Dagblaðið Vísir - DV - 12.06.1982, Blaðsíða 24

24
DAGBLAÐIÐ & VlSIR. LAUGARDAGUR12. JONl 1982
„y stofna hljt
og að stofna
Átök ísófanum
en engar myndir
Joanne og Philip á góðri stund. Engin átök á þessari mynd.
limir fengu sér hænublund eftir flug-
ferðina til Islands.
Þegar heimsfrægt fólk er annars
vegar búast flestir við hrokagikkjum
og montnum prímadonnum, en
krakkamir í Human League sitja
þama á barnum, drekka molasopa og
gera að gamni sínu. Frægðin virðist
ekki hafa stigið þeim til höfuös.
Stelpurnar em reyndar klæddar eins
og þær séu að koma af diskóteki en
strákarnir líkjast venjulegum skóla-
strákum, í bolum og gallabuxum.
í fyrsta sinn
á iistahátíð
„Við höf ðum ekki hugmynd um aö
hljómleikarnir okkar væm hluti af
listahátíð. Við emm að heyra það fyrst
núna. Hljómsveitin, eins og hún er nú
skipuð, hefur aldrei fyrr tekið þátt í
listahátíö,” segir Philip Oakey.
En er popptónlist þá listgrein?
Philip hlær hátt að spurningunni og
svara henni neitandi. Adrian tekur
henni af meiri alvöm og segir: „Það
fer eftir því hvaö þú átt við með hug-
takinu list. Það er ákaflega afstætt og ég
held að hollara sé að vera ekki með of
afmarkaðar skilgreiningar. List getur
Adrian talar um „nýju” Human
League vegna þess að hljómsveitin var
upphaflega stofnuð 1977. Þá léku Philip
Oakey, Adrian Wright, Ian Craig
Marsh og Marty Ware saman. Meö
þeirri liösskipan náði hljómsveitin litl-
um vinsældum og hún klofnaöi síðla
árs 1980. Craig og Ware híifa nú stofn-
að hljómsveitina Heaven 17 sem er vel
þekkt.
Dýrkeypt nafn
En hvers vegna var haldiö áfram
með nafnið „Human League ?
Philip: „Við vildum halda því, en við
verðum fyrir vikið að borga Craig og
Ware 2% alls hagnaðar af „Dare” í eitt
ár.”
Adrian: „Við héldum að „Dare”
myndi seljast í svona 15.000 eintökum
og aldrei ná út fyrir Bretland. Mála-
miðlunin virtist ágæt. Ekki vissum við
að yfir tvær milljónir eintaka myndu
seljast.”
Philip: . Þessumpeningumvar veivar-
ið. Ég myridi semja svona aftur, bara
til að losna við þá.”
Taliö berst að útkomu nýrrar plötu,
en hún virðist ekki á leiðinni alveg í
bráð. Susan segir að fólk sé ef til vill
„Við Susan sáum Philip Oakey á
götu, hlupum hann uppi, lömdum hann
í hausinn og sögðum „Heyröu góður-
inn, við viljumganga í hljómsveitina.
Nei, annars, við vorum bara að dansa
saman í næturklúbb þegar Philip sá
okkur. Þegar viö komum af dansgólf-
inu gekk hann að Susan og sagöi eitt-
hvað um að hljómsveitin hans væri
klofin og það þyrfti að bæta við fólki
áður en haldið y rði í hljómleikaferð um
Evrópu. Svo bauð hann okkur með.”
Þaö er Joanne Catherall sem segir
söguna á Vínlandsbar Hótel Loftleiöa.
Umhverfis hana sitja fimm af sex
meðlimum Human League; Philip
Oakey, Susanne Sulley, Ian Burden og
Adrian Wright. Jo Callis er enn ekki
risinn úr rekkju, en hljómsveitarmeð-
verið svo ótal margt. Hún er allt það
sem þú leggur þig fram um að gera vel
og ert stoltur af, á hvaða sviði sem er. ”
Human League hefur aðeins gefið út
eína stóra plötu, „Dare” sem kom út
haustið 1981, og nokkur lög á smá-
skífum. I poppheiminum þurfa margir
að sveitast blóðinu til að ná árangri.
Hvers vegna frægð svo fljótt?
Philip: „Viðhöfumlíkabaristhart.”
Joanne: „Já, gömlu mennirnir gerðu
það.”
Ian: „Við strákarnir höfum allt frá
fjögurra til tíu ára reynslu af starfi í
popphlj ómsveitum. ’ ’
Adrian: „Ein ástæðan fyrir vinsældum
nýju Human League er að við höfum
reynslu. Þaö eykur gæðin.”
óþolinmótt aö bíða eftir nýjum lögum,
en Adrian segir aö „Dare” sé aftur á
leið upp vinsældalistana í Bretlandi,
þó tíu mánuðir séu liðnir síðan hún
kom út. Plata hljómsveitarinnar er nú
meðal eirra tíu söluhæstu í Banda-
ríkjunum.
Joanne tekur orðiö: „Allir eru að
hvetja okkur til að gefa út aðra stóra
plötu, og ég veit aö hún myndi seljast,
án tillits til þess hvort hún væri góð eða.
léleg, vegna vinsælda „Dare”. En við
viljum ekki kasta höndunum til næstu
plötu því ef hún er léleg kaupir fólk
ekkiþáþriöju.”
