð
okkar með eina sloppna bleikju
skráða og vildum kanna hvort risa-
birtingar hefðu látið ginnast hjá
þeim Gulla Briem og Jóa Asmunds
voru tíðindin þessi: Það var sama
hvað þeir gerðu, sýndu eða sprell-
uðu á bakkanum, ekki tóku fisk-
arnir. Þeir fóru niður fyrir hylinn
og köstuðu andstreymis, þyngdum
úrvalspúpum, en höfðingjarnir í
hylnum komu bara upp eins og Keikó í
kvínni til að láta vita af sér, en ekkert
meir. Gulli var jafnvel sár: „Þeir komu
tveir upp beint fyrir framan mig, tvo
metra fyrir framan mig!“
Við fengum okkur samloku. Kex.
Kaffi. Blítt lét veðrið, Lómagnúpur var
eins og sá sem öllu ræður, undir þykku
skýjateppi glitti f
jökulinn, þegar
heppnin var með
sviptu vindar til
hulunni sem var
á Öræfajökli og
sól stirndi á
hvítri hettu. Við
vorum í góðum
gír. Fórum heim
í kofa að hita
súpu.
Jói steikti
humar, opnaði
rækjupoka, sturt-
aði krafti í pott-
inn, setti krydd-
jurtir útí, og svo rann ijómi eins og stór-
fljót yfir allt. Hrært og kokkað. Við Gulli
smurðum samlokur fyrir seinnipartinn,
höfðum fregnir af því að gæsaskyttan
Óskar væri kominn að Arnardranga og
biði okkar við Grenilæk. Súpupotturinn
fór út á pall. Við vorum ekki enn búnir
að veiða fiskinn í hann. Vígalegir þar
sem við renndum af stað.
FLUGUR
Stefán Jón
Hafstein
skrifar
væri ekkert vit að sofa af sér
morgunlognið í birtingu, við
myndum vakna klukkan sex til að
sjá hann vaka.
Og það gerðum við.
Það var logn, gul ræma í austri
sem Iýsti svo upp gráan morgun,
skothvellir glumdu í Ijarska.
Gæsir týndu tölu. Lognið var svo
flott og birtan svo blíð yfir stóra
hylnum að við féllum í stafi.
Höfðum sagt að við myndum ekki
stoppa lengi, bara rétt kíkja á þá stóru til
að athuga hvort þeir tækju, en okkur
dvaldist. Því nú settum við flugur út sem
rispuðu friðsælan vatnsflötinn. Ég setti
út „bomber" flugu frá Nova Scotia, þurr-
flugu fyrir lax, og rákin sem myndaðist
var ógnarleg. Alda reis mót straumi þar
sem hún strikaði. Undir þeirri öldu var
fiskur í víga-
hug. Við viss-
um að þeir
stóru voru
komnir á kreik.
Pálmi kastaði
þurrflugu og lét
skára:
„BANG!“
Hvellurinn sem
kom í kjölfarið
var ófriðlegur,
en ekki tók
hann. Þeir
voru orðnir
pirraðir. Nú
stökk kolsvartur
illa leginn dijóli. Annar í hendingskasti
upp. Og svo: BANG, BANG BANG öðru
hvoru. Þetta voru ekki kóngar sem áttu
heiminn og köfuðu um eins og hnísur,
nei þetta voru öskureiðir hershöfðingjar
sem Iétu skapsmuni sína í ljós með
sporðasmellum og stökkum - en ekki svo
vitlausir að taka. ðnei. Ekki svo vitlausir.
Og versnaði ekki
Og ekki lækkaði meðaltal vígalegheita við
að hitta Óskar með íjórar skotnar gæsir í
skottinu á Toyota pallbíl, með bát aftaní
og stangir og vöðlur og vesti í hrönnum.
Þeir ýttu út, en við fórum í skurðinn við
Pálmi. Nú fór að blása. Og það hressi-
lega.“Það er heljar dammur héma“ sagði
Pálmi og renndi flugunni út. Hann tók
litla bleikju. Leit ekki of vel út.
