Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.1981, Blaðsíða 12

12
DAGBLAÐ1Ð& VÍSIR. MIDVIKUDAGUR 16. DESEMBER 1981.
Neytendur Neytendur Neytendur Neytendur
Það er ekki amalegt ef mann skyldi nú skyndilega langa í kjúkling í kvöldmatinn að geta tekið
hann gaddfreðinn og eldað á innan við klukkutíma!
Örbylgjuofnarnir spara rafmagnið:
Dröfh Farestveit kennir fólki þarna að matbúa fyrir örbylgjuofha.
Myndin er tekin í verzlun tengdaföður hennar, Einars Farestveit. Við
höfum heyrt að áðrar verzlanir sem selja örbylgjuofna hafi lagt að
Dröfn að koma og kenna hjá sér. En af eðlilegum ástaœðum hefur
hún alltaffærzt undan, segir sagan. D V-myndir Einar Ólason.
Matseldin eins og hendi
sé veifað
„í raun og veru er örbylgjuofninn
miklu öruggari heldur en eldavélin og
bakarofn þegar börnin eiga að hita
matinn upp handa sér,” sagði Dröfn
Farestveit húsmæðrakennari er blaða-
maður neytendasíðunnar átti kost á
að sitja kvöldnámskeið í meðferð ör-
bylgjuofna. Dröf hefur farið til Eng-
lands til þess að kynna sér meðferð ofn-
anna. Hefur hún haldið námskeið í ör-
bylgjuofnamatreiðslu fyrir þá sem
keypt hafa Toshiba ofna hjá Einari
Farestveit. Á námskeiðinu kom fram
að raunar þarf ekki sérstakar- matar-
uppskriftir fyrir örbylgjuofnamat-
reiðslu utan að bæta þarf örlítið meiri
vökva i kökur sem baka á í ofnun-
um,—
Nánast eins og galdrar
Á námskeiðinu matreiddi Dröfn
nokkra rétti. Hún steikti flesk, bjó til
eggjahræru, kjöthleif, eldaði rækju-
fyllt fiskflök og loks bakaði hún forláta
ananasköku, svokallaða „upside
down” köku. Allt þetta gerðist á svo
skömmum tíma að það líktist nánast
göldrum.
Flesksneiðunum var raðað á plast-
rimlabretti og var eldhúsrúllublað lagt
ofan á. Dröfn sagði að ef hún ætlaði að
steikja mikið af fleski hefði hún raðað
því ofan á eldhúsrúllublaðið, látið ann-
að blað og siðan koll af kolli. Fleskið
steiktist á 1 1/2 mínútu og var stökkt
og gott eins og flestir vilja hafa það.
Kjöthleifurinn var eldaður á um það
bil 17 mínútum í allt en vanalega tekur
það ekki skemmri tíma en 45 til 60 mín.
að elda kjöthleif í bakarofni. Það gefur
þvi auga leið að gríðarlegur rafmagns-
sparnaður er að því að nota örbylgju-
ofna frekar en venjulega ofna. Matur-
inn er ekki látinn inn í venjulegan ofn
fyrr en hann er orðinn heitur og þar að
auki helzt hiti í ofninum lengi eftir að
búið er að slökkva á ofninum og elda í
honum. í örbylgjuol num fer enginnt
hiti til spillis því á ofninum er kveikt
um leið og maturinn er látinn í hann.
Það má alls ekki kveikja á ofninum
tómum. Það eyðileggur hann.
Að þíða mat
Við könnumst eflaust öll við að
gleyma að taka mat úr frysti þegar á að
fara að elda. Þá eru góð ráð dýr. í
rauninni er maður nærri því jafnmatar-
laus með frosinn mat og engan. I það
minnsta seinkar máltíðinni mjög mikið
því það tekur langan tima að þíða t.d.
þykkt kjötstykki eða kjúklinga.
1 örbylgjuofni er hægt að gera þetta
á núll komma fimm, eins og krakkarnir
sögðu einu sinni. Sérstök stilling er fyr-
ir þíðingu á mat, defrost. Sem dæmi
um þann tíma sem tekur að þíða hinar
ýmsu matartegundir má nefna að það
tekur 8 mín. á hvert 1/2 kg af kjúklingi
og kindakjöti, 8 1/2 mín. á hvert 1/2
kg af nautakjöti og 9 min. á 1/2 kg af
svínakjöti. Allt grænmeti er soðið fros-
ið. Gæði grænmetisins eru allt önnur.
Matreiðslan tekur mjög skamman
tíma, kjúklingur, kinda- og svinakjöt í
8 mín hvert 1/2 kg, nautakjötið fra 6
upp i 8 1/2 mín. hveri 1/2 kg.
Fiskur er matreiddur frá 4 upp í 8
mín. eftir því hvernig rétturinn er. Kak-
an sem Dröfn bakaði á námskeiðinu
bakaðist á 8 mínútum. Hún stóð í smá-
stund (3 mín.) í forminu og var síðan
hvolft á disk. Hún losnaði eins og ekk-
ert væri úr forminu, sem var úr plasti
og ilminn lagði um alla stofuna.
