Dagur - 28.09.2000, Blaðsíða 14

14- FIMMTUDAGUR 28. SEPTEMBER 2000
WNPlHH
Xk^ir
Gamall Skodi Ingimars
Eydal aðfara á bíla-
safn. Efalítiðfrægasti
Skodi landsins. Bíllinn
erorðinn 24 áragam-
all, en erí toppstandi. í
geymslu ífjögurár, en
rauk strax ígang.
Vegfarendur sem átt hafa leið
um Byggðaveg á Akureyri síðustu
daga hafa ef til vill margir veitt
athygli gömlum Skoda sem þar
stendur á bílastæði. Bíllinn góði
sem er af árgerðinni 1976 her
skráningarnúmerið A - 4027 og
er efalítið þekktasti bíll sinnar
tegundar á Iandinu. Þetta er
Skodinn sá sem Ingimar heitinn
Eydal tónlistarmaður og kennari
á Akureyri átti lengi, en hann
valdi sér lengi að eiga og aka um
á bílum þessarar tegundar þó
slíkt þætti og þyki jafnvel vera
afskaplega ófínt. Skodinn góði
hefur allt fram á þennan dag
verið í eigu fjölskyldu Ingimars,
sem nú hefur aðstæðna sinna
vegna ákveðið að ráðstafa hon-
um á satn, þangað sem hann fer
væntanlega nú í haust.
Hlnti af vtssri sérvisku
„Þessi bíll gengur alveg eins og
ldukka og hann er í fínu lagi,“
sagði Ingimar Eydal, sonur tón-
Iistarmannsins fræga, en hann
og Inga systir hans sýndu tíð-
indamönnum Dags hílinn nú í
vikunni. Frá því sumarið 1996
hefur bíllinn verið í geymslu í
flugskýli á Melgerðismelum í
Eyjafjarðarsveit, utan að hann
var tekinn fram á haustdögum
það ár og var til sýnis á minning-
artónleikum sem þá voru haldnir
í Iþróttahöllinni á Akureyri. Svo
var bíllinn tekinn aftur fram í
síðustu viku.
„Að aka um á Skoda var alla
tíð hluti af vissri sérvisku í pabba.
Mörgum þótti hallærislegt að aka
um á Sköda, en þá f'annst honum
alveg sjálfsagt að velja sér bíl
þessarar tegundar, kannski í og
með til þess að vera öðruvísi en
flestir hinir - og síðan var snobb
aldrei til í honum. Einnig kom til
að þetta voru ódýrir bílar og þá
þótti pabba skynsamlegt að velja
sér ekki dýrari bfla, heldur verja
peningunum í utanlandsferðir
fjölskyldunnar eða eitthvað annað
sem honum þótti skemmtilegt,"
segja systkinin Inga og Ingimar
ennfremur.
kvæmt, innsogið þarf alltaf að
vera í samræmi við hitastigið á
bflnum. Því þarf maður alltaf að
vera með hendina sitt á hvað á
innsoginu og gírstönginni, en
hvort tveggja er á milli sæt-
anna,“ segir Inga.
Systkinin Inga og Ingimar Eydal við Skodann góða sem ráðstafað verður á safn á naestu vikum. „ „Að aka um á Skoda
var aiia tíð hluti af vissri sérvisku ipabba. Einnig kom til að þetta voru ódýrir bíiar og þá þótti pabba skynsamlegt að
velja sér ekki dýrari bíla, heldur verja peningunum í utanlandsferðir fjölskyldunnar eða eitthvað annað." mynd - brink.
Skodiim er fjölskyldueign
Skodann - sem nú er að verða
safngripur - keypti Ingimar vorið
1976. „A Skodanum sem hann
átti þar á undan lenti hann
mjög slæmum
árekstri, eyðilagði
bílinn og slasaðist
sjálfur mikið. En
eftir að hafa verið í
endurhæfingu á
Reykjalundi keypti
hann þennan bíl,
sem hann átti fram á
sumarið 1981. Þá
keypti Inga Skodann
fyrir 10 þúsund krón-
ur, en seldi pabba svo
aftur árið 1986 lyrir
tólf þúsund. Fáum
misserum síðar keypti
ég svo bílinn aftur á
tíu þúsund. En nú eru
komnar upp góðlátleg-
ar deilur í fjölskyldunni
um hver eigi í raun
Jiennan bíl, því form-
lega hef ég aldrei selt
hann, Inga er skráð fyrir
honum en móðir okkar,
Asta Sigurðardóttir, hefur
greitt tryggingaiðgjöldin.
leysum málið með því að
að Skodinn sé Ijölshylducign og
að allir f Ijölskyldunni hafi vissan
rétt yfir honum,“ segir Ingimar.
Þegar Skodinn góði var tekin
úr geymslu fyrir fáeinum dögum
fór hann strax í gang, sem heim
og saman við það sem Ingi-
á bflnum - sem var ekkert nema
eðlilegt viðhald, en annars var
bílinn í fínu standi,"
„ sitndann Qóða, en margir settu
Við
segja
mar heitinn sagði
oft sjálfur; að Skodi væri
skruggukerra. „Valgeir Torfason
á smurstöðinni við Tryggva-
braut þurfti aðeins að huga að
gúmmíhosum og ýmsu smálegu
segir Ingimar, um bflinn
sem er keyrður samanlagt um
108 þúsund kflómetra. „Það er
sérstök tækni við að keyra
Skodann,“ segir Inga Eydal.
„Samspilið milli bensíngjafar og
innsogs þarf að vera mjög ná-
Skógar eða Ystafell
„Við eigum margar skcmmtilegar
minningar tengdar þessum bíl,“
segir Inga Eydal, sem segir að
sér sé til dæmis einkar minnis-
stæð vítaspyrnukeppni liðs-
manna Skriðjökla og Hljómsveit-
ar Ingimars Eydal, sem háð var
sumarið 1986. „Þá tróðu félagar
úr hljómsveit Ingimars Eydal sér
smókingklæddir inn í bílinn og
þegar við mættum til leiks keyrð-
um við fyrst hring umhverfis
leikvanginn með vælandi sírenu
ofan á bílnum. Þetta var góður
sálfræðihernaður og hjómsveitin
okkar sigraði þetta einvígi að því
leyti, enda þótt Skriðjöklanir
ynnu svo vítaspyrnukeppnina
sjálfa."
Enn er ekki búið að ákveða á
hvaða safn Skodinn góði fer, en
það mun ráðast nú á allra
næstu vikum. „Við voru eigin-
lega búin að lofa Byggðasafninu
í Skógum undir Eyjafjöllum
bílnum, en þar er verið að setja
á laggirnar bfla- og sam-
gönguminjasafn. Nýjustu fréttir
herma hins vegar að safnhús
þeirra sé enn ekki orðið klárt,
þannig að
sjónir okk-
ar hafa síð-
ustu daga
beinst að
því að bíl-
inn fari
austur að
Ystafelli í
Kinn, á
bílasafnið
sem þar
hefur ný-
lega ver-
ið sett á
fót. Að
minnsta
kosti er
það
stefna
okkar í
fjöl-
skyld-
unni
að
eiga
Skodann ekki öllu lengur,
því ekkert okkar er sérstaklega
langhent eða á bflskúr. Því er
eðlilegt að hann fari til ein-
hverra þeirra sem geta hugað
vel að bflnum og geta búið hon-
um verðugan sess sem safn-
grip.“ -sbs