Dagur - 11.03.2000, Síða 10

f LAi'JDJi'JU
LAUGARDAGUR 11. MARS 2000
l^ur
Boltinn, hestarnir
Dornin
Allir landsmenn þekkja
þá bræður Þorgils Óttar,
fýrmm landsliðsmann í
handbolta og núverandi
aðstoðarframkvæmda-
stjóra hjá íslandsbanka
og Áma, dýralækni og
sjávarátvegsráðherra.
Þeir bræður hafa verið
samtaka bæði í sínum
áhugamálum og einkalífi
og báðir halda tiyggð við
Hafnarfjörðinn þar sem
þeir ólust upp og búa nú
með sínar fjölskyldur.
„Við áttum heima við Hringbraut-
ina öll okkar uppvaxtarár, fluttum
þar einu sinni milii húsa. Þetta er
mjög íhaldssöm fjölskylda," segir
Þorgils Óttar. Fjögur ár eru milli
þeirra bræðra í aldri og mitt á
milli þeirra er systirin Halldóra.
Ami segir íhaldssemina birtast í
fleiri atriðum en búsetunni. Til
dæmis hafi móðir þeirra verið
heimavinnandi meðan börnin
voru á æskuárunum og þegar hún
hafi farið að vinna úti hafi Óttari
fundist það ómögulegt. „Loksins
þegar hún gat farið að einbeita
sér að honum þá fór hún að
vinna úti.“ segir hann stríðnis-
lega.
Þorgils Óttar: Þá var ég reyndar
kominn í Verslunarskólann. Svo
vann hún nú bara hálfan daginn
þannig að þetta var ekki stórt
vandamál!
Þeir eiga góðar minningar frá
æskuárunum í Firðinum. Hverfið
við Hringbrautina harnmargt og
innan hópsins „margir góðir
boltamenn," eins og Þorgils Öttar
orðar það. Hóllinn sem Hvamm-
arnir eru í var að miklu leyti
óbyggður og þar var gott athafna-
svæði fyrir krakkana. „Svo var far-
ið í lengri ferðir, niður á Hamar-
inn og síðar suður á Holtið, jafn-
vel með nesti.“
Bræðurnir segjast hafa verið
þokkalega samstilltir sem böm,
þrátt fyrir fjögurra ára aldursmun
en kannski hafi þó yngri systkinin
tvö Halldóra og Óttar verið enn
samrýmdari. „Dóra systir ól mig
eiginlega upp,“ segir Þorgils Óttar
en bætir við, festulega, að hún
hafi þó ekki haft áhrif á val sitt á
íþróttafélagi. „Við bræður og
pabbi vorum í FH en hún í Hauk-
um svo það gátu orðið líflegar
umræður á heimilinu undir viss-
um kringumstæðum."
Allar kynslóðir
í íþróttunum
Nú leiðist talið óhjákvæmilega að
handboltanum og öðrum íþrótt-
um en þær hafa verið stór þáttur í
lífi allrar fjölskyldunnar. „Dóra
systir var í landsliðinu, móðir
okkar spilaði með IR, var Reykja-
víkurmeistari með þeim einu
sinni, faðir okkar tók mikinn þátt
í félagsstarfi FH þótt hann keppti
ekki mikið og móðurafi okkar,
Þorgils Guðmundsson var
íþróttakennari og glímumaður á
sínum tíma. Hann bjó hjá okkur
um tíma og allar þijár kynslóðirn-
ar fylgdust með íþróttunum,"
segja þeir bræður. Sjálfir spiluðu
þeir bæði fótbolta og handbolta
og Þorgils Óttar er landsþekktur
fyrir frammistöðu sína í handbolt-
anum bæði í FH og landsliðinu
sem hann spilaði með þar til fyrir
6 árum. „Eg byrjaði að æfa 8-9
ára gamall. Þá var FH hand-
boltaliðið á toppnum og Geir
Hallsteinsson lyrirmynd flestra
ungra stráka,“ segir hann.
Ami einbeitti sér þó ekki að
handbolta heldur sparkaði holta
líka og þegar hann var við nám í
Skotlandi kynntist hann rugby og
hafði gaman af. Spilaði bæði með
háskólaliði og meistaraflokki
klúbbs sem lék f neðri deildun-
um.
Hann kveðst líka hafa atast í fé-
lagsmálum frá unga aldri, bæði í
skóla- og íþróttafélögum. Verið
formaður skólafélagsins í Flens-
borg og tekið sæti í stjóm FH
strax 17 ára gamall. „Ingvar Vikt-
orsson, fyrrverandi bæjarstjóri var
nágranni okkar og hann er að
nokkru leyti ábyrgur fyrir mínu
félagslega uppeldi," segir hann.
„Ingvar var kennari í Flensborg
og formaður handboltadeildar-
innar og fékk mig ungan í stjórn
með sér. Þegar ég kom heim frá
námi erlendis fór ég í hans gamla
sæti sem formaður og Óttar varð
þjálfari hjá liðinu.“ Þeir bræður
minnast með ánægju íslands-
meistaratitils sem félagið náði
meðan þeir voru í þessum emb-
ættum.
Umræðuefnin: íþróttir,
pólitík og hestar
Iþróttimar eiga greinilega sinn
sess í hugum bræðranna enda
segja þeir umræðuefhin á æsku-
heimilinu oft hafa snúist um þær
en líka hafi verið spjallað um póli-
tík og hesta. „Við áttum alltaf
hesta og ég er með þá enn,“ segir
Arni. „Óttar átti líka hest en mátti
Iitið vera að því að sinna honum
svo ég notaði hann alltaf í hesta-
kaup. Vinur okkar, Ragnar Jóns-
son handknattleiksmaður sem
líka stundaði hestamennsku,
hafði gaman af að ffæða Óttar á
því hvernig Iitan hest hann ætti
hvetju sinni!“
Þegar við víkjum talinu að fjöl-
skylduhögum þeirra í dag segjast
þeir hafa verið samtaka í þeim
málum. Báðir hafi gifst seint og
báðir eigi tvö börn, fjögurra og
tveggja ára. „Það munar bara
tveimur mánuðum f aldri á dætr-
um okkar, fjögurra ára,“ segir
Árni. Þorgils var aðeins á undan.
Svo þegar yngri bömin fæddust,
sonur Óttars og dóttir mín, þá var
ég tveimur mánuðum á undan."
Greinilegt er að keppnisskapið
er til staðar og báðir mæta með
ijögurra ára dæturnar í íþrótta-
skólann hjá Janusi Guðlaugssyni
á laugardagsmorgnum. „Þar er
mjög góður félagsskapur bæði fyr-
ir börnin og foreldrana."
Enn erum við farin að tala um
íþróttir og keppnir! Því er ekki úr
vegi að spytja í lokin hvort þeir
telji íþróttirnar góðan undirbún-
ing fyrir ábyrgðarstörf í lífinu. Þar
eru þeir bræður sammála: „Já,
bæði iðkun íþrótta og félagsstarf
kringum íþróttir skila alveg gríð-
arlega miklu og ekld vafi að gott
er fyrir börn að alast upp í slíku
umhverfi." GUN.
Þorgils Óttar og Árni Mathiesen. Myndin er tekin á skrifstofu Árna viö Skúlagötu.
Skrifstofa Þorgils Óttars er á Kirkjusandi og báðir hafa þeir bræður fagurt útsýni
úr giuggunum yfir sundin blá. mynd: e.úl.