Dagblaðið Vísir - DV - 14.07.1984, Blaðsíða 4

htftta
tf
íþrótta««w^
Dansa
eins og brjáíuð
á bölíum þegar
ég kemst inn”
— segir frjálsíþróttakonan Bryndís Hólm sem er
viðmælandi okkar að þessu sinni
tslandsmeistarinn í langstökki
kvenna, Bryndís Hólm, var svo elsku-
leg við okkur á DV aö sína á sér hina
hliðina að þessu sinni. Bryndís hefur
um langt skeið verið í nokkrum sér-
flokki í langstökkinu og að sögn fróðra
manna er það bara dagaspursmál hve-
reer hún bætir þetta met sitt Dugnaður,
samfara sjálfsaga og metnaði, er fyrir
hendi og þegar þessir þrir kostir
íþróttamanns haldast í hendur getur
útkoman vart orðið önnur en góður
árangur. Bryndís er 18 ára en verður
19 eftir viku. Hún hefur í fjölda ára æft
frjálsar íþróttir og þaö á eftir að
reynast henni vel þegar fram líða
stundir.
„Það verður að segjast eins og er að
ég á ekki mjög mörg áhugamál fyrir
utan skólann og íþróttimar. Það fer
gífurlegur timi í að æfa og keppa og nú
upp á síðkastið hefur mikill tími fariö í
námið. Mér hefur gengiö mjög vel í
skólanum og á von á því að ljúka
stúdentsprófi eftir eitt ár. Það hefur
lengi verið minn stærsti draumur að
komast til útlanda í nám og stunda
æfingar með náminu. Ef ég næ góðum
prófum hér heima á það að hjálpa mér
og auövelda inngöngu í skóla ytra.
Þess vegna er um að gera að standa
sig.”
DV. LAUGARDAGUR14. JULl 1984.
Bryndís sést hér ásamt móður sinni, Þórunni Geirsdóttur.
„Franska, enska og þýska
uppáhaldsfögin"
„Ég á mér ekki neitt eitt upp-
áhaldsfag í skólanum. Ég er mikið
fyrir tungumál og enska, þýska og
franska eru í uppáhaldi hjá mér.”
Þaö ætti þá að liggja í augum uppi,
þegar ljóst er að þú ert í námi á
vetuma og á kaf i í íþróttunum og vinnu
á sumrin, að ekki er mikill tími af-
gangs fyrir sumarfrí.
„Það er rétt. Eg stefni engu að síður
að þvi að fara til Noregs með unglinga-
landsliöinu í ágúst og verða svo eftir í
Noregi eftir keppnina. En ég held að ég
nái ekki að slappa mikið af. Ég verð að
æfa mjög vel og stefni áð því að taka
þátt í mótum ytra. Ég hef mjög gaman
af því að ferðast og vona að mér gefist
tími til þess að ferðast um mitt eigið
land þótt síðar verði.”
„Dansa eins og
brjálæðingur á böllum"
Aöaláhugamálin, Bryndís?
„Mér finnst mjög gaman að fara út
og skemmta mér. Fara á böll og dansa
en sá galli er á gjöf Njarðar að ég á í
erfiöleikum með að komast inn á
skemmtistaðina. Það hefst þó oftast að
lokum með aðstoö góðra manna. Eins
og ég sagði áðan þá nýt ég þess að
dansa og fæ mikla útrás á dansgólf-
inu.”
Hvernig eru íslenskir strákar? Þú
ert ólofuð, ekki satt? Stendur til að
bæta úr því?
„Það er rétt að ég er ólofuö en á
mjög góðan vin í Noregi. Ég kynntist
honum í gegnum íþróttimar. Islenskir
strákar eru ágætir þó að ég hafi ekki
mjög mikla reynslu af þeim. Sumir
hverjir eru þó frekir og tilætlunar-
samir. Þeir bjóöa manni kannski í
dans og svo vilja þeir miklu meira.
Verða svo vondir og snúa upp á sig ef
maður er ekki til í tuskið.”
„Langar að prófa golfið"
Þú átt Islandsmetið í langstökki
sem er 6,17 metrar. Stendur ekki til að
bæta það fljótlega og önnur spuming í
leiðinni, Bryndís. Hvað ætlar þú að
gera þegar ferli þínum lýkur í
frjálsum?
