Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.1982, Síða 20

20
DAGBLAÐIÐ & VtSIR. LAUGARDAGUR 20. MARZ 1982.
Pub

tUXtMBOUKO
43 boulevard Q. P**10"
FllOíl
Pub-Restaurant
The Cockpít-lnn
Propr.: V. T. Sigurdston
Luxembourg 43. Boulevard Q. Patton Tél. 488635
Le seul restaurant islandais sur le continent
Spécialítés de fruits de mer
Steak de baleine
Halibut steak grillé sur de la lave islandaise
Ouvert de 16.00-1.00 hrs
Litið inn hjá veitingamanninum í Cockpit-lnn í Luxemborg,
Tómasi Valgeiri Sigurðssyni:
„Það er hrein kómedía að
horfa á það úr fjarlægð
við hvaða aðstæður menn
þurfa að búa heima”
Það svífur alþjóðlegur andi yfir
vötnunum, gestir tala hinar margvís-
legustu tungur, enskumælandi beggja
megin að Atlantsála, íslendingar og
Danir. Einn gestanna kynnir
veitingamanninn fyrir gesti sínum.
Stór hluti viðstaddra lítur á gestgjaf-
ann sem sinn einkavin.
Við erum stödd í Cockpit Inn í
Luxemborg og gestgjafinn er íslend-
ingurinn Valgeir Sigurðsson.
/slenzkt „minjasafn "
á erlendrí grund
Það er skemmtilegt fyrir ís-
lendinginn að líta inn hjá Valgeiri.
Bæði er andrúmsloftið vingjarnlegt,
Valgeir tekur öllum sem sínum beztu
vinum og umhverfið er ævintýri
likast því þar hefur gestgjafinn
safnað saman myndum og munum úr
íslenzkri flug- og sjóferðasögu.
Hver er Valgeir Sigurðsson og
hvað kom til að að hann fór út í
veitingarckstur á erlendri grund?
Eg ræni Valgeiri um stund frá gest-
unum og reyni að skyggnast aflur á
bak í timann. Það var hlaupið úr einu
í annað.
,,Ég er Siglfirðingur,” segir Val-
geir þegar ég spyr hann um uppruna.
Afskipti Valgeirs af kokkarii og
veitingamennsku eiga sér langa sögu.
Hann var á Gullfossi i gamla daga. í
„gamla daga” reynisl vera árið 1968.
Síðan lá leiðin á skóla i Sviss þar sem
numin var hóteltæknifræði. „Þegar
ég kom heim, þá var hreint ekkert að
gera fyrir mig í faginu, svo ég dreif
mig sem kokkur á togara. Konráð á
Sögu vissi af mér og vildi fá mig inn.
en ég vildi frekar bíða og fá starf við
mitt hæfi. Eftir smátíma komst ég
síðan að og var veitingastjóri á Sögu í
tvöár en síðan lá leiðin hingað út.
Ég kom hingað til Lux árið 1975
og þá opnuðum við tveir íslendingar
staðinn Loch Ness. Það var Birgir
Baldursson sem var meðeigandi minn
„Þegar ég kom heim frá námi i Sviss þá var ekkert fyrir mig að gera heima svo ég fór á sjóinn sem kokkur á togara.” Það er
greinilegt að sjórinn á eftir það ftök í Valgeiri. Myndir á veggjum Cockpit-Inn bera þess merki.
geirs.
„Reksturinn á Loch Ness gekk svo
vel að við settum met í bjórsölu hér í
Lux. Þegar við seldum staðinn þá
dalaði salan þar aftur og málin
æxluðust þannig að þegar bjórfyrir-
tækið sem við verzluðum við á Loch
Ness frétti að ég hefði áhuga á að
opna nýjan stað bauð mér það mér
hjálp.
Ég frétti af þessum stað hérna. Þá
var rekið hér kaffihús og keiluspil.
Ég fékk húsið vorið ’80 og þá var
hafizt handa um að innrétta staðinn
eftir mínum hugmyndum.
Þetta var aldrei teiknað, ég riss-
aði þetta upp og fékk íslenzka
iðnaðarmenn að heiman til að vinna
þetta með mér,” sagði Valgeir.
Því er ekki að leyna að Valgeiri er
„Black death” stendur á þessarí góðu
fíösku. Valgeir lenti f miklu stimabraki
við fslenzk yfirvöld sem neituðu að leyfa
hop.um að flytja út íslenzka brennivinið
undir þessu nafni.
að þeim stað. Birgir var hér með
rekstur, keypti og seldi flugvélavara-
hluti og gerir raunar enn. Nú, Loch
Ness rákum við saman til ársins 1979,
en þá seldum við staðinn.”
Þá fór Valgeir að vinna hjá flugfé-
lagi í Lux sem heitir Luxaviaog flýgur
til S-Afríku. Þar var hann til vors
1980, nánar fram á april. Þá hófst
næsti kapítuli í veitingarekstri Val-