Hraglandi að austan, Ari Trausti hafði
lofað besta degi haustsins. Hann blés
stífar. Öldugangur á flóðinu og strákarn-
ir voru ekkert að skaka á bátunum, óðu
eins og berserkir, stóðu í vatni upp í geir-
vörtur eða dýpra, þöndu köst; við sáum á
yfirferðinni að þeir voru ekki að finna
fisk. „Hæhó“ öskraði Pálmi, „sjóbirting-
ur!“ Hann stökk og djöflaðist og við
sáum að hann var nýrunninn og sögðum
að það hlytu að vera fleiri, ekki væri hann
einn að þvælast, og allt í einu var orðið
bjart yfir, vindurinn ekki kaldur, aldan
ekki blaut og við lömdum. „Sjaldan er
einn birtingur stakur" sögðum við. Pálmi
sagði að stundum fylltist skurðurinn í
göngu, á undratíma, yrði svartur af fiski,
sagði frá því þegar þeir veiddu 70 á
tveimur tímum, þegar þeir veiddu 30 á
hálftíma, engan undir sex pundum, þegar
þeir tóku hann í sefinu og það voru 20-
30 á eftir flugunni í hvert skipti, þegar
Maggi Eiríks datt úr bátnum sem var
fullur af fiski, þegar hann braut ísinn til
að komast út í einu vökina til að ausa
fiski upp á þurrflugu, þegar.... Já, við
vorum búnir að ná einum sjóbirtingi.
Undir mjrkur tók Óskar einn lfka; við
létum jeppana lýsa okkur hjólförin heim,
yfir sandinn og þröngu brúna, yfir slóð-
ann í kargaþýfinu, gegnum hraunið, heim
í mexíkómatinn hans Jóa og við sögðum
svo góða nótt með þeim orðum að það
Súpan
Fiskarnir tveir frá deginum áður nægðu
til að gera súpuna almennilega. Sjóbirt-
ingur, humar, rækjur og ijómi. Fyrirhug-
aður blundur fór fýrir lítið því nú var
ijómalogn í stíl við súpuna, við sáum
fiska vaka á Víkurflóðinu og fengum leyfi.
Hringirnir á vatninu voru flottir, svo
stökk birtingur. Skröltið í árunum þegar
við Jói rérum út á pollinn var það eina
sem heyrðist og stöku plask. Þurrflugan
fór út þar sem hringur kom. Hann tók
strax hjá mér. Smátittur. Stórfiskur
stökk og lenti með Iátum, það gáraði um
allt vatn. Við fengum ekkert.
Syfjaðir. Þreyttir. Fisklausir. Við Jói
renndum í Fitjaflóðið til hinna meðan
vindur skrúfaði sig upp í heljargarra,
dropar úr lofti, við ræddum heimsins
gang, tilveruna og veiði, bíllinn mallaði
fram sandinn og okkur lá ekki á. Fórum
efst og hímdum eins og barðir rakkar
meðan rokið lamdi, tveir sláturkeppir, ég
sagðist ekki gefast upp nema fara með
dúndur sökklínu og þyngda flugu og láta
skafa botninn. Alltaf vongóður
Ljósaskiptin gerðu land svart og vatn
grátt. Strákarir höfðu sett í einn en
misst hann í sefið. GuIIi hafði veitt veika
bleikju. Ég hafði fengið högg. Pálmi
hélt að hann myndi ganga um nóttina.
Við létum ljóskeilur bílsins vísa Ieiðina
yfir sandinn, þröngu brúna, eftir slóðan-
um í kargaþýfinu, gegnum hraunið og
upp á veg. Þá vorum við komnir í hróka-
samræður um Þingvallavatnspúpur og
stöðvuðum við útskot, kveiktum Ijós í
bílnum og sýndum þær.
Það var Gulli sem tók eftir að einhveij-
um gæti þótt þetta skrítið. En það var
enginn á veginum. Og svo komu sögur
frá liðnu sumri.
i