Dagblaðið Vísir - DV - 18.08.1982, Blaðsíða 16

16
DV. MIÐVIKUDAGUR18. ÁGUST1982.
Spurningin
Hvernig lízt þér á Davíð
borgarstjóra?
Guðlaug Sigurðardóttlr, skrifstofu-
stúlka: Það er nú iitil reynsla komin á
hann enn. Eg vona allt það bezta.
Jónas Bjamason, fer í búðir og
verzlar: Mér líst vel á hann á mynd að
minnsta kosti.
Ingibjörg Ölafsdóttir, aðstoðarstúlka:
Ég er ekki úr Reykjavík og hef ekki
fylgzt vel með honum en ég vona aö
hann dugi vel.
Sveinn Sveinsson, læknir: Agætlega.
Hann kemur ekkert á óvart.
Gyða Jónsdóttir, skrifstofustúlka: Vel.
Sjálfstæðismenn hafa það fáa góða
menn fram að færa. Davíð er mjög
góður.
Bragi Sigurðsson, blaðamaður: Mér
lízt ágætlega á Davíö. Hann er kannski
dálítið harðskeyttur en þetta er bezti
drengur.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
„Aö heyra rauö
magann ropa”
1800—7258 skrifar:
Hvaladráp er ljótt. Skutli er skotiö í
þetta stórfenglega dýr og það deytt.
Afrakstri drápsins er breytt í hinar
ýmsu óskir neyzluþjóðfélagsins; bíl,
þvottavél, uppþvottavél, tertubotna,
hárkollur, gervibrjóst, meöul við
ýmsum sjúkdómum eða vélar er létta
lötum manni erfiöasta brauðstritið og
gera honum kannski kleift að fá sér
haglabyssu til gæsaveiöa eöa stöng til
laxa- eöa silungsveiöa sem verður.
hans einkasport, dráp sem engum
kemur við. Þetta á við góða jafnt sem
vonda. Þorskur og ýsa eru drepin þó
viðurkennt sé að þessar tegundir séu.
fremur illa settar hvað vitsmuni
snertir. Samt hefur enginn tekið þeirra
málstað og er það ómaklegt eftir allt
sem þessar sjókindur hafa gert fyrir
okkur. Svo sem; menntað fólk, sent
þaö í reisur til Spánar, Italíu, Flórída,
Grikklands og þær hafa keypt klæði og
fæði auk marmara á veggi og gólf, út-
vörp og sjónvörp, gert mönnum kleift
að vera hnakkakertir og virðulegir.
Kjúklingar og ungpútur eru vamar-
lausar gagnvart gegndarlausri græögi
mannskepnunnar og eiga undir háls-
högg að sækja. Þar þyrfti sterkan mál-
svara, því þetta er útbreiddur löstur
mannsins.
Því segi ég það, nú gerumst við öll
grasbítar. Söfnum eigin hári til skjóls,
þeir sköllóttu plasthári, hættum öllu
drápi. Við erum ekki jafn óupplýst og
fiskarnir í sjónum sem éta hver annan
eða dýr merkurinnar sem kunna enga
miskunn í mataröflun sinni.
Bravó! — nú förum við allir á spiant
og gulrófur. Ekkert hjartablóö á kvöld-
borðið. Engar kröfur um bíl, TV eða fín
föt, enga menntun, siglingar, sykur,
salt, pillur eða smokka. Skemmtilegra
er að að sjá hvalinn bylta sér í vatns-
skorpunni, þorskinn og ýsuna synda í
djúpinu og heyra rauðmagann ropa
óhultan á grunnslóð. Ef einhver er úrræðið, stóra sprengjan sem gerir og litla lambinu sem beið haustslátr-
ósáttur við þetta er alltaf síðasta öllum jafnhátt undir höfði; hvali, sili, unarinnar.
Sigurður bréfritari leggur til að við gerumst öll grasbítar því fátt sé skemmtilegra en að horfa á hvnlinn bylta sér i
vatnsskorpunni og einnig sé alveg óborganfegt að blusta á rauðmagann ropa á grunnslóðum. Þá ætti lika að vera gaman að
hlusta á grásleppuna góla eins og meðfyigjandi mynd sýnir.
„Er veriö að vega
aö tjáningar-
frelsinu?”
