Dagblaðið Vísir - DV - 20.02.1982, Side 29

ÐAGBLAÐIÐ & VtSIR. LAUGARDAGUR 20. FEBRÚAR 1982.
29
Leiklist
Alþýðuleikhúsið:
Illur fengur eftir Joe Orton — brezkur
farsi. Sýnt í kvöld klukkan 20.30.
Elskaðu mig eftir Vitu Andersen —
Arnar Jónsson og Tinna
Gunnlaugsdóttir rekja samskipti karls
og konu. Sýnt annað kvöld klukkan
20.30.
Súrmjólk með sultu — sænskt leikrit
handa allri fjölskyldunni, sérstaklega
litlu krökkunum, þeir skemmta sér vel.
iSýnt klukkan 15 á morgun.
Garðaleikhúsið:
Karlinn í kassanum — farsi eftir
Arnold og Bach, sígilt í sinni röð. Sýnt í
Tónabæ annað kvöld klukkan 20.30
íslenzka óperan:
Engar sýningar þar um helgina vegna
veikinda eins aðalsöngvarans.
Leikbrúðuland:
Hátíð dýranna eftir Helgu Steffensen
og Eggið hans Kiwi eftir Hallveigu
Thorlacius sýnt að Fríkirkjuvegi 11 á
ntorgun klukkan 15.
Leikfélag Kópavogs:
Aldrei er friður eftir Andrés
Indriðason. Bráðhress gamanleikur
fyrir alla. Sýning á rnorgun klukkan 15.
*
Leikfélag Reykjavíkur:
Jói eftir Kjartan Ragnarsson sýndur i
kvöld klukkan 20.30.
Salka Valkaeftir Halldór Laxness sýnd
annað kvöld á sama tíma.
Skornir skammtar — revian sívinsæla
eftir félagana Jón H. og Þórarin
Eldjárn sýnd á miðnætursýningu í
Austurbæjarbíói í kvöld.
Þjóðleikhúsið:
Hús skáldsins eftir Halldór Laxness og
Svein Einarsson. Ólafur Ljósvikingur
sýnir hvað í honum býr. Sýnt í kvöld
klukkan 20.
Amadeus — Róbert Arnfinnsson fer á
kostum í titilhlutverkinu. Sýnt annað
kvöld klukkan 20.
Gosi — bráðskemmtilegt leikrit, sem
höfðar til allra, en þó einkurn yngri
kynslóðarinnar. Sýnt í dag klukkan 15
og á morgun klukkan 14.
Kisuleikur verður sýndur á Litla
sviðinu annað kvöld klukkan 20.30.
-KÞ
Tónlist
í dag verður konsertuppfærslan á
Aidu endurtekin í Háskólabíói og svo
aftur á þriðjudagskvöld. Mun uppselt á
tónleikana sem lýsir vel óperuþorsta
landslýðs.
Á miðvikudagskvöld, 24. þ.nt., kl.
20.30, heldur sellóleikarinn Warren
Stewart tónleika i Norræna húsinu með
harla forvitnilegri efnisskrá: Bach,
Stockhausen og Britten leggja til
verkin.
Einar Grétar Sveinbjörnsson keniur
heint og leikur einleikinn í hinum Ijúfa
fiðlukonsert Mendelsohns á tónleikum
Sinfóníunnar á fimmtudagskvöld og að
auki verður nýtt hljómsveitarverk Jóns
Þórarinssonar frumflutt. Sannarlega
tvöfalt tilhlökkunarefni.
Og á Háskólatónleikum í föstudags-
hádegi ætla Einar Jóhannesson og fé-
lagar að blása kvintetta þeirra kuntp-
ána Jóns Ásgeirssonar og Carls Nicl-
sen.
Eyjólfur Melsted.
Menning Menning Menning
MÚRRISTUR
Um þessar mundir stendur yfir að
Kjarvalsstöðum sýning á múrristum
eftir Gunnstein Gíslason.
Listamaðurinn á að baki langan
námsferil:Myndlista-og handíðaskól-
inn ’63—’69; Kunstfackskolan TL í
Stokkhólnti. Þetta er fyrsta einka-
sýning Gunnsteins, en hann hefur
tekið þátt í fjölda samsýninga hér
heima og erlendis.
Sýningunni lýkur 22. febr.
Úr sýningarskrá
Nafnið sgraffito er kontið af
ítalska orðinu sgraffiare sem þýðir
rista. Fyrr á tímum var þessi vegg-
myndatækni notuð samhliða al
fresco myndum sem hluti af bygging-
arlistinni. Munurinn á fresco og
sgraffito myndum felst í því að í stað
þess að mála múrinn er skafið í
blauta steypuna til að fá myndina
fram.
Uppistaðan í múrristu er fínmuln-
inn hvítur marmari, kalk og steinlitir.
Veggurinn sem skreyta á er lagður
vírneti og rappaður. Að því loknu eru
lituð múrlög dregin hvert yfir annað
eftir því hve margir litir eiga að vera í
myndinni. Síðasta lagið er yfirleitt
hvítt.
