Dagur - 03.07.1999, Blaðsíða 18

34 - LAUGARDAGUR 3. JÚLÍ 1999

DJÚPPÆLD
Sigtrygg Baldursson, trommuleikara og í seinni tíð
söngvara líka, er víst ekki mikil þörf á að kynna fyrir
þjóðinni, svo þekktur hefur hann verið í rúman einn og
hálfan áratug sem meðlimur í Þey, Kuklinu, Sykurmol-
unum og í líki Bogomils Font hin síðari ár. Allra seinustu
ár hefur kannski ekki svo mjög borið á kappanum, enda
hann búsettur ásamt íjölskyldu sinni í Bandaríkjunum, í
Madison, þar sem margt og mikið hefur reyndar verið að
gerast í amerísku rokki (þar hafa t.d. sumar af helstu
nýpönksveitunum haft bækistöðvar og/eða eru þaðan
upprunnar, s.s. eins og No doubt og Garbage). Hefur
Sigtryggur þar fundið sér ýmislegt til dundurs og m.a.
verið í seinni tíð að kynna sér tölvupopp ýmiskonar og
verið að semja tónlist á þeim nótum. I samstarfi við ann-
an þekktan íslenskan tónlistarmann, Jóhann Jóhannsson
í Lhooq og áður t.d. í Ham er afrakstur þessara pælinga
Sigtryggs nú kominn á markað hérlendis. Kalla þeir sig
dip og nefnist platan hi camp lo fi. Það þarf víst ekki að
fara mörgum orðum um að tæknibyltingin hefur opnað
ýmsar gáttir fyrir tónlistarmenn jafnt sem marga aðra og
er svo greinilegt hvað, áður „einfaldan" trommuleikar-
ann/ásláttarleikarann, Sigtrygg varðar. í félagi við Jó-
hann hefur hann skapað með þessari plötu margrætt og
nokkuð svo djúppælt verk, þar sem sampler, á íslensku
hljóðsarpur (eins og lagt var til fyrir margt löngu á þess-
ari síðu að fyrirbærið kallaðist), er í aðalhlutverki. Vind-
ar úr ýmsum áttum koma þarna við sögu, gamlir sem
nýir og má m.a. heyra djass, fönk og sálaráhrif í lögun-
Margræður skapnaður Sigtryggs Baldurssonar og Jóhanns Jó-
hannssonar.
um sem framreidd eru að mestu í stíl trip hop fyrirbæris-
ins. Onefndar eru svo raddirnar sem við sögu koma,
Sara úr Lhooq, Magga Stína, Jónsi úr Sigur rós og síðast
en ekki síst Emiliana Torrini. Fer hún ekki hvað síst á
kostum í laginu Come out, sem nú heyrist æ oftar á öld-
um ljósvakans. Hinn „svarti“ keimur sem heyrist i
söngnum hjá stúlkunni er hreint afbragð. Ljóst er að
þessi plata er ekki alveg fyrir hvern sem er, til þess er
hún of margræð og krefst þess að gaumgæfilega sé
hlustað. Fyrir hina sem víst eru færri, en kafa djúpt í
tónlistina, er þetta hins vegar hin forvitnilegasta skífa.
íslandmeð SpHverkinu. Heimild f varanlegu formi.
ISLAND
Spilverksins
Engum blöðum er um að fletta,
að á seinni hluta áttunda ára-
tugarins var Spilverk þjóðanna,
með nokkrum sanni afsprengi
Stuðmanna, ein af mest áber-
andi hljómsveitum landsins.
