Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.1982, Qupperneq 16

16
DV. MÁNUDAGUR 22. NOVEMBER1982.
Spurningin
Er búið að dusta rykið af skíð-
unum?
Siguröur Ingvarsson verkamaöur: Eg
á engin skiði og hef lítiö verið fyrir
þau, reyndar bara tvisvar fariö á skiöi.
Erla Dagbjört ölversdóttir: Já, ég er
búin aö fara á skíöi, það er gaman. Ég
á heima í Grindavík og fer bara upp í
brekkuna þar.
Svandis Þóra ölversdóttir húsmóöir:
Eg er hætt öllu svoleiðis. Ég fór á skíöi
þegar ég var yngri en sneri mér svo aö
heimili og barni. Aldrei að vita nema
ég fari aftur á skíöi.
Högni Högnason bóndi: Nei, ég er ekki
búinn aö því. Ætli ég fari nokkuð þó ég
eigi skiði. Eg hef lítiö stundað þetta en
fer upp á Arnarstapa ef ég fer.
Eyþór Hafbergsson, í skóla: Eg er
búinn aö fara á skíði. Fer i brekkuna
heima. Ég á heima rétt hjá Mosfells-
sveit. Ég á flott skíði.
Inga Björg Jóhannesdóttir nemandi:
Ég kann ekki á skíði, hef aldrei fariö á
skiöi og langar ekki á skíöi.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Litla-Hraun:
Lúxus-hressingar-
stöð glæpamanna
þar fer lífið f ram í afslöppun og vímugjafagleðskap, segir
fyrrverandi fangi
Fyrrverandi fangi á Litla-Hrauni
skrifar:
Ég vil svara lesendabréfum ,,fanga
á Litla-Hrauni” (DV, 4. þ.m.) og
Halldórs F. Ellertssonar (DV, 8. þ.m.).
Fanginn, er fyrra bréfiö skrifar,
talar um aö Litla-Hraun sé ekkert
hressingarhæli. Þar fer hann vísvit-
andi með rangt mál. Ég hef sjálfur
notiö gestrisni þeirra á Hrauninu lengi
vel og tala því ekki af neinu þekking-
arleysi.
Við skulum byrja á nafngiftinni:
Vinnuhæliö Litla-Hraun. Hlægilegt.
Halda mætti aö þarna væri um refsi-
vinnu aö ræöa dag og nótt, en þaö er nú
öðru nær.
Ég skal lýsa fyrir þér, borgari góö-
ur, einum virkum degi í lífi hins svo-
kallaða refsifanga á Litla-Hrauni.
Athuga ber aö um nokkurra mínútna
timaskekkju kann aö vera að ræöa í
prógramminu:
Klukkan 7.30—8 eru klefar opnaöir
(þeir eru einungis læstir á nóttunni).
Þá tekur viö prýöismorgunveröur. Aö
honum loknum er unniö úti viö í eina
tvo tíma. Þá tekur viö tveggja tíma há-
degisverðarhlé og maturinn ekki af
verra taginu. Síöan er aftur unnið, eöa
öllu heldur dútlað viö spyröubanda-
hnýtingar eða viö að búa til
pappaöskjur fyrir opinberar stofnanir
— íum þaöbil tvotíma.
Aö samtals fjögurra stunda
„vinnudegi” loknum er afslöppun það
sem eftir er dags. Þá er hlustað á
tónlist, föndraö við trésmíðar (á mjög
góöu verkstæði staðarins), leirmuna-
gerðo.fl.
Ekki má gleyma borötennis, fót-
bolta, heita pottinum — og síöast en
ekki sist likamsræktinni; likamsrækt
með lóðum, svo betur gangi nú að
berja niöur farlama gamalmenni og
ræna ellilífeyrinum. Þaö er nú kostur
að þurfa ekki áhöld við fyrirhugaðar
líkamsárásir.
Sunnudagar eru tilhleypingadagar,
því þá koma kvengestir (í miklum
meirihluta) og fá aö dvelja í
stereovæddum herbergjum fanganna
frákl. 10-18.
Þannig er nú í raun refsivistin — og
margt hefur verið ótalið.
