Dagur - 03.07.1999, Blaðsíða 6

V&ptr
LIFIÐ I LANDINU
22 - LAUGARDAGUR 3. JÚLÍ 1999
Islendingur
í sænsku landsliði
þeirra stað“.
Það mátti heyra það á Ásgeiri
að hann var sammála þjálfara
sínum og vini, Marosi, sem
þjálfaði hann í fimm ár. Þegar
farið er eftir þeirri fallegu hug-
sjón að allir eigi að fá að leika
jafn mikið, burtséð frá getu,
bitnar það miklu meira á þeim
bestu en bætir miðlungsmenn-
ina lítið. Hæfileikarnir ná ekki
að njóta sín og þroskast nema
menn fái að leika sem mest
gegn sterkum andstæðingum.
„Eg var heppinn að komast
að hjá Marosi f upphafi. Hann
lagði ofuráherslu á að ná því
besta út úr hverjum einstakl-
ingi fyrir sig. Hann var fljótur
að sjá hvar eiginleikar okkar
strákanna lágu og kom þvf til
skila þannig að við lærðum og
vissum hver styrkur okkar var,
hvers og eins.
Fljótlega eftir að ég kom til
Kortedala var ég valinn í úr-
valslið Gautaborgar. Úrvalslið-
inu gekk mjög vel og við urðum
í öðru sæti í landskeppni úr-
valsliðanna það árið“.
í sænska
unglingalandsliðið
- En hvað kom til að Ásgeir
gerðist Svti?
Frá Húsavík til Gauta-
borgar í móðurkviði.
Eftirsóttur knattspyrnu-
maður frá níu ára aldri.
Sænskur ríkisborgari
vegna landsliðsins.
Stoltur af íslenskum
uppruna. Dreymir um að
leika á Ítalíu.
Ásgeir Friðjónsson er nítján ára
knattspyrnumaður og nýút-
skrifaður stúdent, sem vakið
hefur mikla athygli í Svíþjóð
fyrir hæfileika sína. Hann er
orðinn sænskur ríkisborgari til
að geta leikið með sænskum
landsliðum. Vinstri fóturinn er
vörumerki hans. Annað ein-
kenni Ásgeirs er einstök hóg-
værð og yfirvegun. Það er alveg
ljóst að hann talar ekki af sér.
Ef móðir Ásgeirs, Bjarney Ás-
geirsdóttir, hefði vitað að hún
bar barn undir belti þegar hún
og maður hennar, Friðjón Frið-
geirsson, ákváðu að flytjast til
Svíþjóðar fyrir tuttugu árum
hefði hann sennilega aldrei
orðið sænskur landsliðsmaður.
Hún vissi ekki að hún var kona
eigi einsömul fyrr en þau voru
búin að pakka öllu sínu inn í
Alfa Romeoinn og tilbúin að
Ieggja í hann til Seyðisfjarðar
þar sem Smyrill tók við og
flutti þau til meginlandsins.
Þessi ráðahagur hjónanna kost-
aði Island góðan knattspyrnu-
mann. Dagur fékk sögu Ásgeirs
í rammíslensku þjóðhátíðar-
kaffi í rigningunni í Gautaborg
17. júní.
Níu ára í alvöru bolta
„Eg byrjaði að æfa fyrir alvöru
þegar ég var níu ára með liði í
Gautaborg sem heitir Marie-
holm. Fg hafði að sjálfsögðu
áhuga á að byrja strax með
þeim Blá-hvítu, eins
og heimamenn kalla
IFK Gautaborg. Það
var búið að tala við
bæði mig og pabba
um að ég færi þang-
að en þegar til kom
valdi ég Marieholm.
Það var minna félag
og ég hélt að ég
fengi að spila meira
ef ég færi þangað.
Þjálfarinn þar,
Maros, hafði séð
mig með boltann og
sagði pabba að hann
hefði gersamlega
fallið fyrir vinstri
fætinum á mér. Það
hefur sjálfsagt haft
sín áhrif á að ég fór
frekar þangað en til
Gautaborgar“.
Tíminn í Marie-
holm var góður og
Iiðið vann öll mót
sem það tók þátt í.
Með tímanum óx
Ásgeir upp úr liðinu
og hugsaði eins og
Snorri sálugi Sturlu-
son, „út vil ek“.
Bræðurnir, Ásgeir 19 ára og Arnar Már 14 ára, eru báðir á fuiiu í boltanum með Gunnilse. Ásgeir er með besta vinstrifót í
sænska boltanum en Arnar er sterkari íþeim hægri.
„Ástæða þess að ég hætti í betra lið í sterkari deild. Þá Mér gekk
Marieholm var að mig langaði í varð Kortedala fyrir valinu. þjálfarinn
Fjölskyldan stendur saman i boltanum sem öðru. Bjarney Ásgeirsdóttir, Ásgeir, Arnar Már og Friðjón Friðgeirsson í
rigningunni í Gautaborg 17. júní.
strax mjög vel þar en
var ekkert í Iíkingu
við Jakob Maros“.
Ekki eins
og sænskir
þjálfarar
„Þjálfarinn sem
kennt hefur mér
mest er tvímæla-
Iaust Jakob Maros
sem þjálfaði mig í
fimm ár hjá Mari-
eholm. Hann er
Júgóslavi og einstak-
ur maður og þjálf-
ari. Hann er ekki á
þessari sænsku linu
að allir leikmenn i
Iiðinu eigi að fá að
spila jafn margar
mínútur í leik.
Hann stillti alltaf
upp sínu sterkasta
Iiði og við lékum
alltaf til sigurs.
Honum fannst það
alltaf hálf asnalegt
þegar hinir þjálfar-
arnir byrjuðu að
skipta inn á strákum
sem ekki gátu mikið
í fótbolta en tóku
útaf flinka stráka í
Einstaklega
jarðbundinn
Dagur hitti Janni Olson,
fyrrum knattspyrnumann
með Stuttgart og núverandi
umboðsmann Ásgeirs, á
vellinum í Ósló á dögunum
þar sem hann fylgdist með
félaga Tryggva Guðmunds-
sonar hjá Tromsö, Rune
Lange, í leik og seldi hann
síðar til Arsenal. Að sjálf-
sögðu barst talið að Ásgeiri
Friðjónssyni.
„Það er margt gott hægt
að segja um Ásgeir. Fyrir
utan vinstrifótinn, sem er
sennilega sá besti í sænsku
deildunum, er hann ein-
staklega jarðbundinn og yf-
irvegaður. Eg held að það
sé öruggt að flest stóru lið-
in f Svaþjóð vita orðið af
honum og Gautaborg sæk-
ist eftir að fá hann í sínar
raðir. Hann þarf bara að
halda áfram á sömu braut.
Það eru nokkur Iið í Evr-
ópu sem eru spennt fyrir
honum. Að sinni er of
snemmt að segja hver þau
eru en ég get sagt þér að í
Þýskalandi vilja bæði
Bayern Munchen og Stutt-
gart tryggja sér krafta hans
í framtíðinni. Nokkur lið á
Englandi eru líka inni í
myndinni. En þetta á allt
eftir að koma í ljós og ég
get lofað því að það verður
ekki langt þangað til að Ás-
geir verður orðinn atvinnu-
maður ef hann sleppur við
slæm meiðsl í framtíðinni",
sagði Janni Olson.