Dagur - Tíminn Reykjavík - 10.01.1997, Blaðsíða 1

Föstudagur 10. janúar 1997 - 80. og 81. árgangur - 6. tölublað
TVEIR VINIR OG
ANNARÍ FRÍI
Á Egilsstöðum eru
aðeins tveir fastráðnir
lögreglumenn, sem
sinna löggœslu á Hér-
aði og á Borgarftrði
eystra. Þessi mannfoeð
kemur í veg fyrir að
hœgt sé að sinna þeirri
löggœslu sem ber að
gera, segir Úlfar
Jónsson varðstjóri.
s
Eg efast ekki um að fólk
gengur á lagið þegar það
veit hve máttlítil löggæsla
er hér. Á Egilsstöðum eru ekki
nema tveir fastráðnir lögreglu-
menn sem ganga vaktir og hver
maður á svæðinu veit hverjar
vaktirnar eru. Við byrjum
klukkan eitt á daginn og erum
til miðnættis. Stundum förum
við út á akurinn utan þess tíma,
svona rétt til að rugla fólk í
ríminu. En meginþungi starfs
okkar er skrifstofuvinna, sem
við hlaupum stöku sinnum hjá
til að sinna tilfallandi verkefn-
um sem upp koma. Því fer fjarri
að við getum með fullnægjandi
hætti sinnt öllu því sem okkur
ber,“ segir Úlfar Jónsson á Eg-
ilsstöðum.
Jöklar, Fagridalur,
Biskupsháls og
Borgarfjörður
Lögregluliðið á Egilsstöðum er
eitt hið fáliðaðasta á landinu.
Lögreglumenn eru aðeins tveir;
Úlfar og félagi hans Jón Pórar-
insson, sem er titlaður aðstoð-
arvarðstjóri. Lögreglan er í ný-
legum húsakynnum við Lyng-
háls. „Það svæði sem við eigum
að sinna er Fljótsdalshérað allt
og Borgarijörður eystri. Þetta
svæði nær og fram á Fagradal,
inn til jökla, og síðan allt að
Biskupshálsi, sem er norðan við
Möðrudal á Fjöllum. Akfærir
vegir á þessu svæði eru alls um
1.100 km. í allri viðmiðun um
starfshætti lögreglunnar er
þumalputtaregla um einn lög-
reglumann á hverja 500 íbúa.
Hér erum við aðeins tveir og
1.500 íbúar að baki hvorum
okkar. Þá er ónefndur mikill
Úlfar Jónsson lögregluvarðstjóri, til vinstri, og löggan ífríinu-Jón Þórarinsson, hér óeinkennis-
klœddur. Austfirðingar grínast með þá félaga sín í milli og kalla tvo vini og annan ífríi því aðeins
er annar þeirra á vakt hveiju sinni
ferðamannastraumur hér í
gegn; öll umferðin úr Norrænu,
50 þúsund farþegar fara um
Egilsstaðaflugvöll á ári hverju
og síðan er ótalin umferð um
hringveginn. Vel á annað
hundrað sumarbústaðir eru á
svæðinu, auk þess sem vinsæll
ferðamannastaður er í Atlavík í
Hallormsstaðaskógi,“ segir Úlf-
ar.
Sönnunarbyrði var
ekki næg
Úlfar Jónsson segir að sitt mat
sé að lögregluna í landinu eigi
ekki að gera út með þeim hætti
sem tíðkast á Egilsstöðum.
Þessi vanefni og mannfæð dragi
úr virðingu almennings fyrir
lögum og reglu, þar sem tæki-
færi löggæslumanna til að skila
starfi sínu, svo vel sé, séu tak-
mörkuð.
„Að aðeins einn maður sé á
vakt hverju sinni kemur sér
mjög oft illa fyrir okkur.
Einhverju sinni tók ég mann á
155 km hraða uppi á Fagradal.
En þar sem ég var einn á ferð
var sönnunarbyrðin ekki næg
og ökumaðurinn gat haldið því
fram að hann hefði verið á 90
km hraða. Vegna skorts á sönn-
unum var málið látið falla nið-
ur,“ segir hann.
Af kristnihaldi og
iöggæslu
Hreyfing er nú komin á það í
stjórnkerfinu að lögreglumönn-
um á Egilsstöðum verði íjölgað
um að minnsta kosti einn í allra
næstu framtíð. Ákveðið hefur
verið að næst þegar stöðugild-
um í lögreglu ríkisins verði
fjölgað verði það eystra.
„Hér á Egilsstöðum ættu að
vera sex lögreglumenn en ekki
tveir, samkvæmt þumalputta-
reglu um einn mann á hverja
500 íbúa. í fyrravetur var félagi
minn Jón Þórarinsson að tala
um þetta og þá benti hann á þá
staðreynd að á svæðinu væru
helmingi fleiri prestar en lög-
reglumenn. Ef þessi viðmiðun
um fólksijölda og presta væri
síðan útfærð frekar er niður-
staðan sú að í Reykjavík ættu
að vera 500 prestar. Um
kristnihald á Austurlandi í ljósa
prestafjölda vil ég hins vegar
Úlfar og Jón Þórarinsson lögreglumenru Hér standa þeir við bíl
embœttisins og ekki veitir af því að hafa góðan farkost til þjón-
ustu en vegir í héraðinu eru alls um 1.100 km. MyndinsBB.
„Ekki dómbœr á hvort
mannfœðin í lög-
reglunni kemur fram í
því að fólk leiki hér
lausum hala og brjóti
lögin. Hitt veit ég að
mannlíf hér er
afskaplega gott. “
ekkert dæma. Ég er bundinn í
minni pappírsvinnu hér á stöð-
inni alla daga og kemst varla út
fyrir hússins dyr, hvað þá að at-
huga kristnihald."
Gott mannlíf og
rólegur taktur
„Ég er hreinlega ekki dómbær á
það hvort mannfæðin hér í lög-
reglunni á Egilsstöðum kemur
fram í því að fólk leiki lausum
hala og brjóti lög. Hitt veit ég
að mannlíf hér er afskaplega
gott og allt öðruvísi og rólegra
en niðri á fjörðum. Það helgast
e.t.v. af því að atvinnumenning
hér er allt öðruvísi. Mjög marg-
ir hér eru í þessari mu til fimm
vinnu, en ekki í skorpuvinnu
sem kemur í aflahrotum þegar
loðnu- og síldveiðin er mest.
Takturinn í mannlífi á héraði er
nokkuð jafn,“ segir Úlfar - og
hann bætir við:
„Það er enginn eyland. Þó
fíkniefnaneysla hér sé ekki mik-
il hef ég þá tilfinningu að eitt-
hvað sé um fólk sem er að
neyta þess arna. Um síðustu
helgi fórum við í húsleit hér í
bænum og fundum lítilræði af
hassi og tækjum til neyslu þess.
Að mínu mati er löggæsla ekki
að vera inni á skrifstofu að
vinna í pappírum, heldur snýst
hún um að vera úti á vettvangi
á meðal fólks. Slíkt reynir mað-
ur eftir megni. En þegar á
heildina er litið þá erum við fé-
lagar ánægðir með starfið og
samskiptin við Héraðsbúa og þá
sem hingað koma. Það væri
hins vegar ánægjulegra að geta
sinnt löggæslu og forvarnastarfi
örlítið betur.“ -sbs.