Dagur - 18.08.2000, Page 7

FÖSTUDAGUR 18. ÁGÚST 2000 - 7
ífo

ÞJÓÐMÁL
Vesöld framsóknar
„tvöþúsimdvaitdinn66
INDRTOI
AÐAL
STEINSSON,
SKJALDFÖNN,
„Tvöþúsundvandinn á tölvusviðinu reyndist hugarburður. Tvöþúsundarvandinn Davíð Oddsson er hins vegar stað-
reynd sem æ stærri hluti þjóðarinnar er að átta sig á, “ segir greinarhöfundur.
SKRIFAR
Framsóknarflokkurinn varð til
1916. Afi minn Indriði á Fjalli
var einn af stofnendum hans. Ég
er fæddur og uppalinn í flokkn-
um en var einn hinna „ungu rót-
tæku bænda“ sem Steingrímur
Hermannsson segir frá í ævisögu
sinni og fylgdu með þegar Stein-
grímur, að fyrirmælum Olafs Jó-
hannessonar, hjó af Möðruvalla-
hreyfinguna, vinstri arm flokks-
ins, árið 1974.
Síðan hefur Maddaman verið
öryrki með óviðráðanlega hægri
slagsíðu.
En vegna þessarar pólitísku
fortíðar minnar er þessi grein
skrifuð, því mig svíður núverandi
niðurlæging flokksins, ekki síst
ef skyggnst er til baka, en í febr-
úar síðastliðnum, voru 70 ár lið-
in síðan íhaldið ættlaði að losna
við erfiðan andstæðing með því
að varpa „Stóru bombunni" að
Jónasi frá Hriflu, þáverandi
dómsmálaráðherra. Hann væri
ekki „normal" og best kominn á
Kleppi.
Fjórum árum síðar átti að leika
sama leikinn við Hermann Jón-
asson þáverandi lögreglustjóra í
Reykjavík og síðar forsætisráð-
herra, nema nú voru Ijúgvitni
fengin til í svonefndu „Kollu-
máli“.
Þessi dæmi telja margir þau
pólitískt ljótustu síðan Island
varð frjálst og fullvalda ríki og
þau skildu eftir sig djúp ör, eins
og sjá má í þessari vísu Her-
manns Jónassonar:
Ævi mín er eintóm leit
eftir villisx’ani.
En jeg er eins og alþjóð veit
aðeins kollubani.
Báðir þcssir merku stjórnmála-
menn liggja ennþá óhættir hjá
garði framsóknar.
Eigiun Davíð ekki skilið
Fyrir 2 árum skrifaði ég greinar-
stúf í Mbl. „Hrollvekjandi for-
sætisráðherra'1, minnti á fleyg
orð um „að hver þjóð öðlaðist þá
leiðtoga sem hún verðskuldar"
en erfitt væri að kyngja því -
þrátt fyrir allt - að við Islending-
ar værum svo aumir að eiga skil-
ið forsætisráðherra á borð við
Davíð Oddsson. Og þó síðan hafi
á daginn komið, samkvæmt fiýj-
ustu erfðarannsóknum að við
séum í meira mæli komnir af
frskum þrælum en áður var talið,
hef ég jafnt og þétt styrkst í ofan-
greindri skoðun. Og hvað sagði
ekki Jakob á Varmalæk:
Islendingar Davíð dd
dyggðir mannsins prísa,
en þetta er eins og allir sjd
öfugmælavísa.
Því Davíð ]iað dæmir
Öllum mun enn í fersku minni
viðbrögð Davíðs við Vatneyrar-
dóminum, ef hann yrði staðfest-
ur af Hæstarétti. „Þjóðarskip-
brot" sagði hann efnislega „loka
sjoppunni, senda hyskið til
Kanarí". Hnitmiðaðasta grein-
ingin sem ég hef heyrt á
æðiskasti forsætisráðherra er
eftirfarandi limra Aðalsteins
bónda á Strandseljum við Djúp:
7 mdlum að mörgu skal hyggja
ef menn vilja réttlætið tryggja
þvt Davíð það dæmir
hvað dómstólum sæmir.
Með lögum hans landið skal
byggja.
Migið - upp í vindiiui
Og svo beit forsætisráðherra höf-
uðið af skömminni með árásinni
á Garðar Sverrisson formann
Öryrkjabandalagsins.
Framdi „Idroki“ gaman grdtt,
gleymdi að vera fyndinn.
Sýndi í því mestan mdtt
að miga - upp í vindinn.