Með Valgeir Guðjónsson, Sigurð
Bjólu, Egil Ólafsson og Sigrúnu
Hjálmtýsdóttur sem kjölfestu
lengst af, náði Spilverkið mikilli
hylli meðal landsmanna og gerði
á ferli sínum, á árunum 1975 til
1979, plötur sem enn þann dag
í dag þykja í hópi merkari verka í
íslensku dægurlagapoppi. Fyrsta
samnefnda platan, Götuskór,
Sturla og ísland eru dæmi um
þessar plötur. Sú síðasttalda frá
árinu 1978 og sú næstsíðasta, ef
rétt er munað, sem flokkurinn
sendi frá sér, eru nú komnar út
að nýju á geislaformi. Líkt og
fyrri endurútgáfur á plötum
Spilverksins er þessi útgáfa gott
og þarft verk í að setja á varan-
legt form merka heimild í ís-
lenskri tónlistarsögu, á svipaðan
hátt og gerst hefur undanfarin
ár með plötur Megasar, Þursa-
flokksins og fleiri. Þeir sem átt
hafa þessar plötur á breiðskíf-
um, sem ef til vill eru nú famar
að láta á sjá, hafa því með þess-
um útgáfum gott tækifæri til að
eignast þær að nýju. Sömuleiðis
er þessi útgáfa mikilvæg í að
kynna þessi verk fyrir tónlistar-
áhugafólki af yngri kynslóðinni.
Með slíkri endurútgáfu er því
ekki hægt annað en að mæla.
TAKTFESTA
Verk sem í senn er í nýjum og gömlum anda.
Eins og lesa hefur mátt hér á
síðunni, er DHR útgáfan í Bret-
landi, Digital Hardcore Recor-
dings, í fremstu röð þeirra sem
hafa á sínum snærum harða og
framsækna danstónlist. Fara þar
að sjálfsögðu fremstir í flokki
Alec Empire og félagar hans í
Atari Teenage Riot, sem náð
hafa hylli víða um heim. En ekki
er allt í hörðu hjá DHR eða
samstarfsfyrirtækinu Geist, sem
Alec hefur einmitt umsjón með.
Platan I’m mysterous með Like
a Tim er einmitt dæmi um
þetta. Þar er að mestu um allt
annað að ræða en mikla hörku
og hávaða. Krafturinn er þó fyrir
hendi í taktföstum lögum, sem
draga dám af tónlist fyrri tíðar í
meira lagi. Eru það áhrif frá
Motown og Stax útgáfunum
frægu, fönk og sálaráferð sem
einkenna virðast þessa plötu, en
með þeim blæ sem nútímatækn-
in býður upp á. Koma lögin
mörg hver svolitlu iði á kroppinn
og er það ekki hvað síst að
þakka sterkum og skemmtileg-
um áslætti. Þeir sem pæla mikið
í danstónlistinni og vilja hafa
hana sem fjölbreyttasta, munu
áreiðanlega kunna að meta
þennan grip.
LIKEATIM I'M SERIOUS
Tllveran réttlætt
Þó ferill bresku rokksveitarinn-
ar 3 Colurs Red hafi ekki bein-
línis verið dans á rósum, alla-
vega eftir að hún fékk fljúgandi
start með fyrstu plötunni sinni,
Pure, fyrir röskum tveimur
árum, hafa Pete Vukovic og fé-
lagar náð að
tína brotin
saman þegar
virkilega hef-
ur á revnt og
haldið '
ótrauðir
áfram. Efuð-
ust reyndar
margir að
sveitin myndi
endast í að
gera aðra
plötu, en
síðla vetrar
varð það ljóst
að svo yrði.
Og það er víst óhætt að full-
yrða að með henni er sveitin
að sanna tilverurétt sinn full-
komlega. Varð það eiginlega
strax ljóst og fyrsta smáskífan
af plötunni sem í vændum var,
Beutiful day, tók að heyrast.
Var þar á ferðinni frábært stig-
magnandi rokklag, sem náði
vel inn að hlustum bresks
rokkunglýðs og svo víðar í
framhaldinu. Önnur platan,
Revolt stendur svo, í samræmi
við smáskífuna, vel undir
væntingum
með fleiri fín-
um
rokksmeJlum
á borð við
Song on the
radio, Pirou-
ette og Para-
layse. Sterkar
laglínur ein-
kenna þessi
lög, sem jafn-
framt hafa í
sér mikinn
kraft og
seiglu. Rokk-
l’lóran breslca
er mjög Qölskrúðug um þessar
mundir og margt þar sem gleð-
ur eyrað. Þessi önnur plata 3
Colours Red, Revolt, er tví-
mælalaust í hópi þess betra
sem þar er að finna.