Dagur - Tíminn Reykjavík - 04.06.1997, Blaðsíða 2

14- Miðvikudagur 4. júní 1997
;®agur-®ímmtt
LIFIÐ I LANDINU
Jón Birgir
Pétursson
skrifar
Smáþjóðaleikar
Þetta er
nú svona og svona
-fannst Alberti prinsi um
siglingaaðstöðuna - Dagur-Tím-
inn fylgdist með fyrsta keppnis-
degi á leikum smœstu þjóða
Evrópu í gœr
að var talsvert alþjóðlegt
andrúmsloft, en ekkert
óskaplega mikið að gerast
á keppnisstöðum Smáþjóðaleik-
anna svona í byrjun í gærdag.
Fyrstu keppnisgreinar fara
hægt af stað, blak, siglingar og
tennis voru á dagskrá í gær, en
síðan íjölgar greinum. En þótt
fámennt hafi verið á keppnis-
stöðunum, tóku áhorfendur af
ýmsum þjóðernum, fólk með
ýmsan litarhátt, þeim mun virk-
ari þátt í keppninni með heróp-
um, hvatningum og köllum til
síns fólks.
Stór smáþjóð leggur
eina þá minnstu
Við lögðum fyrst leið okkar í
íþróttahús Fjölbrautaskólans í
Breiðholti. Par voru
langleggjaðar stelpur frá Möltu
að leggja litla Liechtenstein,
sem er meira en tíu sinnum fá-
mennara land með rúmlega 30
þúsund íbúa, en barðist þó vel.
Talandi um smáþjóðir, þá
eru Mónakó og San Marínó
fólksfæstar, í þeim löndum búa
ekki nema rétt liðlega 2.000
manns á rétt vel lófastórum
blettum, Mónakó er tæpir 2 fer-
kílómetrar að stærð, en San
Marínó rúmlega 60.
Að lotu lokinni í blakinu voru
fagnaðaróp Maltverja þvílík að
allt lék á reiðiskjálfi. En úti á
vellinum ræddu stelpurnar við
þjálfara, sveittar og einbeittar á
Fallegir krakkar við opnunarathöfn leikanna.
Elísabet Brand, frjálsíþróttastjarna, var önnum kafin í útréttingum fyrir sitt
lið, Möftu. Við Smáþjóðaleikana leggja tugir fram vinnu til að allt gangi vel
fyrir sig.
stjórnstöð siglingamála. Einar Sölvason, Áskell Fannberg og Sigurður
Ágústsson. Allt undir „kontról" þarna.
Möltustelpunum vel fagnað af æstum áhangendum í Breiðholtinu í gærmorgun. Liechtenstein, þriðja minnsta
smáþjóðin, reyndist léttur biti fyrir þriðju stærstu þjóð leikanna. Myndir Pjetur.
svip.
„Ég veit ekki hvort við eigum
möguleika, ég þekki ekki mikið
til liðanna, en þennan leik vinn-
um við, sannaðu tU,“ sagði Alfr-
ed Litsig sem sat í hópi körfu-
boltamanna frá Miðjarðarhafs-
eyjunni góðu, sólbrúnum og
rennilegum köllum, sem létu
hátt, þegar liðinu gekk vel.
Ungur Kópavogsbúi
stríðir atvinnumanni
í hinni glæsilegu Tennishöll í
Kópavogi hófst keppnin í gær-
morgun. Þegar okkur bar að
garði var Arnar Sigurðsson, 15
ára Kópavogsbúi að velgja Dav-
id Ponz Andorramanni undir
uggum, unglingurinn gegn al-
þjóðlegum atvinnumanni, sem
hefur náð góðum árangri þótt
ekki sé hann í fremstu röð og
hefur sigrað á Smáþjóðaleikun-
um.
Auðvitað vann sá gamli refur
að lokum, en Arnar stóð sig vel
og fékk svitann til að drjúpa hjá
Ponz. íslensku keppendurnir
féllu hins vegar einn af öðrum
úr leik.
Áhorfendur í tennis hafa
hljótt, salurinn er mjög demp-
aður, og stunur og búkhljóð
keppendanna óma, þegar þeir
senda frá sér boltann yfir netið
til andstæðinga sinna. Það eru
mikil átök í þessu sporti og
gaman að horfa á tennis.
Andrúmsloftið er í raun
magnað. Hver hafði ímyndað
sér að Arnar Kópavogsbúi
mundi veita Andorramanninum
keppni? Fáir. En sú varð nú
samt raunin, og sá gamli varð
að bíta í það súra að lenda í
hörkubaráttu.
Of mikið logn,
- eða vindur og þoka?
Suður í Nauthólsvík, við sjóbað-
stað Reykvíkinga áður en Kópa-
vogsbúar tóku til við að dæla
skólpinu í Fossvoginn, eru sigl-
ingamenn með stjórnstöð fyrir
siglingakeppnina í Kafarahús-
inu sem stendur upp af víkinni.
Greinilegt er að sérsamböndin,
í þessu tilviki Siglingasamband
íslands, eru með allt undir
stjórn, þar er vanur mannskap-
ur að kljást við nýtt verkefni,
stórmót í tveim greinum sigl-
inga, laserflokki og brettasigl-
ingum, og tekur málið alvar-
lega.
Keppni í laserflokki var rétt
að heljast úti á Skerjafirðinum.
Siglingar hjá siglingaþjóðinni
eru erfiðar. Strákarnir í móts-
stjórninni sögðu að keppendur
hefðu farið að mæta um 7.30 í
gærmorgun og fannst víst nokk-
uð kalt. Enn annað vandamál, -
það var of mikið logn! Svo mik-
ið logn að hæpið var að starta
seglbrettamönnum. Og vanda-
mál númer þrjú: Það mátti helst
ekki hreyfa vind, þá var hætta á
að þokan hellti sér yfir ijörðinn.
Þarmeð hefði orðið að aflýsa
keppninni þann daginn og hann
ónýtur.
Tveir af íslendingunum eru
sagðir eiga raunhæfa mögu-
leika í siglingakeppninni á litlu
laserjullunum, Hafsteinn Ægir
Geirsson og Óttarr Hrafnkels-
son.
Prinsinn sagði
„svona og svona“
Hans hátign, Albert prins af
Mónakó, var búinn að heim-
sækja svæðið, léttur og kátur
náungi, siglingamaður, en ætlar
ekki að vera með á Smáþjóða-
leikunum. Hann er í landsstjórn
síns litla og fámenna lands.
Honum fannst kalt, en sagði að
sér litist „svona og svona“ á að-
stöðuna, vanur öllu því besta á
Miðjarðarhafinu, hlýjum og
notalegum gusti og bestu að-
stöðu.
Siglingareglur eru stífar, sér-
staklega í þessari keppni, refs-
ingum óspart beitt, tveir auka-
hringir takk, ef þú rekst á eina
af íjórum baujum á hringnum
sem er siglt. Og rambi íslenskur
bátur inn á brautina meðan
keppt er, þá fær allt íslenska
liðið brottvísun, keppni lokið,
sagði Sigurður Ágústsson okk-
ur.
Opnunarhátíðin
mislukkuð
Opnunarhátíð Smáþjóðaleik-
anna var lýst á Bylgjunni í gær
að hún hefði verið „lopi“. Hrifn-