Langvaldamesti maður tuttug-
ustu aldarinnar lagðist með sín-
um tröllaukna forsætisráðherra-
þunga á M.S. sjúkling, sem er að
reyna að þoka umbjóðendum
sfnum úr gleymsku og örbirgðar-
skugganum og aðeins inn í góð-
ærissólskinið.
Enginn bundahreinsun,
karakúlböðun eða alfataskipti
duga til að losa Davíð Oddsson
við ódauninn af þessari fram-
göngu sinni.
Rammagreinar í Mbl. því síð-
ur.
Olafur Ólafsson fyrrv. Land-
læknir og núv. forsvarsmaður
samtaka aldraðra á höfuðborgar-
svæðinu sagði í hádegisfréttum
ríkisútvarpsins nýlega „Það virðist
vera stefna ríkisstjórnarinnar að
breikka bilið milli örbirgðar og
allsnægta". Og enn spyr hann í
grein í Mbl lýrir skömmu „Hvers
vegna er eftirlaunafólki sýnd lít-
ilsvirðing og yfirgangurr Svarið
liggur í augum uppi og vísast til
uinmæla forseta okkar á sínum
tíma um „eðli" forsætisráð-
herra.Aldraðir, sjúkir, fatlaðir og
þeir sem hafa með einhverjum
hætti orðið undir í lífsbaráttunni
eru ekki á landakorti hans, því er
kenningagrundvöllur þjóðkirkj-
unnar um samhjálp og náunga-
kærleik úreltur að mati Davíðs og
biskup klisjukarl.
Það myndi enginn kveinka sér
við slíkum ummælum ef þorps-
fíflið ætti í hlut en hér talar for-
sætisráðherra, sem raunar hefur
verið að nugga sér utan í Krist
með sálmahnoði sem jafnvel Æri-
Tobbi hefði á sinni tíð skammast
sín fyrir að ljá höfundarnafn.
TvöJjúsimdvandiim D.O.
Tvöþúsundvandinn á tölvusvið-
inu reyndist hugarburður. Tvö-
þúsundarvandinn Davíð Odds-
son er hins vegar staðreynd sem
æ stærri hluti þjóðarinnar er að
átta sig á.
Það er afrek út af fyrir sig, að
góðærisforsætisráðherra með
mikinn þingmeirihluta að baki,
skuli samkvæmt skoðanakönn-
unum, vera langóvinsælasti
stjórnmálamaður landsins.
En ástæðurnar blasa við:
Forsætisráðherra sem hefur
ekki stjórn á skapi sínu og hagar
sér á köflum eins og versti götu-
strákur, hann er vandamál.
Forsætisráðherra sem fer með
fleypur og ósannindi, hann er
vandamál.
Forsætisráðherra sem er ein-
sýnn, hrokafullur og hefnigjarn,
hann ervandamál.
Forsætisráðherra sem traðkar
á „smælingjum", en hleður und-
ir sægreifa og gróðapunga, hann
er vandamál.
Forsætisráðherra sem gert hef-
ur járnfrúna í Bretlandi og Hel-
móð hinn þýska að leiðtogum lífs
síns og hlustar á frjálshyggjuór-
ana í Hannesi Hólmsteini, hann
er vandamál.
Forsætisráðherra sem tclur sig
vera orðinn svo ósnertanlegan að
hann leggst á réttarkerfið og seg-
ir æðsta dómstóli landsins fyrir
verkum, hann er hrikalegt
vandamál.
Og forsætisráðherra sem hafn-
ar kristnum gildum, en vill í þess
stað, að Mammon ríki einn,
hann er þjóðarböl.
Framsókn í úlfakreppu
Fyrir 70 árum var Framsóknar-
(lokkurinn með um 35% fylgi og
brjóstvörnfélagshyggjufólks gegn
auðvaldinu. Nú er flokkurinn
hægra megin við miðju, fcitur
þjónn hjá íhaldinu og fæstir sjá
nokkurn mun á honum og því,
enda fýlgið komið niður í 12%.
Haldi Framsóknarflokkurinn
áfram út kjörtímabilið að bera
ábyrgð á Davfð Oddssyni sem
flestir flokksmenn hafa ímugust
á eru dagar hans taldir.
Formaður Framsóknarflokks-
ins er að molna niður í almenn-
ingsálitinu, líkt og Kolbeinsey,
m.a. vegna mislukkaðrar virkj-
ana- og stóriðjustefnu , eigin-
bagsmunavafsturs á Höfn og þar
af leiddri vanhæfni til að fjalla
umfiskveiðistjórnunarkerfið á al-
þingi, kerfi sem 75% þjóðarinnar
eru á móti.