Sigurður G. Haraldsson skrifar:
Að undanfömu hafa verið uppi
umræður í blöðum um það hvort djass-
útsetning þjóðsöngsins í kvikmynd
Hrafns Gunnlaugssonar „Okkar á
milli í hita og þunga dagsins” væri
hugsanlega ólögleg eða á einhvern hátt,
óleyfileg. En sem flestum er kunnugt
er nýbúið að frumsýna þá kvikmynd.
Ég fæ ómögulega skilið að hægt sé að
líkja nýrri útsetningu á þjóösöngnum
viö það að þjóðfáninn sé vanvirtur.
Þjóöfáni og þjóðsöngur er sitt hvað.
Annars vegar er um að ræða lag sem
að vísu skipar hærri sess en önnur,
hins vegar þjóðfánann, ferhymt ofið
efiii með ákveðnu mynstri og litum.
Þjóösönginn er vitaskuld hægt að út-
setja á ýmsa vegu. En ef djassútsetn-
ing er þjóðhættuleg, ósmekkleg, óvið-
eigandi eða hvað við nú köllum það er
þá ekki djassinn varasamur eða óvið-
eigandi?
Og ef á að fara að banna ákveðna
djassútsetningu á þjóðsöngnum er þá
bara ekki bezt að banna djassinn yfir-
leitt? Þó að þjóðsöngurinn eigi að
skipa hærri sess í hugum Isiendinga en
önnur lög (og hann gerir það ömgg-
lega) hvers vegna á þá önnur útsetning
á honum en venjulega að vera óleyfileg
eðavarasöm?
Ég fæ ekki séð að ákveðin útsetning
á þjóðsöngnum geti talizt misvirðing
við fánann. Það alvarlegasta við þetta
að mínu mati er að hér er verið að vega
að frjálsum listum og tjáningarfrelsi í
landinu, ef einhverjir ráöuneytismenn
eiga að ákveða hver sé leyfileg útsetn-
ing á lagi og hver ekki.
Jón Ormur Halldórsson aöstoðar-
maður forsætisráðherra hefur látið
uppi það álit sitt að sér hafi ekki verið
misboðið með þessari útsetningu.
Væntanlega eru fleiri á þeirri
skoðun. Eigum viö Islendingar sem
hrósum okkur af tjáningarfrelsi í land-
inu ekki að breyta eftir því? Bæði í
þessu tilviki og eftirleiðis.
Hringið i síma
86611
millikl. 1 og3
Kona segist vilja fá að sjá fleiri gamlar, góðar kvikmyndir. Á meðfylg jandi mynd
má sjá Humprey Bogart og Laureen Bacall í aðalhlutverkum i „The Big Sleep”.
„GLÖTUÐ HELGI”
Er mér alveg sérstaklega
minnisstæð kvikmynd, segir kona
Kona skrifar:
Kvikmyndin „Glötuð helgi” sem
sýnd var á föstudagskvöldi fyrir
skemmstu var eitt sinn sýnd hérna í
kvikmyndahúsi fyrir óralöngu. Það
eru mörg ár síðan en mér er þessi
mynd alveg sérstaklega minnisstæð og
hefur mér oft verið hugsað til hennar
seinna meir. Því vil ég endilega koma
því á framfæri til forráðamanna sjón-
varps að þeir sýni fleiri gamlar og
góðar myndir.
Það hefur oft verið nöldrað yfir því
að sjónvarpið sýni of gamlar myndir,
en ég fæ ekki skilið hvaða máli það
skipti svo lengi sem kvikmyndin er
góð. Eg segi það fýrir mig aö heldur vil
ég sjá eftirtektarverða gamla og góða
kvikmynd heldur en þessar eilífu
vestra- og manndrápsmyndir.
Ég er líka á því að sjónvarpið haldi
áfram að fara í frí í júh', og samt horfi
ég mikið á sjónvarp. Það er bara svo
oft þannig að maður kemur einhverju í
verk þegar sjónvarpið er lokað.
Eins er það ágætt fyrir alla að hvíla sig
á sjónvarpsglápinu. Það er alltaf verið
að tala um að aumingja gamla fólkið
verði að fá að hafa sjónvarp og þess
vegna megi ekki loka því í mánuð.
Þetta held ég að sé tóm vitleysa, ég
sjálf er ekkert unglamb lengur og hef
samt alveg nóg við minn tíma að gera.