„Viö höfum ekki farið að eins og þær
hljómsveitir sem koma frá sér tveim
vinsælum lögum og halda svo áf ram að
spila þau. Lögin okkar eru öll mjög frá-
brugðin hvert öðru og við ætlum enn að
brydda upp á nýjungum á næstu
plötu okkar,” segir Philip.
Meðlimir Human League vilja ekki
láta mynda sig nema uppábúnir á tón-
leikum. Þau virðast þó nógu þokkalegt
fólk frá náttúrunnar hendi og eru
spurð hvers vegna megi ekki ljós-
mynda þauí viötali.
„Fólk kærir sig ekki um að sjá okkur
órakaöa, ómáiaða, með kokkteilglas í
hendi,” segir segir Philip, og Joanne
bætir við: „Ef tekin væri mynd af okk-
ur ómáluðum og illa til reika þá væri
þetta ekki mynd af Human League.
Þaðværibara Joanne, Philip.Ian... ”
Bera strákarnir í hljómsveitinni
málningu framan í sig ?
„Ekki ég,” segir Ian fljótmæltur, en
Philip segist stundum mála sig.
, ,Philip málar sig, málar sig, málar sig
og lakkar neglumar á tánum,” sönglar
Joanne. Philip vill bersýnilega stöðva
þessa óvæntu söngskemmtun og þau
tuskast talsvert i sófanum þar til
Philip nær yfirhöndinni og hefur traust
tök á Joanne. Ljósmyndarinn er nú illa
fjarri, en Susanne segir óþarft aö sýta
þaö því svona láti þau líka á sviðinu.
Rétt er að bæta því við að Joanne og
Philip eru kærustupar.
Þegar Joanne losnar úr klemmunni
segir hún: „Við leggjum mikið upp úr
klæðnaði því í Englandi og Japan hugs-
ar fólk enn meira um föt en tónlistina.
Þannig er það þó reyndar ekki á
meginlandi Evrópu og í Bandaríkjun-
um. Eg veit ekki hvernig þið Islending-
ar hugsið. Utlitið er mér mikilvægt og
það fyrsta sem ég geri á morgnana er
að hafa mig vel til ogmála mig.”
Stúlkurnar syngja aðeins bakraddir
og semja ekki tónlistina. Hvert er hlut-
verk þeirra í hljómsveitin'ni?
, ,Við gerum ekki neitt,” segir J oanne
og þykir spurningin heldur fyrirlitleg.
Human League: Phiiip stendur lengst til vinstri en Adrian krýpur til hœgri.
Susanne segir ætlun þeirra stallsystra
fyrst og fremst að skemmmta fólki og
hún heldur áfram: „Hlutur kvenna í
popptónlist á eftir að stækka. Hver
nennir að horfa á sex karlmenn með
gítar og trommur á sviðinu, það er nú
aumasjónin.”
Stelpur eiga ekki
aðhafahátt
„Það er ekki að undra þó stelpurnar
séu á eftir í poppinu,” segir Jo Callis,
sem er allt í einu mættur til viðtals, ný-
vaknaður og í öfugri peysunni.
, Jltelpur hafa aldrei verið hvattar til
að spila á trommur, bassa eða önnur
hávaöasöm hljóöfæri. Ef þær eru sett-
ar í tónlistarnám spila þær á fiðlu eða
píanó. Á endanum standa þær upp og
spyrja hvers vegna þær megi ekki
spila á hljóöfæri strákanna.”
„Þetta er allt aö breytast, sjáöu bara
Joan Jett og GchGo’s,” segir Joanne,
en Jo hefur ekki sagt sitt síðasta orö
um stöðu kvenna: „Það er ekki gert
ráð fyrir því að stúlkur rífi sig af stað
og stofni popphljómsveit. Þær eiga
ekki að vera uppreisnargjamar, en
stofnun hljómsveitar er auövitað ein
tegund uppreisnar. ”
Ian útskýrir þetta nánar: , Aö stofna
hljómsveit er eins og að stofna óaldar-
flokk.” Jo bætir viö: „Þegarþú tekur
upp á því að fara að hlusta á popp og
rokk ert þú að gera uppreisn gegn for-
eldrunum. Þau gefa skít í þetta og
segja tónlistina helvítis hávaða.”
Ekki uppreisnargjarnt
fólk
Philip leggur orð í belg og segir að í
raun hafi Human League aldrei verið
neitt uppreisnargjörn hljómsveit.
Hann hefði sjálfur í mesta lagi gert
uppreisn gegn því að vinna frá níu til
fimm. „Við vorum aldrei eins köld og
Bítlamir sem gáfu skít í vinnuna og
fóru til Hamborgar til að lifa þar við
sult og seyru. Við hættum ekki fyrri
störfum okkar fyrr en sýnt var að
Virgin útgáfufyrirtækið vildi borga
okkur veL Við höfum að vísu verið
fyrst til að gera marga hluti, við höf um
skapað tísku. Þegar við byrjuðum voru
ekki til neinar elektrónískar hljóm-
sveitir skipaðar áhugamönnum.”