Kokhreysti og gort
af afbrotum
Allan þann tima sem ég dvaldi á
Litla-Hrauni heyröi ég aðeins einn
fanga iörast gjöröa sinna. Þessir menn
gortuöu af afbrotum sínum hver viö
annan af mikilli kokhreysti — jafnvel
ánægju. Þeir sögðu frá af hverju þeir
voru nappaöir síðast og ætluðu ekki aö
láta það endurtaka sig; ekki endur-
taka- óþörf mistök við næsta fyrir-
hugaöa afbrot.
Jafnvel þeir sem gerst höföu sekir
um glæp glæpanna, ruddaleg morö,
lýstu þeim af mikilli nákvæmni og meö
óhugnanlegum ánægjusvip.
Og svo er nú ekki svo slæmt aö vera
nappaöur. Dómamir eru léttir og
reynslulausnarheimildum er beitt
frjálslega. Þú sleppur oft eftir helming
dómsins og getur tekið upp fyrri iðju.
Nei, borgari góöur, láttu ekki
lygaþvælu glæpamannsins blekkja þig.
Þú átt rétt á því aö eignarréttur þinn
sé virtur og því aö geta verið óhultur
fyrir þessum ómennum, hvort sem þú
ert utan heimilis þíns eöa innan.
Þú átt ekki aö þurfa aö vera logandi
hræddur um aö ættingjum þínum eða
vinum verði misþyrmt, eöa íbúö þín
rænd. um leiö og þú bregður þér bæjar-
leiö.
Nei, hingaö og ekki lengra. Breytið
hressingarhælinu aftur i fangelsi.
Sviptiö fangana lúxusnum og látiö
refsinguna vega þaö þungt aö þessir
menn hugsi til fangelsisins meö skelf-
ingu — ekki glotti.
Sá sem margoft hefur reynst óhæfur
til þess aö búa í samfélagi manna,
vegna miskunnarleysis síns, hefur
fyrirgert rétti sínum til samúðar og
þeirrar virðingar sem heiöarlegum
mönnum ber.
Litla-Hraun er lúxus-hressingarstöö
glæpamanna — á kostnað ykkar skatt-
borgaranna. Þar fer lífiö fram í af-
slöppun og vímugjafagleöskap.
Öska nafnleyndar af augljósum á-
stæöum. Ég þekki nefnilega þessa
mennogþeirra hugsunarhátt.
HVAÐ ERU SANNAR
UNGLINGA-
BÓKMENNTIR?
— er f ullorðið fólk dómbært um það?
2629—5203 skrifar:
Nýlega birtist í DV ritdómur um
bókina Birgir og Ásdís. Þar segir rit-
dómarinn efast um að þessi bók höföi
til unglinga vegna ýmissa galla er
hann telur sig finna á henni.
Ég er 17 ára gömul og vil leyfa mér
aö mótmæla þessu. Ég og nokkrir vinir
minir höfum lesið bókina og okkur
finnst hún lýsa lífi okkar unglinganna
á raunsæjan og trúveröugan hátt. Þaö
gerði líka fyrri bók Eðvarðs Ingólf-
sonar. Sú fékk lika neikvæöan dóm í
Dagblaöinu.
Okkur finnst heimskulegt að
fulloröiö fólk setji sig á háan hest og
dæmi um hvaö séu sannar unglinga-
bókmenntir og hvað ekki. Viö ungling-
amir erum dómbærastir um það.
Eðvaró Inaólfsson
Ungllngabókln Blrgir og Ásdis
eftir EðvarO Ingólfsson.
Endursendir
happdrætt-
ismiða
— færþáóðaraftur
Stefán Guðjónsson hringdi: "
Mig langar til þess að biðja
Krabbameinsfélagiö aö hætta að
senda mér happdrættismiða.
Ég endursendi þá alltaf þegar ég
fæ þá svo hægt sé að selja þá ein-
hverjum öðrum. En þeir eru óðar
komnir til mín aftur. Ég hef ekkert
á móti Krabbameinsfélaginu og
vildi gjarnan styrkja það ef ég
gæti. En ég hef hreinlega ekki
peninga til þess aö styrkja öll
líknarfélög í landinu.