Dagur - Tíminn Reykjavík - 12.04.1997, Blaðsíða 14

26 ^íaugardúgur 12.
(2Dap±J-®ölTÖ«r'UI
Hver er tíska unga fólksins í dag? Útsendarar
blaðsins höfðu upp á tveimur ungum mönnum
sem stunda nám við Menntaskólann á Akureyri
og fengu þá til að klœða sig upp á. Þeir telja sig
dœmigerða fyrir sína kynslóð.
Lesendur dœmi fyrir sig.
I
Eitt af því fáa sem þeir féiagar voru sammáia um var að mestu skipti að vera áberandi í stíl.
Flóki: „Sá sem er í tuttuguþúsund króna jakkafötum úr Joes hann er bara eins og hinir.“
Vilhelm: „Rosalegur heimspekingur ertu Flóki.“

Hörður Flóki:
Jakkan keypti ég hjá Hjálpræðishernum, buxurnar átti
pabbi og skyrtuna líka. Ég er ekki frá því nema hann
hafi saumað buxurnar sjálfur en skyrtuna keypti hann
í Hagkaup fyrir mörgum árum. Ég veit ekkert hvaðan
slaufan kemur.
hét.“
Flóki: „Eitthvað annað en
þessir hjólabrettatöffarar og
aumingjar sem eru núna.“
Vilhelm: „Við viljum halda
buxunum fyrir ofan hné. Þess
vegna erum við með axlabönd."
- Eruð þið sáttir við ríkjandi
tísku hjá jafnöldrum ykkar?
Vilhelm: Ég verð reyndar að
viðurkenna að í mínum bekk, 3.
G, heyrir það til undantekn-
inga að fólk mæti smekklega
klætt í tíma. Þarna er einn og ,
einn sem kemur virkilega illa ‘
fyrir sem er ekki til eftir-
breytni.
- Líka stelpurnar?
Flóki: „Mér finnst strákarnir
öllu hallærislegri."
Vilhelm: „Eg verð að vera
ósamála Flóka. Mér þykja stelp-
urnar hallærislegar upp til
hópa og þá á ég við í jákvæðri
merkingu. Við aftur á móti er-
um jákvætt hallærislegir.“
Flóki: Við erum svo hallæris-
legir að við erum töff.
Forn en
fram-
sækinn
Báðir
klæða sig
þannig
að þeir
séu
áber-
andi en |
Vilhelm
ber
auk
þess
allsér-
stæð
gler-
augu
og er
með
gull-
hring í
nefi.
„Ég var
með önnur gler
augu en vinur
minn sló skó í
andlitið á mér og
þau brotnuðu. Ég
fór með þessar um-
gjarðir, sem eru af
fermingargleraugun-
um hennar mömmu, og
lét smíða ný gler í þau.
Þar sparaði ég upp í
heilan helling af kaffihúsa-
kvöldum. Ég er ánægður með
þessi gleraugu því þau mynda
sterkan ramma utan um augun
sem mér finnst dálítið mikil-
vægt.“
- Hvað með hringinn, hann
samræmist
ekki al-
veg
gömlu fötunum?
„Eins og Menntaskólinn er
forn og framsækinn í senn, svo
ég vitni í orð skólameistara, þá
má segja það sama um mig.“
Flóki lætur sér hinsvegar
nægja að vera forn, hefur h'tinn
áhuga á nefhringjum, en er
hinsvegar með bláar og gular
neglur. Hver skyldi skýringin
vera? Jú, auðvitað. Hann er
KA- maður.
- Eitthvað að lokum?
Vilhelm: „Ég fer náttúrlega
ekki úr húsi án þess að spegla
mig í bak og fyrir. Svo finnst
mér líka mikilvægt að fötin tóni
vel við augnlit. Það er eitt af því
sem ég tek eftir hjá fólki al-
mennt.“ AI
Vilhelm Anton Ágústsson
og Hörður Flóki Ólafsson
eru mennirnir og þótti
þeim ekki verra að feta í fót-
spor Unnar Steinsson, Sigríðar
Árnardóttur og fleiri glæstra
kvenna á tískusíðu Dags-Tím-
ans.
- Eru þessi föt dæmigerð fyr-
ir ykkar stfl?
Flóki: „Nei, bara á hátíðis-
og tyllidögum. En reyndar erum
við alltaf að finna okkur fleiri
og íleiri tyllidaga til að fara í
skárri fötin.“
Vilhelm: Við snyrtifíklarnir
erum bara eins og aðrir fíkl-
ar. Við leitum alltaf að afsök-
un fyrir að koma vel fyrir.“
Gömul föt í uppá-
haldi
Þeir félagar rekja hvaðan þeir
fengu fötin sem þeir klæðast og
kemur í ljós að þau eru úr
ýmsum áttum. Buxur
frá afa, jakki
frá Hjálp-
ræðis-
hernum
hinn
jakk-
inn
frá
afa
kærustunnar, heimasaumaðar
buxur frá pabba og útlend axla-
bönd.
- Allt fengið að láni?
Vilhelm: „Nei, nei. Ég fæ þau
ekki lánuð heldur stel ég þeim
eða fæ gefins. Ég tími ekki að
eyða peningum í föt.“
- En hversvegna
gömul föt?
Vilhelm:
„Það va
reisn
yfir
var
monn-
um í
gamla
daga, þeg-
ar Lax-
ness var
og