1 því svartnætti urðu þeir
„Heródcs" Oddsson og „Pílatus"
Asgrímsson óaðskiljanlegir vinir
enda báðir tilbúnir að fitla við
stjórnarskrána ef þjófapakkið
þeirra fengi ekki áfram í friði fyr-
ir dómstólum að fénýta „sameign
þjóðarinnar".
Halldór er fyrsti formaðurinn
á framsóknarheimilinu sem er
svo metnaðarlaus og brjósknefj-
aður, að hafna ríkisstjórnarfor-
ustu vorið 1999 en hana gat
hann auðveldlega hreppt, bæði í
núverandi samstarfi og til vin-
stri.
Framsóknarmenn eiga því
varla annan kost til framhalds-
lífs, en láta Halldór við fyrsta
tækifæri taka pokann sinn, enda
ekki óvanir að sparka forustu-
mönnum sínum samanber
Tryggva Þórhallsson, Jónas frá
Hriflu og Ólaf Ragnar Grímsson.
Að vísu er ekki feitan gölt að
flá í forustusveitinni því Sif varð
úti á Eyjabökkum, Valgerður í
fimmtugsafmælinu, að enginn
minnist nú á farandþingmann-
inn Kristinn H. Gunnarsson.
En Guðni Agústsson er eins og
gróðursæl vin í framsóknareyði-
mörkinni, vex af verkurn sínum
með degi hverjum, öruggur
málsvari landsbyggðar, nú síðast
í þjóðlendumálinu, vel að sér í
sögu lands, þjóðar og flokks og
fullhugi ekki síðri en Gunnar á
Hlíðarenda.
Honum væri vel treystandi til
að losa þjóðina úr núverandi
vansæmd og áþján, með því að
ganga úr vistinni hjá forsætisráð-
herra sem ekki er „normal".
Skólamál í dreifliýli Skagafjarðar
VALGEIR
BJARNASON
FYRRVERANDI ODDVITI
HÓLAHREPPS,
SKRIFAR
Góðir grunnskólar eru grund-
völlur sérhvers samfélags. Það er
mikilvægt að börn geti sótt skóla
sem næst heimilum sínum, þurfi
ekki að fara um langan veg og
geti notið samvista við foreldra,
systkini og aðra fjölskyldumeð-
limi utan skólatímans.
Sveitarfélögin gömlu í Skaga-
firði Iögðu verulegan metnað í að
hlúa að grunnskólum sínum
enda höfðu þau skilning á, að
það er megingrundvöllur byggð-
arinnar. Umræður um niður-
skurð í starfi grunnskóla veldur
þess vegna verulegum óróa með-
al íbúanna og kcmur niður á allri
starfsemi á viðkomandi svæði.
Þannig hefur sú skólamálaum-
ræða sem sveitarstjórn Sveitarfé-
lagsins Skagaljarðar hefur komið
af stað valdið verulegu umróti í
hugum fólks. A það einkum við
um þá íbúa sem standa að Sól-
garðaskóla, Grunnskólanum á
Hólum og Steinsstaðaskóla, en í
sparnaðartillögum sveitarstjórn-
arinnar cr gert ráð lýrir að skerða
verulega eða leggja niður starf
þeirra.
Gert var ráð fyrir í tillögum
sameiningarnefndar, heiðurs-
mannasamkomulagi sem réði úr-
slitum í sameiningakosningunum,
að ekki verði gerðar breytingar á
starfi grunnskólanna, nema að
vandlega athuguðu máli og í nánu
samráði við starfsfólk og íbúa við-
komandi skólahverfis. A Steins-
stöðum og á Hólum var þá
kennsla upp í 9. bekk og þeir sjálf-
stæðir með eigin skólastjóra.
Þetta var eitt veigamesta atriðið
sem kosið var um og réði úrslitum
þegar samþykkt var að sameina
sveitarfélögin.
Skólamál eru mikilvægustu
byggðamálin. Skerðing á starfi
grunnskólanna laðar ekki að fólk
heldur Ieiðir til fólksfækkunnar.
Því vil ég hvetja íbúa þessara
skólahverfa til að standa vörð um
grunnskólana sína og styrkja þar
með byggðirnar. Sýn sveitarstjórn-
ar verður að vera björt á framtíð
byggðarinnar en ekki að afskrifa
einstök svæði.