..Auðvitað stefni ég að því að bæta
islandsmetið fljótlega og sem allra
fyrst Ég hef æft vel og það á að takast.
Þegar ferli mínum lýkur, en það er
langt þangaði til, langar mig til að
prófa að leika golf. Það væri gaman að
prófa að taka í kylfu,” sagði Bryndís
Hólm.
—SK.
Kaffivagninn

Bezt er að hafa sem flestar kokkahúfur og fæstar krónur
Þarfur staður
fyrir ferðafólk
Kaffivagninn er greinilega sjávar-
réttastaður erlendra ferðamanna í
Reykjavík. Við prófun DV í miðjum
júni voru þeir í miklum meirihluta
meöal gesta og létu sér matinn vel
líka. Þar vora einnig nokkrir er-
lendir kaupsýslumenn, greinilega á
flótta frá dýru stöðunum til einhvers,
sem þeir gætu talið „ekta”.
fíótta umhverfið
Að vísu er Kaffivagninn nokkra
lakari og mun dýrari sjávarrétta-
staður en Potturinn og pannan og
Laugaás, en hann er mun betur
settur en þeir. I fyrsta lagi er hann í
næsta nágrenni gamla miðbæjarins.
En í öðru og mikilvægara lagi hefur
hann hið rétta umhverfi, sjálfa fiski-
bátahöfnina.
Út um stóra glugga Kaffivagnsins
er hið fegursta útsýni í sólskini yfir
mastraskóga og skæra liti smárra og
stórra fiskibáta. Ryðguð skip í slipp
trufla ekki stemmninguna, heldur
gefa henni raunhæfan svip eiginlegr-
ar hafnar, rétt eins og verbúðaröðin
á Grandagarði.
Utlendingar era yfirleitt hrifnari
af íslenzkum sjávarréttum en öðrum
íslenzkum réttum, að lambakjöti
meðtöldu. Alit þeirra á íslenzkum
sjávarréttum stafar einkum af því,
að hráefnið er hér ferskara og betra
en þeir þekkja frá stórborgunum,
þarsemþeir búa.
Matreiösla sjávarrétta er hins
vegar ekki merkilegri hér á landi en
annars staðar, nema í vissum undan-
tekningartilvikum. Þau er einkum
að finna hjá hinum dýrari veitinga-
húsum í Reykjavík og í sérvizkustað
eins og á Hótel Búðum. En Kaffi-
vagninn er ekki eitt afþessumund-
antekningartilvikum.
Eins og yfirleitt tíökast hér á
landi hefur Kaffivagninn tilhneig-
ingu til aö bjóða upp á ofeldaða
sjávarrétti. Þeir era svo sem góðir,
en ekki eins góðir og þeir gætu verið
og ekki eins góðir og þeir eru I sum-
um ódýrari veitingahúsum Reykja-
víkur. Einnig er óþægilegt, að þeir
koma í sumum tilvikum ekki nógu
heitir á borð.
Kaffivagninn er einfaldur og lát-
laus staöur, opinn og þétt skipaður
; tréborðum og hversdagslegum plast-
stólum. A gólfi eru flísar. I lofti eru
bæði olíulugtarlegir lampar og
gamallegar ljósakrónur. Á veggjum
eru lampar í stíl viö ljósakrónurnar
og við glugga era tjöld i stíl við
borðdúkana. Fersk blóm voru á
borðum, þegar staöurinn var
prófaður, svo og handþurrkur úr
pappír.
Einkum fiskur
A matseðli Kaffivagnsins eru
aðeins tveir kjötréttir og var aöeins
annar þeirra á boðstólum við þetta
tækifæri. Það var kjúklingaréttur í
miklu magni af ágætri,
sherrylagaðri rjómasósu með örlitlu
af sveppum. Kjúklingabitamir voru
fremur þurrir, en aðaliega
bragðlausir. Með fylgdu brenndar
og harðar franskar kartöflur, svo og
einfalt og gott hrásalat.
Fyrir utan svonefnda rússneska
súpu, var boöið upp á rjómalagaöa
spínatsúpu með mildu spínat-
bragði, hæfiiega kryddaöa, ágæta
súpu. Forréttimir era einnig tveir,
soðnar úthafsrækjur og blandaðir
sjávarréttir.