Að þessu loknu er vinnuteikning
fest á múrinn og framkölluð í blauta
steypuna. Myndin er síðan skorin til
með beittum hníf og litir og fornt
skafin fram. Þegar allur raki er horf-
inn úr steypunni má verja hana nteð
blöndu af hreinu bývaxi og parafín-
vaxi sem brætt er inn í múrinn.”
Náttúran
og leysist upp. I raun er þetta fugl á
flugi, sem er tekinn í loftstreymi.
Myndin lýsir nokkrum vængjatök-
um, þeim tíma sern fuglinn flýgur yfir
myndflötinn, umbreytist og loks leys-
ist upp í ljóðræna abstraktion.
Efnið og formin
Þegar á heildina er litið er ljóst að
myndirnar vega salt milli náttúru og
abstraktionar. Þetta er áberandi leit-
andi sýning, þar sem efnið sjálft
hefur leiðandi hlutverk. Listamaður-
inn kannar möguleika efnisins, vill
samrænta efni og fornt og þreifar
fyrir sér með nokkrar ntyndgerðir.
Við getum kannski sagt að þessi sýn-
ing sé tími efnisins. Næst er því fyrir
listamanninn að marka sér afgerandi
stefnu í forni- og myndrannsóknum,
þar sem efnið verður sem undirgefið
tæki til frekari listsköpunar.
Vei unnin sýning
Sýning Gunnsteins að Kjarvals-
stöðum er sérlega vel unnin. Áhorf-
andinn kynnist efninu nteð sundur-
greindum sýnishornunt og getur gert
sérgrein fyrir vinnuháttum.
Þá er einnig kynnt fyrir áhorfend-
unt hvernig listamaðurinn hugsar
verkin í stærra samhengi. -G.B.K.
Myndlist
GunnarB. Kvaran
Nr. 16 Eftirleit, 1981.
„Þrátt fyrir efnið liggur þessi myndgerð nálægt befðbundnu málverki.”
1^11 • 17 /*uauuirvgll' I7W«
„Gunnsteinn raðar upp iikum náttúrubrotum, nánast í geometrisk kerfi.”
Gunnsteinn yrkir um náttúruna
og manninn, samspil þeirra og að-
skilnað. Oft eru það smáatvik eða
augnabliksástand sent listamaðurinn
reynir að þýða í hið óþjála efni. Og
stundum er sem myndefnið sé aðeins
átylla til listsköpunnar. Náttúran er
leyst upp og endurbyggð samkvæmt
vilja og sýn listamannsins. Þá eru
einnig ntyndir þar sem Gunnsteinn
yfirgefur alla hlutlæga skírskotun og
skapar verk, þar sem aðeins er spilað
nteð boglínti, hreyfingu, lit og dýpt,
því jú, hér er um að ræða eina tegund
lágmyndar sem oft liggur á mörkurn
tví- og þrividdar.
Þrjár myndgerðir
Myndir listamannsins sýna okkur
að hann vinnur samtímis á 3 mynd-
gerðuni, — sem allar eiga það þó
sameiginlegt að búa yfir mikilli dýpt-
arverkun sem er efninu eðlislæg.
Fyrst gefur að lita verk eins og
„Strið” og „Eftirleit”, sem viðhalda
hinni samfelldu frásögn. Hér er um
að ræða eitl atvik, stund og stað.
Þessi myndgerð liggur afar nálægt
hefðbundnu málverki og við finnunt
litið fyrir eiginleikum efnisins.
Geometrísk náttúra
Önnur myndgerð er áberandi hjá
listamanninum, þar sent myndfletin-
um er deilt Vvissl ntarga geometriska
fleti sent brjóta upp hina samfelldu
frásögn og unt leið aUa hefðbundna
rýntisverkun. Gunnsteinn raðar upp
ólíkum náttúrubrotum, nánast í
geometrískt kerfi. (Sjá verk nr. 7 I
fjöruborðinu—1981: nr. 18 Fernins-
leikur 1981: nr. 19 Austanregn 1980.)
En innan hvers ferhyrnings vinnur
listamaðurinn úr möguleikum efnis-
ins sent hann skefur misdjúpt og
framkallar þannig andstæður og
skugga sem hann gjarnan rnagnar í
lit.
Þegar litið er á heild þessa geont-
etrísku verka er sem listamaðurinn
vilji beisla náttúruna, skrá hana í
ákveðið kerfi. Það má því auðveld-
lega finna togstreitu milli Ijóðrænna
forma (fallandi lauf, boglínur) og
geometrískar grindar, það sem brotin
er upp hin santfellda hrynjandi.
Fugl-form
En þó listamaðurinn sé upptekinn
af geometríunni er unt að ræða
þriðju forntgerðina þar sem hann
brýtur upp myndefnið, en heldur þó
beinni gagnvcrkun forma. Þessi
ntyndgerð kemur sérlega fram í
ntyndinni „Vorfugl 1” 1981 nr. 8. Þó
listamaðurinn láti móta fyrir þrí-
skiptingu flatarins er unt að ræða eitt
form (á samfelldum grunnfieti) sem
þióast.umbreytHttfrá vinstri til hægri
5?r í tilefni konudagsins:
Nýafskorin,
falleg blóm
Eigum gott úival af afskomum blómum.
Fersk og falleg blóm, sem eru ræktuð hér á
staðnum í gróðurhúsum okkar.
Falleg blóm gleðja alla.