Margir telja það galla að maturinn í
örbylgjuofnum soðnar en brúnast ekki.
En það er e.t.v. aðeins ávani að vilja
endilega hafa skorpu á öllum mat.
Dröfn benti á að frá hdlsufarslegu sjótv
armiði væri matur úr örbylgjuofnum
mun hollari en brasaður matur. Kökur
og brauð fá ekki skorpu. Þannig er
ekki hentugt að baka kökur sem eiga að
snúa efri hliðinni upp í örbylgjuofni.
Þetta kemur hins vegar ekki að sök
þegar um er að ræða „upside down”
kökur, tertubotna eða aðrar þær kökur
sem huldar eru annaðhvort með kremi
eða rjóma.
Þegar Dröfn bjó til kjöthleifinn bjó
hún til sérstaka sósu úr púðursykri,
soja, chutney og fleiru sem hún bar á
hleifinn. Var það gert til þess að hann
fengi „brúnað” yfirborð en auðvitað
einnig til bragðauka.
Vitaskuld er ekki hægt eða heppilegt
að elda allan mat sinn í örbylgju-
ofninum enda stendur ekki til að varpa
út gömlu góðu eldavélinni sinni og
pottunum. En það er tilvalið að hafa
bökunardag af og til og baka þá upp á
gamla mátann og frysta kökurnar. Þær
má síðan þíða í örbylgjuofninum á fá-
einum mínútum og þá eru kökurnar al-
veg eins og nýja'r.
Aldrei málmur í ofninn
Það kemur eflaust mörgum spánskt
fyrir sjónir að í örbylgjuofnum er mat-
urinn eldaður í plast-, gler-, leir- eða
pappaílátum. Plastfilma er tilvalin til
þess að breiða yfir matinn en heppi-
legra er að breiða yfir flest sem eldað er
í örbylgjuofni. Ekki má undir nokkrum
kringumstæðum not álform, álpappír
eða annað úr málmi. Örbylgjurnar
verða að geta farið í gegnum efnið sem
er í eldunarílátunum til þess að geta
komið mólekúlunum í matnum af stað.
En það er einmitt það sem gerist.
Mólekúlin í matnum hreyfast með ógn-
arhraða og það er þess vegna, sem mat-
urinn verður heitur.
Ekki er nokkur leið að bera matinn
fram beint úr ofninum. Hann verður
að biða í um það bil 10 mínútur. Nú er
hægt að leggja diskana á borðið eftir
að búið er að taka matinn úr ofninum,
öfugt við það sem áður var gert.
Áður en Dröfn sleit námskeiði þarna
um kvöldið brá hún matnum sem hún
var búin að elda rétt sem snöggvast inn
í ofninn og svo var gestunum boðið að
smakka á herlegheitunum.
A.Bj.
Barátta íslenzks iðnaðar við erlenda samkeppni
„Stóll sem er
bæði betri
og ódýrari
en eriendir"
—segir sölust jóri Pennans
„Þetta er barátta íslenzks iðnaðar
við að framleiða vöru sem er bæði betri
og ódýrari en erlend vara,” sagði Sig-
urður Már Helgason sölustjóri I Penn-
anum. Hann var að sýna okkur skrif-
borðsstól fyrir börn og hann fullyrti að
stóllinn væri bæði beztur og ódýrastur
af þeim stólum sem boðið væri upp á
handa börnum í bænum. Ekki spillti
heldur fyrir að þarna væri um islenzka
framleiðslu að ræða og íslenzka hönn-
un.
Stóllinn kostar 860 krónur en sam-
bærilegur stóll af eldri gerð en einnig ís-
lenzkur kostar 1440. Verðmunurinn
liggur að sögn Sigurðar ekki í gæðum
heldur í hönnun og skynsamlegri
vinnubrögðum. „En maður verður
óneitanlega var við vissa tortryggni hjá
fólki. Það heldur að þegar hluturinn er
orðinn svona ódýr hljóti hann að vera
eitthvert drasl,” sagði Sigurður.
Stóllinn er með stillanlegu baki bæði
hvað hæð varðar og fjarlægð frá setu.
Þá er hægt að stilla hæð setunnar sem
er áríðandi þegar mörg systkini á mis-
jöfnum aldri nota stólinn. Fyrir 162
krónur í viðbót er hægt að fá veltisetu á
stólinn og fylgir hún hverri hreyfingu
þess sem í stólnum situr. Fyrir 240
krónur í viðbót er síðan hægt að fá
arma á stólinn. önnur gerð af honum
Sigurður Múr Helgason hefur þarna tyllt sér í stólinn góða. Fyrir framan hann er „húsmóðurút-
færslan ” af sama stól og til hliðar eldri og dýrari gerð af svipuðum stól. D V-mynd Bj. Bj.
hefur reyndar veriö búin til fyrir hús-
mæður og aðra þá sem mikið þurfa að
sitja við há vinnuborð. Stóllinn er þá
hærri, með veltisetu og sérstökum járn-
hring utan um fótinn til að hvíla fætur
eigandans á. Slíkur stóll kostar 1390
krónur. íslenzkt ullaráklæði er á öllum
stólunum.
DS