Rækjurnar vora bornar fram í
skelinni, rauðar, stórar og fallegar,
góðar á bragðið. Með fylgdi dálítið
sæt og köld tómatídýf a meö papriku-
bitum, svo og blaðsalat og ristað
brauð með smjöri. Þetta var bezti
matur próf unarinnar.
Blönduðu sjávarréttimir vora
þurr smálúða, meyrar rækjur og
meyr kræklingur ásamt papriku, allt
innbakað i ostasósu. Meö fylgdu
smjördeigshom og sítrónubátur.
Gæðin voru nákvæmlega í því fram-
bærilega meðallagi, sem maður býst
viö í veitingahúsum borgarinnar.
Smálúðuflök í kampavínssósu
vora fyllt með rjómablandaðri
þorskalifrarkæfu, sem gaf réttinum
skemmtilega tilbrey tni. Hinir þynnri
hlutar lúðuflaksins vora of þurrir.
Með fylgdi töluvert af ágætum
rækjum og kræklingi, svo og smjör-
deigshorn og sítrónubátur.
Silungur, heilsteiktur í smjöri, var
hæfilega snöggt eidaöur, en hins veg-
ar of mikið saltaður og pipraður.
Skorpan var vel heppnuð. Með
fylgdu rækjur og sýrðar
gúrkusneiðar, svo og salatskreyting
og hvítar kartöflur með steinselju.
Rjómasósan fannst mér í rauninni
vera eggjasósa.
Soðnar laxasneiðar með bráðnu
smjöri, hvítum kartöflum og sýrðum
gúrkusneiðum voru heldur lakari en
við má búast hér á landi. Laxinn var
of lengi eldaður og einkum þó of
kaldur, þegar hann kom á borð. Með
honum fylgdi ristað brauð og smjör.
Sórgrein á
undanhaldi
Sérgrein hússins, Fiskisúpa Kaffi-
vagnsins, kom ekki heit á borð. Hún
var f ull af ágætum s jávarréttum, svo
sem humarhölum, stórum rækjum
og smáum, kræklingi og smálúðubit-
um. Humarinn og úthafsrækjumar
voru í skelinni, sem í hvoragu
tilvikinu höfðu verið skornar eða
sagaöar til aö auðvelda gestum
snæöinginn.
Við slíkar aðstæður er heppilegra
aö hafa súpuna tæra, svo að fingur
verði ekki of suilugir, enda era fiski-
súpur oftar tærar en hitt. Þessi var
hins vegar rjómuð og það mikið
rjómuð. Hún vár góð á bragðið, en
uppfyllti ekki fyllilega vonir mínar
til sérgreinarinnar. Súpan var fyrr-
umbetrienþetta.
Þjónusta ungra stúlkna var
vinsamleg og ákveðin. Strax og
kaffið kom á borð, var tekið fram, að
heita ábót mætti f á eftir þörfum.
Miðjuverö á tveimur súpum var
68 krónur, tveimur forréttum 150
krónur, átta fiskréttum 305 krónur,
tveimur kjötréttum 320 krónur,
þremur eftirréttum 92 krónur. Kaffið
kostaði 30 krónur. Ekkert vín er
veitt. Miðjuverð tveggja rétta
máltiðar er 422 krónur, miölungs-
verð á islenzku veitingahúsi.
I hádeginu er svo hægt aö fá
mötuneytismat úr heitum dunkum,
tvo fiskrétti og tvö kjötrétti. Með
súpu dagsins og kaffi er miöjuverð
máltíðarinnar þá 190 krónur. Fyrir
það fé færi ég heldur i Laugaás eða
Pottinn og pönnuna í almennilegan
mat.
Segja má, að á kvöldin hafi Kaffi-
vagninn mjög risið til vegs og
virðingar i heiminum, þegar þar
heyrast óma ýmis tungumál frá vel
stæðu feröafólki. Og sem auglýsing
fyrir íslenzka sjávarrétti handa
miðlungi kröfuhörðum ferðamönn-
um er Kaffivagninn hin þarfasta
stofnun. En hvað er orðið af sjó-
mönnunum á kvöldin?
Jónas Krist jánsson.
■